ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ...

[Fotinoula]

[Μπεττουλα]

Ελενάκι.....

[Έφη]

[Ellaki]

Ελενάκι αγκαλίτσες

[Δωρουλα]

Ελενακι!!!

[Ταρούλα]

Ελενάκι μου

[Ελενα Κ.]

ολα στο Φως παιδακια

[ALEXOULA]

ολα στο Φως παιδακια

Ελενάκι


Τα ναρκωτικά ίσως είναι η πιο βαριά μορφή εξάρτισης μαζί με το αλκοόλ και είναι εκείνα που προκαλούν τις περισσότερες βλάβες
στο σώμα και την ψυχή και αυτά που τρομάζουν περισσότερο και απωθούν , γιατί συχνά οδηγούν στον θάνατο.

Σε ολόκληρο τον κόσμο υπάρχουν εκατομμύρια εθισμένοι και εξαρτημένοι άνθρωποι , όχι μόνο τις ουσίες που είναι και οι πλέον διαδεδομένες , αλλά σε πολλά και διάφορα πράγματα , από την τροφή , την τηλεόραση , το διαδίκτυο , τον υπολογιστή , τον τζόγο , το χρηματιστήριο , το σεξ , τον καταναλωτισμό , την τεχνολογία , τα αυτοκίνητα , τα ριψοκίνδυνα σπορ και άλλα που τώρα δεν μούρχονται.

Με την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας και με τα τόσα νέα επιτεύγματα και τις ευκολίες , θα περίμενε κανείς πως οι άνθρωποι , αφού η ζωή τους έγινε πιο εύκολη και το βιωτικό τους επίπεδο ανέβηκε , θάταν πιο ελεύθεροι , θάχαν εναλλακτικές λύσεις και η ζωή τους θάταν πιο ήρεμη.

Ομως οι συναισθηματικές εξαρτήσεις και οι εθισμοί αντί να μειώνονται , άρχισαν να πολλαπλασιάζονται και να παρουσιάζεται μεγαλύτερη διαστρέβλωση και παθολογία όχι μόνο στις κοινωνικές λειτουργίες αλλά επεκτάθηκε ακόμη περισσότερο στις βασικές ανθρώπινες  αναγκες δηλ όπως η σεξουαλικότητα, ο έρωτας, η τροφή , ο ύπνος .

Οι άνθρωποι της σύγχρονης εποχής παγιδεύτηκαν , βλέποντας όλη αυτή την πρόοδο και νομίζοντας ότι χρησιμοποιώντας όλη αυτήν την εξέλιξη θα μπορούσαν να καλύψουν το κενό που ένιωθαν μέσα τους και έτσι επεσαν με τα μούτρα -γαντζώθηκαν από όλες αυτές τις ευκολίες .
Γιατί όταν επιχείρησαν να πάρουν την αγάπη από τους γονείς αυτοί τους έδωσαν αγάπη με ανταπόδοση και αυτή έμαθαν ,
όταν ζήτησαν από την θρησκεία να βρουν την πίστη και το Θεό , τους έδειξαν την αμαρτία και έναν Θεό μακρινό και τιμωρό ,
όταν θέλησαν να σταθούν στην κοινωνία τους σύγκριναν και τους επέκριναν.

Ολα αυτά τους έκαναν να απομακρυνθούν από την ψυχή τους , να στραφούν έξω από αυτούς στους άλλους για να βρουν τη λύση , για να γεμίσουν το κενό που όμως δεν γέμιζε , ο πόνος , οι ενοχές , ο φόβος παραμένουν εκεί και μεγαλώνουν και για να τα παγώσουν ,να μην τα αισθάνονται να κοιμίσουν την ψυχή τους , καταφεύγουν στα ναρκωτικά , στις ουσίες και σε όλες τις άλλες εμμονές , που δεν ίσως δεν φαίνονται μα είναι εξαρτήσεις που οδηγούν στην αρρώστια , στην αυτοκαταστροφή , μακρυά από τον Εαυτό και τη επαφή με την ψυχή τους και στο διαχωρισμό τους.

Για να σπάσουμε και να πετάξουμε τις εξαρτήσεις , χρειάζεται να στραφούμε μέσα μας , να βρούμε την δύναμη να παραδεχθούμε τα κρυμένα και καταχωνιασμένα μας συναισθήματα , που έχουν γίνει δηλητήρια και μας μολύνουν , να δούμε πως όλα αυτά είναι δικά μας και να τα αποδεχτούμε , να κοιτάξουμε με αλήθεια τη ζωή μας , να ακούσουμε την εσωτερική φωνή μας , να μας δώσουμε την δυνατότητα να βρούμε την ομορφιά μας και τις αρετές μας που έχουμε ξεχάσει , να τις βγάλουμε επάνω στο φως , για να μας βοηθήσουνε και να μας στηρίξουνε , για να θυμηθούμε και να ενωθούμε με τον Εαυτό μας.

[Ταρούλα]

για να θυμηθούμε και να ενωθούμε με τον Εαυτό μας.

[Μάνος]

H μόνη δυνατότητα που έχει ο άνθρωπος να ξεφύγει από τον φόβο, είναι να ανέβει σε έναν πιο υψηλό κραδασμό, ώστε να μην μπορεί να συνδεθεί μαζί του από το στομάχι…Και τότε θα ενωθεί με την Αγάπη από την καρδιά του.

Ο νοητικός έλεγχος γίνεται μόνο από το στομάχι…
Από ένα «θέλω» που δεν είναι ανάγκη, αλλά ο φόβος το εμφανίζει σαν ανάγκη!

Ο κραδασμός της καρδιάς κάνει αυτό το «θέλω», Θέληση…

Καμιά φορά διώχνουμε ανθρώπους από την ζωή μας, γιατί μας οδηγούν στην καρδιά και κρατάμε άλλους που μας οδηγούν στο στομάχι…

Ο δρόμος της καρδιάς, ο δρόμος του υψηλότερου κραδασμού, είναι δύσκολος, γιατί χρειάζεται κυρίως θεραπεία και απεξάρτηση…

Ο φόβος είναι σαν το ναρκωτικό…Δεν κόβεται εύκολα!

Για να κάνεις κάτι ωφέλιμο για σένα, χρειάζεται κυρίως να αγαπήσεις τον Εαυτό σου…Αλλιώς το ωφέλιμο θα το εξαρτάς πάντα από τους άλλους και τις ανάγκες που θα σου δημιουργεί ο φόβος!

Οι άνθρωποι φοβούνται αυτό που χρειάζεται να αγαπήσουν και αγαπούν αυτό που πρέπει να φοβούνται…

Ετσι όπως τα φέρνει η Ζωή, η αγάπη είναι η πιο ψεύτικη κατάσταση εξάρτησης, που καλύπτει την ανάγκη της συντροφιάς…
Αυτή η ανάγκη δεν είναι αληθινή, είναι το αποτέλεσμα του φόβου της μοναξιάς!

Κανείς όμως δεν είναι αληθινά μόνος του…ενώ αντίθετα ακόμα και με συντροφιά μπορεί να βιώνει την πιο βαθιά μοναξιά στην Ψυχή του.
Υπάρχουν πολλά «υποκατάστατα» για να αγνοήσει κανείς την Ψυχή του και τα μηνύματά της.

Είναι ένα πεδίο, που οι άνθρωποι δεν έμαθαν να αφουγκράζονται…

Τους φοβίζει η Σιωπή της!

Προσπαθούν να καλύψουν συναισθηματικές ανάγκες, νοητικές ανάγκες, αλλά λίγοι υπολογίζουν τις πνευματικές τους ανάγκες!

΄Όταν θρέφουμε τις ανάγκες μας, ας παρατηρήσουμε ποιο κέντρο μας «ταϊζουμε»…

Τα κάτω κέντρα έχουν συνηθίσει στην χαμηλής δόνησης «τροφή»…
Το πρώτο κέντρο, της Εμπιστοσύνης, θα αναζητήσει τροφή, που θα καλύπτει την ανασφάλεια…
Το δεύτερο κέντρο, των διαπροσωπικών σχέσεων και της συναισθηματικής αυτάρκειας, θα αναζητήσει τροφή που θα καλύπτει την επιβεβαίωση…
Το τρίτο κέντρο, της Δύναμης και της Θέλησης, θα αναζητήσει τροφή που θα καλύπτει την επιβράβευση…

Μ’ αυτόν τον τρόπο είναι σχεδόν αδύνατον να θρέψουμε τα πάνω κέντρα με πνευματική τροφή, που αφήνουμε να εισρεύσει μέσα μας, νοητικά μόνο…

Υπάρχει ένα κέντρο που είναι το μόνο που επιτρέπει την είσοδο…Που συμφιλιώνει τα «πάνω» με τα «κάτω»…Που αφήνει τον ΄Ερωτα του Πνεύματος με την ΄Υλη να προκύψει με αυθεντικότητα και χωρίς προσδοκίες…Που ενώνει όλα τα κέντρα της Ζωής στον Θεό…

Σ’ αυτό το κέντρο η Πνευματική έμπνευση, γίνεται Αλήθεια της Ψυχής και μετουσιώνει τα συναισθήματα, σε κατάσταση Αγάπης!

Είναι το κέντρο της καρδιάς!

Εγώ το ονομάζω «κέντρο της Αλχημείας»…
Γιατί εκεί μετασχηματίζονται οι ανάγκες φόβου, σε επικοινωνία με το βαθύτερο είναι μας…με την Ψυχή μας!
Εκεί μετουσιώνονται οι λέξεις σε Λόγο…
Εκεί ερμηνεύονται οι Αρετές, σύμφωνα με τους Νόμους του Θεού και προκύπτει η ποιότητα του Ανθρώπου…

Είναι καιρός να επανεξετάσουμε, λοιπόν, το κέντρο τροφοδοσίας μας!
Η ακατάλληλη «τροφή» δεν προκύπτει από τις συνθήκες της Ζωής, ούτε από μια «χούφτα» ανθρώπους που ελέγχουν την τροφή μας!

Ο φυσικός μας κόσμος έχει πολλά υποκατάστατα, που ναρκώνουν τις Συνειδήσεις μας!

Το να θέλει να βρει κανείς τον θεό, δεν σημαίνει ότι θα τον βρει κιόλας!
Συνήθως τον ψάχνουμε αλλού, από εκεί που αληθινά είναι…

Γιατί η Αποκάλυψη προϋποθέτει και το τέλος της αλαζονείας μας!

Ας ξεκινήσουμε από την Αρχή για να βρούμε την χαμένη μας Αθωότητα…

Πω πω ωραίο το μυνηματάκι μου για σήμερα!!!

[Ellaki]

τέλειο

[Fotinoula]

[ALEXOULA]

[Ιωαννάκι]

πανέμορφο

[Θοδωράκος]