Τι κάνει ο φόβος, για να τον αγαπήσουμε...

Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Τι κάνει ο φόβος, για να τον αγαπήσουμε...

Δημοσίευση από Vasoula »

Σημαντικό είναι να καταλάβουμε πάνω σε τι βασίζεται η εσωτερική Αλήθεια. Αυτή η δύναμη δεν είναι ταυτόσημη με την απλή οικειότητα ή με έναν μυστικό δεσμό.
Στενές σχέσεις μπορεί να υπάρχουν και ανάμεσα σε κλέφτες.
Είναι αλήθεια, ότι ένας τέτοιος δεσμός λειτουργεί σαν μια δύναμη, αλλά αφού δεν είναι ακαταμάχητη, δεν φέρνει καλή τύχη. Κάθε συνεργασία πάνω στην βάση των κοινών συμφερόντων κρατάει μόνο ως ένα ορισμένο σημείο. ΄Οπου τα συμφέρονται είναι διαφορετικά, η συνεργασία σταματάει και η πιο στενή φιλία μπορεί αμέσως να μετατραπεί σε μίσος!
Ο δεσμός είναι στέρεος και υπερνικά κάθε εμπόδιο, μόνο αν βασίζεται στην σταθερότητα και σε ό,τι είναι αυθεντικό.

Η πνευματική έλξη ξυπνάει μέσα στους ανθρώπους την ανταποκριση. ΄Οπου τα αισθήματα εξωτερικεύονται με αλήθεια και παρρησία, όπου οι πράξεις είναι καθαρή έκφραση των συναισθημάτων, εκεί ασκείται μια μυστιριώδης πλατειά επιρροή. Στην αρχή επηρεάζει εκείνους που είναι εσωτερικά ευαίσθητοι, αλλά ο κύκλος μεγαλώνει όλο και περισσότερο.

Η ρίζα όλων των επιρροών βρίσκεται στην εσωτερική ύπαρξη του Ανθρώπου. Το αποτέλεσμα της αληθινής και σθεναρής έκφρασης είναι μεγάλο. Το αποτέλεσμα δεν είναι τίποτα άλλο, παρά η αντανάκλαση που εκπορεύεται από την ίδια την καρδιά του ατόμου.
Η σκόπιμη επιδίωξη ενός αποτελέσματος καταστρέφει την δυνατότητα να το πετύχεις...
Ι ΤΣΙΝΓΚ


@};-

φέρνω έξω αυτόν τον διάλογο, γιατί προέκυψαν αυτές οι απογοητεύσεις και στις δύο ομάδες Αγάπη-Σοφία...
για να ξεκινήσει μια συζήτηση, από όλους...

@};-
νιώθω ότι δεν έχει νόημα να μιλάς στους ανθρώπους
πονάει η καρδούλα μου
λύγισα
Παιδιά, δεν μπορώ, απελπίζομαι! Πραγματικά, με τον φόβο του κόσμου απελπίζομαι... Μου χτυπάει στον δικό μου φόβο και κάποιες φορές νιώθω να πνίγομαι...



Μα αυτή είναι η κληρονομική ασθένεια της ανθρωπότητας...ο φόβος!
Αν σε έχουν πείσει ότι είσαι "σταγόνα" δεν μπορείς να νιώσεις σαν "ωκεανός"...
Πάντα θα φοβάσαι ότι θα "στεγνώσεις" και θα γίνεις ατμός, πριν προλάβεις να πέσεις μέσα του...
Αυτή είναι η διαίρεση...

Σ' αυτήν την δύσκολη στιγμή της καταπίεσης ο φόβος ενώνει τους ανθρώπους απέναντι στην εξουσία και γίνεται θυμός, οργή, πόνος...

΄Ετσι πάντα γίνονταν οι λαϊκές εξεγέρσεις...σε μια απίστευτη στιγμή καταπίεσης!

Και αν παρατηρήσουμε πιο μεμονωμένα τον άνθρωπο, η στιγμή της δικής του καταπίεσης είναι καταλυτική ή για να βυθιστεί στην κατάθλιψη, ή για να ανυψωθεί στην Ζωή...

Το ερέθισμα που δίνεται στον καθένα μας, αν δεν αξιολογηθεί την στιγμή της συγχρονικότητας που συμβαίνει μέσα μας, αν το προσπεράσουμε σαν συνηθισμένο φαινόμενο καταπίεσης, αν σκεφτούμε ότι αφού συμβαίνει σε όλους είναι φυσιολογικό, τότε χάνουμε τις ευκαιρίες της ανύψωσής μας!

Ναι το ξέρω ότι είναι ουτοπία να μιλάς σε τέτοιους καιρούς για ανύψωση!
Ο λαός τώρα θέλει να εξεγερθεί προς αυτόν που του προκαλεί την καταπίεση, εκφράζοντας τον θυμό του για όσα στερείται και θα στερηθεί από τα κεκτημένα…

Μα είδαμε ότι αυτή η εξέγερση ενάντια στην καταπίεση, από μόνη της δεν αρκεί, γιατί δεν δίνει ένα μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα στα κεκτημένα…Πάντα διακινδυνεύονται…Αυτό έχει δείξει η ιστορία μας…

Αυτό που δεν διακινδυνεύεται ποτέ, είναι όσα έχεις κατακτήσει μέσα σου…
΄Οσα αγαπάς, όχι από τον φόβο μην τα χάσεις, αλλά γιατί ξέρεις, πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι είναι δικά σου…

΄Οσα έχεις «δανειστεί» ποτέ δεν ήταν δικά σου…Θα έρθει κάποια στιγμή και θα στα ζητήσουν πίσω…

Επενδύουμε σε αξίες που είναι «δανεικές» και στηρίζουμε την ζωή μας όλη σ’ αυτές γιατί αυτό είναι το φυσιολογικό…Ξαφνικά το «πολύπλοκο» έγινε φυσιολογικό και χάνουμε κάθε επαφή με το «απλό»…
Αφού έτσι όλοι, έτσι κι εμείς…

Πόσα λίγα πράγματα χρειαζόμαστε για να νιώσουμε πλήρεις…Το ξέρουμε όλοι καλά μέσα μας! ΄Όμως πόσο δύσκολο είναι να το στηρίξεις αυτό μέσα σε έναν κόσμο που με απληστία σου δίνει, σου δίνει, σου δίνει…Μα ο άπληστος ποτέ δεν δίνει, αν δεν έχει υπολογίσει μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια, αυτό που θα πάρει…Και μάλιστα, με τόσο βαρύ «τόκο», που σε αδειάζει σε χρόνο dt, χωρίς να το πάρεις είδηση…

Αυτός ο «άπληστος» της ζωής μας είναι ο φόβος!

Πώς να μιλήσεις μετά για Αγάπη σε όσους έχουν δανειστεί από την κοσμική τράπεζα του φόβου?
Πώς να πεις ότι οι συνθήκες της ζωής δεν δέσμευσαν ελεύθερους Ανθρώπους, αλλά όσους νόμιζαν ότι είναι ελεύθεροι?

Ο ελεύθερος ΄Ανθρωπος δεν δανείζεται από εξωτερικές πηγές ποτέ…Αντλεί την «αφθονία» του από την δική του Πηγή…Και τότε μόνο μπορεί να την μοιραστεί…

Και ποια είναι αυτή η Πηγή? Πολλοί ρωτάνε με αμφιβολία…γιατί πώς να εμπιστευθούν την θεότητα, αν ο θεός έγινε σύμβολο θαυμάτων?

΄Ολοι δίνουν για να πάρουν…Επενδύουν σ’ αυτό που δίνουν, για να πάρουν πίσω αξίες που ποτέ δεν θα γίνουν δικές τους! Και έτσι απογοητεύονται…Η πίστη αφορά μόνο τον φόβο, όταν ο θεός είναι το ίδιο άγνωστος, όπως ο Εαυτός Μας!

Κανένας άνθρωπος δεν είναι «εκλεκτός», «καλύτερος» ή «χειρότερος» από κάποιον άλλον...Απλά μπορεί να φαίνεται διαφορετικός στα μάτια των πολλών, ανάλογα με τον «φυσιολογικό» τρόπο που γνωρίζουν τον Εαυτό τους…Η μεγαλύτερη απώλεια του Εαυτού μας είναι όταν προσπαθούμε να αυτοχαρακτηριστούμε, κοιτώντας μας στον «καθρέφτη» των άλλων…

"Ο θησαυρός σας είναι μέσα στην ύπαρξή σας.
Σας αρκεί να κατεβείτε στο βάθος του είναι σας, για να τον βρείτε.»
(Β.Ράιχ και όχι μόνο…)

Η ειλικρινής διάθεση να βρούμε τον Εαυτό μας, περιέχει και την Αλήθεια της Ζωής, που είναι η πνευματική βάση της ανάπτυξής μας, έτσι ώστε να μην βασιζόμαστε στο «φυσιολογικά» λογικό, αλλά στο αυθεντικό, που βρίσκεται πάντα μέσα μας!

Μην κρίνουμε τον κόσμο σαν σκληρό και βίαιο, αλλά ας αναρωτηθούμε που συμβάλλαμε κι εμείς σ’ αυτό, αφομοιώνοντας «δόγματα ζωής» που ποτέ δεν ήταν δικά μας!
Ποιόν εμπιστευθήκαμε, είναι δικό μας έργο να ανακαλύψουμε και κανενός άλλου, γιατί η Ψυχή μας δεν αφορά κανέναν άλλον!
Αντι να κάνουμε «συνεργασίες» με την κοσμική συνήθεια, ας αφήσουμε τον εαυτό μας να «επισκιαστεί» από μια ποιοτική Οντότητα, που οι άνθρωποι ονομάζουν «Ανώτερο Εαυτό»…Δεν είναι κάτι έξω από εμάς…Είμαστε εμείς σε πληρότητα…Και αυτό δεν έχει σχέση με την διανοητική ποιότητα, αλλά με την αυθεντικότητα της Αγάπης!

Εινα η μοναδική εσωτερική πνευματική γέφυρα του Εαυτού μας με την αιωνιότητα…

Εικόνα
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Danielli
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 23105
Εγγραφή: 31 Οκτ 2007 4:53 pm
Τοποθεσία: Κέρκυρα

Δημοσίευση από Danielli »

Αντι να κάνουμε «συνεργασίες» με την κοσμική συνήθεια, ας αφήσουμε τον εαυτό μας να «επισκιαστεί» από μια ποιοτική Οντότητα, που οι άνθρωποι ονομάζουν «Ανώτερο Εαυτό»…Δεν είναι κάτι έξω από εμάς…Είμαστε εμείς σε πληρότητα…Και αυτό δεν έχει σχέση με την διανοητική ποιότητα, αλλά με την αυθεντικότητα της Αγάπης!


:-( @};- :x
Όμως και θα στο πω, γιατί είναι βιωμένο, μέσα στην ανοιχτή καρδιά, αλλάζουν όλα και όλοι...
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Δημοσίευση από Ellaki »

Κανένας άνθρωπος δεν είναι «εκλεκτός», «καλύτερος» ή «χειρότερος» από κάποιον άλλον...Απλά μπορεί να φαίνεται διαφορετικός στα μάτια των πολλών, ανάλογα με τον «φυσιολογικό» τρόπο που γνωρίζουν τον Εαυτό τους…Η μεγαλύτερη απώλεια του Εαυτού μας είναι όταν προσπαθούμε να αυτοχαρακτηριστούμε, κοιτώντας μας στον «καθρέφτη» των άλλων…
Θα σταθώ εδώ και, στην θέση των <άλλων> θα βάλω τον εαυτό μου.
Και είναι εκείνος ο εαυτός που φτιάχτηκε σύμφωνα με τις επιταγές των άλλων και που αδυνατεί να αποδεχτεί πλήρως την πληρότητά του.

Είναι ο εαυτός που ενώ λαμβάνει καθημερινά επιβεβαιώσεις, ενώ έχει δημιουργήσει υπόβαθρο να σταθεί σταθερά, κλυδωνίζεται από την απληστία του φόβου.

Γνωρίζει ότι είναι ωκεανός και φοβάται να απλώσει την δύναμή του με φτωχές δικαιολογίες.
Κλείνει τα μάτια στο αυθεντικό και αφήνεται να παρασυρθεί από το φαινομενικό.

Αρνείται να δεχτεί ότι μαζί του παρασύρει και τον Θεό, την Αγάπη.
Προσκολλάται στα λάθη και όχι στην εμπειρία.
Επιτρέπει στην απληστία να τον καταπιεί.

Κάπου είπαμε ότι ήρθε η ώρα να πέσουν τα προσχήματα.......
Αντι να κάνουμε «συνεργασίες» με την κοσμική συνήθεια, ας αφήσουμε τον εαυτό μας να «επισκιαστεί» από μια ποιοτική Οντότητα, που οι άνθρωποι ονομάζουν «Ανώτερο Εαυτό»&#133;Δεν είναι κάτι έξω από εμάς&#133;Είμαστε εμείς σε πληρότητα&#133;Και αυτό δεν έχει σχέση με την διανοητική ποιότητα, αλλά με την αυθεντικότητα της Αγάπης!
:x :x
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

ότι μας "χωρίζει" στην ουσία είναι αυτό που ξεχνάμε...

ότι μας "διαχωρίζει" από τον Εαυτό΄μας, είναι αυτό που μας θυμίζει ο άλλος και όχι αυτό που θυμίζει ο ένας στον άλλον...

ότι μας καθησυχάζει είναι ότι δεχόμαστε στωικά και φυσιολογικά την απώλεια μνήμης, σαν φυσιολογικό επακόλουθο των πολλών σκέψεων...

όλα τόσο "φυσιολογικά" δομημένα, που ξεχνάμε και την Ψυχή μας, μέσα στην΄ανάγκη μας να ζήσουμε φυσιολογικά...έναν έρωτα, μια φιλία, μια οικογένεια, ένα ιδανικό, μια άποψη, μια θεωρίά, μια εργασία!!! Γιατί γμτ δεν αναρωτιόμαστε ότι τίποτα από όλα αυτά δεν διαρκεί πάνω από την μνήμη μας?

όσα θυμόμαστε υπάρχουν, όσα ξεχνάμε δεν υπάρχουν...

και να η Ρωρ πάλι...επίκαιρη!!

103
Ακολούθησε την ευτυχία,
έχοντας σαν οδηγό το γέλιο της ψυχής σου.
Κάθε φορά που γελάει,
αφήνει και ένα χνάρι που σε οδηγεί.
΄Ομως πρέπει να είσαι πολύ προσεχτικός,
γιατί υπάρχουν πολλοί
γύρω σου που σβήνουν τα χνάρια αυτά
για να μην τα δεις.



:-( @};-

:x :x :x
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
elenaki
Δημοσιεύσεις: 7152
Εγγραφή: 08 Φεβ 2010 6:10 pm

Δημοσίευση από elenaki »

:x :x :x :x :x :x :x
"Ευχαριστώ που βρίσκομαι μεσα στην Ανάσα Σου"!
----------------------------
Πολεμα και Οραματισου!
Άβαταρ μέλους
VasilisM
Δημοσιεύσεις: 8049
Εγγραφή: 27 Φεβ 2009 2:55 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Δημοσίευση από VasilisM »

Ακριβής και επίκαιρη, όπως πάντα! :x :x :x
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
Ταρούλα
Δημοσιεύσεις: 29910
Εγγραφή: 16 Αύγ 2011 6:45 pm

Δημοσίευση από Ταρούλα »

Η μεγαλύτερη απώλεια του Εαυτούς μας,
είναι όταν προσπαθούμε να αυτοχαρακτηριστούμε
κοιτώντας μας στον "καθρέφτη" των άλλων.
Εκεί χάνεται η Ψυχή μας, τη θάβουμε και προσπαθούμε να "σώσουμε" τη Ψυχή των άλλων.... από αγάπη.

@};-
Άβαταρ μέλους
Fotinoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 31518
Εγγραφή: 21 Σεπ 2007 8:38 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Δημοσίευση από Fotinoula »

΄Ετσι πάντα γίνονταν οι λαϊκές εξεγέρσεις...σε μια απίστευτη στιγμή καταπίεσης!

Και αν παρατηρήσουμε πιο μεμονωμένα τον άνθρωπο, η στιγμή της δικής του καταπίεσης είναι καταλυτική ή για να βυθιστεί στην κατάθλιψη, ή για να ανυψωθεί στην Ζωή...

Το ερέθισμα που δίνεται στον καθένα μας, αν δεν αξιολογηθεί την στιγμή της συγχρονικότητας που συμβαίνει μέσα μας, αν το προσπεράσουμε σαν συνηθισμένο φαινόμενο καταπίεσης, αν σκεφτούμε ότι αφού συμβαίνει σε όλους είναι φυσιολογικό, τότε χάνουμε τις ευκαιρίες της ανύψωσής μας!

Ναι το ξέρω ότι είναι ουτοπία να μιλάς σε τέτοιους καιρούς για ανύψωση!
Ο λαός τώρα θέλει να εξεγερθεί προς αυτόν που του προκαλεί την καταπίεση, εκφράζοντας τον θυμό του για όσα στερείται και θα στερηθεί από τα κεκτημένα…

Μα είδαμε ότι αυτή η εξέγερση ενάντια στην καταπίεση, από μόνη της δεν αρκεί, γιατί δεν δίνει ένα μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα στα κεκτημένα…Πάντα διακινδυνεύονται…Αυτό έχει δείξει η ιστορία μας…

Αυτό που δεν διακινδυνεύεται ποτέ, είναι όσα έχεις κατακτήσει μέσα σου…
΄Οσα αγαπάς, όχι από τον φόβο μην τα χάσεις, αλλά γιατί ξέρεις, πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι είναι δικά σου…

΄Οσα έχεις «δανειστεί» ποτέ δεν ήταν δικά σου…Θα έρθει κάποια στιγμή και θα στα ζητήσουν πίσω…

άραγε αναρωτιόμαστε γιατί αγωνιζόμαστε,

σε μια συζήτηση σχετικά με τα γεγονότα των ημερών, είπα ότι θα κατέβω τρέχοντας, θα τα παρατήσω και δεν θα υπολογίσω τίποτα,

την ημέρα που θα κατέβουμε όλοι κάτω να "ρίξουμε" την αυθεντία, γιατί δεν θα την θέλουμε πια, την μια αυθεντία που, και με δική μας ευθύνη αφήσαμε ξεχνώντας, και έσπειρε τον φόβο, τον διαχωρισμό απο το μέσα μας, απο το πνεύμα μας, απο τον θεό, κακά τα ψέμματα εκεί στηρίζονται όλοι, ακόμα και οι ίδιος ο "δολοφόνος" την ίδια μοναξιά έχει μέσα του

όταν θα κατέβουμε να διαδηλώσουμε για το ότι θυμηθήκαμε ποιοι είμαστε και δεν μπορούν να κρύψουν πια τον θεό,

όταν θα κατέβουμε να φωνάξουμε για τις αξίες που ξεθάψαμε απο μέσα μας ξανά και θυμηθήκαμε ότι είμαστε ’νθρωποι

όμως τελικά........εκείνη την ημέρα δεν θα χρειαστεί να κατέβουμε καν στους δρόμους, να ρίξουμε όυτε μια πέτρα γιατί απο την πληρότητα μας θα γίνουν μπουχοί χωρίς να ανοίξει ουτε μύτη....

το να αγωνιζόμαστε για τον μισθό μας, μεταξύ αυτών και εγώ, και εγώ είμαι η γενιά των ψίχουλων, είναι δυστυχώς επιφανειακό γιατί δεν αφορά σε καμία περίπτωση την ευκαιρία για ανύψωση

ας αγωνιστούμε τώρα σήμερα, μέσα μας πρώτα απο όλα, για όσα ξεχάσαμε ότι είμαστε και να κατέβουμε όλοι να το φωνάξουμε

@};-
όσο ζούμε σε τούτον τον κόσμο, θα τον Ερωτευόμαστε με όλη μας την Αγνότητα, έτσι ώστε να πάμε στον Θεό γεμάτοι από Αγάπη και όχι γεμάτοι από φόβο... :x
Άβαταρ μέλους
elenaki
Δημοσιεύσεις: 7152
Εγγραφή: 08 Φεβ 2010 6:10 pm

Δημοσίευση από elenaki »

όμως τελικά........εκείνη την ημέρα δεν θα χρειαστεί να κατέβουμε καν στους δρόμους, να ρίξουμε όυτε μια πέτρα γιατί απο την πληρότητα μας θα γίνουν μπουχοί χωρίς να ανοίξει ουτε μύτη....

το να αγωνιζόμαστε για τον μισθό μας, μεταξύ αυτών και εγώ, και εγώ είμαι η γενιά των ψίχουλων, είναι δυστυχώς επιφανειακό γιατί δεν αφορά σε καμία περίπτωση την ευκαιρία για ανύψωση

ας αγωνιστούμε τώρα σήμερα, μέσα μας πρώτα απο όλα, για όσα ξεχάσαμε ότι είμαστε και να κατέβουμε όλοι να το φωνάξουμε

Rose
Ετσι Φωτεινο μου... >:d< >:d< >:d< >:d< >:d< >:d<
"Ευχαριστώ που βρίσκομαι μεσα στην Ανάσα Σου"!
----------------------------
Πολεμα και Οραματισου!
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

Φωτεινούλι μου :x :x :x >:d< >:d< >:d< >:d<
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
Άβαταρ μέλους
eirini
Δημοσιεύσεις: 3226
Εγγραφή: 30 Μάιος 2011 4:08 pm

Re: Τι κάνει ο φόβος, για να τον αγαπήσουμε...

Δημοσίευση από eirini »

Vaso έγραψε:Σ' αυτήν την δύσκολη στιγμή της καταπίεσης ο φόβος ενώνει τους ανθρώπους απέναντι στην εξουσία και γίνεται θυμός, οργή, πόνος...
X(
Vaso έγραψε:Αυτό που δεν διακινδυνεύεται ποτέ, είναι όσα έχεις κατακτήσει μέσα σου…
΄Οσα αγαπάς, όχι από τον φόβο μην τα χάσεις, αλλά γιατί ξέρεις, πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι είναι δικά σου…
:-(
Vaso έγραψε:Πόσα λίγα πράγματα χρειαζόμαστε για να νιώσουμε πλήρεις…Το ξέρουμε όλοι καλά μέσα μας! ΄Όμως πόσο δύσκολο είναι να το στηρίξεις αυτό μέσα σε έναν κόσμο που με απληστία σου δίνει, σου δίνει, σου δίνει…Μα ο άπληστος ποτέ δεν δίνει, αν δεν έχει υπολογίσει μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια, αυτό που θα πάρει…Και μάλιστα, με τόσο βαρύ «τόκο», που σε αδειάζει σε χρόνο dt, χωρίς να το πάρεις είδηση…
:cry: :cry: :cry:
Vaso έγραψε:Κανένας άνθρωπος δεν είναι «εκλεκτός», «καλύτερος» ή «χειρότερος» από κάποιον άλλον...Απλά μπορεί να φαίνεται διαφορετικός στα μάτια των πολλών, ανάλογα με τον «φυσιολογικό» τρόπο που γνωρίζουν τον Εαυτό τους…Η μεγαλύτερη απώλεια του Εαυτού μας είναι όταν προσπαθούμε να αυτοχαρακτηριστούμε, κοιτώντας μας στον «καθρέφτη» των άλλων…
Vaso έγραψε:Η ειλικρινής διάθεση να βρούμε τον Εαυτό μας, περιέχει και την Αλήθεια της Ζωής, που είναι η πνευματική βάση της ανάπτυξής μας, έτσι ώστε να μην βασιζόμαστε στο «φυσιολογικά» λογικό, αλλά στο αυθεντικό, που βρίσκεται πάντα μέσα μας!

Μην κρίνουμε τον κόσμο σαν σκληρό και βίαιο, αλλά ας αναρωτηθούμε που συμβάλλαμε κι εμείς σ’ αυτό, αφομοιώνοντας «δόγματα ζωής» που ποτέ δεν ήταν δικά μας!
Ποιόν εμπιστευθήκαμε, είναι δικό μας έργο να ανακαλύψουμε και κανενός άλλου, γιατί η Ψυχή μας δεν αφορά κανέναν άλλον!
Αντι να κάνουμε «συνεργασίες» με την κοσμική συνήθεια, ας αφήσουμε τον εαυτό μας να «επισκιαστεί» από μια ποιοτική Οντότητα, που οι άνθρωποι ονομάζουν «Ανώτερο Εαυτό»…Δεν είναι κάτι έξω από εμάς.…Είμαστε εμείς σε πληρότητα…. Και αυτό δεν έχει σχέση με την διανοητική ποιότητα, αλλά με την αυθεντικότητα της Αγάπης!

Εινα η μοναδική εσωτερική πνευματική γέφυρα του Εαυτού μας με την αιωνιότητα…
:x :x @};- @};- @};- @};- @};-
Επιτρέπω...σημαίνει ότι μειώνεις την απόσταση εσένα με ΕΣΕΝΑ!!!
ετοίμασε την καρδιά ένα ναό να έρθει να κατοικήσει ο Θεός.
αν τον αφήσεις μισοτελειωμένο δεν μπορεί να έρθει να κατοικήσει
Άβαταρ μέλους
Λιζούλα
Δημοσιεύσεις: 17536
Εγγραφή: 21 Απρ 2010 1:06 pm

Re: Τι κάνει ο φόβος, για να τον αγαπήσουμε...

Δημοσίευση από Λιζούλα »

Αντι να κάνουμε «συνεργασίες» με την κοσμική συνήθεια, ας αφήσουμε τον εαυτό μας να «επισκιαστεί» από μια ποιοτική Οντότητα, που οι άνθρωποι ονομάζουν «Ανώτερο Εαυτό»…Δεν είναι κάτι έξω από εμάς…Είμαστε εμείς σε πληρότητα…Και αυτό δεν έχει σχέση με την διανοητική ποιότητα, αλλά με την αυθεντικότητα της Αγάπης!

Εινα η μοναδική εσωτερική πνευματική γέφυρα του Εαυτού μας με την αιωνιότητα…
:x :x :x :x :x
Ας είμαι και ο μόνος ΄Ανθρωπος που πιστεύει στην Δύναμη της Αγάπης, δεν παίρνω ποτέ τον Λόγο μου πίσω...Θα την υπηρετώ, ακόμα κι αν μείνω μόνη και αξιοκατάκριτη από αυτούς που όφειλαν να είναι οι αγαπημένοι μου... ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΩ!!!!
Άβαταρ μέλους
Μπεττουλα
Δημοσιεύσεις: 6425
Εγγραφή: 03 Οκτ 2011 12:22 pm

Re: Τι κάνει ο φόβος, για να τον αγαπήσουμε...

Δημοσίευση από Μπεττουλα »

Vaso έγραψε:΄Οπου τα συμφέρονται είναι διαφορετικά, η συνεργασία σταματάει και η πιο στενή φιλία μπορεί αμέσως να μετατραπεί σε μίσος!
Και αν παρατηρήσουμε πιο μεμονωμένα τον άνθρωπο, η στιγμή της δικής του καταπίεσης είναι καταλυτική ή για να βυθιστεί στην κατάθλιψη, ή για να ανυψωθεί στην Ζωή...
@};- :x >:d< >:d< >:d<
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23388
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: Τι κάνει ο φόβος, για να τον αγαπήσουμε...

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

:x @};-
Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Stefanos
Δημοσιεύσεις: 8939
Εγγραφή: 19 Μάιος 2010 10:12 am
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: Τι κάνει ο φόβος, για να τον αγαπήσουμε...

Δημοσίευση από Stefanos »

Vaso έγραψε:
Αυτό που δεν διακινδυνεύεται ποτέ, είναι όσα έχεις κατακτήσει μέσα σου…
Όσα αγαπάς, όχι από τον φόβο μην τα χάσεις, αλλά γιατί ξέρεις, πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι είναι δικά σου…

Όσα έχεις «δανειστεί» ποτέ δεν ήταν δικά σου…Θα έρθει κάποια στιγμή και θα στα ζητήσουν πίσω…

Επενδύουμε σε αξίες που είναι «δανεικές» και στηρίζουμε την ζωή μας όλη σ’ αυτές γιατί αυτό είναι το φυσιολογικό…Ξαφνικά το «πολύπλοκο» έγινε φυσιολογικό και χάνουμε κάθε επαφή με το «απλό»…
Αφού έτσι όλοι, έτσι κι εμείς…

Πόσα λίγα πράγματα χρειαζόμαστε για να νιώσουμε πλήρεις…Το ξέρουμε όλοι καλά μέσα μας! ΄Όμως πόσο δύσκολο είναι να το στηρίξεις αυτό μέσα σε έναν κόσμο που με απληστία σου δίνει, σου δίνει, σου δίνει…Μα ο άπληστος ποτέ δεν δίνει, αν δεν έχει υπολογίσει μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια, αυτό που θα πάρει…Και μάλιστα, με τόσο βαρύ «τόκο», που σε αδειάζει σε χρόνο dt, χωρίς να το πάρεις είδηση…

Αυτός ο «άπληστος» της ζωής μας είναι ο φόβος!

Πώς να μιλήσεις μετά για Αγάπη σε όσους έχουν δανειστεί από την κοσμική τράπεζα του φόβου?
Πώς να πεις ότι οι συνθήκες της ζωής δεν δέσμευσαν ελεύθερους Ανθρώπους, αλλά όσους νόμιζαν ότι είναι ελεύθεροι?

Ο ελεύθερος Άνθρωπος δεν δανείζεται από εξωτερικές πηγές ποτέ…Αντλεί την «αφθονία» του από την δική του Πηγή…Και τότε μόνο μπορεί να την μοιραστεί…

Και ποια είναι αυτή η Πηγή? Πολλοί ρωτάνε με αμφιβολία…γιατί πώς να εμπιστευθούν την θεότητα, αν ο θεός έγινε σύμβολο θαυμάτων?

Όλοι δίνουν για να πάρουν…Επενδύουν σ’ αυτό που δίνουν, για να πάρουν πίσω αξίες που ποτέ δεν θα γίνουν δικές τους! Και έτσι απογοητεύονται…Η πίστη αφορά μόνο τον φόβο, όταν ο θεός είναι το ίδιο άγνωστος, όπως ο Εαυτός Μας!

Κανένας άνθρωπος δεν είναι «εκλεκτός», «καλύτερος» ή «χειρότερος» από κάποιον άλλον...Απλά μπορεί να φαίνεται διαφορετικός στα μάτια των πολλών, ανάλογα με τον «φυσιολογικό» τρόπο που γνωρίζουν τον Εαυτό τους…Η μεγαλύτερη απώλεια του Εαυτού μας είναι όταν προσπαθούμε να αυτοχαρακτηριστούμε, κοιτώντας μας στον «καθρέφτη» των άλλων…

"Ο θησαυρός σας είναι μέσα στην ύπαρξή σας.
Σας αρκεί να κατεβείτε στο βάθος του είναι σας, για να τον βρείτε.»
(Β.Ράιχ και όχι μόνο…)

Η ειλικρινής διάθεση να βρούμε τον Εαυτό μας, περιέχει και την Αλήθεια της Ζωής, που είναι η πνευματική βάση της ανάπτυξής μας, έτσι ώστε να μην βασιζόμαστε στο «φυσιολογικά» λογικό, αλλά στο αυθεντικό, που βρίσκεται πάντα μέσα μας!

Μην κρίνουμε τον κόσμο σαν σκληρό και βίαιο, αλλά ας αναρωτηθούμε που συμβάλλαμε κι εμείς σ’ αυτό, αφομοιώνοντας «δόγματα ζωής» που ποτέ δεν ήταν δικά μας!
Ποιόν εμπιστευθήκαμε, είναι δικό μας έργο να ανακαλύψουμε και κανενός άλλου, γιατί η Ψυχή μας δεν αφορά κανέναν άλλον!
Αντί να κάνουμε «συνεργασίες» με την κοσμική συνήθεια, ας αφήσουμε τον εαυτό μας να «επισκιαστεί» από μια ποιοτική Οντότητα, που οι άνθρωποι ονομάζουν «Ανώτερο Εαυτό»…Δεν είναι κάτι έξω από εμάς…Είμαστε εμείς σε πληρότητα…Και αυτό δεν έχει σχέση με την διανοητική ποιότητα, αλλά με την αυθεντικότητα της Αγάπης!

Είναι η μοναδική εσωτερική πνευματική γέφυρα του Εαυτού μας με την αιωνιότητα…
Συγκίνηση, Αγάπη,Ταπεινότητα, με έχει καταβάλει.
Το διαβάζω ξανά και ξανά και νιώθω κάτι να συμβαίνει μέσα μου.
Σαν να Αλλάζουν όλα όψη.
Νομίζω ότι χαμογελάει λίγο η καρδιά μου με όλα τα λάθη που με βοήθησα να κάνω.
Μου λέει : καιρός είναι μικρούλη μου να βρεις τον Θησαυρό που Είσαι @};-

Εικόνα
Όσο πιο μακριά ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει.
Αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!!!

Επιστροφή στο “ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ - ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ”