Η ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΕΔΙΩΝ ΜΑΣ ΣΑΝ ΘΕΩΡΙΑ..ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ

[Vasoula]

Η ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΕΔΙΩΝ ΜΑΣ ΣΑΝ ΘΕΩΡΙΑ…ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ

Πριν δυο χρόνια, με την βοήθεια της «καθοδήγησής» μου, ξεκίνησα μια εργασία με τις ενέργειες και τα στοιχεία της γης, που είχε αποτέλεσμα και στο φυσικό σώμα μου. Η συνεργασία μου με την γη με γέμισε χαρά και γνώση και θεραπευτικές ενέργειες που έκαναν και σε μένα και σε εκείνη καλό. Κατανόησα έτσι την μεγάλη σημασία που έχει το φυσικό μας σώμα και πως μας συνδέει με την ζωή στην γη, όντας ενδιάμεσο μεταξύ της και του Σύμπαντος.
Είχα πλήρη επίγνωση των τροφών που χρειαζόταν το σώμα μου για να τραφεί, είχα άμεση αντίληψη της «ανάσας» κάθε κυττάρου, τις εντολές που έπαιρνε, την σύνδεσή του με τα στοιχεία της γης, την ενεργοποίησή του από το φως!

Γνώριζα πάντα, μέσω της προσωπικής «διδασκαλίας», ότι η φυτοφαγία ή η κρεατοφαγία είναι απλά πεποίθηση, και δεν ενστερνιζόμουν καμία από τις δύο, που μου φαίνονταν πολύ περιοριστικές. Η υπερβολή και οι εμμονές δεν ανήκουν στα «εφόδια» του εσωτερικού δρόμου.

Με την εργασία αυτή μου ξεκαθαρίστηκε απόλυτα ότι η διατροφή μας είναι καθαρά θέμα αντίληψης του καθενός και λίγη σημασία έχει για την καθαρότητα των πεδίων μας, και πως αυτή έχει να κάνει με το φως που είμαστε σε θέση να ελκύουμε, με την σύνδεση με τον Ανώτερο Εαυτό μας (ανώτερη συνειδητότητα), με την ενέργεια της αγάπης που αναβλύζει από το κέντρο της καρδιάς.

Η καθαρότητα των πεδίων μας έχει να κάνει με την ισορροπία της σχέσης «ανώτερος εαυτός-ψυχή-εγώ» και πόσο πολύ μπορείς να εκδηλώσεις την ενέργειά του ανώτερου θεϊκού μέρους σου στην υλική διάσταση. Η εκδήλωση αυτή είναι μέρος της επίγνωσης της ανθρώπινης συνείδησης, της συγχώρεσης, της μη κριτικής, της αγάπης και της γνώσης του ρόλου της μετενσάρκωσης. Το κάρμα αποκτά νέα διάσταση και δεν αποτελεί πια ανταπόδοση, ούτε ένα κυνήγι παλιών ξεχασμένων εμπειριών, αλλά γίνεται η γνώση της αιώνιας ζωής.

Στην διάρκεια αυτής της εργασίας, που με έφερε ακόμα πιο κοντά στην διαδικασία της ανάληψης, άφησα το σώμα μου να ζητά και να λαμβάνει ότι του ήταν απαραίτητο, σε απόλυτο συντονισμό με τα στοιχεία που το απαρτίζουν. Η ενέργεια της αγάπης έγινε ο μοναδικός οδηγός όχι μόνο στην διατροφή μου, αλλά σε όλες τις ενστικτώδεις αντιδράσεις ενός «υλικού εγώ», που κατευθυνόταν πια σε δράση και όχι αντίδραση.
΄Ετσι οι φυσικές ανάγκες του σώματος δεν προσανατολίζονταν στο εγώ, αλλά στο ΕΓΩ, συμπεριλαμβάνοντας όλον τον Εαυτό.

Με την ενέργεια της αγάπης, ο έρωτας απέκτησε για μένα άλλη σημασία, η ενότητα άλλη επίγνωση, η συγχώρεση, η συμπόνια, η δικαιοσύνη, η φαντασία, η καθαρότητα, έγιναν πνευματικές ποιότητες, που καθοδηγούσαν την δράση μου στην 3η διάσταση, αφήνοντας μακριά πρότυπα και μνήμες που λειτουργούσαν ανασταλτικά για την εκδήλωση κάθε τι θεϊκού!!

Και όπως συνήθως κάνω, μετά από μία προσωπική εργασία, αφήνω τις επιβεβαιώσεις να έρχονται…΄Εκτός του ότι ήδη «απολαμβάνω» τον ιδιαίτερο αυτό συντονισμό, που είναι τελικά η μεγαλύτερη επιβεβαίωση…ήρθε και ο μεγαλύτερος γάλλος εσωτεριστής του 20ου αιώνα και ο σπουδαιότερος, ίσως εκπρόσωπος του Εσωτερισμού της Δύσης, απλά να μου επιβεβαιώσει την αξιοπιστία αυτής μου της εργασίας.

Πριν λίγες ημέρες αγόρασα το βιβλίο ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ του Papus, θέλοντας να γνωρίσω τις απόψεις του, γι’ αυτό το τόσο σπουδαίο θέμα. ΄Ότι διάβασα, δεν ήταν για μένα έκπληξη αυτή καθεαυτή, αλλά πραγματικά ξαφνιάστηκα, για το πόσες ομοιότητες υπάρχουν, τελικά, στις επιγνώσεις των ανθρώπων που αναζητούν την γνώση από το εσωτερικό μονοπάτι!!
Που δεν στηρίζονται μόνο στο τι λέγεται, αλλά στηρίζονται στην βιωματική εμπειρία και στην δράση, προσανατολισμένη στην εκδήλωση του Πνεύματος!

------------------------------------------------------------------

Αποσπάσματα από το βιβλίο «ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ» του Papus (εκδόσεις ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ)

«Μετενσάρκωση είναι η επιστροφή της πνευματικής αρχής σε ένα σαρκικό περίβλημα. ΄Οσον αφορά τα ανθρώπινα πλάσματα, αυτό το περίβλημα είναι πάντοτε ένα ανθρώπινο σώμα. Μπορεί κανείς να ενσαρκωθεί είτε στον ίδιο πλανήτη, όπου έζησε την τελευταία του ύπαρξη, είτε σε άλλο. Δεν μπορούμε να καθορίσουμε τον χρόνο που χρειάζεται για την επιστροφή σε ένα φυσικό σώμα, όπως δεν μπορούμε να καθορίσουμε το χρόνο που ζει κανείς στην γη. Η διάρκεια της ζωής μας στην γη, είναι θέμα ατομικό, όπως άλλωστε και ο χρόνος που απαιτείται μέχρι να ξαναγυρίσει κανείς, πράγμα που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.

Σ’ αυτό το σημείο επικρατεί σύγχυση μεταξύ της επανεσάρκωσης ή επιστροφής του πνεύματος σ’ ένα υλικό σώμα μετά από παραμονή στο αστρικό πεδίο, και της μετεμψύχωσης ή διάβασης μέσα από σώματα ζώων ή φυτών, πριν επανέλθει (το πνεύμα) σ’ ένα καινούργιο υλικό σώμα.
Δεν πρέπει ποτέ να συγχέουμε την μετενσάρκωση με την μετεμψύχωση. Ο άνθρωπος δεν οπισθοβατεί και ποτέ το πνεύμα, δεν γίνεται πνεύμα ζώων, με εξαίρεση κάποια κατάσταση στο αστρικό πεδίο, που είναι ακόμη ένα μυστήριο.

Το φυσικό σώμα είναι ένας τριπλός φορέας τριών αρχών (ή στοιχείων) και διαθέτει τρία κέντρα, ένα για κάθε αρχή.
Την αρχή των ενστίκτων, αρχή καθ’ όλα φυσική, που δεσπόζει στην κοιλιά.
Την αρχή των συναισθημάτων και των αστρικών δυνάμεων, που δεσπόζει στον θώρακα, με κέντρο το τσάκρα της καρδιάς.
Την αρχή της νόησης και των πνευματικών δυνάμεων, που δεσπόζει στο κεφάλι.

Το φυσικό σώμα είναι ένα ένδυμα που παρέχει η γη στις άλλες αρχές για μια ενσάρκωση.
Τα ορυκτά δίνουν τα οστά, πράγμα που αντιστοιχεί με το στοιχείο «Γη». Το φυτικό βασίλειο δίνει τους μυς και τα σπλάχνα, που αντιστοιχούν στο στοιχείο του «Αέρα». Τα ζώα δίνουν τους νευρώνες και τα νεύρα, το στοιχείο της
«Φωτιάς» δηλαδή, συμπεριλαμβανομένης και της νευρικής δυνάμεως. Τέλος τα οργανικά υγρά αντιστοιχούν στο στοιχείο του «Νερού».

…Αφού λοιπόν το φυσικό σώμα συντεθεί, έρχεται σε σχέση-επαφή με τη γήινη ατμόσφαιρα μέσω της αναπνοής και έτσι η εξέλιξη της γήινης ζωής παίρνει τον δρόμο της. Κατά την διάρκεια αυτής της εξέλιξης το σώμα αφομοιώνει ορυκτά για να θρέψει τα οστά του, φυτικές ουσίες για τους μυς και τα σπλάχνα, και ζωικές ουσίες για να θρέψει τους νευρώνες του.
Ας σημειώσουμε εδώ ότι, επειδή το φυσικό σώμα είναι ζώο που προκύπτει από ειδικές γήινες συνθέσεις, οι τροφές που προορίζονται να βοηθήσουν στην ανάπτυξη κάποιου από τα 3 ειδικά κέντρα, πρέπει να είναι προσωρινές.

΄Ετσι, η χορτοφαγία είναι απαραίτητη, αλλά μόνο για 1 μήνα στους 3, και δεν είναι, άλλωστε, ποτέ ολοκληρωτική, εφόσον με κάθε εισπνοή μας καταπίνουμε, δυστυχώς, χιλιάδες ζωντανά όντα που απορροφούνται, τουλάχιστον ένα μέρος τους, από τους πνεύμονές μας. Δεν έχουμε λοιπόν να κάνουμε, παρά με ένα αντιεπιστημονικό συναισθηματισμό, όταν νομίζουμε πως εξελίσσεται το φυσικό σώμα μέσω της καθαρής χορτοφαγίας…»

---------------------------------------------------------------------------

Στην προσωπική διδασκαλία, μου είχε δοθεί ξεκάθαρα το πώς τα πιο λεπτοφυή πεδία μας «γεμίζουν» φως, πως επενεργεί αυτό το φως στο φυσικό σώμα, ώστε να γίνει κατάλληλο για την εκδήλωση του Πνεύματος. Η «θεραπεία» περιλαμβάνει τον καθαρισμό αυτών των πεδίων, που αλληλεπιδρούν με το σώμα, ώστε να προετοιμάσουν τα κύτταρα του να «θυμηθούν». Να βρουν την «ξεχασμένη» μνήμη τους και να αυτοθεραπεύονται, ανταποκρινόμενα στην φυσική τους δομή, που εκτός από τα στοιχεία της γης, έχει και τα στοιχεία του Πνεύματος, που είναι το φως.
΄Ετσι κατάλαβα την σπουδαία σημασία που επιτελεί η ενέργεια Ρέικι, που δίνει την αρχική επαφή με το «φως», όχι σαν έννοια, αλλά σαν ουσία. Και πόσο σημαντικό είναι το ρέικι στην αυτοθεραπεία μας.

Κατανόησα πόσο σημαντικό ρόλο παίζει το «φως» στα λεπτοφυή πεδία μας. Που όσο πιο πολύ «φωτίζονται», τόσο περισσότερο έχουμε επίγνωση του Πνεύματος, ώστε να ενσωματώνουμε τις αρχές του και στην ζωή μας, επιτρέποντας έτσι να εκδηλωθούν όλες αυτές οι πνευματικές αρχές και στον φυσικό κόσμο.

Αυτές οι πνευματικές αρχές, δεν έχουν να κάνουν με το τι τρως, ούτε με την εργασία που κάνεις στην 3η διάσταση. ‘ Εχουν να κάνουν με την επίγνωση της ενιαίας θεϊκής ουσίας που διέπει όλο το Σύμπαν, έχουν να κάνουν με την αναγνώριση της θεότητας που βρίσκεται «εγκλωβισμένη» σε ένα σώμα, περιστοιχισμένη από τα ένστικτα και τον φόβο της ζωής, τόσο ασφυκτικά, που παραμένει σε αδράνεια, περιμένοντας την συνάντηση του κάθε ανθρώπου, μαζί της, σύμφωνα με την ελεύθερη βούλησή του

[Θοδωράκος]

΄Ετσι, η χορτοφαγία είναι απαραίτητη, αλλά μόνο για 1 μήνα στους 3, και δεν είναι, άλλωστε, ποτέ ολοκληρωτική, εφόσον με κάθε εισπνοή μας καταπίνουμε, δυστυχώς, χιλιάδες ζωντανά όντα που απορροφούνται, τουλάχιστον ένα μέρος τους, από τους πνεύμονές μας. Δεν έχουμε λοιπόν να κάνουμε, παρά με ένα αντιεπιστημονικό συναισθηματισμό, όταν νομίζουμε πως εξελίσσεται το φυσικό σώμα μέσω της καθαρής χορτοφαγίας…

[Μπεττουλα]

για μένα αυτό το κείμενο είναι απόλυτα συγχρονιστικό.. τις τελευταίες μέρες μου ήρθε σαν απορία και μέχρι και χτες έψαχνα στο φόρουμ να δώ τι γίνεται με την διατροφή μας και αν πρέπει να ακολουθήσουμε κάποιο "συγκεκριμένο" πρόγραμμα διατροφής που βοηθάει την ανάπτυξη μας!!! Βασούλα με κάλυψες!!

[Vasoula]

[Λιζούλα]

Το φυσικό σώμα είναι ένα ένδυμα που παρέχει η γη στις άλλες αρχές για μια ενσάρκωση.
Τα ορυκτά δίνουν τα οστά, πράγμα που αντιστοιχεί με το στοιχείο «Γη». Το φυτικό βασίλειο δίνει τους μυς και τα σπλάχνα, που αντιστοιχούν στο στοιχείο του «Αέρα». Τα ζώα δίνουν τους νευρώνες και τα νεύρα, το στοιχείο της
«Φωτιάς» δηλαδή, συμπεριλαμβανομένης και της νευρικής δυνάμεως. Τέλος τα οργανικά υγρά αντιστοιχούν στο στοιχείο του «Νερού».

[Μάνος]

Με την εργασία αυτή μου ξεκαθαρίστηκε απόλυτα ότι η διατροφή μας είναι καθαρά θέμα αντίληψης του καθενός και λίγη σημασία έχει για την καθαρότητα των πεδίων μας, και πως αυτή έχει να κάνει με το φως που είμαστε σε θέση να ελκύουμε, με την σύνδεση με τον Ανώτερο Εαυτό μας (ανώτερη συνειδητότητα), με την ενέργεια της αγάπης που αναβλύζει από το κέντρο της καρδιάς.

Με την ενέργεια της αγάπης, ο έρωτας απέκτησε για μένα άλλη σημασία, η ενότητα άλλη επίγνωση, η συγχώρεση, η συμπόνια, η δικαιοσύνη, η φαντασία, η καθαρότητα, έγιναν πνευματικές ποιότητες, που καθοδηγούσαν την δράση μου στην 3η διάσταση, αφήνοντας μακριά πρότυπα και μνήμες που λειτουργούσαν ανασταλτικά για την εκδήλωση κάθε τι θεϊκού!!

Ετσι κατάλαβα την σπουδαία σημασία που επιτελεί η ενέργεια Ρέικι, που δίνει την αρχική επαφή με το «φως», όχι σαν έννοια, αλλά σαν ουσία. Και πόσο σημαντικό είναι το ρέικι στην αυτοθεραπεία μας.

Κατανόησα πόσο σημαντικό ρόλο παίζει το «φως» στα λεπτοφυή πεδία μας. Που όσο πιο πολύ «φωτίζονται», τόσο περισσότερο έχουμε επίγνωση του Πνεύματος, ώστε να ενσωματώνουμε τις αρχές του και στην ζωή μας, επιτρέποντας έτσι να εκδηλωθούν όλες αυτές οι πνευματικές αρχές και στον φυσικό κόσμο.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...
Βασούλα μου γλυκιά!!!

[Vasoula]