ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Δωρούλα, ψυχούλα γλυκιά
Κρατούσα μια προσευχή στο κεφάλι μου και αγνοούσα τον πόνο στην καρδιά... Τόσος πόνος, τόσος φόβος... Αλλά γιατί, εν τέλει?
Βλέπω ανθρώπους να φοβούνται την ζωή, να φοβούνται την ηλικία, την ασθένεια, τις συνέπειες, το "χειρότερο" που μπορεί να τους συμβεί... Πόσο χειρότερο?
Το παιδί πραγματικά, δεν είναι μια ηλικία μόνο. Είναι μια συναισθηματική κατάσταση/υπόσταση. Ένα σημείο σε κάθε άνθρωπο που φυλακίζει τον πόνο, που μας ελέγχει από μέσα, με πράγματα παράλογα, ασυνείδητα... Αλλά και που περιέχει όλη την αθωότητα του κόσμου.
Κρατούσα μια προσευχή στο κεφάλι μου και αγνοούσα τον πόνο στην καρδιά... Τόσος πόνος, τόσος φόβος... Αλλά γιατί, εν τέλει?
Βλέπω ανθρώπους να φοβούνται την ζωή, να φοβούνται την ηλικία, την ασθένεια, τις συνέπειες, το "χειρότερο" που μπορεί να τους συμβεί... Πόσο χειρότερο?
Το παιδί πραγματικά, δεν είναι μια ηλικία μόνο. Είναι μια συναισθηματική κατάσταση/υπόσταση. Ένα σημείο σε κάθε άνθρωπο που φυλακίζει τον πόνο, που μας ελέγχει από μέσα, με πράγματα παράλογα, ασυνείδητα... Αλλά και που περιέχει όλη την αθωότητα του κόσμου.
I have loved the stars too fondly to be fearful of the night...
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
με βασάνισε κι εμένα αυτό το "γιατί" Σοφάκι μου!Αλλά γιατί, εν τέλει?
ανακάλυψα ότι ακόμα και μέσα στον πιο τρελό πόνο, θέατρο παίζεις, γιατί έτσι πρέπει να είναι...
Γιατί εδώ σ' αυτόν τον κόσμο, κανείς δεν πρέπει να είναι αθώος! Ούτε καν το παιδί!
Ενα έργο που έχει πάντα ενόχους...
Η Απόφαση να μην ξαναπαίξεις "θέατρο" είναι η πιο συγκλονιστική επιλογή!
Εκείνη την εποχή, είδα ένα ντοκιμαντέρ για μια φυλή στον Αμαζόνιο, ούτε θυμάμαι ποιά...΄Ηταν μια ιστορική καταγραφή του τρόπου που αυτοί οι άνθρωποι βίωναν την εμπειρία της ζωής. Απλοί, χωρίς ίχνος επιτήδευσης, ο πόνος τους είχε ξεχάσει...
Αλλαξαν τα πάντα, όταν αντιλήφθηκα ποιός μας βάζει να παίζουμε αυτό το θέατρο του δράματος!
Με το πρώτο "ουστ", τέλειωσε και το δράμα...
Σκέφτομαι ότι το επίπεδο του πόνου διαφοροποιείται ανάλογα με την ένταση της Απόφασης να είσαι ΄Ανθρωπος!
Αλλά και που περιέχει όλη την αθωότητα του κόσμου.
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Σκέφτομαι ότι το επίπεδο του πόνου διαφοροποιείται ανάλογα με την ένταση της Απόφασης να είσαι ΄Ανθρωπος!
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Χρειάζεται να έχει ωριμάσει το συναίσθημα μέχρι να μπορέσει κανείς να σταματήσει το θέατρο.. μέχρι τότε ας είναι ο καθένας όσο πιο ειλικρινής μπορεί..
Πολέμα και Οραματίσου
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
δεν ξέρω αν το συναίσθημα ωριμάζει ποτέ...
Το θέμα είναι να ωριμάσει η Συνείδηση και να ενώσει τον ενήλικα με το παιδί, για να γίνει Οντότητα!
Το θέμα είναι να ωριμάσει η Συνείδηση και να ενώσει τον ενήλικα με το παιδί, για να γίνει Οντότητα!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Vaso έγραψε:Το θέμα είναι να ωριμάσει η Συνείδηση και να ενώσει τον ενήλικα με το παιδί, για να γίνει Οντότητα!
Πολέμα και Οραματίσου
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Το θέμα είναι να ωριμάσει η Συνείδηση και να ενώσει τον ενήλικα με το παιδί, για να γίνει Οντότητα!
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Δωρούλα
όσο ζούμε σε τούτον τον κόσμο, θα τον Ερωτευόμαστε με όλη μας την Αγνότητα, έτσι ώστε να πάμε στον Θεό γεμάτοι από Αγάπη και όχι γεμάτοι από φόβο...
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Αυτο το βιωσα εντονα σε μια κηδεια που ημουν εχθες..Πεθανε ο πατερας μιας φιλης που νοσουσε απο Αλτςχαιμερ πανω απο 10 χρονια..η μητερα της πολυ δεμενη μαζι του οπως και η κορη..ανακάλυψα ότι ακόμα και μέσα στον πιο τρελό πόνο, θέατρο παίζεις, γιατί έτσι πρέπει να είναι...
Εκεινη την ημερα εβλεπα στα προσωπα τους με ζορι να βγει η εντονη θλιψη για τα ματια του κοσμου..ομως τα προσωπα τους ελαμπαν απο ανακουφιση..Στο σπιτι δε που γυρισαμε μετα το καφε η ανακουφιση ηταν ακομη μεγαλυτερη..Το θεμα τους ηταν κλασσικα μην το δει και ο κοσμος οτι ουσιαστικα απελευθερωθηκαν γιατι καηκανε απο τη λογοκρισια..
"Ευχαριστώ που βρίσκομαι μεσα στην Ανάσα Σου"!
----------------------------
Πολεμα και Οραματισου!
----------------------------
Πολεμα και Οραματισου!
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
αποδεδειγμένοΣκέφτομαι ότι το επίπεδο του πόνου διαφοροποιείται ανάλογα με την ένταση της Απόφασης να είσαι ΄Ανθρωπος!
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο...
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Τι ωραίο και σήμερα το μηνυματάκι μου...!Βασούλα έγραψε:Η αυτογνωσία απαιτεί μιαν απόφαση. Η θυσία καμία…
Γιατί ποτέ δεν ερμηνεύεται σαν θυσία ό,τι συνειδητά αφήνεις πίσω σου, ακόμα κι αν αυτό είναι το πιο πολύτιμό σου!
΄Ερχεται ο καιρός πια, και πολύ γρήγορα μάλιστα, που χρειάζεται να επανεξετάσουμε τι αποφασίσαμε και τι θυσιάσαμε…Η διαφορά μεταξύ τους είναι μόνο ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ…
Μία επιλογή Ψυχής!
Ψυχή...
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...