ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Θέλω να πιστεύω, αυτήν την στιγμή στο παρόν της ανθρωπότητας, ότι οι φοβισμένοι είναι πια πολύ λιγότεροι από τους αποφασισμένους!
φόβο στον φόβο τι κατάφεραν οι άνθρωποι?
δεν είναι μια συνηθισμένη Φυλή οι άνθρωποι...Είναι ιδιαίτεροι και μεγαλειώδεις...
΄Οτι συμβαίνει τώρα είναι απλά θέμα συγκυριών για να το πιστέψουν και οι ίδιοι...
Μια Πίστη τους λείπει και ένα ΄Οραμα...
και η Γνώση ότι τώρα δεν είναι όπως το παρελθόν...Τώρα ο στόχος πάει πιο βαθιά μέσα τους...Στην Ψυχή τους!
Δεν πρέπει να χάσουν αυτήν την μάχη...
Τώρα δεν γίνεται ο πόλεμος για το ψωμί, την παιδεία και την ελευθερία...Τώρα ο πόλεμος είναι ιερός...Αφορά μιαν απόφαση και όχι μια θυσία. Αφορά μιαν επιλογή και όχι μια μοίρα...
Δεν μπορεί πια η εξέλιξη να γίνεται συμπωματικά και μοιραία, αυτό ανήκει στο παρελθόν και δεν έχει μέλλον.
Ο άνθρωπος έδωσε πολύ σημασία στο καλό και στο κακό, γιατί δεν γνώριζε τον θεό μέσα του. Δεν έκανε επιλογές με αυτό που είναι, αλλά με αυτό που έχει…Τώρα ήρθε η στιγμή να δει τι έχει και τι έχασε…
Τώρα ήρθε η στιγμή του απολογισμού των επιλογών…τώρα που όσα είχε και απόκτησε δεν κατάφεραν να του φέρουν Ειρήνη και Αγάπη…Δεν κατάφεραν να του φέρουν ούτε καν τον Εαυτό του.
Που πιστέψαμε? Και γιατί?
Που αφήσαμε και που ελέγξαμε την Ζωή?
Κλείσαμε τα μάτια στους βιασμούς του πιο ευαίσθητου μέρους της ανθρωπότητας…του παιδιού…και αθωώσαμε τους εαυτούς μας, ότι τάχα κάνουμε ότι μπορούμε για το καλό τους.
Μα πως μπορεί κανείς να κάνει το καλύτερο για το παιδί, αν το παιδί μέσα του είναι βιασμένο, ταλαιπωρημένο και ασθενές? ΄Ό,τι του μάθαμε, αυτό κάνει…Του μάθαμε να σιωπά μπροστά σε μια ηθική αυθεντία, για να είναι καλός άνθρωπος! Και ποτέ δεν έγινε ΄Ανθρωπος.
Αν παρατηρήσουμε λίγο περισσότερο, θα δούμε ότι οι αυθεντίες μας είπαν ψέματα…Ψέματα για τον ΄Ανθρωπο, ψέματα για τον θεό…
Και έχω την βεβαιότητα, ότι δεν το έκαναν καλοπροαίρετα…Δεν έκαναν, απλά, λάθος…
Είναι κρίμα αυτήν την εποχή να επιτρέπουμε στην αυθεντία να συνεχίζει το παραμύθι…Ο θεός των χριστιανών δυστυχώς, απέτυχε, γιατί είχε όνομα!
Δεν απέτυχε ο άνθρωπος, αλλά η ηθική του…
Αιώνες τώρα…
Υπάρχει μια ηθική, που ένας ΄Ανθρωπος ήρθε να μας διδάξει…Και από τότε μέχρι σήμερα, δεν κάνουμε τίποτα άλλο, από το να πιστεύουμε στο καλύτερο ψέμα της Αγάπης και να γεμίζουμε τον κόσμο μας με φόβους και ελπίδες…
Ε νομίζω αρκετά πια με αυτό…Μια μνησικακία μας χωρίζει μεταξύ μας. Η διαφορά μας βρίσκεται μόνο στο πως ερμηνεύει ο καθένας μας το «κακό» μέσα του.
΄Όταν είναι αναγκασμένος κάποιος να «κρύβεται» από την Αγάπη, γιατί τον σταυρώνει, τότε η ερμηνεία που δίνει στο «κακό» είναι ο δικός του τόπος εξορίας.
Δεν υπάρχουν δρόμοι για να πάμε όλοι μαζί, αυτό είναι σίγουρο! Η αλήθεια είναι ένα δύσβατο μονοπάτι συνασπισμών, θεωριών και ιδεών…και ασθενειών επίσης!
΄Οσο η εφαρμογή της αλήθειας διαφεύγει ακόμα και από το πιο ελάχιστο μέρος του Εαυτού μας, τότε είναι η στιγμή να απολογηθούμε…αν φυσικά το παρατηρήσουμε! Αλλιώς θα βάζουμε τους άλλους διαρκώς να μας απολογούνται…
Η αυτογνωσία απαιτεί μιαν απόφαση. Η θυσία καμία…
Γιατί ποτέ δεν ερμηνεύεται σαν θυσία ό,τι συνειδητά αφήνεις πίσω σου, ακόμα κι αν αυτό είναι το πιο πολύτιμό σου!
΄Ερχεται ο καιρός πια, και πολύ γρήγορα μάλιστα, που χρειάζεται να επανεξετάσουμε τι αποφασίσαμε και τι θυσιάσαμε…Η διαφορά μεταξύ τους είναι μόνο ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ…
Μία επιλογή Ψυχής!
Αν αυτή η εικόνα μας σοκάρει, ας την βρούμε πρώτα μέσα μας! Να δούμε που θυσιάσαμε και που βιάσαμε το πιο αγνό μας μέρος! Και αν χρειαζόταν, βρε Αδερφέ!!!
Καμιά φορά τα σημάδια στο σώμα είναι απείρως πιο ανούσια, από αυτά που έχουν τραυματίσει την Ψυχή μας!
φόβο στον φόβο τι κατάφεραν οι άνθρωποι?
δεν είναι μια συνηθισμένη Φυλή οι άνθρωποι...Είναι ιδιαίτεροι και μεγαλειώδεις...
΄Οτι συμβαίνει τώρα είναι απλά θέμα συγκυριών για να το πιστέψουν και οι ίδιοι...
Μια Πίστη τους λείπει και ένα ΄Οραμα...
και η Γνώση ότι τώρα δεν είναι όπως το παρελθόν...Τώρα ο στόχος πάει πιο βαθιά μέσα τους...Στην Ψυχή τους!
Δεν πρέπει να χάσουν αυτήν την μάχη...
Τώρα δεν γίνεται ο πόλεμος για το ψωμί, την παιδεία και την ελευθερία...Τώρα ο πόλεμος είναι ιερός...Αφορά μιαν απόφαση και όχι μια θυσία. Αφορά μιαν επιλογή και όχι μια μοίρα...
Δεν μπορεί πια η εξέλιξη να γίνεται συμπωματικά και μοιραία, αυτό ανήκει στο παρελθόν και δεν έχει μέλλον.
Ο άνθρωπος έδωσε πολύ σημασία στο καλό και στο κακό, γιατί δεν γνώριζε τον θεό μέσα του. Δεν έκανε επιλογές με αυτό που είναι, αλλά με αυτό που έχει…Τώρα ήρθε η στιγμή να δει τι έχει και τι έχασε…
Τώρα ήρθε η στιγμή του απολογισμού των επιλογών…τώρα που όσα είχε και απόκτησε δεν κατάφεραν να του φέρουν Ειρήνη και Αγάπη…Δεν κατάφεραν να του φέρουν ούτε καν τον Εαυτό του.
Που πιστέψαμε? Και γιατί?
Που αφήσαμε και που ελέγξαμε την Ζωή?
Κλείσαμε τα μάτια στους βιασμούς του πιο ευαίσθητου μέρους της ανθρωπότητας…του παιδιού…και αθωώσαμε τους εαυτούς μας, ότι τάχα κάνουμε ότι μπορούμε για το καλό τους.
Μα πως μπορεί κανείς να κάνει το καλύτερο για το παιδί, αν το παιδί μέσα του είναι βιασμένο, ταλαιπωρημένο και ασθενές? ΄Ό,τι του μάθαμε, αυτό κάνει…Του μάθαμε να σιωπά μπροστά σε μια ηθική αυθεντία, για να είναι καλός άνθρωπος! Και ποτέ δεν έγινε ΄Ανθρωπος.
Αν παρατηρήσουμε λίγο περισσότερο, θα δούμε ότι οι αυθεντίες μας είπαν ψέματα…Ψέματα για τον ΄Ανθρωπο, ψέματα για τον θεό…
Και έχω την βεβαιότητα, ότι δεν το έκαναν καλοπροαίρετα…Δεν έκαναν, απλά, λάθος…
Είναι κρίμα αυτήν την εποχή να επιτρέπουμε στην αυθεντία να συνεχίζει το παραμύθι…Ο θεός των χριστιανών δυστυχώς, απέτυχε, γιατί είχε όνομα!
Δεν απέτυχε ο άνθρωπος, αλλά η ηθική του…
Αιώνες τώρα…
Υπάρχει μια ηθική, που ένας ΄Ανθρωπος ήρθε να μας διδάξει…Και από τότε μέχρι σήμερα, δεν κάνουμε τίποτα άλλο, από το να πιστεύουμε στο καλύτερο ψέμα της Αγάπης και να γεμίζουμε τον κόσμο μας με φόβους και ελπίδες…
Ε νομίζω αρκετά πια με αυτό…Μια μνησικακία μας χωρίζει μεταξύ μας. Η διαφορά μας βρίσκεται μόνο στο πως ερμηνεύει ο καθένας μας το «κακό» μέσα του.
΄Όταν είναι αναγκασμένος κάποιος να «κρύβεται» από την Αγάπη, γιατί τον σταυρώνει, τότε η ερμηνεία που δίνει στο «κακό» είναι ο δικός του τόπος εξορίας.
Δεν υπάρχουν δρόμοι για να πάμε όλοι μαζί, αυτό είναι σίγουρο! Η αλήθεια είναι ένα δύσβατο μονοπάτι συνασπισμών, θεωριών και ιδεών…και ασθενειών επίσης!
΄Οσο η εφαρμογή της αλήθειας διαφεύγει ακόμα και από το πιο ελάχιστο μέρος του Εαυτού μας, τότε είναι η στιγμή να απολογηθούμε…αν φυσικά το παρατηρήσουμε! Αλλιώς θα βάζουμε τους άλλους διαρκώς να μας απολογούνται…
Η αυτογνωσία απαιτεί μιαν απόφαση. Η θυσία καμία…
Γιατί ποτέ δεν ερμηνεύεται σαν θυσία ό,τι συνειδητά αφήνεις πίσω σου, ακόμα κι αν αυτό είναι το πιο πολύτιμό σου!
΄Ερχεται ο καιρός πια, και πολύ γρήγορα μάλιστα, που χρειάζεται να επανεξετάσουμε τι αποφασίσαμε και τι θυσιάσαμε…Η διαφορά μεταξύ τους είναι μόνο ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ…
Μία επιλογή Ψυχής!
Αν αυτή η εικόνα μας σοκάρει, ας την βρούμε πρώτα μέσα μας! Να δούμε που θυσιάσαμε και που βιάσαμε το πιο αγνό μας μέρος! Και αν χρειαζόταν, βρε Αδερφέ!!!
Καμιά φορά τα σημάδια στο σώμα είναι απείρως πιο ανούσια, από αυτά που έχουν τραυματίσει την Ψυχή μας!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Καμιά φορά τα σημάδια στο σώμα είναι απείρως πιο ανούσια, από αυτά που έχουν τραυματίσει την Ψυχή μας!
Πίστη και εμπιστοσύνη στο ότι όλα γεννήθηκαν για εσένα και εσύ γεννήθηκες για όλα, χωρίς να είσαι το κέντρο του Σύμπαντος, αλλά να νιώθεις σαν κέντρο σου το Σύμπαν...
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Κλείσαμε τα μάτια στους βιασμούς του πιο ευαίσθητου μέρους της ανθρωπότητας…του παιδιού…και αθωώσαμε τους εαυτούς μας, ότι τάχα κάνουμε ότι μπορούμε για το καλό τους.
Μα πως μπορεί κανείς να κάνει το καλύτερο για το παιδί, αν το παιδί μέσα του είναι βιασμένο, ταλαιπωρημένο και ασθενές? ΄Ό,τι του μάθαμε, αυτό κάνει…Του μάθαμε να σιωπά μπροστά σε μια ηθική αυθεντία, για να είναι καλός άνθρωπος! Και ποτέ δεν έγινε ΄Ανθρωπος.
Αν παρατηρήσουμε λίγο περισσότερο, θα δούμε ότι οι αυθεντίες μας είπαν ψέματα…Ψέματα για τον ΄Ανθρωπο, ψέματα για τον θεό…
Και έχω την βεβαιότητα, ότι δεν το έκαναν καλοπροαίρετα…Δεν έκαναν, απλά, λάθος…
Είναι κρίμα αυτήν την εποχή να επιτρέπουμε στην αυθεντία να συνεχίζει το παραμύθι…
Η αυτογνωσία απαιτεί μιαν απόφαση. Η θυσία καμία…
Γιατί ποτέ δεν ερμηνεύεται σαν θυσία ό,τι συνειδητά αφήνεις πίσω σου, ακόμα κι αν αυτό είναι το πιο πολύτιμό σου!
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
- margaritarenia
- Δημοσιεύσεις: 16493
- Εγγραφή: 04 Μάιος 2007 4:02 pm
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Η αυτογνωσία απαιτεί μιαν απόφαση. Η θυσία καμία…
Γιατί ποτέ δεν ερμηνεύεται σαν θυσία ό,τι συνειδητά αφήνεις πίσω σου, ακόμα κι αν αυτό είναι το πιο πολύτιμό σου!
Απόφαση να μην επιτρέψω σε κανεναν να με εκπλήξει. Ο μονος που εχει αυτο το δικαίωμα είναι ο Εαυτος μου και ο Θεος μεσα μου
https://m.youtube.com/watch?v=3YDz-ftqr1g#dialog
https://m.youtube.com/watch?v=3YDz-ftqr1g#dialog
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Ναι οταν το θυμουνται κανουν θαυματαδεν είναι μια συνηθισμένη Φυλή οι άνθρωποι...Είναι ιδιαίτεροι και μεγαλειώδεις...
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Αγάπη που σε πνίγει σαν τα χέρια στην φωτογραφία.΄Όταν είναι αναγκασμένος κάποιος να «κρύβεται» από την Αγάπη, γιατί τον σταυρώνει, τότε η ερμηνεία που δίνει στο «κακό» είναι ο δικός του τόπος εξορίας.
Αγάπη που μετουσιώνεται σε φόβο στην καρδιά σου.
Φόβος που σε ωθεί να παγώσεις όλα σου τα βαθύτερα συναισθήματα για να μην χάσεις τα ψίχουλα που σου δίνουν.
Και ο φόβος για την αγάπη θεριευει καθημερινά, κλείνοντας τα μονοπάτια της καρδιάς.
Την αξιολογείς ανάλογα με τις πράξεις των άλλων και την ανασφάλεια που σου εγείρουν.
Γιατί έμαθες να φοβάσαι την αγάπη και να φυλάγεσαι από τον πόνο της.
Έμαθες ότι κάθε φορά που κάποιος λέει ότι σε αγαπά, μετά θα ακολουθήσουν οι απαιτήσεις και θα πρέπει να ανταλλάξεις κομμάτια της ψυχής σου.
Καλύτερα να ζω χωρίς την αγάπη τους, παρά να ζητιανεύω για τα ψίχουλα.
Δεν είμαι διατεθειμένη πλέον να τους δώσω το ελάχιστο από την ψυχή μου.
Δεν με νοιάζει αν μείνω μόνη μου,όσο αφήνομαι στην Αγάπη τόσο πιο πλήρης αισθάνομαι.
Δεν θέλω να τους συγχωρήσω, θέλω να τους αγαπήσω και να κάψω τον φόβο της αγάπης.
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο...
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
ευλογημένη στιγμή αυτό το Τώρα... εγώ το δικό μου παιδί το βίασα επανειλημμένα... δεν το υπερασπίστηκα, δεν το προστάτεψα, το άφησα έρμαιο σε όσους του υπεδείκνυαν ποιό είναι το "σωστό" και το "καλό" για το ίδιο και ας νόμιζα οτι δρούσα τώρα καταλαβαίνω ότι απλά αντιδρούσα... και παρόλο που μισούσα όλους αυτούς που το κατέκριναν για τις επιλογές του, εγώ ήμουν ο πιο σκληρός κριτής του τελικά... εγώ του έκανα τη μεγαλύτερη ζημιά όχι οι άλλοι...Ο άνθρωπος έδωσε πολύ σημασία στο καλό και στο κακό, γιατί δεν γνώριζε τον θεό μέσα του. Δεν έκανε επιλογές με αυτό που είναι, αλλά με αυτό που έχει…Τώρα ήρθε η στιγμή να δει τι έχει και τι έχασε…
Τώρα ήρθε η στιγμή του απολογισμού των επιλογών…τώρα που όσα είχε και απόκτησε δεν κατάφεραν να του φέρουν Ειρήνη και Αγάπη…Δεν κατάφεραν να του φέρουν ούτε καν τον Εαυτό του.
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Μεγάλη συνειδητοποίηση αυτή, Μπεττούλαεγώ του έκανα τη μεγαλύτερη ζημιά όχι οι άλλοι...
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________
Πολέμα και Οραματίσου!
________________
Πολέμα και Οραματίσου!
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
και θλιβερή δυστυχώς... καλύτερα αυτό όμως παρά να πίστευα ακόμα ότι για όλα φταίνε οι άλλοι...ARTYADIS έγραψε: Μεγάλη συνειδητοποίηση αυτή, Μπεττούλα
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Βάσω
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
΄Ερχεται ο καιρός πια, και πολύ γρήγορα μάλιστα, που χρειάζεται να επανεξετάσουμε τι αποφασίσαμε και τι θυσιάσαμε…Η διαφορά μεταξύ τους είναι μόνο ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ…
Μία επιλογή Ψυχής!
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Αν αυτή η εικόνα μας σοκάρει, ας την βρούμε πρώτα μέσα μας! Να δούμε που θυσιάσαμε και που βιάσαμε το πιο αγνό μας μέρος! Και αν χρειαζόταν, βρε Αδερφέ!!!
Καμιά φορά τα σημάδια στο σώμα είναι απείρως πιο ανούσια, από αυτά που έχουν τραυματίσει την Ψυχή μας!
όσο ζούμε σε τούτον τον κόσμο, θα τον Ερωτευόμαστε με όλη μας την Αγνότητα, έτσι ώστε να πάμε στον Θεό γεμάτοι από Αγάπη και όχι γεμάτοι από φόβο...
-
- Δημοσιεύσεις: 1952
- Εγγραφή: 20 Ιαν 2011 9:38 am
- Τοποθεσία: ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΟΥ
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Κατάφεραν να χάσουν τον προορισμό τους,τα ιδανικά τους και το κυριότεροVaso έγραψε:φόβο στον φόβο τι κατάφεραν οι άνθρωποι?
να μην γίνουν Άνθρωποι
Βασσούλα τα σημάδια στο σώμα είναι ορατά και τα βλέπουμε,εν'αντιθέση με τα σημάδια της Ψυχής,τα οποία όχι μόνο δεν φαίνονται,αλλά μπορεί και να μην ξέρουμε πως υπάρχουνVaso έγραψε: Καμιά φορά τα σημάδια στο σώμα είναι απείρως πιο ανούσια, από αυτά που έχουν τραυματίσει την Ψυχή μας!
''Οταν μπορεί ένας, μπορούν όλοι αρκεί να θέλουν!!"
-Το "ναί"σου να είναι ναί καί το "όχι"σου να είναι όχι-
-Σύμπαν,τι κάνεις αυτό το διάστημα???
-Το "ναί"σου να είναι ναί καί το "όχι"σου να είναι όχι-
-Σύμπαν,τι κάνεις αυτό το διάστημα???
- konstantinos s.
- Δημοσιεύσεις: 11686
- Εγγραφή: 30 Μάιος 2011 12:23 pm
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
Vaso έγραψε:
΄Όταν είναι αναγκασμένος κάποιος να «κρύβεται» από την Αγάπη, γιατί τον σταυρώνει, τότε η ερμηνεία που δίνει στο «κακό» είναι ο δικός του τόπος εξορίας.
Re: ΤΟ ΠΑΙΔΙ...
κατάφεραν???Κατάφεραν να χάσουν τον προορισμό τους,τα ιδανικά τους και το κυριότερο
να μην γίνουν Άνθρωποι
όχι "καταφέραμε"???
μα ναι Δημητράκη...Απλά αν δεν ξέρεις πως υπάρχουν, τότε σίγουρα θα λες "κατάφεραν οι άνθρωποι", ενώ εσύ θα είσαι ικανοποιημένος από τον εαυτό ΄σου και δεν θα προσπαθείς να βιώσεις την θεραπεία σου από την αυτο-απόρριψη...Βασσούλα τα σημάδια στο σώμα είναι ορατά και τα βλέπουμε,εν'αντιθέση με τα σημάδια της Ψυχής,τα οποία όχι μόνο δεν φαίνονται,αλλά μπορεί και να μην ξέρουμε πως υπάρχουν
Γιατί ο τραυματισμός της Ψυχής οφείλεται κυρίως σ' αυτό που μας απορρίπτει και όχι σ' αυτό που αποδεχόμαστε...
αν λοιπόν ακολουθείς τα ορατά σημάδια, αυτά που αλλού θα σε οδηγήσουν παρά στην δεδομένη κατάσταση της ασθένειας του σώματος? Εκεί οδηγούν και πουθενά αλλού...
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι