Θέλει άλλον τρόπο να πεις πως μ' Αγαπάς....

[Λευκός Κρίνος]

Ααα Τάσο τα είπες πολύ ωραία!!

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Παιδακια αγαπημενα

[Ellaki]

Τασούλη

[Madraoulas]

Εχω τσακωσει τον εαυτο μου οταν νιωθει βαθια συναισθηματα για καποιον, ορισμενες φορες να μην τα εκφραζω απολυτα(εστω και αν ειναι ομορφα) γιατι σκεφτομαι(μα τι παπαρας ειμαι!!!!)οτι θα τα παρει ως δεδομενα και οτι μετα αν αλλαξω συναισθηματα(τι μαλακια κ αυτη)θα φανω 'ψευτης' ή οτι αλλο μπορει να νομισει
.
Πλεον ομως με την μεγαλη συνειδητοποιηση το ελεγχου(Βασουλα ξερεις ) αισθανομια οτι το εχω ξεπερασει και ο τροπος εκφρασης μου εχει γινει πιο μεστος και αμεσος....

Υ.Γ. Τασουλη, αυτη ειναι η Μυκονος που σου ελεγα..τωρα καταλαβαινεις!!!!. Η Μυκονος της καρδιας μου (και οχι μονο γλεντια και ξενυχτια και ποτα και γκομενακια, αυτο ειναι το επιφανειακο)....συνεχισε φιλε μου

[Θοδωράκος]

Εχω τσακωσει τον εαυτο μου οταν νιωθει βαθια συναισθηματα για καποιον, ορισμενες φορες να μην τα εκφραζω απολυτα(εστω και αν ειναι ομορφα) γιατι σκεφτομαι(μα τι παπαρας ειμαι!!!!)οτι θα τα παρει ως δεδομενα και οτι μετα αν αλλαξω συναισθηματα(τι μαλακια κ αυτη)θα φανω 'ψευτης' ή οτι αλλο μπορει να νομισει
.

Το έχω ζήσει και εγώ. Μα τί παιχνίδια κάνει πια αυτό το μυαλό!!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Εχω τσακωσει τον εαυτο μου οταν νιωθει βαθια συναισθηματα για καποιον, ορισμενες φορες να μην τα εκφραζω απολυτα(εστω και αν ειναι ομορφα) γιατι σκεφτομαι(μα τι παπαρας ειμαι!!!!)οτι θα τα παρει ως δεδομενα και οτι μετα αν αλλαξω συναισθηματα(τι μαλακια κ αυτη)θα φανω 'ψευτης' ή οτι αλλο μπορει να νομισει

εγώ πάλι έκανα το αντίθετο και έφαγα χυλόπιτα

δεν το μετάνιωσα φυσικά που εξέφρασα ότι όμορφο συναίσθημα ένιωθα ,αντίθετα χάρηκα που το τόλμησα γιατί ένιωσα να είμαι εγώ και έμαθα να μην φοβάμαι να εκφράζω αυτά που νιώθω και αυτά που θέλω.

[Λευκός Κρίνος]

Εχω τσακωσει τον εαυτο μου οταν νιωθει βαθια συναισθηματα για καποιον, ορισμενες φορες να μην τα εκφραζω απολυτα(εστω και αν ειναι ομορφα) γιατι σκεφτομαι(μα τι παπαρας ειμαι!!!!)οτι θα τα παρει ως δεδομενα και οτι μετα αν αλλαξω συναισθηματα(τι μαλακια κ αυτη)θα φανω 'ψευτης' ή οτι αλλο μπορει να νομισει

εγώ πάλι έκανα το αντίθετο και έφαγα χυλόπιτα

δεν το μετάνιωσα φυσικά που εξέφρασα ότι όμορφο συναίσθημα ένιωθα ,αντίθετα χάρηκα που το τόλμησα γιατί ένιωσα να είμαι εγώ και έμαθα να μην φοβάμαι να εκφράζω αυτά που νιώθω και αυτά που θέλω.

Μπράβο Ιωαννα μου

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Ετσι γιωργο..οτι ζηταει ο καθενας

Ιωαννουλα αρκει που ενιωσες καλυτερα με τον εαυτο σου

[Ελενίτσα]

[Vasoula]

Φυσικά να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, αυτή είναι η αρχή για να ανοίγουμε την καρδιά μας χωρίς φόβο...

Μερικές φορές όμως αυτή η έκφραση συναισθημάτων θεωρείται σαν την μεγαλύτερη υποχώρηση στον εγωισμό και τότε αρχίζουν οι εμμονές...

Αν κάποιος εκφράζει τα συναισθήματά του, αυτόματα νομίζει ότι ο άλλος θα ανταποκριθεί σ' αυτά...Μα αυτό είναι ουτοπία...

Η έκφραση των συναισθημάτων μας δεν είναι απαραίτητα αληθινή μέσα απο΄ένα "σ' αγαπώ"...

[VasilisM]

Αν η προθεση μας ειναι μονο να κανουμε τον αλλο να ανταποκριθει τοτε εχει να κανει με εγωισμο θεωρω..

Αν ομως το κανουμε συνειδητα και γνωριζοντας πως βρισκομαστε στον Δρομο της Θεραπειας μας τοτε δεν υπαρχει προσδοκια και η οποια ανταποκριση θα απορεει απο την αυθεντικοτητα και το θαρρος μας.

[Vasoula]

Αν ομως το κανουμε συνειδητα και γνωριζοντας πως βρισκομαστε στον Δρομο της Θεραπειας μας τοτε δεν υπαρχει προσδοκια και η οποια ανταποκριση θα απορεει απο την αυθεντικοτητα και το θαρρος μας.

Ναι Βασίλη μου...Το να εκφράζεις τα δικά σου συναισθήματα, απλά γιατί είναι δικά σου, και να μην τα σπρώχνεις στον άλλον σαν ευθύνη, είναι πέρα για πέρα αληθινό...

Συνήθως γίνεται το αντίθετο...Γιατί δεν έχουν τρόπο οι άνθρωποι να νιώσουν τον Εαυτό τους...τον νιώθουν μέσα από την ανταπόκριση των άλλων...όποιο κι αν είναι το συναίσθημα τους...
ακόμα και για τον θυμό τους, αντίπαλο ψάχνουν!
πόσο μάλλον για τον έρωτα...

Αν σκεφτείς το "δεν με νοιάζει ποιός είσαι εσύ, αλλά ποιός γίνομαι εγώ μαζί σου", έχεις κάνει μια καλή αρχή να δεις βαθιά τα συναισθήματά σου, με ειλικρίνεια τουλάχιστον προς τον εαυτό σου...και έτσι γνωριζεις που και πόσο τον σέβεσαι...

[VasilisM]

Ακριβως!

[rosalia]

Αν σκεφτείς το "δεν με νοιάζει ποιός είσαι εσύ, αλλά ποιός γίνομαι εγώ μαζί σου", έχεις κάνει μια καλή αρχή να δεις βαθιά τα συναισθήματά σου, με ειλικρίνεια τουλάχιστον προς τον εαυτό σου...και έτσι γνωριζεις που και πόσο τον σέβεσαι

Μεγάλη αλήθεια αυτή Βασούλα μου! Όμορφο θέμα άνοιξες πάλι!

[Vasoula]

ευτυχώς που μου λες κι εσύ Ροζαλάκι ενθαρρυντικά λόγια, γιατί άρχισα να σκέφτομαι να γράψω...


ας βάλω κι εδώ αυτό που έγραψα σήμερα στο fb

με το απαραίτητο λαλά ε?

ακούστε με την Ψυχή σας...
και φωνάξτε ΣΑΓΑΠΩ όσο πιο δυνατά μπορείτε...


http://youtu.be/48eL5Zmb1go


Μπορούμε ανά πάσα στιγμή να επιλέγουμε την Αγάπη…
Όσα κάνουν την Ψυχή μας φωτεινή
΄Οσα της δίνουν πίσω την αιωνιότητα
Είναι δικαίωμά μας να επιλέγουμε…και μόνο τότε έχει νόημα η ελεύθερη βούληση…
Όταν δεν επιλέγουμε να είμαστε οι φόβοι μας, αλλά Ζούμε με το φως της Ψυχής μας.
Ένα τσακ είναι…



Δεν τρέχουμε πίσω από την Ζωή, απλά την συν-δημιουργούμε…Να βιώνουμε το απρόβλεπτο με αλήθεια είναι ένας πνευματικός στόχος που μας εναρμονίζει με τον θεό
Ο συνεχής βασανισμός του Εαυτού μας μέσα από τον νοητικό έλεγχο, προκύπτει γιατί εμείς θέλουμε να ελέγξουμε τα συναισθήματά μας και έτσι νομίζουμε ότι μπορούμε να ελέγξουμε και την Ζωή…Το μόνο που ελέγχουμε όμως είναι η καρδιά μας…
Είναι μια «πάγια» εντολή αυτή που έχει καταγραφεί μέσα μας, που το μεγαλύτερο μέρος της είναι βαθύτερο και κάνει την ζωή μας «μετρήσιμη»…
Μα η Ζωή δεν «μετριέται»…Η δυναμική διαδικασία της Ζωής συνεχίζεται χωρίς να εξαρτάται από ότι κι αν κάνουμε..
Η Ζωή είναι αυθόρμητη και οι σκέψεις μας πολύ λίγες για να μπορέσουν να ελέγξουν το απροσδόκητο και το αιώνιο…
Οι προσδοκίες δεν ανήκουν στον θεό, αλλά στον φόβο μας για εκείνον…
Και ο φόβος δεν έχει να κάνει με τον θάνατο, αλλά με την ίδια την Ζωή, γιατί στην ουσία μόνο αυτήν φοβόμαστε και απορρίπτουμε!

Και τι ωραίο ψέμα που λέμε στον εαυτό μας, ότι τάχα φοβόμαστε τον θάνατο…
Γιατί δεν «βλέπουμε» τα τείχη που έχουμε υψώσει μεταξύ της Ζωής και του Εαυτού μας!
Αναρωτιούνται πολλοί αν υπάρχει Ζωή μετά τον «θάνατο»…
Ας το αντιστρέψουμε και ας αναρωτηθούμε, υπάρχει Ζωή πριν τον «θάνατο»?
Μπορούμε να απαντήσουμε με εκείνη την βαθιά ειλικρίνεια που δεν μετράει την Ζωή με τα αποκτήματα, αλλά με την Ψυχή…Μόνο εκείνη γνωρίζει να φέρεται με γενναιοδωρία και θάρρος που χρειάζεται η Αγάπη για να ανθίσει στην Ζωή…