ΓΝΩΣΗ vs ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ...

[Vasoula]

Aν θυμόμαστε ότι οι μόνες σκιές που μας απειλούν είναι οι δικές μας, δεν θα γυρίσουμε ποτέ την πλάτη στον Εαυτό μας…

Η κάθε μας συνειδητοποίηση μας μετακινεί από ένα επίπεδο ανωριμότητας, σε ένα επίπεδο ωριμότητας. Αλλιώς αφηνόμαστε να μας παρασύρουν τα γεγονότα…

Αυτήν την εποχή, η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι το κυρίαρχο αίσθημα μεταξύ των ανθρώπων.
Πολλές πληροφορίες μαζεμένες…
Πολλές αποκαλύψεις μαζεμένες…
Πολλές σωτηρίες μαζεμένες…

΄Όλα αυτά τα «πολλά», για κάποιον που δεν μπορεί να τα διαχειριστεί, προκαλούν φόβο, ενίοτε και απογοήτευση…
Η μόνη αντίδραση που παρατηρώ, εδώ και χρόνια, όχι στην πολιτική ή θρησκευτική σκηνή, αλλά μέσα στον ίδιο τον άνθρωπο, είναι ο φόβος και η απογοήτευση…

Τώρα υπάρχει ένα ακόμα…η έλλειψη εμπιστοσύνης στο κάθε τι…
η επιφυλακτικότητα στο κάθε τι…
Λογικό είναι…

΄Όμως υπάρχει ένα θέμα, που λίγοι το έχουν αγγίξει…
Την αυτάρκεια που προκαλεί μια γνώση, που έχει παρατηρηθεί μέσα στον ίδιο τον Εαυτό μας και δεν είναι απλά μέρος της «συλλογής» μας.

Ο προβληματισμός είναι υγιής, μόνο αν τον παρατηρούμε εσωτερικά και ανοίγουμε στο ενδεχόμενο μιας νέας οπτικής του Εαυτού μας…Κάτι που δεν είχαμε σκεφτεί για εμάς, ένα συναίσθημα που δεν είχαμε ανιχνεύσει μέσα μας, και το είχαμε αποκλείσει από την αυτονομία μας, μια δεύτερη σκέψη που ακολουθεί την σκέψη μας…
΄Όλα αυτά, που είναι μέρος των συνειδητοποιήσεων, δημιουργούν και την Αυτό-επίγνωση…

Καλό είναι να πιστεύουμε στον θεό, καλό είναι να έχουμε ελπίδες και να κάνουμε όνειρα…Αλλά κανείς δεν θα τα πραγματοποιήσει για εμάς, αν γυρίζουμε διαρκώς την πλάτη στον Εαυτό μας.

Ο Θεός δεν είναι πουθενά, που δεν είναι ο Εαυτός μας…
Η ελπίδα δεν είναι παρά η αλυσίδα που μας δεσμεύει στο παρελθόν, ενόσω ο Εαυτός μας είναι απών από το Παρόν.
Τα όνειρα δεν είναι παρά ό,τι ξεφεύγει από έναν εφιάλτη ασυνειδησίας του Εαυτού μας.

Πολλά έχουν γραφτεί για την μαζικότητα της ανθρωπότητας…Για το πόσο πρόβατα είμαστε…ακολουθούμε και παρασυρόμαστε από την πληροφορία, αντί να ηγούμαστε της εσωτερικής γνώσης.

Στην ουσία, το να ψάχνουμε έξω την «σωτηρία», είναι το ίδιο με το να μην εμπιστευόμαστε την Ζωή μας. Αντί να κινηθούμε προς τον Εαυτό μας, κινούμαστε με την αντίληψη του «οπαδού»…του ακόλουθου…

Ναι είναι ωραίο να Πιστεύεις σε μια Ιδέα…Σου δίνει κίνητρα να ζεις…
΄Όμως δεν μπορεί η Ζωή να έχει κίνητρα, που δεν έχουν ανθίσει πρώτα μέσα μας.

Η πίστη μπορεί να φτάσει και στον φανατισμό, αν αυτός που μας κατευθύνει είναι η σκιά μας… ό,τι δεν είναι φανερό μέσα μας, οι φόβοι μας, η ενοχή, η ντροπή, ο θυμός, είναι «αυτός» που μας οδηγεί προς τον εξωτερικό «σωτήρα» μας.
Αυτός ο σκιώδης εαυτός μας, που δεν προλάβαμε να αγαπήσουμε, μπορεί να πάρει την μορφή οποιουδήποτε, για να τον αγαπήσουμε, όσο δεν μπορούμε να αγαπήσουμε τον Εαυτό μας.

΄Όλα όσα γίνονται στην σκηνή της Ζωής μας, δεν έχουν άλλον σκοπό από το να μας προετοιμάσουν για μια Πνευματική Γεφύρωση του Εαυτού μας, και να μας ανυψώσουν πάνω από τους εγωισμούς του απλού νου μας.

Χρειάζεται στην αρχή να αναγνωρίσουμε αιτίες και αποτελέσματα μέσα στην ψυχολογική μας «σκηνή», αλλά ο Δρόμος μας είναι ο Θεός…Η Ανύψωσή μας!

΄Ισως τώρα είναι πιο ξεκάθαρο το τοπίο…Τώρα που υπάρχουν τόσο «πολλά» μαζεμένα, είναι η ώρα να δούμε γιατί εμείς νιώθουμε ακόμα «λίγοι»…

Υπάρχει ένα εσωτερικό Σχέδιο…΄Ένα θεϊκό Σχέδιο…
Δεν το έχει εμπνευστεί κανένας άλλος, εκτός από τον Ανώτερο Εαυτό μας...
Και ο καθένας μας καλείται απλα να το εκφράσει στον κόσμο του...
Μα όπως συμβαίνει σε κάθε σχέδιο, ο καθένας μας το ολοκληρώνει σύμφωνα με την επιδεξιότητα του…Και εδώ σ’ αυτό, δεν υπάρχουν αντιγραφές και σκονάκια…
Ή ξέρεις να τραβάς γραμμές ή μαθαίνεις…

[Stefanos]

Πρωί πρωί με την αυγού λα , Άμλετ από το Vasui ...
Να φοβάται κανείς ή να αγαπάει !!!
Σε όλες τις καταστάσεις της ζωής καλά κρυμμένες οι 2 αυτές αλήθειες...

[Ταρούλα]

Aν θυμόμαστε ότι οι μόνες σκιές που μας απειλούν είναι οι δικές μας, δεν θα γυρίσουμε ποτέ την πλάτη στον Εαυτό μας…

Αυτός ο σκιώδης εαυτός μας, που δεν προλάβαμε να αγαπήσουμε, μπορεί να πάρει την μορφή οποιουδήποτε, για να τον αγαπήσουμε, όσο δεν μπορούμε να αγαπήσουμε τον Εαυτό μας.

Είναι η αιτία του φόβου και της απογοήτευσης

Βάσω ...

[juliaL.]

Απλά

[Vasoula]

Πρωί πρωί με την αυγού λα , Άμλετ από το Vasui

καλημέρα Στεφανάκο μου καλημέρα παιδάκια

[AMALIA]

[Δωρουλα]

Ο προβληματισμός είναι υγιής, μόνο αν τον παρατηρούμε εσωτερικά και ανοίγουμε στο ενδεχόμενο μιας νέας οπτικής του Εαυτού μας…Κάτι που δεν είχαμε σκεφτεί για εμάς, ένα συναίσθημα που δεν είχαμε ανιχνεύσει μέσα μας, και το είχαμε αποκλείσει από την αυτονομία μας, μια δεύτερη σκέψη που ακολουθεί την σκέψη μας…
΄Όλα αυτά, που είναι μέρος των συνειδητοποιήσεων, δημιουργούν και την Αυτό-επίγνωση…

Καλό είναι να πιστεύουμε στον θεό, καλό είναι να έχουμε ελπίδες και να κάνουμε όνειρα…Αλλά κανείς δεν θα τα πραγματοποιήσει για εμάς, αν γυρίζουμε διαρκώς την πλάτη στον Εαυτό μας.

Ο Θεός δεν είναι πουθενά, που δεν είναι ο Εαυτός μας…

[Θοδωράκος]

Υπεροχο κειμενο...

[elenaki]

Η πίστη μπορεί να φτάσει και στον φανατισμό, αν αυτός που μας κατευθύνει είναι η σκιά μας… ό,τι δεν είναι φανερό μέσα μας, οι φόβοι μας, η ενοχή, η ντροπή, ο θυμός, είναι «αυτός» που μας οδηγεί προς τον εξωτερικό «σωτήρα» μας.
Αυτός ο σκιώδης εαυτός μας, που δεν προλάβαμε να αγαπήσουμε, μπορεί να πάρει την μορφή οποιουδήποτε, για να τον αγαπήσουμε, όσο δεν μπορούμε να αγαπήσουμε τον Εαυτό μας.

΄Όλα όσα γίνονται στην σκηνή της Ζωής μας, δεν έχουν άλλον σκοπό από το να μας προετοιμάσουν για μια Πνευματική Γεφύρωση του Εαυτού μας, και να μας ανυψώσουν πάνω από τους εγωισμούς του απλού νου μας.

Υπάρχει ένα εσωτερικό Σχέδιο…΄Ένα θεϊκό Σχέδιο…
Δεν το έχει εμπνευστεί κανένας άλλος, εκτός από τον Ανώτερο Εαυτό μας...
Και ο καθένας μας καλείται απλα να το εκφράσει στον κόσμο του...
Μα όπως συμβαίνει σε κάθε σχέδιο, ο καθένας μας το ολοκληρώνει σύμφωνα με την επιδεξιότητα του…Και εδώ σ’ αυτό, δεν υπάρχουν αντιγραφές και σκονάκια…
Ή ξέρεις να τραβάς γραμμές ή μαθαίνεις…

Ετσι ακριβως..

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Παντως το χω παρατηρησει οτι με το που τελειωνει το καλοκαιρι σου ερχεται βομβαρδισμος εμπνευσης και πληροφοριων βασουλιτσα

[Vasoula]

Τασούλη

[ΙΩΑΝΝΑ]

Υπάρχει ένα εσωτερικό Σχέδιο…΄Ένα θεϊκό Σχέδιο…
Δεν το έχει εμπνευστεί κανένας άλλος, εκτός από τον Ανώτερο Εαυτό μας...
Και ο καθένας μας καλείται απλα να το εκφράσει στον κόσμο του...
Μα όπως συμβαίνει σε κάθε σχέδιο, ο καθένας μας το ολοκληρώνει σύμφωνα με την επιδεξιότητα του…Και εδώ σ’ αυτό, δεν υπάρχουν αντιγραφές και σκονάκια…
Ή ξέρεις να τραβάς γραμμές ή μαθαίνεις…

[Βικούλα]

Αυτός ο σκιώδης εαυτός μας, που δεν προλάβαμε να αγαπήσουμε, μπορεί να πάρει την μορφή οποιουδήποτε, για να τον αγαπήσουμε, όσο δεν μπορούμε να αγαπήσουμε τον Εαυτό μας.

΄Όλα όσα γίνονται στην σκηνή της Ζωής μας, δεν έχουν άλλον σκοπό από το να μας προετοιμάσουν για μια Πνευματική Γεφύρωση του Εαυτού μας, και να μας ανυψώσουν πάνω από τους εγωισμούς του απλού νου μας.

Χρειάζεται στην αρχή να αναγνωρίσουμε αιτίες και αποτελέσματα μέσα στην ψυχολογική μας «σκηνή», αλλά ο Δρόμος μας είναι ο Θεός…Η Ανύψωσή μας!

[Ελενίτσα]

Η ελπίδα δεν είναι παρά η αλυσίδα που μας δεσμεύει στο παρελθόν, ενόσω ο Εαυτός μας είναι απών από το Παρόν.

Ευχαριστώ!

[ALEXOULA]

Υπάρχει ένα εσωτερικό Σχέδιο…΄Ένα θεϊκό Σχέδιο…
Δεν το έχει εμπνευστεί κανένας άλλος, εκτός από τον Ανώτερο Εαυτό μας...
Και ο καθένας μας καλείται απλα να το εκφράσει στον κόσμο του...
Μα όπως συμβαίνει σε κάθε σχέδιο, ο καθένας μας το ολοκληρώνει σύμφωνα με την επιδεξιότητα του…Και εδώ σ’ αυτό, δεν υπάρχουν αντιγραφές και σκονάκια…
Ή ξέρεις να τραβάς γραμμές ή μαθαίνεις…