Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ...
Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ...
Σκεφτόμουν παλαιότερα τι είναι αυτό που αναγκάζει τους ανθρώπους να αγνοούν τον Εαυτό τους. Τι είναι αυτό που τους κάνει να αγωνίζονται να διατηρήσουν κάτι που δεν τους αρέσει, μου φαινόταν πολύ οξύμωρο αυτό.
Δεν τους αρέσει η ζωή έτσι όπως ξετυλίγεται, όμως κάνουν τα πάντα για να διατηρήσουν αυτήν την ματαιότητά της, το ίδιο όπως και οι άλλοι, λες και ανταγωνίζονται ποιανού η ματαιότητα είναι καλύτερη ή χειρότερη...
Είναι σίγουρο και πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι σε κανέναν άνθρωπο δεν αρέσει αυτή η ζωή...Ο κάθε ένας προσπαθεί να βρει μερικά επιχειρήματα για να την κάνει λίγο καλύτερη, να την διαφοροποιήσει κατά τι από την ζωή των άλλων, αλλά όλοι καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα, ανεξάρτητα από τον τρόπο που διαφοροποιούνται….
Χωρίς να είμαστε συνειδητοί στην ίδια την Αιτία της, η Ζωή εδώ στον Φυσικό Κόσμο είναι κενή...
Άνθρωποι γεννιούνται και πεθαίνουν...αυτή είναι η ζωή για τους περισσότερους ανθρώπους και το ενδιάμεσο στάδιο λέγεται οδύνη.
Τι πιο φυσιολογικό από την αλλαγή σε οτιδήποτε δεν μας αρέσει…Όμως αυτή η αλλαγή βασίζεται επί τον αποτελεσμάτων και όχι επί των αιτιών και έτσι τα αποτελέσματα είναι πάντα ίδια με τις αρχικές αιτίες της οδύνης.
Τι κι αν αλλάξουμε ρούχα…Σώμα δεν αλλάζει, η Ψυχή δεν αλλάζει, αλλάζουν μόνο τα οπτικά αποτελέσματα, αν φοράμε εκείνα τα ρούχα ή τα άλλα…
Ακόμα κι αν πιστεύουμε ότι όλα είναι καλά στην ζωή μας, υπάρχουν πάντα οι αποδείξεις ότι το καλό και το κακό είναι μάρτυρες της δικής μας εσωτερικής καταπίεσης να αποφύγουμε την οδύνη, ή να συμφιλιωθούμε μαζί της, το ίδιο κάνει…
Ουσιαστικά πάμε να ελέγξουμε την οδύνη επί των αποτελεσμάτων της, αγνοώντας τις εσωτερικές συγκρούσεις. Αυτό που μας φταίει είναι πάντα το αποτέλεσμα της ζωής, γιατί δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ότι το εμφανές είναι ένας ανάποδος αντικατοπτρισμός μιας μη συνειδητής αιτίας.
Τι θα μπορούσαμε όμως να κάνουμε, όταν η ζωή μας συνδέεται με την ζωή άλλων ανθρώπων, όταν μέσα μας έχουμε γεμίσει με την ζωή άλλων ανθρώπων, όταν μέσα στον εσωτερικό συνωστισμό απαλύνεται λίγο το αίσθημα της δικής μας απώλειας και μοναξιάς, όταν αντί να νιώθουμε τον Θεό μέσα μας, κουβαλάμε μια μάζα προτύπων, φιλοδοξιών, συγκρίσεων και προσδοκιών?
Τι θα μπορούσαμε άλλο να κάνουμε παρά να παραδεχθούμε ότι έτσι είναι η ζωή και να συμφιλιωθούμε με την μάζα μέσα μας, αγνοώντας ότι αυτή η ποσοτική δύναμη δεν είναι η δική μας Δύναμη, σαν αυθεντική Ποιότητα μας.
Από την παραδοχή στην δύναμη της μάζας, χάνουμε την Δύναμή μας…
Αφού όλοι κάνουν αυτό, το να κάνουμε εμείς κάτι άλλο χρειάζεται πρώτα από όλα να το αφήσουμε έξω από κάθε νοητική ταξινόμηση μιας ίδιας μαζικής σκεπτομορφής…
Το να χαίρεται κανείς για την Ζωή, στην σημερινή εποχή θεωρείται ασέβεια, αγένεια, θράσος και έλλειψη συμπόνιας…
Για να είναι κανείς αποδεκτός από το μαζικό συναίσθημα, χρειάζεται να κάνει εμφανή την μιζέρια, την αγνωμοσύνη, την πλεονεξία, την αχαριστία…
Αν αυτά δεν τον αφορούν, τότε γίνεται αντικείμενο οργής, μάλλον αφελής χαρακτηρίζεται, παρά σοφός.
Το να βρίσκεται στην Ειρήνη της Αγάπης, μάλλον αδιάφορος θα χαρακτηριστεί, παρά ΄Ανθρωπος.
Συνήθως χρειάζεται να δείχνει κανείς με κάθε τρόπο την οδύνη του…
Τα θέατρα της ζωής το απαιτούν, εκείνη να διαιωνίζεται μέσα στον ίδιο μαζικό ρυθμό…
Μου είναι αδιανόητο πολλές φορές να συνυπάρξω με την μαζική σκεπτομορφή που υπακούει σε έναν θεό, του οποίου οι μεσολαβητές κάνουν ακριβώς αυτό που θα έκανε όλη την Δημιουργία να διαλυθεί από την παρατεταμένη ασέβεια στους Ηθικούς Νόμους της Ανθρώπινης Ύπαρξης…
Η δυσκολία να νιώσει κανείς τον Θεό μέσα του, βρίσκεται σ’ αυτήν την εφαρμοσμένη Ανηθικότητα, ή οποία συγχωρείται από το αλάνθαστο του θεού, που είναι σε εμπόλεμη κατάσταση με τον σατανά…
Οι παιδεραστίες, το ξέπλυμα του χρήματος, τα σεξουαλικά όργια, οι επιδράσεις στις θελήσεις των ανθρώπων μέσω του φόβου, συνομολογούν έναν θεό, για τον οποίον έχω ντραπεί πολλές φορές στην ζωή μου και άλλες τόσες έχω κλάψει…
Και επειδή δεν παραιτείται κανείς εύκολα από τις φιλοδοξίες του, βλέπω με αρκετό σκεπτικισμό την τάση για μια παγκόσμια θρησκεία που ξεπροβάλλει…
Ας μην τσακώνονται οι θεοί μεταξύ τους, είναι το νέο είδος θεού που ξεπροβάλλει για να κάνει την Ζωή των ανθρώπων περισσότερο ελεγχόμενη από ότι τώρα είναι…
Ξέρω ότι υπάρχουν λίγοι Άνθρωποι στον Κόσμο του Θεού και του Ανθρώπου, που θα ξεφύγουν από αυτήν την τάση της ομαδοποίησης του Θεού, βαδίζοντας με Ακεραιότητα στον Δρόμο της Πνευματικής τους ολοκλήρωσης…
Ξέρω ότι υπάρχουν και άλλοι τόσοι, που θα φοβηθούν, θα δυσανασχετήσουν ίσως, αλλά θα συμφιλιωθούν με την φαινομενική ενότητα, κάτω από μια θεϊκή «ομπρέλα»…
Μα οι περισσότεροι θα ανασάνουν…Οι θρησκευτικοί πόλεμοι θα σταματήσουν, για να έρθει ειρήνη στην Γη…Και ουαί και αλίμονο σε όποιον πιστέψει ότι όταν οι θεοί μας συμφιλιωθούν μεταξύ τους, θα έρθει ειρήνη στην Γη, γιατί θα έχει νικηθεί ο αντίχριστος…Το επικίνδυνο είναι ότι η ειρήνη δεν έρχεται με τις συμφιλιώσεις των θεών έξω μας, αλλά με την συμφιλίωση των εχθρών μέσα μας…
Προσοχή χρειάζεται στα χρόνια που έρχονται, γιατί τα είδωλα γκρεμίζονται μεν, αλλά οι αιτίες της δημιουργίας τους εξακολουθούν και παραμένουν, θολώνοντας το τοπίο της Ελεύθερης Βούλησης! Και η Αιτία της Ζωής εδώ στον Φυσικό Κόσμο έχει να κάνει μόνο με αυτήν και τον Θεό…Με τίποτα άλλο…
<<Ευτυχισμένοι θα είστε όταν σας μισούν, όταν σας καταδιώκουν, πουθενά δεν θα υπάρχει μέρος όπου δεν θα διώκεστε>>
Δεν τους αρέσει η ζωή έτσι όπως ξετυλίγεται, όμως κάνουν τα πάντα για να διατηρήσουν αυτήν την ματαιότητά της, το ίδιο όπως και οι άλλοι, λες και ανταγωνίζονται ποιανού η ματαιότητα είναι καλύτερη ή χειρότερη...
Είναι σίγουρο και πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι σε κανέναν άνθρωπο δεν αρέσει αυτή η ζωή...Ο κάθε ένας προσπαθεί να βρει μερικά επιχειρήματα για να την κάνει λίγο καλύτερη, να την διαφοροποιήσει κατά τι από την ζωή των άλλων, αλλά όλοι καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα, ανεξάρτητα από τον τρόπο που διαφοροποιούνται….
Χωρίς να είμαστε συνειδητοί στην ίδια την Αιτία της, η Ζωή εδώ στον Φυσικό Κόσμο είναι κενή...
Άνθρωποι γεννιούνται και πεθαίνουν...αυτή είναι η ζωή για τους περισσότερους ανθρώπους και το ενδιάμεσο στάδιο λέγεται οδύνη.
Τι πιο φυσιολογικό από την αλλαγή σε οτιδήποτε δεν μας αρέσει…Όμως αυτή η αλλαγή βασίζεται επί τον αποτελεσμάτων και όχι επί των αιτιών και έτσι τα αποτελέσματα είναι πάντα ίδια με τις αρχικές αιτίες της οδύνης.
Τι κι αν αλλάξουμε ρούχα…Σώμα δεν αλλάζει, η Ψυχή δεν αλλάζει, αλλάζουν μόνο τα οπτικά αποτελέσματα, αν φοράμε εκείνα τα ρούχα ή τα άλλα…
Ακόμα κι αν πιστεύουμε ότι όλα είναι καλά στην ζωή μας, υπάρχουν πάντα οι αποδείξεις ότι το καλό και το κακό είναι μάρτυρες της δικής μας εσωτερικής καταπίεσης να αποφύγουμε την οδύνη, ή να συμφιλιωθούμε μαζί της, το ίδιο κάνει…
Ουσιαστικά πάμε να ελέγξουμε την οδύνη επί των αποτελεσμάτων της, αγνοώντας τις εσωτερικές συγκρούσεις. Αυτό που μας φταίει είναι πάντα το αποτέλεσμα της ζωής, γιατί δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ότι το εμφανές είναι ένας ανάποδος αντικατοπτρισμός μιας μη συνειδητής αιτίας.
Τι θα μπορούσαμε όμως να κάνουμε, όταν η ζωή μας συνδέεται με την ζωή άλλων ανθρώπων, όταν μέσα μας έχουμε γεμίσει με την ζωή άλλων ανθρώπων, όταν μέσα στον εσωτερικό συνωστισμό απαλύνεται λίγο το αίσθημα της δικής μας απώλειας και μοναξιάς, όταν αντί να νιώθουμε τον Θεό μέσα μας, κουβαλάμε μια μάζα προτύπων, φιλοδοξιών, συγκρίσεων και προσδοκιών?
Τι θα μπορούσαμε άλλο να κάνουμε παρά να παραδεχθούμε ότι έτσι είναι η ζωή και να συμφιλιωθούμε με την μάζα μέσα μας, αγνοώντας ότι αυτή η ποσοτική δύναμη δεν είναι η δική μας Δύναμη, σαν αυθεντική Ποιότητα μας.
Από την παραδοχή στην δύναμη της μάζας, χάνουμε την Δύναμή μας…
Αφού όλοι κάνουν αυτό, το να κάνουμε εμείς κάτι άλλο χρειάζεται πρώτα από όλα να το αφήσουμε έξω από κάθε νοητική ταξινόμηση μιας ίδιας μαζικής σκεπτομορφής…
Το να χαίρεται κανείς για την Ζωή, στην σημερινή εποχή θεωρείται ασέβεια, αγένεια, θράσος και έλλειψη συμπόνιας…
Για να είναι κανείς αποδεκτός από το μαζικό συναίσθημα, χρειάζεται να κάνει εμφανή την μιζέρια, την αγνωμοσύνη, την πλεονεξία, την αχαριστία…
Αν αυτά δεν τον αφορούν, τότε γίνεται αντικείμενο οργής, μάλλον αφελής χαρακτηρίζεται, παρά σοφός.
Το να βρίσκεται στην Ειρήνη της Αγάπης, μάλλον αδιάφορος θα χαρακτηριστεί, παρά ΄Ανθρωπος.
Συνήθως χρειάζεται να δείχνει κανείς με κάθε τρόπο την οδύνη του…
Τα θέατρα της ζωής το απαιτούν, εκείνη να διαιωνίζεται μέσα στον ίδιο μαζικό ρυθμό…
Μου είναι αδιανόητο πολλές φορές να συνυπάρξω με την μαζική σκεπτομορφή που υπακούει σε έναν θεό, του οποίου οι μεσολαβητές κάνουν ακριβώς αυτό που θα έκανε όλη την Δημιουργία να διαλυθεί από την παρατεταμένη ασέβεια στους Ηθικούς Νόμους της Ανθρώπινης Ύπαρξης…
Η δυσκολία να νιώσει κανείς τον Θεό μέσα του, βρίσκεται σ’ αυτήν την εφαρμοσμένη Ανηθικότητα, ή οποία συγχωρείται από το αλάνθαστο του θεού, που είναι σε εμπόλεμη κατάσταση με τον σατανά…
Οι παιδεραστίες, το ξέπλυμα του χρήματος, τα σεξουαλικά όργια, οι επιδράσεις στις θελήσεις των ανθρώπων μέσω του φόβου, συνομολογούν έναν θεό, για τον οποίον έχω ντραπεί πολλές φορές στην ζωή μου και άλλες τόσες έχω κλάψει…
Και επειδή δεν παραιτείται κανείς εύκολα από τις φιλοδοξίες του, βλέπω με αρκετό σκεπτικισμό την τάση για μια παγκόσμια θρησκεία που ξεπροβάλλει…
Ας μην τσακώνονται οι θεοί μεταξύ τους, είναι το νέο είδος θεού που ξεπροβάλλει για να κάνει την Ζωή των ανθρώπων περισσότερο ελεγχόμενη από ότι τώρα είναι…
Ξέρω ότι υπάρχουν λίγοι Άνθρωποι στον Κόσμο του Θεού και του Ανθρώπου, που θα ξεφύγουν από αυτήν την τάση της ομαδοποίησης του Θεού, βαδίζοντας με Ακεραιότητα στον Δρόμο της Πνευματικής τους ολοκλήρωσης…
Ξέρω ότι υπάρχουν και άλλοι τόσοι, που θα φοβηθούν, θα δυσανασχετήσουν ίσως, αλλά θα συμφιλιωθούν με την φαινομενική ενότητα, κάτω από μια θεϊκή «ομπρέλα»…
Μα οι περισσότεροι θα ανασάνουν…Οι θρησκευτικοί πόλεμοι θα σταματήσουν, για να έρθει ειρήνη στην Γη…Και ουαί και αλίμονο σε όποιον πιστέψει ότι όταν οι θεοί μας συμφιλιωθούν μεταξύ τους, θα έρθει ειρήνη στην Γη, γιατί θα έχει νικηθεί ο αντίχριστος…Το επικίνδυνο είναι ότι η ειρήνη δεν έρχεται με τις συμφιλιώσεις των θεών έξω μας, αλλά με την συμφιλίωση των εχθρών μέσα μας…
Προσοχή χρειάζεται στα χρόνια που έρχονται, γιατί τα είδωλα γκρεμίζονται μεν, αλλά οι αιτίες της δημιουργίας τους εξακολουθούν και παραμένουν, θολώνοντας το τοπίο της Ελεύθερης Βούλησης! Και η Αιτία της Ζωής εδώ στον Φυσικό Κόσμο έχει να κάνει μόνο με αυτήν και τον Θεό…Με τίποτα άλλο…
<<Ευτυχισμένοι θα είστε όταν σας μισούν, όταν σας καταδιώκουν, πουθενά δεν θα υπάρχει μέρος όπου δεν θα διώκεστε>>
- Συνημμένα
-
- gegen-forum.jpg (16.3 KiB) Προβλήθηκε 3868 φορές
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ...
Κόντρα στο μαζικό... ένα μαζικό που όλο θα εφευρήσκει νέους και πιο ύπουλους τρόπους να κλονίσει την ακεραιότητά μας...
Πολέμα και Οραματίσου
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Re: Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ...
μεγάλη και ορμητική η δύναμη της μάζας, αλλά μόνο για να καταστρέφει και όχι για να δημιουργεί...
χρειάζεται να ξεχωρίσουμε τι θέλουμε από τα δύο...
καμιά φορά οι άνθρωποι παρασύρονται και θεωρούν δημιουργικότητα την καταστροφή
χρειάζεται να ξεχωρίσουμε τι θέλουμε από τα δύο...
καμιά φορά οι άνθρωποι παρασύρονται και θεωρούν δημιουργικότητα την καταστροφή
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ...
Ας είμαι και ο μόνος ΄Ανθρωπος που πιστεύει στην Δύναμη της Αγάπης, δεν παίρνω ποτέ τον Λόγο μου πίσω...Θα την υπηρετώ, ακόμα κι αν μείνω μόνη και αξιοκατάκριτη από αυτούς που όφειλαν να είναι οι αγαπημένοι μου... ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΩ!!!!
Re: Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ...
Τι πιο φυσιολογικό από την αλλαγή σε οτιδήποτε δεν μας αρέσει…Όμως αυτή η αλλαγή βασίζεται επί τον αποτελεσμάτων και όχι επί των αιτιών και έτσι τα αποτελέσματα είναι πάντα ίδια με τις αρχικές αιτίες της οδύνης.
Και η Αιτία της Ζωής εδώ στον Φυσικό Κόσμο έχει να κάνει μόνο με αυτήν και τον Θεό…Με τίποτα άλλο…
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Re: Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ...
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Re: Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ...
Το να χαίρεται κανείς για την Ζωή, στην σημερινή εποχή θεωρείται ασέβεια, αγένεια, θράσος και έλλειψη συμπόνιας…
Για να είναι κανείς αποδεκτός από το μαζικό συναίσθημα, χρειάζεται να κάνει εμφανή την μιζέρια, την αγνωμοσύνη, την πλεονεξία, την αχαριστία…
Αν αυτά δεν τον αφορούν, τότε γίνεται αντικείμενο οργής, μάλλον αφελής χαρακτηρίζεται, παρά σοφός.
Το να βρίσκεται στην Ειρήνη της Αγάπης, μάλλον αδιάφορος θα χαρακτηριστεί, παρά ΄Ανθρωπος.
Συνήθως χρειάζεται να δείχνει κανείς με κάθε τρόπο την οδύνη του…
Τα θέατρα της ζωής το απαιτούν, εκείνη να διαιωνίζεται μέσα στον ίδιο μαζικό ρυθμό…
Προσοχή χρειάζεται στα χρόνια που έρχονται, γιατί τα είδωλα γκρεμίζονται μεν, αλλά οι αιτίες της δημιουργίας τους εξακολουθούν και παραμένουν, θολώνοντας το τοπίο της Ελεύθερης Βούλησης! Και η Αιτία της Ζωής εδώ στον Φυσικό Κόσμο έχει να κάνει μόνο με αυτήν και τον Θεό…Με τίποτα άλλο…
"Ευχαριστώ που βρίσκομαι μεσα στην Ανάσα Σου"!
----------------------------
Πολεμα και Οραματισου!
----------------------------
Πολεμα και Οραματισου!
Re: Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ...
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________
Πολέμα και Οραματίσου!
________________
Πολέμα και Οραματίσου!
Re: Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ...
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Re: Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ...
Αχ, συγχρονιστικό όπως πάντα....
I have loved the stars too fondly to be fearful of the night...
Re: Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ...
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ...
Μα νομίζω ότι έχουν αρχίσει εδώ και χρόνια να προετοιμάζουν το έδαφος για την παγκόσμια θρησκεία.Και ουαί και αλίμονο σε όποιον πιστέψει ότι όταν οι θεοί μας συμφιλιωθούν μεταξύ τους, θα έρθει ειρήνη στην Γη, γιατί θα έχει νικηθεί ο αντίχριστος…Το επικίνδυνο είναι ότι η ειρήνη δεν έρχεται με τις συμφιλιώσεις των θεών έξω μας, αλλά με την συμφιλίωση των εχθρών μέσα μας…
Από όταν συνειδητοποίησαν ότι άρχισαν να χάνουν οπαδούς και να μειώνεται η δύναμη ελέγχου.
Έτσι θα χτίσουν την χρυσή φυλακή, υποσχόμενοι ειρήνη και συμφιλίωση των θεών.
Ποιών θεών όμως δεν λένε, ποιός τους κατασκεύασε και με ποιό σκοπό.
Δεν θα παραιτηθεί ο αντίχριστος όσο τον θρέφουμε μέσα μας και αρνούμαστε να τον αναγνωρίσουμε.
Έχουμε βολευτεί στα καλούδια που μας διαθέτει και δεν μετράμε τα ανταλλάγματα.
Φτιάξαμε θρόνο για τον αντίχριστο μέσα μας εκτοπίζοντας τον Θεό.
Άντε όλοι μαζί ............ ΟΥΣΤ ΣΤΟΝ ΑΓΎΡΙΣΤΟ.
Δική μας είναι η Ζωή για να την Ζήσουμε και δεν χρειαζόμαστε οδηγίες χρήσεως.
Θα βρούμε τον Θεό που χάσαμε, που παραδόσαμε στην ματαιότητα των γήινων απολαύσεων.
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο...
Re: Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ...
Έλλη
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Re: Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ...
Προσοχή χρειάζεται στα χρόνια που έρχονται, γιατί τα είδωλα γκρεμίζονται μεν, αλλά οι αιτίες της δημιουργίας τους εξακολουθούν και παραμένουν, θολώνοντας το τοπίο της Ελεύθερης Βούλησης! Και η Αιτία της Ζωής εδώ στον Φυσικό Κόσμο έχει να κάνει μόνο με αυτήν και τον Θεό…Με τίποτα άλλο…
είναι επιτακτικό να νοιώσουμε μέσα μας και να αποκαταστήσουμε τον θεό, την αυθεντικότητα, αυτό που Είμαστε.
αλλιώς από τα είδωλα θα περάσουμε σε μια άλλου είδους φυλακή που θα φαίνεται και χρυσή
σκεφτόμουν σε συνδυασμό και με το άλλο κείμενο που έγραψες Βάσω,
πως όλα γυρνάνε από το μάρκετινγκ, δεν είχα αξιολογήσει ιδιαίτερα την βαθιά ρίζα του μάρκετινγκ,
σχετικά με την New age τάση και πως όλο αυτό στρώνεται πολύ όμορφα για μια μετάβαση
σε κάτι διαφορετικό αλλά εξίσου μη αυθεντικό και κίβδηλο...
όσο ζούμε σε τούτον τον κόσμο, θα τον Ερωτευόμαστε με όλη μας την Αγνότητα, έτσι ώστε να πάμε στον Θεό γεμάτοι από Αγάπη και όχι γεμάτοι από φόβο...
Re: Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ...
Ξέρω ότι υπάρχουν και άλλοι τόσοι, που θα φοβηθούν, θα δυσανασχετήσουν ίσως, αλλά θα συμφιλιωθούν με την φαινομενική ενότητα, κάτω από μια θεϊκή «ομπρέλα»…
Μα οι περισσότεροι θα ανασάνουν…Οι θρησκευτικοί πόλεμοι θα σταματήσουν, για να έρθει ειρήνη στην Γη…Και ουαί και αλίμονο σε όποιον πιστέψει ότι όταν οι θεοί μας συμφιλιωθούν μεταξύ τους, θα έρθει ειρήνη στην Γη, γιατί θα έχει νικηθεί ο αντίχριστος…Το επικίνδυνο είναι ότι η ειρήνη δεν έρχεται με τις συμφιλιώσεις των θεών έξω μας, αλλά με την συμφιλίωση των εχθρών μέσα μας…
Προσοχή χρειάζεται στα χρόνια που έρχονται, γιατί τα είδωλα γκρεμίζονται μεν, αλλά οι αιτίες της δημιουργίας τους εξακολουθούν και παραμένουν, θολώνοντας το τοπίο της Ελεύθερης Βούλησης! Και η Αιτία της Ζωής εδώ στον Φυσικό Κόσμο έχει να κάνει μόνο με αυτήν και τον Θεό…Με τίποτα άλλο…
<<Ευτυχισμένοι θα είστε όταν σας μισούν, όταν σας καταδιώκουν, πουθενά δεν θα υπάρχει μέρος όπου δεν θα διώκεστε>>
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι