Συγχώρεση

O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ

Δημοσίευση από O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ »

Με καλυψες νομιζω :x @};-
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: Συγχώρεση

Δημοσίευση από Ellaki »

ΙΩΑΝΝΑ έγραψε:
Vaso έγραψε: Τι σημαίνει, λοιπόν, συγχωρούμε την οντότητα, αλλά δεν εγκρίνουμε τις πράξεις της?
Ο άνθρωπος είναι πνευματικός, μόνο εφ’ όσον αποφασίσει ότι είναι και αυτό!
Στην υλική του υπόσταση, είναι ένας απλός άνθρωπος, που δεν περιέχει το πνεύμα παρά μόνο σαν αιτιατή μορφή που βρίσκεται εν δυνάμει μέσα του, όμως δεν είναι αναπτυγμένη…Πάλλεται σε πολύ χαμηλή δόνηση, τόσο χαμηλή ώστε για τα αυτιά και τα μάτια ενός απλού ανθρώπου, είναι ανύπαρκτη…
Πως μπορεί λοιπόν, να συγχωρήσει κανείς, αυτήν την ανύπαρκτη μορφή?
Με την επινόηση…

Επινόηση είναι η σκέψη, ότι όλοι είμαστε ένα…Ανήκει στα θρησκευτικά πρότυπα, όπως και η συγχώρεση ανήκει στα θρησκευτικά πρότυπα που βασίζεται στον έναν και μοναδικό θεό, σαν οντότητα που είναι φιλεύσπλαχνος και συγχωρεί…

Για να αντιληφθεί ο ανθρώπινος νους την ενότητα και την ομοιότητα, χρειάζεται να έχει αναπτυχθεί και πνευματικά…Αλλιώς επαναλαμβάνει αυτό που έμαθε…

Ο αναζητητής αναγνωρίζει την ομοιότητα των θεϊκών ανθρώπινων μονάδων, σαν εκπόρευση από την θεϊκή πηγή, από την δική του διαδρομή. Αν δεν την έχει διανύσει, παρά μόνο νοητικά, η συγχώρεση θα είναι απλά μια επινόηση, που θα σταματήσει να υφίσταται όταν η πράξη πλησιάσει τα «κεκτημένα» του…
΄Ετσι οδηγήθηκαν οι Χριστιανοί στα άγρια και αποτρόπαια εγκλήματα που έκαναν, αναιρώντας αυτοστιγμεί τα ιδανικά της αγάπης και της ενότητας…

΄Όταν ο απλός άνθρωπος δεν έχει καθαρίσει τα κύτταρά του από την κληρονομικότητα της πόλωσης, του είναι αδύνατον να συγχωρήσει, βαθιά και ουσιαστικά και τότε συγχωρεί αδιαφορώντας…Δηλαδή με επινόηση…

΄Όταν ο αναζητητής αναπτυχθεί προς το πνευματικό ιδεώδες, τότε δεν έχει ανάγκη να συγχωρήσει, γιατί γνωρίζει…Η συγχώρεση μέσα στο πνευματικό πεδίο, δεν υφίσταται σαν κατάσταση, ούτε σαν ανάγκη, γιατί οι αιτίες και τα αποτελέσματα σ’ αυτό είναι αφηρημένα και τα προσλαμβάνει μέσα από τα ψυχικά πεδία της ενσάρκωσής του. Ο Ανώτερος Εαυτός μας δεν έχει την ανάγκη να συγχωρήσει…Γι’ αυτόν τα πάντα είναι εξέλιξη. Και η εξέλιξη αφορά μόνο το αγαθό σε όλη του την μορφή και σε όλα τα πεδία.

