Μόνο θα ήθελα να μοιραστώ...

[IΟΑΝΝΑ]

Μπραβο Μανο μου!!!

[Μάνος]

Παιδάκια οι μέρες στο Λονδίνο κυλάνε ήρεμα, με πολύ τρέξιμο και αποστολή βιογραφικών...
Σήμερα ήταν το ραντεβού μου για να πάω να μου δώσουν το αγγλικό ΑΦΜ (ας το πούμε). Εδώ κι εκεί όλο και κάπως κινείται το πράγμα με τις δουλειές, κανά τηλέφωνο - φιλτράρισμα, κανά ραντεβού με ατζέντη, καμιά συνέντευξη με κάποια εταιρία... Το σημαντικό είναι πως δεν υπάρχει στασιμότητα.
Μέσα όμως σε όλα αυτά, ξέκλεψα λίγο χρόνο και αποφάσισα να κάνω κάτι έξτρα για εμένα:

Αύριο το πρωί θα πάω σε μια θεατρική ομάδα για να γνωριστούμε. Είναι μια ομάδα που ασχολείται με το θέατρο και κατά καιρούς ανεβάζουν και παραστάσεις! Για να δούμε...
Έτσι, σιγά σιγά να ανοίγουμε... κάθετα, οριζόντια και προς πάσα κατεύθυνση!

[margaritarenia]

Μανουλη μας

[Ιωαννάκι]

Μανούλη, τέλεια

[Vasoula]

[Ταρούλα]

[Annoula]

[Ellaki]

[Μάνος]

Τι ωραία που ήταν σήμερα με την ομάδα αυτή...!!!
Θυμήθηκα τα μικράτα μου όταν πήγαινα στη δραματική... Είχα χρόνια να βιώσω την κατάσταση ως μαθητής δραματικής και πραγματικά μου άρεσε πολύ. Μετά το μάθημα πήγαμε σχεδόν όλα τα παιδιά και καφεδάκι, φαγητάκι...
Πέρασα πολύ πολύ ωραία!!!
Νέοι δρόμοι ανοίγονται... Δρόμοι εξέλιξης, γνωριμιών, μοιρασμάτων, επικοινωνίας...

[Μάνος]

...Και να σας πω κάτι άλλο παιδάκια;
Είμαι πολύ χαρούμενος που το νέο μου ξεκίνημα στο Λονδίνο δεν έχει καμία σχέση με εκείνο της Μελβούρνης(!) Σαφώς και δεν είμαι ο ίδιος άνθρωπος που ήμουν τότε, μα βλέπω από τη μεριά μου ένα πραγματικό άνοιγμα σε νέες εμπειρίες και κυρίως μια ανάγκη μου να αλληλεπιδράσω με άλλους ανθρώπους! Δεν σημαίνει ότι θα ταιριάξω με όλους και ότι με όλους θα γίνω κολλητός, αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς την τροπή των πραγμάτων! Ποτέ δεν ξέρεις πόσο μπορεί να δεθείς συναισθηματικά, με κάποιον που συναντάς στον δρόμο σου, πόσο βαθιές ή όχι θα είναι οι σχέσεις που θα αναπτύξετε, έτσι δεν είναι; Αυτή την επί της ουσίας αλληλεπίδραση την αγνοούσα στη Μελβούρνη με το πρόσχημα του δεν έχω χρόνο, είμαι κουρασμένος, πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε ο κώλος του πονεί...(!) Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην συνάπτω ανθρώπινες σχέσεις (με εξαίρεση των τελευταίο χρόνο που κάπως πήρε μπρος η μηχανή). Και πίσω από όλα αυτά κρυβόταν ο φόβος... Αυτό κατάλαβα! Κρίμα! Πολύ κρίμα όμως!!! ...Μα ότι έγινε στο παρελθόν, έγινε και δεν μπορεί να αλλάξει! Στο εδώ και στο τώρα μου είναι σημαντικό να βλέπω τι κάνω και πως μου φέρομαι. Γιατί να μου στερώ μια πανανθρώπινη ανάγκη; ...Εκείνη της επικοινωνίας είτε σε φιλικό είτε ακόμα και σε συντροφικό επίπεδο!!! ;)

[Fotinoula]

[Ιωαννάκι]

Μανούλη μου

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην συνάπτω ανθρώπινες σχέσεις (με εξαίρεση των τελευταίο χρόνο που κάπως πήρε μπρος η μηχανή). Και πίσω από όλα αυτά κρυβόταν ο φόβος... Αυτό κατάλαβα! Κρίμα! Πολύ κρίμα όμως!!! ...Μα ότι έγινε στο παρελθόν, έγινε και δεν μπορεί να αλλάξει! Στο εδώ και στο τώρα μου είναι σημαντικό να βλέπω τι κάνω και πως μου φέρομαι. Γιατί να μου στερώ μια πανανθρώπινη ανάγκη; ...Εκείνη της επικοινωνίας είτε σε φιλικό είτε ακόμα και σε συντροφικό επίπεδο!!! ;)

Πάνω σε αυτό που μοιράζεσαι, να πω ότι ο φόβος αυτός βγαίνει σε πολλά επίπεδα. Κ μπορεί σε ένα σημείο να το πιάνεις και να ανοίγεις προς τα έξω και σε αλλα να μην έχεις πάρει πρέφα ή τουλάχιστον αυτό συνέβη σε εμένα. Να πω κάτι που αντιλήφθηκα τώρα τελευταία. Στο σχολείο που δουλευω γίνονται πολλά πρωτοποριακά πράγματα, διαφορετικά από όσα είχα συναντήσει ως τώρα. Κ μέχρι εκεί που δεν ξεβολευόμουν μου άρεσε μια χαρά, σε ότι έπρεπε να ξεβολευτώ όμως, αντίσταση και γκρίνια. Κ δεν μπορω κ έτσι κ γιουβέτσι. Κολλημένη στα γνώριμα, καμία διάθεση για πειραματισμό. Το πήρα αλλιώς βέβαια, γιατί είδα τις δικές μου αντιστάσεις μέσα σε αυτό κ την ανοησία κ είπα πρώτα θα προσπαθώ κ μετά θα βλέπω αν κάτι μου ταιριάζει ή όχι, αν μπορώ να το κάνω ή όχι, γιατί σαφώς και υπάρχουν κομμάτια που με δυσκολεύουν πολύ και ίσως να μην καταφέρω σε ικανοποιητικό βαθμό να τα κάνω. Αλλά πώς θα το ξέρω αν πρώτα δεν δοκιμάσω, δεν κάνω την προσπάθειά μου? Κ αυτό νομίζω είναι κ ένα μεγάλο εμπόδιο των ανθρώπων, ότι απορρίπτουμε μεμιάς και δεν πειραματιζόμαστε. Κ είναι φορές που νομίζουμε ότι έχουμε πέσει σε δυσκολίες κ οϊμέ τι μου μελε να πάθω και τελικά είναι η δική μας αρνητικότητα και τα δικά μας κολλήματα που δεν μας αφήνουν να δούμε πόση ευλογία κρύβεται πίσω από το κάθε τι που έρχεται στο δρόμο μας

[Ταρούλα]

Μανούλη

Ιωαννάκι

[Θοδωράκος]

[ALEXOULA]