ε φίλε.........

Άβαταρ μέλους
Sofoula
Δημοσιεύσεις: 8248
Εγγραφή: 09 Φεβ 2010 12:08 pm
Τοποθεσία: Quinto sol

Δημοσίευση από Sofoula »

Fotini έγραψε: θυμάμαι πόσο πολύ είχα φοβηθεί και είχα τσινίσει, είχε τσινίσει η προσωπικότητα μου όταν για πρώτη φορά βρέθηκα σε σχέση που μου έδιναν αγάπη, έτσι απλά

δεν μπορούσα να το αξιολογήσω, δνε μπορούσα να το δεχθώ, το θεωρούσα υποκρισία, το θεωρούσα επιβολή, το θεωρούσα έξω απο τον τρόπο που ήλεγχα και περίμενα εγώ στα κουτάκια μου την αγάπη, αρνιόμουν να το δεχθώ και για πολύ καιρό την απομάκρυνση την είχα σαν πρώτη επιλογή, θα φύγω έλεγα..
Πωπω, τι είπες τώρα... Ακριβώς τα λόγια μου όμως!

Η αγάπη, η ζεστασιά, η γλυκύτητα με έκανε να θυμώνω πάρα πολύ... Αφού δεν υπήρχε μέσα μου χώρος για να δεχτώ κάτι... Σε ότι θα ερχόταν έπρεπε να έχω τον έλεγχο, αλλιώς ήταν απειλή... Μιας και ο άλλος μετά θα διεκδικούσε από μένα, αυτά που μου έδωσε και άλλα παραπάνω (γιατί μιας που δεν ήμουν ποτέ αρκετά "καλή", άρα έπρεπε κάπως να δώσω αντάλλαγμα στο ότι ο άλλος με ανεχόταν).

Γιατί, βέβαια, όταν δεν είχα γνωρίσει αγάπη πέρα από την εξάρτηση, όταν μπέρδευα τις ενοχές και τις ανασφάλειες μου με αγάπη, όταν πίστευα πως αξίζει να δίνεις μόνο όταν δεν έχεις, αλλιώς δεν αξίζει αυτό που δίνεις (πως αλλιώς να δικαιολογήσω τις βλακείες που έκανα στον εαυτό μου?)... Και κυρίως, όταν πάλεψα για μια επιφανειακή ηρεμία που κανείς δεν έπρεπε να την πειράξει και φοβόμουν να δω τι είχε μείνει κάτω από τα τείχη και τις άμυνες... Πως να αντιληφθώ ότι η αγάπη δεν είναι αυτό που νόμιζα?

Δεν το πήρα μόνο εθελοντικά το στέμμα ξέρετε... :D :D :D

Γιατί έκανα πολλά λάθη, όπως ήταν αναμενόμενο... Αλλά ήταν και είναι δικά μου... Ήταν αληθινά, όχι φανταστικά (και, απλά για να σας ενημερώσω, σκοπεύω από δω και πέρα να κάνω ακόμα περισσότερα :D Με την καλή έννοια πάντα.)
I have loved the stars too fondly to be fearful of the night...

Εικόνα
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

Φωτεινούλι

Σοφάκι

:x @};- >:d<
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
Άβαταρ μέλους
VasilisM
Δημοσιεύσεις: 8049
Εγγραφή: 27 Φεβ 2009 2:55 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Δημοσίευση από VasilisM »

Νομιζω οτι ακουω καμπανες ! =))

Με βλεπω σε πολλα απο οσα λετε.. αλλα δεν σκοπευω να αντιδρασω.. αυτη την φορα θα δρασω. @};-
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Φοβάμαι ...
Φοβάμαι μήπως ξεχάσω να ζω ...
Φοβάμαι μήπως ξεχάσω να είμαι άνθρωπος ...
Φοβάμαι ότι δεν είμαι άνθρωπος ...
Κοινώς αυτό που θέλω να πω είναι ότι ξεχάσαμε να είμαστε άνθρωποι !!!
Οι φόβοι μας μας απομακρύνουν από την οντότητα του ανθρώπου, την Θεϊκή του υπόσταση, και όλα τα ξεχωριστά του χαρίσματα . Μιλάμε για αυτογνωσία και με ρωτάω τι είναι αυτό ;;;
Αφού ξέχασα να ζω !!!
Αυτογνωσία ... Θα με βοηθήσει να είμαι καλά όταν έχω ξεχάσει να ΖΩ ;;; Όταν οι φόβοι μου με κάνουν να ξεχνώ ότι υπάρχω ότι έχω ένα δώρο το οποίο απλώς το πετάω !!!
Σήμερα το πρωί με έπιασα να αισθάνομαι ένοχος που γέλαγα και περνούσα όμορφα...
Βαρέθηκα, Μπούχτισα δεν θέλω άλλο ρε τους φόβους κανενός !!!
Αποφασίζω να περάσω όμορφα και άσχημα μέσα από τους δικούς μου να τους φέρω μπροστά μου και να τους κάνω δικούς μου, να μάθω και να πάρω τα θετικά και αρνητικά τους !!!
Θέλω να γίνω πάλι άνθρωπος ξεκινώντας από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής μου, να σβήσω όλα τα πρέπει και να ξεκινήσω να ΖΩ, όπως πρόσφατα έμαθα.
Σας ευχαριστώ !!!
Αυτό που ονομάζεις φόβο, Στεφανάκο, είναι άγνοια...
Στην ουσία δεν ξέρει κανείς τι ακριβώς φοβάται...Απλά δίνει διαφορετικό όνομα στις αντιστάσεις του στην ζωή...

Το σύμπαν είναι ατέλειωτο και μακρινό για να μας χωρέσει και ο φυσικός κόσμος πολύ "επιστημονικός" για να μας ανοίξει χώρο μέσα μας για τον θεό...
Οι αισθήσεις μας έρχονται και αμφισβητούν την Ζωή γιατί θέλουν να την αποδείξουν με διάφορους τρόπους που είναι "εγκεκριμένοι" από το μαζικό!

Στην ουσία μας λείπει το θάρρος να είμαστε αληθινοί, μήπως παρεξηγηθούμε από αυτό που δεν θέλουμε να μοιάσουμε…το μαζικό!
Η Ζωή μας εδώ είναι γεμάτη από γελοίες ταυτίσεις και την περνάμε μέσα σε αμφιβόλου ηθικής συγκρίσεις.

Αν αυτό που νιώθουμε δεν τον νιώθουν όλοι, προσπαθούμε να το αλλάξουμε και να το προσαρμόσουμε με τρόπους που προσβάλουν την Ανθρώπινη ΄Υπαρξη, γιατί την συρρικνώνουν σε χαρίσματα επίκτητα και καθοδηγούμενα από μια μαζική αναγκαιότητα…

Μιλάς για τον ΄Ανθρωπο…
Ποιος στ’ αλήθεια ξέρει τι σημαίνει να είσαι ΄Ανθρωπος πέρα από κάθε αμφισβήτηση? Ποιος αντέχει άραγε την ομοιότητά του με τον θεό, αν το μόνο που του δόθηκε σαν γνώση είναι το σωστό και το λάθος από ανθρώπους μικρούς και ασήμαντους που θέλησαν να γίνουν σημαντικοί?

Μας έμαθαν τεχνικές ζωής, όμως η Ζωή είναι Τέχνη…

Εμεις το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να γίνουμε καλλιτέχνες αυθεντικοί…Να εκφράσουμε την ομορφιά που αντικρίζουμε μέσα μας και κυρίως να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας γεμίσει ενοχές γιατί μπορούμε να χαμογελάμε…

Το σημαντικότερο πράγμα στον Δρόμο μας προς την πνευματική ωριμότητα, είναι να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας κουνήσει το χέρι απαγορευτικά, για όσα θέλουμε να ζήσουμε!!


:x :x :x
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
VasilisM
Δημοσιεύσεις: 8049
Εγγραφή: 27 Φεβ 2009 2:55 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Δημοσίευση από VasilisM »

Φωτια και λαβρα αυτο το κειμενο σου Βασουλα! Καθε αραδα και μια μεγαλη αληθεια. Σε ευχαριστω πολυ >:d< :x
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
AMALIA
Δημοσιεύσεις: 21571
Εγγραφή: 13 Ιαν 2008 1:14 pm
Τοποθεσία: ΚΕΡΚΥΡΑ

Δημοσίευση από AMALIA »

Vaso έγραψε:
Μας έμαθαν τεχνικές ζωής, όμως η Ζωή είναι Τέχνη…

Εμεις το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να γίνουμε καλλιτέχνες αυθεντικοί…Να εκφράσουμε την ομορφιά που αντικρίζουμε μέσα μας και κυρίως να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας γεμίσει ενοχές γιατί μπορούμε να χαμογελάμε…

Το σημαντικότερο πράγμα στον Δρόμο μας προς την πνευματική ωριμότητα, είναι να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας κουνήσει το χέρι απαγορευτικά, για όσα θέλουμε να ζήσουμε!!


:x :x :x
:x :x :x :x :x @};-
O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ

Δημοσίευση από O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ »

:x @};-
Άβαταρ μέλους
Λιζούλα
Δημοσιεύσεις: 17536
Εγγραφή: 21 Απρ 2010 1:06 pm

Δημοσίευση από Λιζούλα »

Εμεις το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να γίνουμε καλλιτέχνες αυθεντικοί…Να εκφράσουμε την ομορφιά που αντικρίζουμε μέσα μας και κυρίως να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας γεμίσει ενοχές γιατί μπορούμε να χαμογελάμε…
Ναιιιιιιιιιιιιι! >:d< >:d< >:d<
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

Μιλάς για τον ΄Ανθρωπο…
Ποιος στ’ αλήθεια ξέρει τι σημαίνει να είσαι ΄Ανθρωπος πέρα από κάθε αμφισβήτηση? Ποιος αντέχει άραγε την ομοιότητά του με τον θεό, αν το μόνο που του δόθηκε σαν γνώση είναι το σωστό και το λάθος από ανθρώπους μικρούς και ασήμαντους που θέλησαν να γίνουν σημαντικοί?

Μας έμαθαν τεχνικές ζωής, όμως η Ζωή είναι Τέχνη…

Εμεις το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να γίνουμε καλλιτέχνες αυθεντικοί…Να εκφράσουμε την ομορφιά που αντικρίζουμε μέσα μας και κυρίως να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας γεμίσει ενοχές γιατί μπορούμε να χαμογελάμε…

Το σημαντικότερο πράγμα στον Δρόμο μας προς την πνευματική ωριμότητα, είναι να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας κουνήσει το χέρι απαγορευτικά, για όσα θέλουμε να ζήσουμε!!
:x @};- >:d<
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
Άβαταρ μέλους
ARTYADIS
Δημοσιεύσεις: 14369
Εγγραφή: 24 Μαρ 2009 12:36 pm
Τοποθεσία: Universe

Δημοσίευση από ARTYADIS »

@};- @};-
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________
Πολέμα και Οραματίσου!
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Δημοσίευση από Ellaki »

Μ’ άρεσε να βρίσκομαι κοντά σου γιατί με έκανες να αισθάνομαι όμορφα, γιατί έπαιρνα ενέργεια από την ενέργειά σου και πνοή ζωής από τη Ζωή σου.
Κι αν κάποια στιγμή μου έλεγες την αλήθεια που εγώ δεν ήθελα να ακούσω τότε, σου φόρτωνα όλα όσα μου έλειπαν για να βρω τη δική μου πνοή ζωής.
Κι όταν μου μήνυσες ότι είχε έρθει η ώρα να ενηλικιωθώ τότε, αγκιστρώθηκα πάνω σου με απελπισία γιατί φοβόμουν μη σε (με) χάσω.

Το ‘ξερες ότι θα γίνει και θα επαναλαμβανόταν, τόσες φορές όσοι οι φόβοι μου.
Μου έδειξες την αιωνιότητα της Ζωής, του Θεού, της Αγάπης.
Με δίδαξες ότι δεν υπάρχει χρόνος και χώρος, υπάρχει μόνον ο αιώνιος άρρηκτος σύνδεσμος ύλης και πνεύματος που εγώ πεισματικά αρνιόμουν.

Έβαλες τ’ αστεράκι στην καρδιά μου κι έφυγες, χωρίς ποτέ να με εγκαταλείψεις.
’κουγες μόνο τη φωνή από το αστεράκι που μεγάλωνε.
Το παρακολούθησες να μπουσουλάει κι όταν πόναγε, του έδινες και πάλι το χέρι να σηκωθεί.
Και οι φόβοι σιγά σιγά λιώνανε με τη ζεστασιά που εξέπεμπε το αστεράκι που μου χάρισες.

Περίμενες με την καρδιά σταθερή στο στόχο αλλά και, έτοιμη να δεχτείς την επίθεσή μου.
Μου έδωσες πνοή Ζωής και μετά με άφησες για να βρω τη δική μου.
Αγαπημένη, ούτε που το φανταζόμουν ότι έκρυβα τέτοιο θησαυρό.

Έχω την ανάγκη εδώ και τώρα να ζητήσω συγνώμη από το θεό μέσα μου κι από το θεό μέσα σου.
Όλα τα θανάσιμα αμαρτήματα τα δοκίμασα μα το χειρότερο απ’ όλα, νομίζω ότι ήταν, η άρνηση του Εαυτού μου, η υπεροψία.

Η Αλήθεια υπήρξε το φάρμακο της ψυχής μου και το δηλητήριο της περικοκλάδας μου.
Και η Αλήθεια είναι ότι σε αγάπησα για το μικρό μου συμφέρον, για να παίρνω ζωή από τη Ζωή σου.
Το ταξίδι σου με μάγεψε και θέλησα να πάρω μέρος στο φωτεινό σου δρόμο γιατί ο δικός μου ήταν σκοτεινός και βρώμικος.

Πλανεύτηκα και πίστεψα ότι εάν πλενόμουνα στο δικό σου ποτάμι, θα ξέπλενα τη δική μου λάσπη.
Τελικά κατάλαβα αυτό που μου έλεγες τόσο καιρό, κι άφησα το ποτάμι της Ζωής μου, να κυλήσει και να ξεπλύνει τη λάσπη από πάνω μου, τη λάσπη του φόβου.

Να γιατί μου χάρισες το αστεράκι, για να φωτίσω το σκοτάδι μου, κι εγώ το αγάπησα πολύ αυτό το αστεράκι αλλά δεν μπορούσα να το κάνω δικό μου.
Δεν μπορούσα γιατί κρυβόμουν από φόβο για την ελευθερία της αγάπης μου, από άγνοια να την διαχειριστώ, από έλλειψη σοφίας.

Τώρα που γράφω αυτά τα λόγια ξέρω ότι με νιώθεις και ξέρω επίσης ότι το αστεράκι είναι πλέον δικό μου.
Και παραμένει μέρος του Μεγάλου Αστεριού της Ζωής.

Και μια που μιλάμε με αλήθειες θέλω να σου πω ότι την ίδια τακτική ακολούθησα και με το παιδί μου.
Ζούσα μέσα από τη δική του ζωή, κι όπου κι όταν δεν το ενέκρινα, απλά το επανέφερα στην δική μου πραγματικότητα.
Κουφή και τυφλή.
Μαθαίνοντας να ακούω εμένα, έμαθα να ακούω και τους άλλους.
Μαθαίνοντας να βλέπω εμένα, έμαθα να βλέπω και τους άλλους.
Μαθαίνοντας να αγαπάω εμένα, έμαθα να αγαπάω και τους άλλους.

Ε, φίλε, εάν κάποτε κάποιος σου χαρίσει ένα αστεράκι, δέξου το κι ας μην ξέρεις τι να το κάνεις.
Είναι το δικό σου, που το ξέχασες μέσα στην καρδιά σου και πάγωσε, συρρικνώθηκε.
Όταν φωτίσει το σκοτάδι σου, έστω και λίγο, έλα να το ενώσεις με τα αστεράκια των άλλων Ανθρώπων για να φτιάξουμε το Αστέρι της Ζωής.

Αφιερωμένο στα κορίτσια των σεμιναρίων (παλιού και νέου) και στην Οδηγό μας. @};-
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

Ελισαβετάκι μου :-( @};- >:d< >:d< >:d< >:d<
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
Άβαταρ μέλους
Sofoula
Δημοσιεύσεις: 8248
Εγγραφή: 09 Φεβ 2010 12:08 pm
Τοποθεσία: Quinto sol

Δημοσίευση από Sofoula »

Ψυχή μου! :-( @};- @};- @};-
I have loved the stars too fondly to be fearful of the night...

Εικόνα
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

:x :x :x @};- @};- @};- >:d< >:d< >:d<
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Ελενίτσα
Δημοσιεύσεις: 11510
Εγγραφή: 16 Μαρ 2010 8:35 pm

Δημοσίευση από Ελενίτσα »

Ελισάβετ!!! :-D
:x :x >:d< >:d< >:d<
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.

Είμαι Άνθρωπος! @};-

Επιστροφή στο “ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ - ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ”