Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ

[Vasoula]

γινεται ακριβώς όπως με τον θεό...

ό,τι δεν βλέπουμε δεν υπάρχει...

ακόμα και αν το νιώθουμε, λέμε άντε μπούρδες της φαντασίας μου είναι...

έτσι λειτουργεί ο ανθρώπινος προγραμματισμένος νους!
με ότι δεδομένα έχει...

την αναβάθμιση την κάνει κανείς μόνος του, όταν τα δεδομένα τα έχει πια ξεπεράσει και χρειάζεται παραπάνω...

[ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ]

Το γεγονος οτι δεν''τον βλεπουμε''δεν σημαινει οτι δεν υπαρχει,οπως επισης ''το φαινομενικο''δεν ειναι υλικο ειναι ομως Πραγματικο.

[Vasoula]

εμ... !!!


οι αισθήσεις μας έχουν κλίμακα Αλέξανδρε...

που ξεκινάνε από το 0 έως το άπειρο!!!

όταν σταθείς στην μεριά του απείρου, τότε και τον θεό "βλέπεις" και παν μη ορατό τε και αοράτο, αισθάνεσαι, ακούς, μυρίζεις, γεύεσαι!!!!



απίστευτο όμως!!! για τον προγραμματισμό μας...

[galazia_sfaira]

ΝΑ ΕΠΑΝΑΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΟΥΜΕΕ!

[ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ]

Ακριβως να''παιξουμε''πανω-κατω την βελονα σφαιρουλα μου σαν το ραδιοφωνο που παρα-φωνει,παρα-μορφωνει,παρα...

[Vasoula]

εμ τι κάνουμε λες σφαιρούλα μου???

χαχαχα.....

αφού ο Γιαννάκης έχει περιέργεια να δει τον μινώταυρο, ας του τον δείξουμε...

μέχρι στιγμής έχει αντιληφθεί τον μινώταυρο του σκαπανέα...
ενώ ο ίδιος δεν έχει πάρει χαμπάρι...

μα γίνεται βρε παιδιά λαβύρινθος, χωρίς μινώταυρο??

Κρύβεται ο άτιμος, κρύβεται...στα υπόγεια των άλλων!!!

αθάνατε σκαπανέα...(δεν μπορώ να ξεχάσω τις ατάκες του με τους καθρέφτες, συγνώμη )....

[Επισκέπτης]

Συνεχιστε σαν να μην υπαρχω...

σας διαβαζω ομως

[Επισκέπτης]

Γιαννακη κουράγιο....σου ήρθαν όλα μαζί..σκεφτόμουν όμως

πάντα ανάλογα με τις δικές μου εμπειρίες , ποσό τυχερός ήσουν

που βρέθηκες εδω....γιατί έίμαι σίγουρη....το φώς στο βάθος του

τούνελ το έβλεπες, δεν είχες όμως κάποιον να σε πιάσει από το

χέρι και να σε οδηγήσει εκεί....join the club....αλλά αυτό το

κλαμπ δεν έχει μονο μοχίτο και μαργαρίτες...Εσο έτοιμος...

[galazia_sfaira]

Ω ναι ναι,εχει και βουτιές για μαργαριταρια!
Γιαννη μου είσαι ετοιμος!

[Vasoula]

Γιαννάκη, ο μινώταυρος είναι φίλος, δεν είναι εχθρός...

όσο τον θεωρείς εχθρό, θα κρύβεται...

άρχισε να μην τον φοβάσαι...πήγαινε μέσα στον λαβύρινθο αποφασισμένός να αγαπάς τον μινώταυρο...

γιατί τότε έρχεται κοντά σου και σου επιτρέπει να τον δεις!

Λένε ότι οι άνθρωποι έχουμε "όπλα" για να τον "πολεμήσουμε"

και εγώ σου λέγω...

το μόνο όπλο που έχουμε, είναι το θάρρος να τον αγαπήσουμε...

τότε μόνο έρχεται μαζί μας στο φως...μπαίνει στην ζωη μας...
τρώει από το φαγητό μας, κοιμάται στο κρεββάτι μας, φοράει τα ρούχα μας! Ενηλικιώνεται, ωριμάζει...

Χωρίς μινώταυρο στον λαβύρινθο, τι λαβύρινθος είναι?
Χάνει κι αυτός την έννοια του, την αξία του, το σκοτάδι του
Δεν έχει λόγο πια να υπάρχει...

Αφού όλα είναι στο φως έξω του, όλα θα είναι στο φως και μέσα του!

Και όταν κατέβεις πια κάτω ξανά, αγαπάς κάθε γωνία που άγγιξε ο μινώταυρος, γιατί πια έχεις μοιραστεί τα πάντα μαζί του. Δεν είναι ξένος, είναι ένα κομμάτι σου, έχει γίνει μέρος του είναι σου, με ότι περιέχει...

Σου έμαθε ότι στο σκοτάδι όλα παίρνουν άσχημη μορφή...
Το είδες άλλωστε...
Αυτό το όμόρφο μουτράκι, με αυτά τα γλυκά μάτια, τόσο φωτεινά, πριν λιγο ήταν ένα τέρας, μαύρο με κέρατα και θυμό!

Είχε θυμό, γιατί τον απόρριψες, γιατί δεν τον αγάπησες, γιατί τον φοβόσουν, γιατί τον εγκατέλειψες μόνο του και δεν πήγες να δεις τι γίνεται εκεί κάτω?

΄Ομως τώρα που τον έχεις μαζί σου, τώρα που δεν τον φοβάσαι, τώρα μπορείτε να κοιταχτείτε στα μάτια, βαθιά και ουσιαστικά και να πείτε ο ένας στον άλλον "σ' αγαπώ"...

"σ' αγαπώ, όχι γι'αυτό που νόμιζα ότι είσαι, αλλά γι' αυτό που είσαι αληθινά"...

΄Οταν έχεις ανεβάσει τον δικό ΄σου μινώταυρο στην επιφάνεια, δεν θα έχεις λόγο να παλεύεις με τον μινώταυρο κανενός άλλου ανθρώπου...Γιατί ξέρεις πια...΄Εχεις γνώση!!!


Αγάπη - φως - γνώση
ε τι άλλο θέλεις πια για να βρεις τον θεό?

[Christina]

Κι ΑΝ !

Λεώ εγώ τώρα ΑΝ!

Αν αυτός που οδηγεί είναι ο Γιάννης κι εμείς όλοι ακολουθούμε τότε θα ξυπνήσετε από αυτό το όμορφο όνειρο??

Λέμε τώρα!

Μπορεί και να μην ήταν σε τούνελ ο Τζον. Να ήταν και να ειναι σε μία μόνιμη εδεμο κατασταση , νιρβανάτος και αραχτός και από μεγαλοκαρδία και αγάπη να θέλει να μας δώσει λίγο από την ενέργεια του!!!

Πως σας φαίνεται κι αυτό το σενάριο???

ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΟ!!!!!

[Christina]

Με λίγα λόγια....

Μερικοί άνθρωποι δεν κουβαλάνε φως μέσα τους.

Ούτε πασχίζουν να το αποκτήσουν.

Μερικοί άνθρωποι ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΩΣ!!!!

Γιάννη μου σαγαπώ πολύ και σε ευχαριστώ που μπήκες εδώ και είχαμε την χαρά να σε γνωρίσουμε!!!!

Πολλά πολλά φιλια!

:lol:

[Επισκέπτης]

Παιδια σας ευχαριστω για τα καλα σας λογια, αλλα αν ξαναγραψετε τετοια ποστ οπως αυτα ή οπως κι αυτο που εγραψε η βασω στις καλημερες σας υποσχομαι οτι δεν θα ξαναμπω εδω μεσα.
Δεν ειμαι ουτε το ενα εκατοστο απο αυτα που λετε και αισθανομαι ασχημα
:(

[Επισκέπτης]

Ελα , γαι να μην αισθανεσαι άσχημα, σου λέω οτι εμένα μου φαίνεσαι απλός άνθρωπος.
Επίσης αφου λες οτι θέλεις να δεις......οτι θέλουμε όλοι ανεξαιρέτως εδω πέρα ακόμη και οι περιπατητικοί....μια ιδέα...

Εκτός απο το ''νιρβανάτο'' [ ωραία φράση Χριστίνα] που ειναι αληθινό , υπάρχει και ενα άλλο νιρβανάτο που εχε μια δόση χειρισμού...που βοηθάει την εξωτερική εικόνα σου δλδ...

Μια αγνοια που ΄δεν φτάνει ως εκει....όμως νομίζω οτι μπορεί κανείς να είναι αγαπητός και φιλικός και χωρίς αυτά ....με το θάρρος της γνώμης του αν αυτή δεν περιέχει αρνητισμό..

Τωρα μάλλον θα ξαναμπείς εδω μεσα...

Βάσω, ως συνήθως ενα υπέροχο κείμενο που κάνει την καρδιά να δακρύζει...να είσαι καλά που ασχολείσαι....με όλους εμάς ...

[Vasoula]

Χριστινάκι, θα απαντήσω πρώτα σε σένά, γιατί η δική σου ερώτηση/διαπίστωση, για μένα είναι η πιο σοβαρή από όλες, όσες έχουν κατατεθεί...

Μπορεί και να μην ήταν σε τούνελ ο Τζον. Να ήταν και να ειναι σε μία μόνιμη εδεμο κατασταση , νιρβανάτος και αραχτός και από μεγαλοκαρδία και αγάπη να θέλει να μας δώσει λίγο από την ενέργεια του!!!

δεν θα σου μιλήσω σαν αυθεντία, αλλά σαν άνθρωπος που πέρασε από όλα τα μονοπάτια, ακόμα και από το νιρβανάτο!!!

Και σε καμία περίπτωση δεν θέλω να βγάλω κανέναν από την νιρβάνα του και να τον σπρώξω στο υπόγειο...
Αυτό το λέω για να μην παρεξηγηθώ...
Γιατί, θυμάμαι, πως είχες λίγο θυμώσει, σε μια αντίστοιχη περίπτωση που μίλαγα στον Μάντρυ...

΄Ισως σου φαινονται "χλιδάτα" όλα αυτά, και για σένα η πραγματικότητα είναι απλή...ή έχεις φως ή δεν έχεις και τέλος!
Αυτό μου ακούγεται άδικο!
Θα υπήρχε διάκριση στην πρωτόλεια ουσία μας, από την γενεσιουργό πηγή μας και μια τέτοια αδικία δεν έχω εισπράξει ποτέ, στην εσωτερική μου διερεύνηση...


Το φως δεν έρχεται στην επιφάνεια από μόνο του...Υπάρχει στο βάθος της ύπαρξης και είναι αληθινό. Δεν είναι φως πλασματικό, αλλά μια ουσία, που έχει όγκο και δόνηση και δύναμη να διασπάσει τα πάντα.
Δημιουργεί χώρο εσωτερικά για να μπορεί ο άνθρωπος να ζει, σύμφωνα με το θεϊκό σχέδιο της αγάπης.

O λαβύρινθος δεν είναι κάτι μοναδικό σε ορισμένους ανθρώπους. Αν ήταν έτσι απλό, τότε θα υπήρχαν άνθρωποι και μεταξύ μας, που δεν θα είχαν σε ανάπτυξη τα πρότυπα και τις ασυνείδητες συνδέσεις με το συλλογικό ασυνείδητο…

Αυτό ακόμα και ο Ιησούς, όσο και αν σου κάνει εντύπωση, δεν το κατάφερε από την αρχή. Από την στιγμή που αποφασίσεις να περάσεις σε μορφή στον φυσικό κόσμο μέσα από την γέννηση, αυτά τα πρότυπα «καρφώνονται» στα κύτταρα και δρουν ασυνείδητα.
Μετά, μέσα από τα βιώματα της παιδικής μας ηλικίας, έρχονται και τα κλασσικά πρότυπα, που είναι σε όλους μας γνωστά, και δημιουργούν τον χαρακτήρα σου, που διαφέρει από την προσωπικότητα που έχεις επιλέξει να εκδηλωθείς σαν ψυχή…

Η μάχη λοιπόν η εσωτερική δεν είναι να «ξεσχίσεις» τον εαυτό σου, όπως κάνουν πολλοί άνθρωποι, θεωρώντας την προσωπικότητα χυδαία και ανήθικη, γιατί δεν είναι…Ο «αποκτημένος» χαρακτήρας με όλες τις «μάσκες» του και τις εικόνες που έχει πλασματικά αποκτήσει χρειάζεται να απογυμνωθεί με αγάπη, για να λάμψει το ατομικό φως της ψυχής. Η προσωπικότητα είναι το μέσον εκδήλωσής της και τίποτα άλλο…
Η μάχη είναι να μπορέσεις να εργαστείς με τα ψέμματα του χαρακτήρα σου, να τα ανακαλύψεις με αγάπη και να δράσεις προς την κατεύθυνση της ψυχής σου, επιτρέποντάς της να εκδηλωθεί ελεύθερα, διαχέοντας στο περιβάλλον την ουσία της, αυτήν του θεϊκού, που στον φυσικό κόσμο λέγεται Πνεύμα ή Ανώτερος Εαυτός ή θεός!

Καμία ψυχή δεν αποφασίζει να δράσει στον φυσικό κόσμο με κακία! Καμία απολύτως. Στην πορεία ξεχνάει και αλλοιώνονται οι θεϊκές ποιότητες, χάρη στον διπολισμό που συμβαίνει σ’ αυτό το πεδίο…

Αυτά εν ολίγοις είναι τα δικά μου ευρήματα. Και μόνο μέσα από αυτά, σταμάτησα την ασθένειά μου και τον εκφυλισμό των κυττάρων μου…
Δεν είναι κάτι που έκανε η Βάσω…Είναι απλά, γιατί η Βάσω εμπιστεύθηκε το θεϊκό σχέδιο και το αποκατέστησε μέσα της…

Βεβαίως και μπορεί ο καθένας μας να ζει στην δική του νιρβάνα, μια ευτυχισμένος, μια δυστυχισμένος, με ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Ο δρόμος είναι ατομικός και κανείς δεν έχέι δικαίωμα να επεμβαίνει σ’ αυτόν!

΄Όμως, επειδή εγώ την ζωή δεν την βλέπω πια με ελπίδα, έχω το όραμα να γίνω έμπνευση και σε άλλες ομάδες ψυχών που χρειάζονται την ζωή σαν εξέλιξη και όχι σαν ελπίδα…Η ζωή δεν είναι ελπιδοφόρα, είναι αληθινή…Και αυτό μόνο μέσα από φροντίδα, αγάπη και κατανόηση μπορείς να το πεις…΄Οπου βέβαια μέσα σ’ αυτήν την αλληλεπίδραση μου με τους άλλους, υποσχέθηκα να μην πω ποτέ μου ψέμματα, ακόμα και αν αυτή η αλήθεια που τους λέγω, τους φανεί ανεπαρκής αγάπη…

Μπορεί ο καθένας να παραμείνει όπου αισθάνεται καλά!
Μπορεί η αδυναμία να ζήσει με χαρά και αγάπη, να είναι ο δικός του δρόμος…
Μπορεί ο δικός μου δρόμος να φαίνεται απόμακρος και ψεύτικος
Μπορεί να φαίνεται ότι ωθώ προς το σκοτάδι του εαυτού και αυτό να μην είναι όμορφο, για κάποιον που θέλει το φως του σε μερικές στιγμές, και όχι σε διάρκεια.

Εγώ όμως εδώ μιλάω για την αιωνιότητα, Χριστινάκι…Και αν αυτό ακούγεται μακρινό, θα σου έλεγα να ρίξεις μια ματιά στους ανθρώπους γύρω σου και να ανακαλύψεις τις ομοιότητές τους!

Ο δρόμος του Εαυτού, δεν είναι η φυσική ζωή μόνο…Ο δρόμος του Εαυτού είναι η εμπειρία του δυαδισμού να γίνει ενωτική για ό,τι έρχεται εδώ στην γη διασκορπισμένο και διαχωρισμένό!

Αυτός είναι ο δρόμος ο δικός μου και η εκπλήρωση του σχεδίου εντός μου!

Μπορεί να φαίνεται "πλασματικός" σε κάποιους που θεωρούν την ζωή μονοσήμαντα σημαντική στον φυσικό κόσμο!
Αλλά νιώθω ότι υπάρχουν πολλοί μεταξύ μας που χρειάζονται αγάπη και έμπνευση για να θυμηθούν τι είναι στην ουσία τους!

Και γι' αυτούς είμαι εδώ! Σαν απόδειξη ότι μπορούν όλοι να ζησουν ουσιαστικά, με αγάπη και κατανόηση για τον "λαβύρινθο" των άλλων, αφού πρώτα περάσουν από τον δικο τους...

Αλλιώς η ανθρωπιά μας θα παραμείνει μόνο στην επιφανειακή συμπόνια των άλλων και θα βλέπουμε την πείνα και το σκοτάδι μόνό από την τηλεόραση, καθισμένοι αναπαυτικά στον καναπέ μας!!!