Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ

Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ

Δημοσίευση από Vasoula »

Αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω για τον λαβύρινθο. Πολλοί άνθρωποι μου ζήτησαν να ορίσω τις διαδρομές του για να αντιληφθούν το βάθος του.

Αυτή η οριοθέτηση όμως, είναι και το «βαδίζω εκ του ασφαλούς». Και στον λαβύρινθο, κανείς δεν μπορεί να βαδίσει εκ του ασφαλούς. Είναι ρίσκο το κατέβασμα εκεί. Προϋποθέτει αποδοχή, πίστη και εμπιστοσύνη.

Οι διαδρομές του δεν ορίζονται, γιατί για τον καθένα η κάθε μία έχει ιδιαίτερη αξία και τα «ευρήματα» ιδιαίτερη επιβεβαίωση.

Σημασια έχει να κατέβουμε εκεί με πλήρη αποδοχή όσων επιγνώσεων συναντήσουμε. Ξεφλουδίζοντας το «κρεμμύδι» των συναισθημάτων μας, θα βρεθούμε στην καθαρή, αγνή αγάπη. Το ξεφλούδισμα όμως του «κρεμμυδιού» κάνει τα μάτια μας να δακρύζουν. Μας τσούζουν και μας πονάνε τα μάτια μας. Δεν έχουμε παρά να τα «κλείσουμε»…΄Ετσι θα «βλέπουμε» πιο καθαρά και πιο αποστασιοποιημένα από τον πόνο.

Οι διαδρομές του δεν τελειώνουν ποτέ. ΄Οποιος πει «τώρα τελείωσα» είναι το λιγότερο ανόητος. ΄Όμως προχωρώντας, ολοκληρώνοντας και φωτίζοντας ένα μεγάλο μέρος του, διαπιστώνεις ότι κάθε νέα στοά του, δεν είναι πια τελείως σκοτεινή. ΄Ένα μικρό φως σε οδηγεί γρηγορότερα στην επίγνωση. Εκεί που άλλες φορές θα σου έπαιρνε σημαντικό χρόνο να ανακαλύψεις, μετά αυτός ο χρόνος μειώνεται. Βγαίνεις πιο γρήγορα, αποδέχεσαι πιο γρήγορα τα ευρήματα, δεν παλεύεις να τα αποφύγεις, αλλά τα ενσωματώνεις με μια απίστευτη ταχύτητα.

Η επίγνωση μας φέρνει στην αξιολόγηση των συμπτωμάτων της «κολλημένης» ενέργειας που δρα στην ζωή μας. Μπορούμε να γνωρίζουμε που λειτουργούν τα πρότυπα σαν εμπόδιο της πνευματικής μας ανέλιξης, που λειτουργούν οι ψευδαισθήσεις σαν βράχοι για την υγιή «απορρόφήση» της εμπειρίας, που βρίσκεται ο εγκλωβισμός της ψυχής μας σε μια προσωπικότητα γεμάτη «ταμπέλες» που αφήσαμε να μας κολλήσουν ή τις κολλήσαμε και μόνοι μας, αναζητώντας πάντα τον «κοινωνικό» εαυτό μας, την συντροφικότητα, την αγάπη.

Κάθε διαδρομή έχει και «πόνο». Είναι σκληρό να ανακαλύψεις όλα τα ψέμματα και όλους τους χειρισμούς που είχες επιβάλλει στον εαυτό σου, είναι σκληρό να νιώθεις την ελευθερία, αλλά να βλέπεις ολοκάθαρα τις αλυσίδες με τις οποίες εσύ ο ίδιος «γείωσες» την ζωή σου. Γι’ αυτό και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπαίνουν βαθιά στον λαβύρινθο, αλλά τριγυρίζουν στον προθάλαμο, θεωρώντας τον ένα βήμα για την αυτογνωσία. Το σκοτάδι εκεί είναι υποφερτό και ξεγελάει…Το απόλυτο σκοτάδι όμως σε βαθύτερο επίπεδο, περιέχει όλο το φως της ύπαρξης…
Από αυτόν τον προθάλαμο νομίζει κανείς ότι μπορεί να υποστηρίζει και να συμβουλεύει άλλους ανθρώπους για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, χωρίς προηγουμένως να έχει εμβαθύνει στις δικές του.

Προηγείται λοιπόν το πέρασμα από τον δικό μας λαβύρινθο, πριν αποφασίσουμε να «ανοίξουμε» το στόμα μας, να συμβουλεύσουμε άλλους ανθρώπους για τις δυνατότήτες που τους παρουσιάζονται σε επίπεδο «γνώσης του εαυτού»!! Και αυτό μην το ξεχνάμε…Η αλήθεια του Εαυτού μόνό βιώνεται, ο,τιδήποτε άλλο είναι απλά γνώση εξωτερική, χωρις ρίζες σε βαθύτερο επίπεδο.



Παραθέτω πιο κάτω, ένα απόσπασμα από ένα αγαπημένο βιβλίο, που απλά επιβεβαιώνει τα παραπάνω, από την μεριά ενός γερμανού ιατρού ψυχοθεραπευτή του Ρύντιγκερ Νταλκε (σπούδασε ιατρική, ειδικεύτηκε στην φυσική ιατρική και την ψυοθεραπεία)

Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΩΣ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ του Ρυντινγκερ Νταλκε –
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ


Η πραγματική ευκαιρία δεν έγκειται στην ερμηνεία συμπτωμάτων σε άλλα άτομα, αλλά στον εαυτό μας. Αυτό δυσχεραίνεται εξαιτίας της πανταχού παρούσας εθελοτυφλίας. Το πρόβλημα της προβολής, δηλαδή η τάση μας να μεταθέτουμε κάθε δυσάρεστο και δύσκολο πρόβλημα προς τα έξω κι εκεί να το επεξεργαζόμαστε ή να το καταπολεμούμε, αποτελεί εμπόδιο και στην ερμηνεία των συμπτωμάτων. Ενώ βλέπουμε καθαρά το ξένο σώμα μέσα στο μάτι του άλλου, παραβλέπουμε το «καδρόνί» στο δικό μας μάτι. Οι εμπειρίες μας αποκάλυψαν έναν ενδιαφέροντα μηχανισμό. Αντίθετα με την αποδοχή της ερμηνείας των συμπτωμάτων σε φίλους ή γνωστούς, ορθώνεται ένα μεγάλο «αλλά» στα δικά μας συμπτώματα. Αυτό που λειτούργησε τόσο πειστικά για τους συντρόφους ή τους φίλους, ξαφνικά αποτυγχάνει στον εαυτό μας.

Η ερμηνεία των συμπτωμάτων σημαίνει προσπάθεια στην «σκιερή πλευρά» μας και είναι, ως εκ τούτου, δυσάρεστη. Μάλιστα μπορούμε να ισχυριστούμε ότι οι σωστές ερμηνείες, σκοντάφτουν σε αυθόρμητη άρνηση. Αν κάποια ερμηνεία γίνει αμέσως δεκτή με ευχαρίστηση, είτε δεν είναι σωστή, είτε δεν προχωρά αρκετά σε βάθος.

…μόνο όταν κάνει αυτό το οδυνηρό βήμα, η όλη ιδέα αποκτά νόημα. Φθάνοντας όμως τελικά στο σημείο αυτό, του ανοίγεται ο ειλικρινής δρόμος της αυτογνωσίας και της αυτοπραγμάτωσης.
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Skapaneas

Δημοσίευση από Skapaneas »

Εχω την αισθηση οτι το θεμα σου ειναι εξαιρετικα ενδιαφερον για ολους μας.
Πριν πεις λοιπον οτιδηποτε αλλο και για να εχουμε μια σφαιρικη ή μαλλον μια εμπεριστατωμενη εικονα των πραγματων, θετω μερικους αξονες πανω στους οποιους πρεπει να κινηθεις κατα τη γνωμη μου.
Δεν γνωριζω βεβαιως τι εχεις κατα νου να παρουσιασεις, αλλά θεωρω οτι ειναι αναγκαιο να μιλησεις για τα παρακατω:

1ο
Τι ειναι ο ανθρωπος και ποιος ειναι αυτος που ενεργει

2ο
Τι ειναι ο λαβυρινθος και πως τον αντιλαμβανεται ο ενεργων πρακτικα

3ο
Τι μεθοδο ακολουθεις για να κατεβεις στο λαβυρινθο

4ο
Τι ειναι ο μινωταυρος που ζει κει κατω, περιμενοντας τις ζωντανες σαρκες για να τραφει

5ο
Πως αντιμετωπιζεις το σκοταδι του λαβυρινθου βαδιζοντας στα τυφλα

6ο
Πως αποφευγεις τις παγιδες του μινωταυρου ( αφου τον ορισεις πρωτα: 4ο σταδιο)

7ο
Πως αποφευγεις να ξαναδημιουργησεις λαβυρινθο μεσα σου

...........................................................................................

8ο
Καλη δυναμη, την οποια μαλλον θα χρειαστεις, διοτι μια τετοια προσπαθεια σε "κατεβαζει" στο συλλογικο λαβυρινθο
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Nαι, Σκαπανέα, είναι ένα ενδιαφέρον θέμα για όλους μας.
Δεν ξέρω αν μπορεί να περιγραφεί με ουσία για τον καθένα, ή δεν είναι απλά λόγια "θεωρητικά", όπως λες...Γιατί η ουσία παραμένει μόνο για τον καθένα από εμάς, που έχει υπομονή και θέληση να κατανοήσει και να βρει τον Ανώτερο Εαυτό του, επιτρέποντας την δράση του. Η κατανόηση είναι σημαντική και προέρχεται από το "ξεκαθάρισμα" της ύλης και ότι αυτή περιέχει σαν δομή.
Χρειάζεται αγνότητα για να ενσωματώσεις τις θεϊκές ποιότητες και να γνωρίζεις το αντίθετό τους. Χρειάζεται γνώση, για να ενοποιήσεις, ότι έχει μάθει οτι χωρίζεται και διαχωρίζεται...
Βασικά χρειάζεται να "ξεχάσεις" τι είσαι και να θυμηθείς τι ΕΙΣΑΙ...


Το "υπόγειο", ο λαβύρινθος, θέλει αντοχή για να τον διαβείς.
Να περάσεις μέσα στο σκοτάδι του, να συναντήσεις τα άγρια ένστικτα και τις επιθυμίες του "ζώου" που μέχρι εκείνη την στιγμή που το αποφάσισες, ήταν (νόμιζες) ο εαυτό σου.

Κράτησε πολλά χρόνια για μένα αυτή η διαδρομή...
(και ακόμα σήμερα, είναι το "δεύτερο" σπίτι μου).

Και αυτό που διαπίστωσα, και τώρα ξέρω σίγουρα για μένα, είναι ότι για τον καθένα μας αποκτά μεγάλη σημασία κάθε "στοά" του λαβύρινθου, που μέσα της περιέχει μνήμες και πρότυπα, βιώματα και εξαρτήσεις και οτιδήποτε μας απομακρύνει από την αγνή παρουσία του Εαυτού μας.

Κατέγραψα την διαδρομή του και την κάθε επίγνωση που ερχόταν μέσα στο σκοτάδι, σαν ένα βιωματικό ταξίδι, χωρίς αποσκευές, χωρίς προορισμό.
Κάθε φορά μετά από κάποια στοά που εξερευνούσα, "ανέβαινα" στην επιφάνεια και βίωνα την πραγματικότητα των ευρημάτων.
΄Έτσι αναγνώρισα την κακία, την έλλειψη πίστης και εμπιστοσύνης, την δήθεν ευσπλαχνία, την δήθεν καλοσύνη, τον φόβο να αγαπήσω και να επιτρέψω στην αγάπη να ανοίξει την καρδιά μου.
Ανακάλυψα τις εξαρτήσεις και την έλλειψη χαράς, τον φόβο της ανυπαρξίας, τον θάνατο, την αρρώστια.

’ρχισα να ψάχνω ποιά είμαι, τι είμαι, γιατί τόσα ψέματα, τι συμβαίνει με την ψυχή μου, τι συμβαίνει όταν κλαίω, γιατί προκαλούσα τον θεό, που ήταν αυτός σε σχέση με μένα, που ήμουν εγώ σε σχέσή με αυτόν.

Σιγά-σιγά τα ερωτήματα άρχισαν να απαντώνται...Μετά κατέβαινα "κάτω" με λύσεις ΄και τις εφάρμοζα στο σκοτάδι.

Το γνωρίζετε ότι έχετε τις θεϊκές ιδιότητες. Ο Πατέρας / Μητέρα Θεός δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει κάτι ατελές. Είστε το τέλειο ον, η αιώνια παρουσία. Εσείς δημιουργήσατε αυτήν την διάσταση, είστε οι κύριοι της, μα φέρεστε σαν υπηρέτες της. Υπηρετείτε την ύλη, ενώ μπορείτε να την εξουσιάσετε. Επικεντρωθήκατε στις φυσικές αισθήσεις που δώσατε στο σώμα σας και ξεχάσατε ότι η ύπαρξη σας δεν χρειάζεται τις φυσικές αισθήσεις παρά μόνο για να «παίξει» με την ύλη. Μα εσείς δεν «παίζετε» πια. Το παιχνίδι το θεωρείτε ανωριμότητα. Το γέλιο το θεωρείτε αμαρτία, ακόμα και στο έρωτα βάλατε προσδιορισμό. Έτσι δεσμευτήκατε μόνοι σας και μόνοι σας φυλακίσατε τον νου και την ψυχή σας σ' αυτό που εσείς οι ίδιοι δημιουργήσατε για να πειραματιστείτε. Και εγκλωβίσατε τον Πατέρα / Μητέρα Θεό σε μια εμπειρία, που στην αρχή σας έδινε χαρά, μα τώρα ούτε καν τη θυμάστε.

Τα μηνύματα ήταν για μένα οι λύσεις. Ο μίτος της Αριάδνης που με βοηθούσε να μην χαθώ. Και στην συνέχεια έγιναν για μένα η αλήθεια μου.

΄Όταν γνωρίζεις την αλήθεια, δεν μπορείς να δημιουργήσεις πάλι ψέμα...΄Ετσι ο "πεπατημένος" λαβύρινθος έγινε φως, που δεν μπορεί κανείς και τίποτα να τον σκοτεινιάσει ξανά. Δεν μπορεί να δημιουργηθεί πάλι. Γνωρίζεις.

Ο λαβύρινθος (για μένα) είχε εφτά ανοίγματα. Από εκεί έμπαινα...
ξεκινώντας από το έβδομο (στο κεφάλι) "γλιστρούσα" στο πρώτο...και εκεί παρέμεινα, μέχρι να ανακαλύψω τι ήταν αυτό που μου προκαλούσε φόβο, τι ήταν αυτό που μπορούσε να με κάνει να χάσω την εμπιστοσύνη μου, τι ήταν εντέλει η ζωή μου...
Η σκάλα από το 1ο κέντρο μέχρι το κέντρο της γης, μέχρι το κέντρο της ανυπαρξίας, ήταν κρυμμένη...Μου πήρε χρόνο να την ανακαλύψω. ΄Ομως εκεί κατανόήσα το σώμα μου και τον σκοπό του. Εκεί είδα την αγνότητα της ύπαρξης μου και τον σκοπό της. Και έτσι αναγνώρισα τα πρότυπα, τις πεποιθήσεις, την επιρροή από τις μνήμες των κυττάρων που τρέφονται από το συλλογικό ασυνείδητο.
Αργότερα διαπίστωσα ότι η "είσοδος" γινόταν μόνο από το 4ο άνοιγμα, αυτό της καρδιάς...απο οπουδήποτε αλλού κι αν προσπαθούσα, δεν μπορούσα...(με έπαιρνε ο ύπνος!!)


Δεν υπάρχει μέθοδος και βήματα για να τα εξηγήσω.
Αυτό όμως που μπορώ να πω, είναι ότι είχα "βοήθεια"...Χωρίς αυτήν δεν ξέρω σε ποια στοά θα ήμουν ακόμα...
Τα "ταξίδια" μου είχαν οδηγό. Και τα υπόγεια και τα ουράνια.
Τώρα δεν γίνονται πια...Γιατί νιώθω να είμαι παντού. Χωρίς φόβο.

Οι διαδρομές μου πέρασαν από την 4η διάσταση, εκεί που βρισκόμαστε με επιθυμίες και σκέψεις. Και εκεί όχι μόνο μινώταυρο, όχι τέρατα, αλλά δεν μπορώ να σου περιγράψω την φρίκη που είδα και αντιμετώπισα. ΄Οτι είχα δημιουργήσει εγώ με την άγνοιά μου, ...Εκεί κατάλαβα πόση δύναμη έχουν οι σκέψεις μας! Ο απλός μας νους, που, όταν δεν τον διευρύνεις, σε οδηγεί σε μανίες και σε δημιουργία υπαρκτών σκεπτομορφών που αλληλεπιδρούν και στον φυσικό κόσμο.

Το αποτέλεσμα αυτής της διαδρομής είναι αυτό...

Ο άνθρωπος "δημιουργήθηκε" από φως και ενέργεια. Τέλειος σαν τον δημιουργό. Αποφάσισε κι εκείνος με την σειρά του να δημιουργήσει "συνειδήσεις" σε άλλες διαστάσέις, σε άλλα σύμπαντα, για να λάβει εμπειρίες.
Κατέβασε ένα μέρος των ενεργειών του στην 3η διάσταση, όπου η σύσταση αυτής της ενέργειας έπρεπε να συμπυκνωθεί για να μπορέσει να γίνει βιώσιμη. Το DNA του πρώτου φυσικού ανθρώπου ήταν σε πλήρη ανάπτυξη και περιείχε τόσο συμπυκνωμένη ενέργεια (ύλη), όσο και λεπτοφυή ενέργεια (φως).
Ηταν ένας "φωτισμένος" λοιπόν άνθρωπος, όπου η ατομική του συνείδηση, ενωμένη με την "συμπαντική" του συνείδηση του πρόσδιδε τις ιδιότητες του δημιουργού του. Το μέρος του φωτός που λειτουργούσε μέσω του φωτεινού DNA, εξέρεε από τα κύτταρα του σώματος και του έδινε το φωτεινό σώμα, με το οποίο μπορούσε να έχει πρόσβαση στις ανώτερες διαστάσεις και να επικοινωνεί με τον δημιουργό του. Οσο ζούσε στον φυσικό κόσμο το DNA του που είχε την σύσταση του φωτός, άρχιζε σιγά-σιγά και συρρικνωνόταν και την θέση του έπαιρναν φωτεινά πεδία συναισθημάτων και σκέψεων που ένωναν τον φυσικό άνθρωπο με την αρχική του ενέργεια (ανώτερος εαυτός). Με την πάροδο των χρόνων το DNA του άρχιζε να προσαρμόζεται στην υλική ενέργεια και το υπόλοιπο μέρος του, αυτό του φωτός, λόγω των δικών του σκέψεων και μόνο, συρρικνώθηκε τόσο πολύ, ώστε δεν μπορούσε πια να ανταποκριθεί στον ρόλο του, αυτό του φωτός και έτσι ο άνθρωπος "δεσμεύθηκε" στην ύλη, στην 3η διάσταση. Τα φωτεινά πεδία, με τα οποία είχε σύνδεση με την συμπαντική του συνείδηση, άρχισαν κι αυτά με την σειρά τους να δέχονται περισσότερο υλική ενέργεια, δηλαδή πιο συμπυκνωμένη, και να τον απομακρύνουν και από τον δημιουργό και από την συμπαντική του συνείδηση. Προσαρμόστηκε τόσο τέλεια στην υλική ενέργεια, που έγινε ένα απόλυτο μέρος της και η ένωση με την δημιουργό ουσία έγινε μία ενθύμηση, τόσο μακρινή, ώστε να την περιβάλλει με μύθους και δεισιδαιμονίες.
Το σχέδιο της συμπαντικής συνείδησης του ανθρώπου είναι να μπορέσει μέσα από την ατομική συνείδηση να διευρύνει το DNA του, ελκύοντας φως, ώστε να δημιουργήσει το φωτεινό του σώμα με το οποίο θα επικοινωνεί ξανά με την δημιουργό συνείδηση. Μέσα από την διεύρυνση αυτή ξεδιπλώνεται η "χριστική συνείδηση", που είναι η συνείδηση του φωτισμένου ανθρώπου, αυτού που γνωρίζει την προέλευση του και γνωρίζει και την ουσία του Πατέρα /Μητέρα Θεού που υπάρχει στο "συρρικνωμένο" μέρος του DNA των ανθρώπων. Το φωτεινό σώμα που δημιουργείται απορροφά το νοητικό και συναισθηματικό του πεδίο και ο φωτισμένος άνθρωπος ζει στην 3η διάσταση αναδεικνύοντας τις ιδιότητες του δημιουργού.
Ο κάθε άνθρωπος συνδεόμενος με την συμπαντική του συνείδηση, θα μπορέσει να ελκύσει το φως που θα διευρύνει την ατομική του συνείδηση, ώστε να ξεδιπλωθεί και το συρρικνωμένο μέρος του DNA και να δημιουργηθεί το φωτεινό του σώμα που θα του δώσει την δυνατότητα επιστροφής "στην πατρίδα" του. Αυτή η "πατρίδα" μοιάζει τώρα μακρινό όνειρο, που οι άνθρωποι λόγω της λήθης, ονομάζουν "παράδεισο".
Οι ενέργειες των διδασκάλων, των αρχαγγέλων, των αγγέλων, όλων των φωτεινών συνειδήσεων που έχουν δημιουργηθεί από τον δημιουργό, βρίσκονται πολύ κοντά στην 3η διάσταση, για να βοηθήσουν τον άνθρωπο να ελκύσει φως, ώστε να μπορέσει να "αραιώσει" την υλική συμπυκνωμένη ενέργεια με την λεπτοφυή ενέργεια του φωτός και να επιστρέψει, να ενωθεί με την συμπαντική του ενέργεια, φέροντας τον πλούτο των γνώσεων μέσα από την ευθυγράμμιση της δυαδικότητας, που βίωσε στην 3η διάσταση. Η "χριστική συνείδηση" δεν έχει να κάνει με τον διδάσκαλο Ιησού, αλλά έχει να κάνει με το δικό του φωτεινό παράδειγμα, της δημιουργίας φωτεινού σώματος του Χριστού-ανθρώπου και της ένωσής του με τον δημιουργό


Επιμένω..."ζητήσατε και θα σας δοθεί"!!!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Ο επίλογος (από το βιβλίο της Ρωρ)

Η έννοια «λαβύρινθος» δεν είναι μια επινόηση. Είναι μια πραγματικότητα. Μέσα στους δαιδαλώδεις διαδρόμους του υποσυνείδητου ανακαλύπτεις τα λαμπερά μαργαριτάρια που έχει αφήσει ο Δημιουργός για να ανιχνεύουμε τον δρόμο που οδηγεί στην «πατρίδα» μας. Κάθε μαργαριτάρι και μια θύμηση! Κάθε θύμηση και μια αντίληψη. Κάθε αντίληψη και ένα φως που φωτίζει την διαδρομή μας. Για να φθάσεις σε ένα σημείο που όλα είναι φωτεινά, όλα είναι όμορφα, όλα είναι ΕΝΑ. Βλέπεις το φως με ανοιχτά ή κλειστά μάτια. Βλέπεις την ομορφιά σε όλα, γιατί όλα εμπεριέχονται σ’ Αυτόν. Δεν ξεχωρίζεις πια. Δεν ξεχωρίζεις πια ούτε τον Εαυτό σου.

Μπορεί να θυμώνεις ακόμα με κάποιες εκδηλώσεις των ανθρώπων. Μπορεί ακόμα ο νους σου να παίζει το παιχνίδι της προσωπικότητας, που γνωρίζει ότι χάνει το μεγαλείο της και προσπαθεί να αντιδράσει. Μπορεί να αισθανθείς το ψέμα των ανθρώπων, την αγωνία τους, το μίσος τους, τον φόβο τους και να νοιώσεις την ανάγκη να αντιδράσεις. Μπορεί να βρεθείς ακόμα σε ένα σημείο που δεν καταλαβαίνεις προς τα που να πας, γιατί έχασες την «ευθεία» σου. ΄Όλα αυτά μπορούν να συμβούν, αλλά…

Αν ο λαβύρινθος είναι «φωτισμένος», αυτές οι στιγμές κρατάνε μόνο ένα δευτερόλεπτο. Γιατί δεν φοβάσαι πια να κατέβεις εκεί. Γιατί, μπαίνοντας πάλι μέσα στις γνώριμες διαδρομές του, συναντάς την ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ, που σου δίνει τα «φτερά» για να φτάσεις πιο γρήγορα πάλι στην «ευθεία» της επίγνωσης και της ενότητας.

Αρκεί να μην θεωρείς ότι δεν έχεις λόγο πια να κατέβεις! Αρκεί να μην θεωρείς ότι δεν υπάρχει τίποτα πια να ανακαλύψεις στους διαδρόμους του λαβύρινθου!
Αρκεί να μην θεωρείς ότι φωτίζοντας τους διαδρόμους του, υπερτερείς των άλλων ανθρώπων που δεν τους έχουν φωτίσει ακόμα.
Αρκεί να μην θεωρείς ότι τα φτερά σου δεν καίγονται πια και μπορείς να πετάς χωρίς να προσέχεις!

Ο λαβύρινθος είναι για όλους τους ανθρώπους ίδιος, μην γελιόμαστε. Το μόνο που διαφέρει είναι η στιγμή που θα αποφασίσουμε να τον διανύσουμε. Χρειάζεται θάρρος, πίστη, αποφασιστικότητα.

Θάρρος, για να αντιστρέψουμε όσα αφήσαμε τον εαυτό μας να αποκαλεί «πίστη».

Πίστη για να αντιστρέψουμε όσα αφήσαμε τον εαυτό μας να αποκαλεί θάρρος.

Αποφασιστικότητα, για να αντιστρέψουμε όσα αφήσαμε τον εαυτό μας να αποκαλεί «εαυτό».

Μέσα στον λαβύρινθο «ακούμε» επιτέλους την σιωπή, που περιέχει τα λόγια που δεν χρειάζεται να ειπωθούν, για να τα κατανοήσουμε. Χρειάζεται μόνο να τα νιώσουμε. Να νιώσουμε την παλμική τους δόνηση και να αφεθούμε με εμπιστοσύνη στην αγνότητα και την αγάπη που περιέχουν. Τότε ο λαβύρινθος γίνεται μία φωτεινή διαδρομή. Ο πόνος ξεχνιέται, γιατί γνωρίζεις πια καλά ότι Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΠΟΝΑΕΙ…


«Η σιωπή είναι πλήρης, γιατί εμπεριέχει το ΣΥΜΠΑΝ»
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Skapaneas έγραψε:Καλη δυναμη, την οποια μαλλον θα χρειαστεις, διοτι μια τετοια προσπαθεια σε "κατεβαζει" στο συλλογικο λαβυρινθο


Δεν ξέρω αν έχει ενδιαφέρον η σκοτεινή διαδρομή για κάποιους από εμάς.
΄Όμως αν δεν την γνωρίσουμε, δεν μπορούμε να πούμε ότι βιώνουμε την ζωή με όλες της τις εκφάνσεις.

Κανείς άλλος δεν θέλει να μοιραστεί μαζί με όλους μας αυτές τις διαδρομές?



«Είμαι φως και φως εκπνέω» Ηταν μια φράση που πάντα δημιουργούσε σε μένα τις προϋποθέσεις να «βλέπω» στο σκοτάδι.

Και αφού για πολλά χρόνια εξερεύνησα όλη την «δυτική» πτέρυγα και το κέντρο του λαβύρινθου, αφού αναγνώρισα τον Εαυτό μου σε όλα τα συναισθήματα και σε όλες τις σκέψεις, αφού «μεγάλωσα» και «διευρύνθηκα», αφού φώτισα το κέντρο, ήρθε η στιγμή να πάω και ανατολικά!

Εκεί βρίσκονται «οι άλλοι»! ΄Όχι όμως οι «θεϊκοί άλλοι» που εγώ αντιλαμβάνομαι, αλλά οι «ανθρώπινοι άλλοι», που μέσα στο σκοτάδι πρέπει να τους νιώσεις και όχι να τους «δεις». Πρέπει να τους «ανιχνεύσεις» και όχι να τους «ακούσεις»…

΄Όμως όταν έχεις περάσει την στοά του φόβου, δεν σε σε τρομάζει η αλήθεια…Και όταν έχεις περάσει στην στοά των επιθυμιών, δεν παρασύρεσαι από το ψέμμα.
Είναι σαν να περνάς την θάλασσα με τις σειρήνες. Που δεν πρέπει να ακούσεις το τραγούδι τους για να μην σε παρασύρουν σε συναισθήματα που σε εγκλωβίζουν σε μία ψευδαίσθηση…

Η ανατολική μεριά του λαβύρινθου είναι η διαδρομή της «ουδετερότητας»…Αυτής που πρέπει να έχεις για να πλησιάζεις τους ανθρώπους, χωρίς να σε αποδυναμώνει ότι κρύβουν ή ότι φανερώνουν.

Αυτή η διαδρομή μάλλον κρατάει περισσότερο…

Γιατί είναι πολλά που πρέπει να αποκωδικοποιήσεις για να στέκεσαι δυνατός μέσα στο πλήθος των συναισθημάτων που προκαλούνται από εσφαλμένες πεποιθήσεις…
Και είναι αρκετά επικίνδυνο, μην κλείσεις το κέντρο της καρδιάς για να προφυλαχτείς. Τότε θα παραμείνεις «κάτω»!!!

Δεν θα συμβούλευα κανέναν να περάσει αυτήν την διαδρομή, πριν βρει τον Εαυτό του, πριν φωτίσει τις σκοτεινές και υγρές μνήμες της προσωπικότητας. Η διαδρομή της ουδετερότητας προϋποθέτει γνώση του Εαυτού και της υλικής διάστασης των μορφών!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
nikos
Δημοσιεύσεις: 1729
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 10:28 pm

Δημοσίευση από nikos »

Εκεί βρίσκονται «οι άλλοι»! ΄Όχι όμως οι «θεϊκοί άλλοι» που εγώ αντιλαμβάνομαι, αλλά οι «ανθρώπινοι άλλοι», που μέσα στο σκοτάδι πρέπει να τους νιώσεις και όχι να τους «δεις». Πρέπει να τους «ανιχνεύσεις» και όχι να τους «ακούσεις»…
’λλοι νόμοι "παίζουν" εκεί! :wink: :D
Ένα ωραίο που θυμάμαι:" ’νθρωποι είναι θνητοί θεοί, θεοί είναι άνθρωποι αθάνατοι"
Γιατί είναι πολλά που πρέπει να αποκωδικοποιήσεις για να στέκεσαι δυνατός μέσα στο πλήθος των συναισθημάτων που προκαλούνται από εσφαλμένες πεποιθήσεις…
Και είναι αρκετά επικίνδυνο, μην κλείσεις το κέντρο της καρδιάς για να προφυλαχτείς. Τότε θα παραμείνεις «κάτω»!!!
Δες το σα βουτιά στο νερό με κλειστή μύτη. Και η καρδιά θα ανοιγοκλείσει, δεν χάθηκε κι ο κόσμος! Όταν δουλεύουν τα νεφρά και οι πνεύμονες αλλάζουν οι ισορροπίες σε σχέση με την καρδιά.
Ξανανεβαίνεις πάλι αν γυρίσεις προς τα μέσα! Αρκεί να ξετυλίγεις και το κουβάρι όταν μπεις, για να βρεις την είσοδο όταν χρειαστεί να επιστρέφεις! :wink: :D
Δεν θα συμβούλευα κανέναν να περάσει αυτήν την διαδρομή, πριν βρει τον Εαυτό του, πριν φωτίσει τις σκοτεινές και υγρές μνήμες της προσωπικότητας. Η διαδρομή της ουδετερότητας προϋποθέτει γνώση του Εαυτού και της υλικής διάστασης των μορφών!
Καλώς ήρθες! :D
There is a difference between knowing the path and walking the path
zio21
Δημοσιεύσεις: 55
Εγγραφή: 06 Αύγ 2007 3:52 pm

Δημοσίευση από zio21 »

ααα
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Βρε Zio μου, γράψε και κάτι παραπάνω...

Το "ααα" το εμπεδώσαμε...πάμε παρακάτω :wink:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Νikos έγραψε:Δες το σα βουτιά στο νερό με κλειστή μύτη
Ναι, Νίκο, το γνωρίζω...Εδώ και ένα χρόνο δεν είναι τυχαίο που "φροντίζονται" οι πνεύμονες με μεγάλη προσοχή!!!!

Γι' αυτό ανεβαίνω σκάλες, περπατάω σε ανηφόρες, τρέχω...χωρίς να λαχανιάζω...κλπ. :wink:
Αυτό και μόνο με "πονήρεψε"...!!! Για το τι θα επακολουθήσει!

Βαθιά ανάσαααααααααααααα!!!!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Καλώς σε βρήκα Νίκο... :D

Μια αναπνοή και μεταξύ αυτής της αναπνοής και της βαθιάς ανάσας, χιλιάδες επιγνώσεις τρέχουν να βρουν ανταπόκριση... :wink:

Δύσκολη διαδρομή ομολογουμένως, ιδιαίτερα για όσους έχουν συναισθηματικές "προτεραιότητες" στην εφαρμογή της ισορροπίας.

΄Ομως μπόρεσα και ξεκόλλησα από την πρώτη "στοά"!!!!!
Πόσος χρόνος πέρασε? Δεν θυμάμαι πια...΄Ομως στην πρώτη "ανάδυση" βίωσα τις επιδιώξεις και τις διεκδικήσεις αυτών των "άλλων" και όσων είχαν "πετάξει" πάνω μου, θεωρώντας ότι είναι δικά μου. Βλεπόντας τα τώρα από άλλη οπτική, πραγματικά γέλασα με τις ανισορροπίες που μπορούν να σου προκαλέσουν!

Κάθε πράγμα όμως στον καιρό του. Μετά την δυτική διαδρομή, όπου εκεί αναγνωρίζεις τις δικές σου "μάσκες", ήρθε η στιγμή να αντιληφθώ και των άλλων τόσο ξεκάθαρα και να τους τις "βγάλω", ώστε να μπορώ να τους αγαπάω και με αυτές!!!

Η δυτική διαδρομή σου δίνει την δυνατότητα να αναγνωρίζεις τον Ανώτερο Εαυτό κάθε ανθρώπου και να τον αγαπάς γι' αυτό που ΕΙΝΑΙ, ακόμα και αν δεν το γνωρίζει ο ίδιος...

Η ανατολική διαδρομή σου δίνει την δυνατότητα να αναγνωρίζεις και την προσωπικότητα που μάχεται ότι Ανώτερο φέρνει σαν ύπαρξη στην 3η διάσταση, και να την συγχωρείς γι' αυτό που αγωνίζεται να αποδείξει...

Και ακόμα είμαι στην πρώτη "στοά"...΄Επεται συνέχεια!
:wink:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Ερχονται στην ζωή σας εκείνες οι στιγμές που θεωρούνται από εσάς 'δύσκολες'. Που εκεί χρειάζεται πίστη για να τις υπερπηδήσετε. Είναι οι στιγμές της δοκιμασίας, για να αισθανθείτε την αλήθεια της Αγάπης. Οτιδήποτε είναι από φως, δοκιμάζεται. Και η Αγάπη είναι φως. Σ' αυτές τις στιγμές μπορεί να αισθανθείτε "μικροί" ή ακόμα και δειλοί! Να ατενίσετε το Σύμπαν και να αντιληφθείτε ότι η "επιστροφή" είναι ένας δύσβατος δρόμος, και εσείς δεν έχετε, ή σας φαίνεται πως δεν έχετε, το κουράγιο να τον διανύσετε μέχρι τέλος. Είναι οι στιγμές που σας πνίγει ο θυμός, η απελπισία, ο πόνος, η αδικία, ο φόβος. Είναι οι στιγμές όπου ο εαυτός σας διχάζεται και η ενσάρκωση αποσπάται από το πνεύμα. Σας διαβεβαιώ, ότι αυτές οι στιγμές είναι ιερές! Μην ταράζεστε και θα διαπιστώσετε ότι κρατάνε ένα δευτερόλεπτο! Το φως έρχεται σαν ενοποιό στοιχείο και σας ευθυγραμμίζει ξανά με τον Ανώτερο Εαυτό σας. Σας ενώνει με την αιώνιο σπίθα του πνεύματος. Και βρίσκεστε ξανά στην αγκαλιά του Πατέρα / Μητέρας Θεού, για να συνεχίσετε με επίγνωση το έργο σας.


Aυτήν την αλήθεια την πέρασα βήμα-βήμα. Οι δύσκολες στιγμές, που έρχονται συνήθως όταν αφήνεσαι, και μέσα σ’ αυτό το άφημα χτιζεις με αγνότητα την ζωή σου, που αναπόφευκτα περιέχει και τους «άλλους»!!!
Το φως κάνει τις «μάσκες» αόρατες! Στο σκοτάδι νιώθω πιο ξεκάθαρα τις έννοιες που οι «άλλοι» έχουν ενσωματώσει σαν αντίληψη για τα συναισθήματά τους και τις σκέψεις τους. Και νιώθω επίσης πόσο άφηνα να «απορροφώ» όσα δεν ήταν δικά μου, αλλά απλά τα βίωνα σαν δικά μου, θεωρώντας ότι το «μοίρασμα» εμπεριέχει και αυτήν την ανταλλαγή.
΄Ετσι βρίσκομαι στην αλήθεια της επανεξέτασης του «μοιράζομαι» και προχωρώ στην αλήθεια του «συμμετέχω»!!!
Είναι μεγάλη η διαφορά γιατί το μεν «μοιράζομαι» εμπεριέχει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον με απόλυτη επίγνωση, το δε «συμμετέχω» εμπεριέχει μόνο το «τώρα»…Και το «τώρα» είναι ακριβώς αυτό το δευτερόλεπτο που σου χρειάζεται για να ευθυγραμμιστείς ξανά με τον Ανώτερο Εαυτό σου!!!!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
galazia_sfaira
Δημοσιεύσεις: 10143
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
Τοποθεσία: Μυτιλήνη

Δημοσίευση από galazia_sfaira »

Οταν λες "συμμετετέχω" τι έννοείς;
Παράδειγμα:κι εεγω πολυ νωρίς κατανόησα ότι δεν μπορεί να "βιώνω" των άλλων γιατι αυτή η ανταλλαγή δεν βοηθουσε και πολλες φορες με αποδυνάμωνε απο κάτι που δεν μου ανήκε στο να το περάσω.
Τώρα ακούω, "μετουσιώνω",δηλαδή,φανερώνω στο βαθμό που μπορώ το μήνυμα ή φωτίζω την σκοτεινή πλευρά.
Πες μου εσύ τι εννοείς Βάσω οταν λες "συμμετέχω";

Οσον αφορά τις δύσκολες στιγμές ,ναι είναι αυτές που σίγουρα σου δίνουν το μήνυμα της "μετάβασης".
Eγώ είμαι εσύ και Εσύ είμαι Εγω!

"Αφίεσθε Ημών"
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Το "συμμετέχω" αγαπημένη μου Καλλιόπη, (για μένα) δεν αγγίζει τα βαθύτερα επίπεδα. Μένει στην επιφάνεια και έτσι δεν βιώνω, όσα οι "άλλοι" βιώνουν μαζί μου. ΄Ετσι μένω "ουδέτερη" και αναγνωρίζω από που πηγάζουν τα συναισθήματα που "ρίχνονται" πάνω μου.

΄Ενα κάλό παράδειγμα που μου συμβαίνει αυτήν την στιγμή είναι το εξής:
Πέθανε εχτές η αδερφή της μητέρας μου. Την αγαπούσα πολύ και είμαστε πολύ κοντά, σαν συγγενείς. Θέλω να πω, ότι δεν ήταν μια "θεία" ξεχασμένη...
Λυπάμαι πολύ που δεν θα την "ξαναδώ" με αυτόν τον ρόλο, όμως μέσα μου έχω γαλήνη και αυτήν την γαλήνη η αδερφή μου την εξέλαβε σαν "αναισθησία"...γιατί εκείνη έχει βαθιά ταραχή!!!
Εγώ όμως δεν "μοιράζομαι" αυτό το συναίσθημα μαζί της.
Γνωρίζω που οφείλεται και βλέπω την αγωνία της να το μοιραστεί, όμως εγώ απλά "συμμετέχω" σ' αυτό!

Σε άλλες στιγμές σίγουρα θα το μοιραζόμουν. Και αυτό θα με έκανε να βιώνω την αγωνία της αδερφής μου σαν δικιά μου!! Που θα με οδηγούσε στο να αποδεχτώ, ότι όντως είμαι αναίσθητη και θα με "εξόντωνε"...


Είναι λίγο κατανοητό?

Ετσι επανεξετάζω τις σχέσεις μου με τους "άλλους" και αναγνωρίζω τις "δύσκολες" στιγμές μαζί τους!!!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
galazia_sfaira
Δημοσιεύσεις: 10143
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
Τοποθεσία: Μυτιλήνη

Δημοσίευση από galazia_sfaira »

Απόλυτα απόλυτα απόλυτα!
Σε κατανοώ απόλυτα και γελώ γιατί πραγματι ετσι γίνεται.Την δυνατότητα να είσαι "μέσα"στο καθε τι αλλά με ηρεμία το εκλαμβάνουν ως αναισθησία απλά γιατι δεν το "ξέρουν"πως γίνεται και τι εμπεριέχει.
Σε ευχαριστω Βάσω μου!
Eγώ είμαι εσύ και Εσύ είμαι Εγω!

"Αφίεσθε Ημών"
Άβαταρ μέλους
eleni
Δημοσιεύσεις: 357
Εγγραφή: 30 Απρ 2007 5:16 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Δημοσίευση από eleni »

Ετσι ειναι... ετσι νιωθω κι εγω απλα τον τελευταιο καιρο το εξωτερικευω κι ολας χωρις ενοχες.

Πριν δεν με αφηναν να δειχνω οτι ειμαι "αναισθητη"...

Αυτην την ερωτηση για την αναισθησια την εκανα κι εγω στη Βασω γαλαζια σφαιρα στο 2ο σεμιναριο.. :)

Επιστροφή στο “ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ - ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ”