ΓΕΙΑ ΣΑΣ!

[Vasoula]

βρε παιδιά, δεν είχα μπει τόσο καιρό εδώ να διαβάσω...

εγώ σαν τρίτος τελικά δεν κατάλαβα τίποτα...Πόσο μάλλον η Μαρία...
Τελικά θα θεραπευτεί με το ρέικι? Αυτό ρωτάει...Ρωτάει πως θα ξαναβρει το ενδιαφέρον της για την Ζωή!

Τι την νοιάζει αν ο τρόπος θεραπείας έχει ολίγον από ρέικι, ολίγον από ρεφλεξολογία, ολίγον από αρωματοθεραπεία?

Εγώ, μας λέει η Μαρία, δεν ξέρω, εσείς ξέρετε...εγώ να θεραπευτώ θέλω!

Από ποιά ασθένεια πάσχεις Μαράκι?
Δεν εννοώ την ιατρική γνωμάτευση...
Εσύ τι ξέρεις για την ασθένειά σου θα ήθελα να μου πεις, αν γνωρίζεις...
Τι σημαίνει καταθλιψη να μου πεις, αλλά όχι ιατρικά...
Με δικά σου λόγια, νιώθωντας την Ψυχή σου...

Αν είσαι ανύμπορη να ευεργετήσεις τον εαυτό σου θα αναζητάς συνεχώς τον ευεργέτη...

Και τότε μπορώ να σου πω με απόλυτη σιγουριά, ότι δεν κάνει το ρέικι για σένα! Αναζήτησε κάτι άλλο...

Τόσο απλά!

[MARIA.Α]

ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΤΩΡΑ ΒΑΣΩ ΜΟΥ,ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΑΠΟΡΙΨΕΙΣ!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Μαρία εδώ μέσα δεν ασκούμε ποτέ κριτική ούτε απορρίπτουμε και κανέναν απλά μοιραζόμαστε εμπειρίες και κάνουμε διάλογο.

[Vasoula]

ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΤΩΡΑ ΒΑΣΩ ΜΟΥ,ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΑΠΟΡΙΨΕΙΣ!

όχι Μαράκι μου! Δεν θα σε απορρίψω εγώ, εσύ θα με απορρίψεις ψυχούλα!

[MARIA.Α]

βρε παιδιά, δεν είχα μπει τόσο καιρό εδώ να διαβάσω...

εγώ σαν τρίτος τελικά δεν κατάλαβα τίποτα...Πόσο μάλλον η Μαρία...
Τελικά θα θεραπευτεί με το ρέικι? Αυτό ρωτάει...Ρωτάει πως θα ξαναβρει το ενδιαφέρον της για την Ζωή!

Τι την νοιάζει αν ο τρόπος θεραπείας έχει ολίγον από ρέικι, ολίγον από ρεφλεξολογία, ολίγον από αρωματοθεραπεία?

Εγώ, μας λέει η Μαρία, δεν ξέρω, εσείς ξέρετε...εγώ να θεραπευτώ θέλω!

Από ποιά ασθένεια πάσχεις Μαράκι?
Δεν εννοώ την ιατρική γνωμάτευση...
Εσύ τι ξέρεις για την ασθένειά σου θα ήθελα να μου πεις, αν γνωρίζεις...
Τι σημαίνει καταθλιψη να μου πεις, αλλά όχι ιατρικά...
Με δικά σου λόγια, νιώθωντας την Ψυχή σου...

Αν είσαι ανύμπορη να ευεργετήσεις τον εαυτό σου θα αναζητάς συνεχώς τον ευεργέτη...

Και τότε μπορώ να σου πω με απόλυτη σιγουριά, ότι δεν κάνει το ρέικι για σένα! Αναζήτησε κάτι άλλο...

Τόσο απλά!

TO ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑ Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΜΟΥ.ΑΥΤΗ ΤΗ ΑΝΤΙΜΕΠΙΖΩ ΜΕ ΦΑΡΜΑΚΑ.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΝΟ!
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΑΓΓΙΞΩ!
ΓΙΑ ΣΑΣ ΟΛΟΥΣ ΦΕΝΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΟ,ΤΟ ΤΙ ΑΙΣΘΑΝΕΣΤΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ!
ΕΓΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ,ΤΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!
ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ ΠΡΑΓΜΑ!
ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΘΛΙΨΗ,ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΤΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ.
ΜΟΥ ΛΕΣ ΑΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΥΕΡΓΕΤΗΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ,ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ!
ΕΧΩ ΠΟΛΛΕΣ ΕΝΟΧΕΣ,ΤΥΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΤΥΜΩΡΟΥΜΕ.
ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΒΙΩΣΕΙ ΑΣΧΗΜΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΜΟΥ ΗΛΙΚΙΑ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.
ΔΕΝ ΤΑ ΕΛΥΣΑ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΚΑΙ ΒΓΗΚΑΝ ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΤΩ ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ.

