Ηλιακή Ατραπός

[Vasoula]

Διαφορές μεταξύ της Ηλιακής και Σεληνιακής Ατραπού


Ηλιακή Ατραπός
Νέα ενέργεια, που δίνει στον άνθρωπο την δυνατότητα να επιλέξει. Του δίνει την δυνατότητα να ψάξει και να βρει την μοναδικότητά του μόνος του, χωρίς εξαρτήσεις από επίγειους "διδασκάλους". Του δίνει την δυνατότητα να βρει μόνος του την σύνδεσή του με τον Θεό. Φέρνει μηνύματα από ανώτερες πνευματικές διαστάσεις, καθοδήγηση από το Πνεύμα του ανθρώπου και του επιτρέπει να ζει πραγματικά, χωρίς άσκοπες απαγορεύσεις. Η φώτιση δεν έρχεται μέσα από σκληρή πειραρχία, αλλά μέσα από πίστη, εμπιστοσύνη και εκδήλωση των θεϊκών ποιοτήτων της ζωής. Δεν απαγορεύει, αλλά αντίθετα επιτρέπει την εμπειρία και βοηθά τον άνθρωπο να την αντιληφθεί σαν πρόκληση για την περαιτέρω εξέλιξή του.
Αφήνει τον άνθρωπο να "εκμεταλλευτεί" το θείο δώρο της ελεύθερης βούλησης. Και αυτό στην πορεία μας έχει την μεγαλύτερη σημασία, γιατί οι επιλογές μας στο πνευματικό μονοπάτι πρέπει να είναι αυτόβουλες και όχι να επιβάλλονται. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να εκδηλώσουμε εκουσίως το Φως στην ζωή μας, επιλέγοντας την αγάπη αντί το μίσος, την ενότητα, αντί την χωριστικότητα, τον έρωτα, αντί το σεξ.
Δίνει κίνητρο για την αγάπη του Εαυτού, σαν ολοκληρωμένη ύπαρξη, ώστε να αναγνωρίζουμε την θεϊκότητα σ' όλους τους ανθρώπους και να μην κριτικάρουμε τις "υλικές" αντιδράσεις τους.

Παραθέτω λοιπόν τις διαφορές μεταξύ της Ηλιακής και της Σεληνιακής Ατραπού, ώστε ο καθένας να μπορεί να επιλέξει τι τον αντιπροσωπεύει και με ποιό τρόπο θα προχωρήσει...


Οι διαφορές μεταξύ της Ηλιακής Ατραπού (Νέας Εποχής, Καινούργιας Ενέργειας κλπ.) και της Σεληνιακής Ατραπού (Παλαιάς Εποχής, Παλαιάς Ενέργειας κλπ.).
{Απόσπασμα από τα Σεμινάρια Εσωτερικής Επιστήμης}




Ηλιακή Ατραπός

1. Συντονίζει τις δονήσεις και τις ενέργειες από πάνω προς τα κάτω

2. Ενεργεί αυθόρμητα με την αρχή της ελεύθερης βούλησης

3. Χαρακτηρίζεται από την δράση και την εξερευνητική διάθεση

4. Διδάσκει την ανάμνηση της ουράνιας πατρίδας και την προσωρινότητα των παλιγεννήσεων

5. Δέχεται έναν ανώτερο ή "θεϊκό" εαυτό για κάθε άνθρωπο εκ των προτέρων

6. Δεν παραδέχεται τον αποκρυφισμό, αλλά τη φώτιση όλων των ανθρώπων μέσω ανοικτής διδασκαλίας

7. Ορίζει την αγάπη ως έρωτα, δικαιοσύνη, φιλία

8. Χρησιμοποιεί τη διαλεκτική για να πείσει και μεταχειρίζεται διανοητικούς κωδικούς

9. Επικαλείται δυνάμεις ανωτέρων διαστάσεων


Σεληνιακή Ατραπός

1. Συντονίζει τις δονήσεις και τις ενέργειες από κάτω προς τα πάνω

2. Ενεργεί πειθαρχημένα με βαθμίδες επιλογής και επιτίμιο ανυπακοής

3. Χαρακτηρίζεται από την εγκράτεια, την υπομονή και την αφοσίωση στην μαθητεία

4. Διδάσκει την σπουδαιότητα των μετενσαρκώσεων ως νομοτέλεια που θα οδηγήσει στην τελείωση

5. Δέχεται ως δυνατή τη "θέωση" του ανθρώπου μετά από κόπο και σκληρές δοκιμασίες

6. Παραδέχεται ότι μόνο φωτισμένα πνεύματα και μεγάλοι Διδάσκαλοι μπορούν να γνωρίζουν
τις απόκρυφες αλήθειες και να οδηγούν τους υπόλοιπους ανθρώπους

7. Ορίζει την αγάπη ως λατρεία, συμπόνια και υπηρεσία

8. Χρησιμοποιεί υποβλητικές τελετές για να πείσει και μεταχειρίζεται συγκινησιακούς κωδικούς

9. Επικαλείται τις προγονικές δυνάμεις και χειρίζεται δυνάμεις της Αστρικής διάστασης

[Θοδωράκος]

Απλά να γράψω την εξής υποσημείωση:

Ο κάθε άνθρωπος φυσικά επιλέγει τον δρόμο του, τον δικό του προσωπικό δρόμο, αυτόν που θα βοηθίσει εκείνον να φτάσει στο Φως και στον Θεό. Κανένας δρόμος δεν είναι "καλύτερος", "ευκολότερος", "πιο σωστός". Το εάν ακολουθεί τα πρώτυπα της μίας ή της άλλης ατραπού, ή και κάποιου συνδιασμού βεβαίως, δεν αποτελεί επουδενί κριτήριο. Ο κάθε άνθρωπος διαλέγει από μόνος του τον τρόπο που θα τον βοηθίσει αυτόν στο μονοπάτι του.



Εγώ για παράδειγμα, σημμερίζομαι αρκετά στοιχεία της "ηλιακής ατραπού", αλλά υπάρχουν μερικά στοιχεία της "σελινιακής ατραπού" που νιώθω πιο καλά μαζί τους, όπως π.χ. η πειθαρχεία, η έννοια της ομάδας και ο αποκρυφισμός (εν μέρη όλα αυτά, φυσικά - όχι να κλειστώ και σε μοναστήρι!).

[Vasoula]

Δεν μπορείς Deodonus να ακολουθήσεις ανάμικτα τα μονοπάτια.
Θα μπερδευτείς και δεν θα ξέρεις πως να προχωρήσεις...

Αν επιλέξεις την διαδρομή "από κάτω προς τα πάνω", δεν θα μπορέσεις εύκολα να γειώσεις τις ενέργειες του πνεύματος, πριν από την υποταγή, την πειθαρχία σε ότι σου έχει δοθεί κατά την μαθητεία σου σε κάποιον δάσκαλο. Αυτή η πειθραρχία σε βάζει στην αποδοχή της "τιμωρίας", αν δεν ακολουθήσεις πιστά...

Η διαφορά με το άλλο μονοπάτι, είναι ότι ο Ανώτερος Εαυτός σου είναι και ο δάσκαλός σου. Σε βοηθά να περάσεις τις διαδρομές των πρώτων κέντρων με συνέπεια και αφοσίωση. Η πειθαρχία είναι εσωτερική παράμετρος, όπως και η πίστη.
Στην σεληνιακή οδό όμως τοποθετούνται αυτές οι δύο στην "πλάτη" ενός δασκάλου, ο οποίος παίρνει και την ευθύνη του δρόμου μας. Γι' αυτό και υπάρχουν οι επιβολές ποινών, σε όσους δεν ακολουθούν πιστά τις διαδρομές προς την φώτιση.

Στην σεληνιακή οδό, το κάρμα και η ολοκλήρωσή του μέσα από πόνο φέρνει την απαλλαγή από τις συνεχείς ενσαρκώσεις.

Στην ηλικακή οδό, το κάρμα αναγνωρίζεται σαν εύκαιρία συμπλήρωσης της εμπειρίας, έχοντας επίγνωση αυτής. Αναγνωρίζει την συνέχιση της εμπειρίας, σαν δείγμα της αέναης ζωής, και σου δίνει την ευκαιρία να την ολοκληρώσεις όχι υποφέροντας, αλλά γνωρίζοντας.

Είναι δύο σημαντικά -για μένα- σημεία που με τοποθετούν στην επιλογή του δρόμου μου.

Αν γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει αρχή και τέλος στην ζωή μας, αν δούμε όλες τις ζωές μας σε μία γραμμική ευθεία, χωρίς διακοπή, θα καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε την "εμπειρία" από το σημείο που την είχαμε αφήσει και να προχωρήσουμε...

Η δυσκολία της επίγνωσης του κάρμα, είναι γιατί η ζωή μας σε ενδιάμεσα διαστήματα "αλλάζει ρούχα". Και αυτή η αλλαγή μας φέρνει και την λήθη. Ταυτιζόμαστε με τα "ρούχα" και ξεχνάμε την συνειδητότητα που επιλέγει μια εμπειρία και δίνει και τον απαραίτητο χρόνο να την "νιώσουμε" και να την ολοκληρώσουμε.
Συνήθως "τα ρούχα" εμποδίζουν αυτήν την ολοκλήρωση, γιατί αυτά οριοθετούν και την ζωή στην 3η διάσταση.
΄Ετσι δεν ακολουθούμε την συνειδητότητά μας, αλλά τα "ρούχα" της!!

[Spyros]

Η ηλιακή οδός είναι η δικιά μου.

Αλλά νομίζω ότι οι περισσότεροι θα έλεγαν το ίδιο. Έτσι όπως περιγράφεται η σεληνιακή, θυμίζει... μασονία :roll: :roll: :roll:

[Vasoula]

Ναι Σπύρο, αυτή είναι πια η νέα ενέργεια...


Τυχαίο είναι που ανασκάλισες αυτό το θέμα?

Διάβασα ξανά την απάντησή μου στον Θοδωρή και αναγνωρίζω ΣΉΜΕΡΑ την ευθεια της διαδρομής μου, μέσα από αυτήν την πρόταση...

Σ' ευχαριστώ Σπύρο, για αυτήν την ιερή συγχρονικότητα!!
Σίγουρα για μένα το έκανες ε???
(βλέπω έκπληξη στα μάτια σου, αλλά μην δίνεις σημασία. Χα, χα,χα)

Η δυσκολία της επίγνωσης του κάρμα, είναι γιατί η ζωή μας σε ενδιάμεσα διαστήματα "αλλάζει ρούχα". Και αυτή η αλλαγή μας φέρνει και την λήθη. Ταυτιζόμαστε με τα "ρούχα" και ξεχνάμε την συνειδητότητα που επιλέγει μια εμπειρία και δίνει και τον απαραίτητο χρόνο να την "νιώσουμε" και να την ολοκληρώσουμε.
Συνήθως "τα ρούχα" εμποδίζουν αυτήν την ολοκλήρωση, γιατί αυτά οριοθετούν και την ζωή στην 3η διάσταση.
΄Ετσι δεν ακολουθούμε την συνειδητότητά μας, αλλά τα "ρούχα" της!!

[Spyros]

Το αν είναι (γενικά) τα πράγματα τυχαία ή όχι, το σκέφτομαι καιρό. Θα μπορούσα να τολμήσω να συσχετίσω το ερώτημα με τον δυισμό της ύλης: είναι σωματίδιο ή κύμα;

Θα μπορούσε κατά τον ίδιο τρόπο να είναι αλλά ταυτόχρονα και να μην είναι τυχαία;
:idea: :idea: :idea:

[Vasoula]

Για μένα είναι ξεκάθαρο ότι δεν είναι τυχαίο.

Τό ήξερα καλά, και σήμερα ήταν μια ακόμα επιβεβαίωση.

Δεν μπορεί, σήμερα, να σου ήρθε τυχαία να βρεις ένα θέμα του Απριλίου και να το φέρεις στο φως!!!

Και με τον νόμο των πιθανοτήτων να παίζαμε, πάλι θα ήταν αδύνατον!

Γι' αυτό μένω με πολύ αγάπη σ' αυτό που έκανες Σπύρο, ακόμα και αν εσύ δεν το αναγνωρίζεις.

Ξέρεις το να μου έρχονται μηνύματα μέσω άλλων ανθρώπων, μου έχει συμβρεί δύο φορές, Αυτή είναι η τρίτη. Και συμβαίνει όταν δεν μπορώ να διακρίνω πολύ σταθερά την αλήθεια της στιγμής και "δεν ακούω"...

φιλια πολλά

[Spyros]

Ο καθένας βρίσκει τις απαντήσεις του. Ακόμα κι αν του τις πούνε άλλοι, στο τέλος πάλι δικές του θα είναι.

Εγώ τώρα ξεκινώ να ταξιδεύω, ή μάλλον ετοιμάζομαι για να ξεκινήσω.

[Vasoula]

"καλό ταξίδι"...όποτε κι αν ξεκινήσεις!!

Μην δέσεις την ζώνη σου, δεν θα σου χρειαστεί!

Καλύτερα τράβηξε τις άγκυρες, είναι πιο χρήσιμο στην αρχή.

Μετά δεν θα χρειαστεί να ταξιδεύεις...θα έχεις όλο το σύμπαν στην καρδιά σου!

[Qisan]

Να με συμπαθατε ΜΑ ....

Δεν υπαρχει δραση χωρις αντιδραση για τους ισοροπημενους ...
Ουδεν καλον αμειγες κακου ... και τουμπαλιν ...
Δεν υπαρχει φεγγαρι χωρις ηλιο , και τι νοημα εχει ο ηλιος χωρις το αντιστηριγμα του ? ...
Ουτε να φανταστω πως στο δρομο μου θα δουλεβω μονο στην συνειδηση μου η μονο στο υποσυνειδητο μου ...
Πως να διαχωρισω κατι τοσο σφαγκαλιασμενο απο τα γεννοφασκια μας ?

Ο δρομος ειναι μικτος , " Ηλιακος " και " Σεληνιακος " και αυτη η δυνατοτητα θεωρησης των πραγματων αλληλενδετων και αλληλο- αντιστηριζομενων ειναι η ελπιδα μας ισοροπιας στο μονοπατι μας ... Πως αλλιως θα βρω το σημειο ισσοροπιας ?, το σημειο αναφορας ???????

Ενας πολυ-μικτος δρομος του πανω - κατω και του δεξια - αριστερα και του μεσα - εξω ειναι η τριπλη προσπαθεια για κατανοηση του μυστηριου της ζωης ..... που μας οδηγει στη Πορτα της 4ης ρεαλιστικης διαστασης που ειναι ο χρονος

Ολα ειναι σχετικα και οι παραγοντες της σχετικοτητας εχουν ερευνηθει ... Μαζα = ταχυτητα εις το τετραγωνο ...

Αυτα ... αν μιλαμε ρεαλιστικα για αυτον τον κοσμο και οχι για ενα καποιον αλλον υποθετικο - virtual ... η οπως αλλως επιθυμειτε .

[Vasoula]

Qisan, αν εσύ τον αντιλαμβάνεσαι μικτό δρόμο, μικτός θα είναι...δεν μπορώ να πω κάτι σ' αυτό!

Η δική μου επίγνωση όμως λέει, ότι δεν μπορείς να ακολουθείς μικτό δρόμο για να βρεις τον Εαυτό σου.

Αλλά, ο καθένα μας κάνει αυτό που θεωρεί καλό για την διαδρομή του, όπου στο "καλό" εμπεριέχονται και τα "εμπόδια" μας!

Δεν ακολουθούμε όλοι την ίδια διαδρομή, αλλίμονο!!!

Και η έννοια σελήνη - ήλιος δεν είναι για να απομονώσεις κάποια από τις δύο. Απλά ονομασιες είναι της κάθε διαδρομής...

Αν κάποιος φθάσει λίγο αργότερα, τι σημασία έχει?
Αυτό το "αργότερα" ίσως είναι ο χρόνος που πρέπει να ξεπεραστεί για να φθάσει κανείς στην αιωνιότητα...

[Qisan]

Χαιρομαι Χαιρομαι Χαιρομαι για το ποστ σου Vaso

αλλωστε η διαφορετικοτητα ειναι και ο λογος που βρισκομαι εδω ...
Βαδιζουμε αλλα μονοπατια αλλα μου εχει αρεσει πολυ που βρηκα εδω διαπιστωσεις - συμπερασματα που εχω βρει στο το δρομο μου ...

ΝΑΜΑΣΤΕ

[Vasoula]

χαίρομαι Qisan για όσα γράφεις...γιατί είναι η μόνη αλήθεια εδώ!!!

γράφω ένα απόσπασμα από ένα μήνυμα του Ιησού

"...Δουλεύετε μόνοι σς, γιατί ο δρόμος του καθενός είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ. Ο δρόμος της επιστροφής έχει πολλά μονοπάτια. Δεν ενδιαφέρει από ποιο μονοπάτι θα γυρισετε...΄Ομως χωρίς την ένωση με τον Ανώτερο Εαυτό σας, σας ξαναλέγω, δεν μπορείτε να γυρισετε, για θα σας λείπει το Θεϊκό σας κομμάτι..."

[Vasoula]

Βρήκα αυτό το ποστ, για να σου απαντήσω, Δημήτρη, για την εσωτερική και εξωτερική αφοσίωση, αφού με ρώτησες...


Διαβάζοντας τα παραπάνω που έχουμε γράψει, ίσως σου δοθεί μια εξήγηση, για το τι εννοώ εγώ εσωτερική αφοσίωση...

Είναι η έμπνευση και η καθοδήγησή μας να ακολουθήσουμε με αφοσίωση τον εσωτερικό μας δάσκαλο, που μας βάζει στην διαδικασία να αποφεύγουμε τις πεποιθήσεις και καθοδηγήσεις ενός γήινου"δασκάλου", ο οποίος, είτε το θέλει, είτε όχι, έχει αποκρυσταλλωμένες απόψεις και επίσης έχει και "εγώ" που πολλές φορές δεν ξέρει να το διαχειριστεί...

Η γνώση βρίσκεται απλόχερα σε κάθε κύτταρό μας, αρκεί να έχουμε φροντίσει να το "καθαρίσουμε" από την υπεροψία...

Η εσωτερική διαδρομή δεν παρεκκλίνει από την ευθεία της, παρά μόνο όταν χρειάζεται να σε βάλει στην διαδικασία να ανακαλύψεις χρήσιμα "μαργαριτάρια, στους "παράδρομους"...
Κι αυτό είναι η εσωτερική αφοσίωση του σκοπού της διαδρομής...όχι του τέλους, αλλά της διαδρομής...Γιατί γνωρίζεις από την αρχή που ξεκινάς, ότι δεν υπάρχει τέλος...

Η εξωτερική διαδρομή δεν παρεκκλίνει από την ευθεία της, παρά μόνό όταν ο "δάσκαλος" δει ότι εσύ το χρειάζεσαι. Τοποθετεί εκείνος τα μαργαριτάρια στον δρόμο σου και σου δίνει τρόπους για να τα ανακαλύψεις...
Κι αυτό είνα η εξωτερική αφοσίωση, αφού χρειάζεσαι τους τρόπους από τον "δάσκαλο" για να αφοσιωθείς στην τέχνη του "ανακαλύπτειν"...με την υπόσχεση της "φώτισης"

Για μένα υπάρχουν επιλογές...Τίποτα άλλο.
Ούτε τέλος, ούτε φώτιση...Υπάρχει απλά και μόνο διεύρυνση και ανακάλυψη της θεότητας ξανά...
Αυτό που λέμε..."ξαναθυμόμαστε τι είμαστε..."

Ελπίζω να σου απάντησα...

[δημητρης]

καλη μερα καλη βδομαδα-ευχομαι οτι καλυτερο
εχω παρει πολλες απαντησεις-πολλα κοματια του δικου μου παζλ που ελειπαν μπαινουν στη θεση μου.γνωριζω πως οι απαντησεις βρισκονται μεσα μου ωστοσο η εμπειρια-κατανοηση-ανθρωπων που βαζιδουν σενα παπαλληλο μονοπατι ειναι παντα χρισημη & ενδιαφερουσα.ιδιαιτερα οταν διανυω δυσκολες στιγμες ειναι ευεργετικο για μενα να ακουω αλλους ανθρωπους που εχουν περασει & αυτοι απο κει!η υπεροψια μου εξακολουθει να με ταλαιπωρει & να με φρεναρει-για πολλα χρονια μου ηταν απαραιτητη(ετσι ειχα μαθει να αντεχω&να επιβιωνω) με το περασμα του χρονου γινεται ανυποφορη πιθανοτατα εχω κανει προοδους αλλα ειναι & στιγμες που την νιωθω βαθια ριζομενη μεσα μου-ενα με μενα
πολυ ενδιαφεροντα & κατατοπιστικα ολα τα περι αναζητισης εσωτερικης-εξωτερικης, μου ξεκαθαρισε λιγο το τοπιο-σε πολλους ανρθωπους η πειθαρχεια καταλιγει ναναι σκοπος(αυτο-παντα με ξενιζε & μεκανε να αναζητω που ειναι το λαθος).απ την αλλη η εσωτερικη αναζητιση(δειλα δειλα να πω δυο λογια) εχει πολυ μεγαλυτερη ευθυνη & καποιες φορες το τοπιο ειναι θολο & αν θελω ναμαι ειλεικρινης δυσκλοευομαι καποια πραγματα να ταφησω πισω μου(θελω & δεν θελω)
ευχαριστω ειμαι ευγνωμων(νιωθω τυχερος) που σαστε εκει την καταλληλη στιγμη