τι να πρωτοκανω παραθεση........
ας ξεκινησω απο δω
Τι σημαίνει κοινωνική εκπλήρωση?
Μια εργασία που του καλύπτει επαρκώς τις ανάγκες επιβίωσης…
Μια σχέση, που του καλύπτει επαρκώς τις ανάγκες συντροφικότητας…
Μια οικογένεια, που του καλύπτει επαρκώς τις ανάγκες της διαιώνισης…
Παραπέρα, αυτά τα τρία τα διανθίζει συνεχώς με ανάγκες που προκύπτουν, μάλλον από το πουθενά…Προσθέτει και αφαιρεί επιθυμίες, αγαθά και ανθρώπους από την ζωή του, με τόσο μεγάλη συχνότητα, που φαίνεται πια ξεκάθαρα ότι η ικανοποίηση είναι ένα όνειρο που δεν έχει τέλος, έχει τέλος όμως ο ίδιος ο άνθρωπος!
Και έτσι κυλάει η ζωή, μεταξύ επιθυμιών και ικανοποίησης
Α, ξέχασα…Κάπου μεταξύ όλων αυτών υπάρχει και ένας θεός…΄Ενας θεός που εγκρίνει την τυποποιημένη ζωή, το τυποποιημένο όνειρο, την τυποποιημένη ελπίδα, παρ’ όλα αυτά ποτέ δεν είναι ικανοποιημένος με τον άνθρωπο του, ότι και να κάνει…
Αυτά όλα δεν είναι απλοί στοχασμοί…Είναι η πραγματικότητα της ανθρώπινης ζωής! ΄Οχι όμως η αλήθεια της...
μιας και καπως ετσι εφτασα κι εγω εδω στο σπιτακι μας, γιατι ενιωθα μεσα μου οτι δεν ειναι ολο αυτο που ζουσα η Αληθεια της Ζωης
Η ελάχιστη διαφορετικότητα που διαφαίνεται να υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων, σε όλη την Γη, δεν έχει να κάνει με τις συμπεριφορές τους, δεν έχει να κάνει με τα ήθη και τα έθιμά τους, με αυτά που πιστεύουν, με αυτά που αγαπούν, με αυτά που αποκτούν ή με αυτά που χάνουν…Δεν έχει να κάνει καν με την μόρφωσή τους και με την λογική τους.
΄Εχει να κάνει μόνο με αυτήν την αίσθηση του ανικανοποίητου…Αυτή που ωθεί τον άνθρωπο να γίνεται άπληστος!
Να έχει αυτό και να θέλει το άλλο…Να έχει το άλλο και να αναζητά το περισσότερο από το άλλο…Σαν η ζωή να γίνεται ένας στόχος, που δεν φτάνει ποτέ!
αυτη ειναι η ασθενεια η μεγαλυτερη και η πιο ψυχοφθορα....
Ας σταματήσουμε αυτήν την ανήλεη συνήθεια, να συγκρίνουμε την πληρότητα με την εκκωφαντική ματαιότητα, που κάνει ο θόρυβος του ανικανοποίητου θεού μέσα μας!
Είναι τελικά πολύ απλά τα πράγματα! Σημασία έχει ποιόν θεό τρέφεις τελικά!
κι αυτη ειναι η θεραπεια, μονο για σημερα Βασουλα ....
