Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ

[Vasoula]

΄Ενα τσακ θέλει να αφήσουμε τα ηνία του χειρισμού!!!
΄Ενα τσακ θέλει να νιώσουμε αγάπη για αυτό που είμαστε!!!
΄Ενα τσακ θέλει να σταματήσουμε να φοβόμαστε αυτό που είμαστε!!!
΄Ενα τσακ θέλει να ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ!!!

αυτό το "τσακ" όμως θέλει την ΨΥΧΗ ΜΑΣ!!!!

[galazia_sfaira]

Αυτο το "τσακ"της ψυχής θελει

ΑΛΗΘΕΙΑ-ΑΠΟΔΟΧΗ_ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ


και μετα απο αυτα

Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ!
Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ!

[Vasoula]

o άλλος καταλαβαίνει "ασάφεια", όσο δεν έχει επεξεργαστεί τον εαυτό του συναισθηματικά.

και πολλές φορές εκνευρίζεται, γιατί σ' αυτήν την "ασάφεια" αναγνωρίζει και τον εαυτό του, χωρίς επίγνωση!

αρχίζει λοιπόν να κρίνει την συμπεριφορά, χωρίς να εντοπίσει ότι και αυτός έχει μια ανάλογη...

΄Οταν εργάζεσαι, παρατηρείς τις αντιδράσεις σου και το συναίσθημα που σου εγείρουν...

Η λέξη "καθρέφτης" εχτός από μαστίχα που έχει γίνει στον "πνευματικο" κόσμο ( ), έχει κατά μία έννοια αξία, αν μπορέσεις να απομονώσεις από όλη την συμπεριφορά του άλλου, αυτό που συναισθηματικά δεν έχεις ακόμα ανακαλύψει...

Δύσκολο πολύ αυτό για τους ανθρώπους, όχι όμως ακατόρθωτο...

΄Ομως με το να λέμε "είσαι καθρέφτης μου, ή είμαι καθρέφτης σου," δεν λύνουμε τα δικά μας συναισθηματικά μπλοκαρίσματα, απλά τα αναμασάμε...

Το θέμα είναι να δούμε την "παραμόρφωση", γιατί ποτέ δεν είναι ίδιο ένα συναίσθημα μεταξύ των ανθρώπων...αφού για να προκύψει υπάρχει και το βίωμα και αυτό συνήθως είναι διαφορετικο...

Ναι σφαιρούλα θα το βάλω εδώ, νομίζω ότι είναι ο πιο κατάλληλος χώρος!

Υπάρχει, λοιπόν στην ψυχολογία, και πήρε και προεκτάσεις στην αυτογνωσία μέσω πνευματικής ατραπού η λέξη «καθρέφτης»…

Εύκολη και κατανοητή, ο καθένας καταλαβαίνει τι θέλει να πει…

Ο καθένας μέσα από αυτήν την κατανόηση του «καθρέφτη», θεωρεί ότι κάποια επιθετική συμπεριφορά ή απλά επικριτική, φέρνει τον άλλον σε αυτήν την «έκρηξη» γιατί σ’ αυτά που λέει, αναγνωρίζει κάτι από τον εαυτό του…

Δες τι έλεγε ο Σκαπανέας, μια που έχουμε και απτό παράδειγμα…


Λες εσύ κάτι που εμένα μου φαίνεται ανόητο, πχ. «ο θεός θα μας τιμωρήσει…»
Ερχομαι εγώ λοιπόν και σου λέω, ότι είσαι επιπόλαιη και η γνώση σου είναι επιφανειακή…
Σε κρίνω δηλαδή…
Εσύ τώρα που δεν σου αρέσουν αυτά που λέω, μου λες «δεν με νοιάζει τι μου λες, γιατί ξέρω ότι λειτουργώ σαν καθρέφτης σου»

Και οι δύο λοιπόν έχουμε πιάσει την λέξη «καθρέφτης» και παίζουμε μαζί της, αντί να μπούμε και οι δυό πιο βαθιά στις «λέξεις» και να τις παρατηρήσουμε, μέσα από το συναίσθημά μας και όχι από την λογική μας!

Εγώ θα μπορούσα να σου είχα πει «ο θεός είναι κάτι που δεν έχει επίθετα και ρήματα, δεν έχει δράση και αντίδραση, άρα εμένα δεν με αντιπροσωπεύει αυτός ο θεός» και τότε δεν θα ήταν επίκριση για τον τρόπο που εσύ αντιλαμβάνεσαι τον θεό, αλλά θα μοιραζόμουν μαζί σου την αλήθεια μου, μέσα από την δική μου κατανόηση… Αν σου έκανε, θα συνεχίζαμε τον διάλογο, αν όχι θα τον σταματούσαμε…
Σε καμία περίπτωση δεν θα τσακωνόμαστε όμως, γιατί και οι δυό θα ξέραμε τα όρια μας!

Εσύ τώρα, δεν ξέρεις τι ήταν αυτό που σε ενόχλησε, και απλά το δικαιολογείς με την λέξη «καθρέφτης» μια και έχει πάρει θέση πια στην λογική επεξεργασία των συναισθημάτων μας.
΄Όμως αυτό που σε ενόχλησε δεν ήταν οι λέξεις, αλλά το συναίσθημα της απόρριψης. Και αντέδρασες, χωρίς να το έχεις ανακαλύψει, παραμένοντας στις λέξεις «επιπόλαιη» και «επιφανειακή»…

Επίσης η αντανάκλαση του «ειδώλου» σου στον καθρέφτη του άλλου, δεν είναι το ίδιο το είδωλο, αλλά το αντίστροφο, γι’ αυτό δηλαδή που δεν έχεις αντίληψη…

Δηλαδή δεν σου χτυπάει τα γνωστά σε σένα συναισθήματα, πχ. φόβο ή ζήλεια, που μπορεί να τα επεξεργάζεσαι ήδη, αλλά τα άγνωστα μέρη των συναισθημάτων που δεν έχουν έρθει στην επιφάνεια.
Αν ήταν έτσι εύκολο να αντιλαμβανόμαστε τα συναισθήματά μας μέσα από το καθρέφτισμα, όλοι οι άνθρωποι θα ήταν υγιείς!!!!

Ο «καθρέφτης» λειτουργεί όχι γι’ αυτά που ξέρουμε, αλλά γι’ αυτά που είναι κρυμμένα και χρειάζεται ψάξιμο περεταίρω…΄Ετσι είναι μια πολύ εύκολη «λέξη» που δεν ξέρω κατά πόσο οι άνθρωποι αναγνωρίζουν την αξία της…

Γιατί οι ίδιοι δεν ξέρουν το πόσο όμοιο είναι το βαθύτερο επίπεδο της συνείδησης…και αυτό αλλάζει δραματικά όταν κατεβαίνουμε ολοένα προς τα κάτω να αντικρυσουμε τα βιώματά μας!!! Εκεί που υπάρχει και η ουσιαστική διαφορά που κινεί και τις αντιδράσεις μας.

Και όσο κατεβαίνεις, ανεβάζοντας τα ευρήματα στην επιφάνεια, καλύπτεις με ενεργειακό φως τα κενά που δημιουργείς και έτσι έχεις φως για το υπόλοιπο ψάξιμό σου…μέχρι την πηγή σου!!! Μετά όλα είναι γνωστά!!!!


μπόρεσα να σου δώσω να καταλάβεις? :roll:

[ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ]

Ο Θεος αναβει τον προβολεα [ηλιος]
και μεσα απο τον καθρεφτη [σεληνη]
βλεπει την αντανακλαση και μικρογραφια του [γη]


ΤΟ ΦΩΣ Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ
ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ.

[Vasoula]

και την παραμόρφωση του ε?



και μόλις κλείσουν τα φώτα, δεν βλέπει παρά την σκιά του!

[galazia_sfaira]

Τί ομορφα που είναι δοσμενα!

[ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ]

Φυσικα.
Απο την αλλη παλι,η παρα-μορφωση οδηγει στην μετα-μορφωση,με οχημα την μορφωση.



ΤΟ ΦΩΣ Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ
ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ.

[Vasoula]

σωστό!!! αρκεί να την αντιληφθεί ο θεός την παραμόρφωση!

γιατί, γλυκιέ μου Αλέξανδρε, άλλο να την βλέπεις στον καθρέφτη και άλλο να την βιώνεις στο κύτταρο!

και τότε η μόρφωση γίνεται γείωση, για να βιώσει και ο θεός την ζώή του...

[galazia_sfaira]

Παραδειγμα
παρα-
μετα-
μορφωσης!!!!!!!
Τι ν ακανουμε βρε παιδια.........γειωση γειωση των θεμάτων.

[ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ]

Ειναι, δηλαδη, θεμα αντι-ληψης,ληψης και ευαισθησιας αλλα και συν-τονισμου,σαν ραδιοφωνο,αρα και παρα-μορφωτικων παρα-σιτων....
Τι κανουμε λοιπον στην αναλογη περιπτωση ενος απλου ραδιοφωνου που παρα-φωνει?

ΤΟ ΦΩΣ Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ
ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ.

[galazia_sfaira]

Παίζουμε την βελονα πανω κατω.......

[Vasoula]

Ξεκινάς με την αντίληψη αυτού που βλέπεις σαν εαυτό!
Αρχίζεις να παρατηρείς πως είναι στο φως
Βιώνεις αυτό που βλέπεις μόνο

Συνεχίζεις με την αντίληψη αυτού που θεωρείς σαν εαυτό
Αρχίζεις να παρατηρείς πως είναι στο φως
Βιώνεις την παραμόρφωση μεταξύ αυτού που βλέπεις και αυτού που θεωρείς


Θέλεις τώρα να εφαρμόσεις τον συσχετισμό
Αυτού που βλέπεις, με αυτό που θεωρείς, θέλεις να το βιώσεις στο φως
Μα δεν μπορείς…γι’ αυτό το κλείνεις!!
Και τότε βιώνεις την σκιά. Που δεν είναι, ούτε ότι βλέπεις, ούτε ότι θεωρείς, αλλά αυτό που είναι πραγματικό.

Μεταξύ της παραμόρφωσης και της μεταμόρφωσης παρεμβάλλεται η μόρφωση
Αρχίζεις και μορφοποιείς λοιπόν την σκιά με αυτό που γνωρίζεις αρχικά (γνώση) και το εξελίσσεις με αυτό που ανακαλύπτεις (σοφία)…

για να έρθει η μεταμόρφωση αυτού που βλέπεις και αυτού που θεωρείς, στο φως, και αυτού που αναγνωρίζεις, στο σκοτάδι χρειάζεται να δίνεις στην παραμόρφωση και την μεταμόρφωση την πραγματική τους αξία.

Αυτή η αξία, είναι η ζωή μας!

[galazia_sfaira]

Αν το θεμα δεν ηταν τοσο σοβαρο μα την Πανγια θα εβαζα αυτο που με εχει κολλησει ρε παιδια συμπαθατε με αλλα με εχει ενθουσιασει σε συσχετισμο με το γεγονός και τον ενθουσιασμο μου.....οέο!!!!!!!!!
Βασουλα μου πολυ μου άρεσε πολυυυυυυυ!

[Επισκέπτης]

Συνεχιστε.. μη σας διακοπτω...

Ετσι μπηκα απο περιεργεια μπας και δω αυτον τον περιβοητο μινωταυρο

[Vasoula]

μόλις κλείσεις το φως, θα τον δεις!

αποκλείεται να μην το δεις, αν τον έχεις βάλει στόχο!

αλλιώς θα κρύβεται στις στοές, και εσύ θα νομίζεις ότι ψέμματα είναι, δεν υπάρχει!

και θα ζεις στην μακαριότητά που δίνει ο κίνδυνος όταν είναι μόνο εξωτερικός και τον βλέπεις και προφυλάγεσαι...

τον εσωτερικό, δεν τον βλέπεις, δεν τον ψάχνεις, άρα δεν υπάρχει!!!