[Vasoula]

ΕΧΩ ΠΟΛΛΕΣ ΕΝΟΧΕΣ,ΤΥΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΤΥΜΩΡΟΥΜΕ.

χρειάζεσαι, λοιπόν Μαράκι μου, την τιμωρία σαν εξιλέωση, από ότι καταλαβαίνω, γιατί οι ενοχές και οι τύψεις είναι εφεύρεση για να αντέξουν οι άνθρωποι την αμαρτία που έχουν φορτωθεί, μη γνωρίζοντας τι ακριβώς σημαίνει...

άρα είναι μια συνειδητή κατάσταση που επιβάλεις στον εαυτό σου!

γιατί λοιπόν θέλεις να θεραπευτείς?

[MARIA.Α]

ΕΧΩ ΠΟΛΛΕΣ ΕΝΟΧΕΣ,ΤΥΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΤΥΜΩΡΟΥΜΕ.

χρειάζεσαι, λοιπόν Μαράκι μου, την τιμωρία σαν εξιλέωση, από ότι καταλαβαίνω, γιατί οι ενοχές και οι τύψεις είναι εφεύρεση για να αντέξουν οι άνθρωποι την αμαρτία που έχουν φορτωθεί, μη γνωρίζοντας τι ακριβώς σημαίνει...

άρα είναι μια συνειδητή κατάσταση που επιβάλεις στον εαυτό σου!

γιατί λοιπόν θέλεις να θεραπευτείς?

ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΤΥΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΟΧΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΑ ΕΓΩ!
ΕΧΩ ΜΗΣΙΣΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΓΙ’ΥΤΟ!
ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΕΧΩ ΓΙΝΕΙ ΕΝΟΧΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ!
ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΑ ΕΓΩ ΤΟ ΞΕΡΩ!
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕΤΡΑΕΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΑΥΤΟ,ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΕΤΡΑΕΙ!
ΕΧΑΣΑ ΟΤΙ ΑΓΑΠΟΥΣΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ,ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΙΟ ΣΥΜΑΝΤΙΚΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ,ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ!
ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΗΛΙΚΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΤΑ 14.
ΤΟ ΕΧΑΣΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!
ΠΟΝΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΧΤΕΣ,ΚΑΙ ΑΣ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΑΣΕΙ 29 ΧΡΟΝΙΑ!
ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟ ΕΙΧΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΑΛΛΑΞΑ!
ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΒΟΗΘΕΙΑ,ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ!
ΔΕΝ ΤΗΣ ΤΗΝ ΕΔΩΣΑ!

[Vasoula]

Μαράκι ωριμάζουμε μέσα από τα λάθη μας, δεν πεθαίνουμε μέσα από αυτά...

[MARIA.Α]

Μαράκι ωριμάζουμε μέσα από τα λάθη μας, δεν πεθαίνουμε μέσα από αυτά...

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ ΒΑΣΩ!
ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΨΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ!
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΨΩ!
ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΚΑΦΕ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ,ΕΓΩ ΑΡΝΗΘΗΚΑ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΒΑΡΙΕΜΑΙ!ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΣΑ ΚΑΙ ΕΒΛΕΠΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ!
ΕΚΕΙΝΗ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΗΣ ΠΗΡΕ ΧΑΠΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΤΩΝΗΣΕ!
ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΧΩΡΕΣΩ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟ!
ΠΟΤΕ!ΠΟΤΕ!ΠΟΤΕ!ΠΟΤΕ!
KAI ΠΟΣΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ,ΠΟΣΗ ΑΓΑΠΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΡΕΙ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΙΣΟΡΟΠΙΜΕΝΟΣ ΩΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ?

[Vasoula]

Nαι, Μαράκι, καταλαβαίνω...δεν ξεπερνιέται εύκολα ο θάνατος, πόσο μάλλον ο βίαιος!

Παρ' όλα αυτά είναι θέλημα του καθενός, κανένας δεν έχει ευθύνη γι' αυτόν, παρά μόνο για τον εαυτό ΄του, από κάθε άποψη!

είναι τραυματική εμπειρία για ένα παιδί 14 ετών, σε νιώθω...

αλλά...

μάλλον ξεχνάς ότι και η Ζωή επιλογή μας είναι...μόνο δική μας!!

Εμείς αποφασίζουμε πως θα την περάσουμε...

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Mαρακι πιστευω μπορει να μην γινοταν εκεινη την ημερα.....
Μια μερα ομως θα γινοταν αφου το ειχε αποφασισει,μην τιμωρεις τον εαυτο σου για κατι που δεν ηταν στο χερι σου
Δεν νομιζω οτι ενας καφες θα αλλαζε κατι,ισως να το καθυστερουσε μια μερα,μια εβδομαδα,ενα μηνα...ποιος ξερει

Καποτε ελεγα και εγω οτι το ειχα αποφασισει,ειχα βγαλει μεχρι και την ημερομηνια θα σου λεγα..δεν με εμποδισε κανεις ομως να γλυτωσω.
Ειμαι εδω ομως γιατι το επελεξε η ψυχη οτι εχει δρομο ακομα.
Πιστευω η ψυχη μας ξερει και αποφασιζει ποτε θα φυγει,με εμποδια η χωρις..

[sofaki]

Καλημέρα κι απο μένα...
Είμαι νέα χρήστης στο forum. Ο λόγος που έκανα εγγραφή είναι για να πώ κι εγώ την δική μου εμπειρία που είναι σε κάποια σημεία παρόμοια με της Μαρίας.

Πέρασα μια καταθλιπτική περίοδο στην ζωή μου κατηγορώντας τον εαυτό μου για πολλά πράγματα όπως οταν πεθανε ο παππούς μου. Αν ήμουν κοντα του και του παρείχα βοήθεια ίσως να ζούσε... Όμως σκεπτόμενη τώρα, αυτο ήθελε, μου το είχε πεί. Θέλω να φύγω...θέλω την σωτηρία μου...Οπότε κι εγώ προσπαθούσα με την κατάθλιψη να μην ζω ουσιαστικά... εφόσον αυτό είχα και έχω διαλέξει.

[Sofoula]

Καλώς ήρθες συνονόματη!

Το να κατηγορούμε τον εαυτό μας για κάτι που συνέβει σε άλλους είναι μια συμπεριφορά που καλλιεργείται από την αρχή της ζωής μας...

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό... Είτε πρότυπα από το περιβάλλον μας, που μας όρισαν την αγάπη και το ενδιαφέρον με αυτόν τον τρόπο.. Είτε η ταύτησή μας με το πρόσωπο που παθαίνει κάτι... Είτε ότιδήποτε άλλο...

Αν αποφασίσουμε να ζήσουμε, τότε θα χρειαστεί να τους βρούμε όλους αυτούς και να τους αντιμετωπίσουμε...

[sofaki]

Συμφωνώ απόλυτα με ότι λές wisdom.

Είναι αυτο το θέμα της ταύτισης, που έχει βαθύτερα αίτια και όταν αποφασίσεις οτι δεν πάει άλλο θέλεις να ζείς φυσιολογικά όπως πριν και ακόμη καλύτερα πρέπει να ψαξεις βαθειά μέσα σου να βρεις τα αίτια, να τα αποδεχτείς, να αγαπήσεις τις πληγές σου και να προχωρήσεις.

Προσωπικά όταν το αποφάσισα μου ήρθε απο μόνη της η ρεφλεξολογία (μια κοπέλα που άρχισα να κάνω συστηματικά) με ρώτησε αν θέλω να μου κάνει ρεικι. Έψαξα, διάβασα και το δεχτηκα γιατι το ήθελα και με βοηθησε πάρα πολυ, χωρις να μπω στην διαδικασία κάποιας φαρμακευτικής αγωγής (έιναι και ανάλογα με την περίπτωση). Είχε πολυ πόνο ψυχικό αλλά η θέλησή μου ήταν πάνω απο όλα αυτά.

[MARIA.Α]

Mαρακι πιστευω μπορει να μην γινοταν εκεινη την ημερα.....
Μια μερα ομως θα γινοταν αφου το ειχε αποφασισει,μην τιμωρεις τον εαυτο σου για κατι που δεν ηταν στο χερι σου
Δεν νομιζω οτι ενας καφες θα αλλαζε κατι,ισως να το καθυστερουσε μια μερα,μια εβδομαδα,ενα μηνα...ποιος ξερει

Καποτε ελεγα και εγω οτι το ειχα αποφασισει,ειχα βγαλει μεχρι και την ημερομηνια θα σου λεγα..δεν με εμποδισε κανεις ομως να γλυτωσω.
Ειμαι εδω ομως γιατι το επελεξε η ψυχη οτι εχει δρομο ακομα.
Πιστευω η ψυχη μας ξερει και αποφασιζει ποτε θα φυγει,με εμποδια η χωρις..