Δεν υπάρχει χώρος για το «κακό» μέσα στον Ανώτερο Εαυτό μας, έτσι οι πράξεις και οι σκέψεις του μη αγαθού, δεν περιέχονται σαν εξελικτικό στάδιο, γι’ αυτό και οι πολλαπλές ενσαρκώσεις…

Η συγχώρεση λοιπόν είναι μια κατάσταση του φυσικού πεδίου και μόνο, που υπάρχει με προϋποθέσεις…
Κατά την πνευματική μας ανάπτυξη, ο δρόμος μας προς την αλήθεια γίνεται σταθερός και ακλόνητος προς το εσωτερικό αγαθό που δεν έχει την ανάγκη να συγχωρήσει κανέναν, μια και η ανάπτυξη των θεϊκών ιδιοτήτων του αγαθού, αφορά την ατομική εξέλιξη…Σ’ αυτόν τον δρόμο το Φως του Πνεύματος, η Θεία Χάρη, απλώνεται από τον αναζητητή-μύστη στην ανθρωπότητα και πολλοί ευεργετούνται από αυτόν, ανεξάρτητα από τις πράξεις και τις σκέψεις τους…
Γιατί ο θεός δεν κάνει διακρίσεις, όπως έχετε ακούσει όλοι να λέγεται…


Αυτή είναι η δική μου εμπειρία και μόνο, και απλά την μοιράζομαι μαζί σας, όχι σαν αυθεντία (το διευκρινίζω), αλλά μέσα από την προσωπική μου διαδρομή ανάπτυξης, σαν άνθρωπος!



@};-
:x @};- @};- @};-
Ιωάννα σ' ευχαριστώ :x
Τυχαίο, δεν νομίζω.....................
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

Vaso έγραψε:΄Οταν συγχωρείς τυπικά, Τασούλη, μπορεί να λέγεται και εγωισμός...

΄Οταν συγχωρείς ουσιαστικά, τότε σημαίνει αγάπη...
Και όταν υπάρχει αγάπη, συμβαδίζεις έτσι κι αλλιώς...

Το θέμα είναι να μπορέσεις να "κατέβεις" στην ουσία...

:x :x :x
Βασούλα αυτή τη τηγανιά μου την έρηξε πρόσφατα και η Κύρα Λαίδι,και τώρα το διαβάζω και από σένα :x :x :x :x :x :x

Ελλάκι μου :* >:d< >:d< >:d< >:d< >:d< >:d<
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Κρατά και η Λαίδη Νάντα τηγάνι, Ιωαννάκι? :D

τελικά για δες, κι αν είσαι ορατός, κι αν είσαι αόρατος...η αλήθεια δεν κρύβεται! :x
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

Kρατάει ,βέβαια Βασούλα μου ,είδε και αποείδε και λέει αφού δεν καταλαβαίνεις με το καλό πάρε μερικές τηγανιές μιάς και σε έχει εκπαιδέυσει και η Βασούλα έτσι :D :D :D :D :D

>:d< >:d< >:d< >:d< >:d< >:d< >:d< >:d< >:d< >:d<
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
Άβαταρ μέλους
Danielli
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 23105
Εγγραφή: 31 Οκτ 2007 4:53 pm
Τοποθεσία: Κέρκυρα

Δημοσίευση από Danielli »

ΙΩΑΝΝΑ έγραψε:Kρατάει ,βέβαια Βασούλα μου ,είδε και αποείδε και λέει αφού δεν καταλαβαίνεις με το καλό πάρε μερικές τηγανιές μιάς και σε έχει εκπαιδέυσει και η Βασούλα έτσι :D :D :D :D :D
Στην ιδια λούμπα έπεσα και εγώ βρε Ιωαννα!!! :D :D :D :D
Όμως και θα στο πω, γιατί είναι βιωμένο, μέσα στην ανοιχτή καρδιά, αλλάζουν όλα και όλοι...
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

Ε και αφού βγήκες ζωντανή .............που θα πάει θα τα καταφέρω και εγώ εεεεεεεεε :D :D :D :D
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ

Δημοσίευση από O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ »

Ειναι αυτο που λεμε..

«Το ψέμα ποτέ δεν ζει για να γεράσει.»
Σοφοκλής :x
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

μμμ...Τασούλη μου

μπορεί να γεράσει ξεχνώντας όμως... @};-
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

:x @};-
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ

Δημοσίευση από O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ »

Καλα αντε αφου ο σοφοκλης μας τα χαλασε :D

Θα βαλω αυτο..
«Η ζωή αλλάζει, μα δεν χάνεται. Η ελπίδα σβήνει, μα δεν πεθαίνει. Η αλήθεια σκεπάζεται, μα πάλι ξαναλάμπει.»
Πέρσι Σέλεϊ
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

«Η ζωή αλλάζει, μα δεν χάνεται. Η ελπίδα σβήνει, μα δεν πεθαίνει. Η αλήθεια σκεπάζεται, μα πάλι ξαναλάμπει.»
:x :x :x @};-
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

η ζωή αλλάζει, μα δεν χάνεται, όσο η ελπίδα γίνεται αλήθεια...


:x :x :x
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

:x :x :x >:d< >:d< >:d<
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
Αλέξανδρος
Δημοσιεύσεις: 176
Εγγραφή: 01 Μαρ 2012 1:47 pm

Re: Συγχώρεση

Δημοσίευση από Αλέξανδρος »

'' Ή ύπερηφάνεια, όπως καί η επιθυμία γιά τά δημιουργήματα,Διασπά τήν Πρωταρχική Αρμονία, τήν Πρωταρχική Απλότητα.
Κάνει διακρίσεις στή φύση,Υποτιμώντας ορισμένα πλάσματα.
Όλα τά φυσικά τά μεταχειρίζεται παρά φύση,Ώστε νά καταστρέφει μέ αυτή τήν κακή χρήση τήν ώραιότητα τής φύσεως.
Όπως αυτός πού έχει έπιθυμία γιά τά δημιουργήματα είναι σκλάβος τών αισθήσεων,Τό ίδιο καί αυτός πού έχει κενοδοξία.
Γιατί ο άνθρωπος τής έπιθυμίας έλκύεται από τούς άλλους μέ τ' αυτιά καί τά μάτια του,Ενώ ο άνθρωπος τής κενοδοξίας προσπαθεί νά έλκύσει πάνω του τ' αυτιά καί τά μάτια τών άλλων.
Μέ ο,τι φαίνεται καί άκούγεται, γοητεύει καί έντυπωσιάζει Αυτούς πού κρίνουν τήν άρετή μόνο μέ τίς αισθήσεις τους.
Έτσι, είπε ο Αρχαίος Σοφός:
«Όποιος στέκεται στίς μύτες τών ποδιών δέ στέκεται γερά.Όποιος κάνει μεγάλες δρασκελιές δέν πάει μακριά.
Όποιος προβάλλει τόν έαυτό του δέν λάμπει.Όποιος καυχιέται δέν πετυχαίνει.
Όποιος είναι άλαζονικός δέν γίνεται άρχηγός.Από τήν άποψη τής Όδοΰ αυτά είναι σάν περιττά φαγητά, ή σάν άποβράσματα τής άρετής.Όποιοι κατέχουν τήν Όδό δέν μένουν σ' αυτά.»
«Τό πιό μαλακό πράγμα στόν κόσμο», είπε ό Αρχαίος Σοφός, «Χτυπά τό πιό σκληρό».
«Τό σκληρό καί τό άλύγιστο είναι σύντροφοι του θανάτου.Τό τρυφερό καί τό άδύνατο είναι σύντροφοι της ζωής.
Τό άλύγιστο δένδρο εύκολα σπάει.
Γι'αύτό ο,τι είναι σκληρό καί δυνατό θά ριχτεί κάτω Κι ο,τι είναι ευλύγιστο κι' άδύνατο θ' άνέβει ψηλά.»
Άν κάτι λυπηρό συμβεί σέ μιά ταπεινή ψυχή,Λυγίζει καί έτσι παραμένει άκέραιη.
Αμέσως τά βάζει μέ τόν έαυτό της,Αμέσως κατηγορεί τόν έαυτό της.
Δέν άρχίζει νά κατηγορεί κάποιον άλλο,Κι έτσι τό ξεπερνάει.
Χωρίς νά ταραχθεί, χωρίς νά θλιβεί, σέ πλήρη ειρήνη του νου. Δέν έχει λόγο νά οργίζεται, ούτε νά έξοργίζει κανέναν.
Γι'αύτό, είπε ό Αρχαίος Σοφός:
«Απάλυνε τό φως καί άφησε τή σκόνη νά κατακαθίσει.Αύτό ονομάζεται Πρωταρχική Αρμονία.
Δέν μπορείς νά Τό πλησιάσεις, ούτε ν' άπομακρυνθείς άπ'αύτό. Δέν μπορείς νά Του κάνεις καλό, ούτε νά Τό βλάψεις.
Δέν μπορείς νά Τό κολακέψεις, ούτε νά Τό προσβάλεις.Γι'αύτό Τό τιμουν ολα τά οντα του κόσμου.»
Ή ταπεινή ψυχή, άφου έχει γίνει ένα μέ τή σκόνη,Γνωρίζει πόσο δραστικό είναι νά λέει «Συγχώρεσέ με».
Είναι άπό τά πιό δυνατά πράγματα στόν κόσμο,Γιατί τίποτε δέν είναι πιό ισχυρό άπό τήν ταπείνωση.
«Ή Όδός», είπε ό Αρχαίος Σοφός, «στομώνει τίς κοφτερές της κόψεις, Ξεμπερδεύει τά μπλεγμένα νήματα,
Απαλύνει τό εκτυφλωτικός της φως,Συγχωνεύεται μέ τή σκόνη».
Ή αληθινή ταπεινοφροσύνη δέν όρίζεται μέ λόγια. Είναι η στολή της Ιδιας της Πρωταρχικής Ούσίας.
Ή Όδός τού Ούρανού ένεδύθηκε αύτήν.Κατέβηκε από τό ύψος Του,
Καί σκέπασε τή δόξα Του καί τή μεγαλοσύνη Του μέ ταπεινοφροσύνη, Γιά νά μήν καταφλεχθεί η κτίση βλέποντας τήν πύρινη φύση Του.Ή κτίση δέν μπορούσε ν' αντικρύσει άμεσα τό Άκτιστο Φως Του.
Ούτε μπορούσε ν' ακούσει τή βροντερή φωνή Του.Γι' αύτό κατέβηκε όχι σάν σεισμός,Όχι σάν πύρ, όχι σάν φωνή φοβερή,
Αλλά, όπως είπε ό Αρχαίος Προφήτης:«Ώς ύετός επί πόκον Καί ώσεί σταγών η στάζουσα επί τήν γήν.»
Καλύπτοντας τήν μεγαλωσύνη Του μέ τό καταπέτασμα τής σαρκός, Μιλώντας μας μέ τό σώμα,
Τό όποίο κατασκεύασε γιά τόν έαυτό Του μέσα στή μήτρα τής Παρθένου.
«Ή ταπεινοφροσύνη», είπε ό Αρχαίος Σοφός, «είναι η βάση τού ανώτατου,
Καί τό χαμηλό είναι η βάση τού ύψηλού. Γι'αύτό ό σοφός φοράει τραχιά ρούχα,Αλλά έχει στόν κόρφο του ίχάδι.»
Όποιος φοράει τό τραχύ ένδυμα τής ταπεινοφροσύνης,Όμοιάζει μέ τήν Όδό πού τό φόρεσε πρίν από μάς,
Όταν, ένδυόμενος τό τραχύ σώμα τής ποταπότητάς μας,Ή Δημιουργία αντίκρυσε τό ύψος Του.
Καί τελικά έλαβε τό ίχάδι της:«Τή θέαση τού Δημιουργού της.»

«Γιατί η θάλασσα είναι ό βασιλιάς των έκατό ρεμάτων;» ρωτούσε ό Αρχαίος Σοφός;
«Γιατί βρίσκεται χαμηλότερα άπό αύτά,Γι'αύτό είναι ό βασιλιάς των έκατό ρεμάτων».
Ό Κύριος τού Σύμπαντος,Γιά νά μάς δείξει πως νά βαδίζουμε τήν όδό της ταπεινοφροσύνης, Φόρεσε τό λέντιο,
Καί, σκύβοντας πιό χαμηλά άπό τούς μαθητές του,
Έπλυνε τά πόδια τους. «Μάθετε όχι άπό άγγελο», είπε,«Όχι άπό άνθρωπο, όχι άπό βιβλίο,Αλλά άπό μένα.
Δηλαδή άπό τήν ένοίκησή μου,Από τή λάμψη καί τη δράση μου μέσα σας.
«Γιατί είμαι πράος καί ταπεινός στήν καρδιά,Καί στό λογισμό καί στό φρόνημα,
Καί θά βρείτε άνάπαυση άπό τούς πολέμους,Καί άνακούφιση άπό τούς λογισμούς στίς ψυχές σας.»
Γιατί όπως άκριβως μέ τήν ύψηλοφροσύνη διασκορπίζεται η ψυχή καί μέ τή φαντασία περιπλανάται σέ όλη τήν κτίση,
Έτσι καί μέ τήν ταπείνωση μαζεύεται,Οί λογισμοί καταλαγιάζουν καί συγκεντρώνεται στόν έαυτό της.
Έτσι η ταπεινή ψυχή θέλει νά μπεί καί νά παραμείνει στήν ησυχία,
Ν' άφήσει έντελως τίς προηγούμενες σκέψεις της καί τήν ένέργεια των αισθήσεων,
Νά γίνει σάν κάτι πού δέν ύπάρχει στη δημιουργία,Κάτι πού δέν έχει ύπάρξει στόν κόσμο,
Κάτι έντελως άγνωστο,Ακόμα καί σ'αύτήν τήν ίδια, άκόμα καί στίς αισθήσεις της.
Έτσι κρυμμένη, παραμένει μέ τόν Κύριο τού σύμπαντος, Πλησιάζει πρός Αύτόν, πρός τήν άπέραντη Θάλασσα της Ούσίας,
Τόν βασιλιά των έκατό ρεμάτων.
Ό Αρχαίος Σοφός, πού ακολουθούσε τήν Όδό, είπε:
«Ό σοφός κρατά τήν τσέτουλα τού πιστωτή Αλλά δέ ζητάει τήν οφειλή.Όποιος έχει αρετή κρατα τήν τσέτουλα.
Όποιος δέν έχει αρετή φροντίζει νά είσπράξει.» Καί η Όδός, όταν ενσαρκώθηκε, είπε:
«Σ'οποιον σού ζητάει κάτι δίνε το,Κι άπ'οποιον σού παίρνει ο,τι σού ανήκει μή ζητάς νά σού τό έπιστρέψει.
Νά κάνετε τό καλό καί νά δανείζετε, χωρίς νά περιμένετε νά πάρετε πίσω τίποτε.»
Ή Όδός, όταν ενσαρκώθηκε,Έδωσε τή ζωή Του γι' αύτούς πού Αύτός τούς είχε δώσει ζωή.
Ωστόσο δέν ζήτησε τήν οφειλή.Μήν τόν πείτε δίκαιο.
Γιατί ή εύθραυστη φύση μας δέν θά άντεχε, Άν απαιτούσε δίκαιη ανταπόδοση.
Μάλλον, πείτε Τον έλεήμονα,Γιατί ήρθε γιά νά αποδώσει έλεος αντί γιά δικαιοσύνη,Γιατί πάντα είμαστε ύπόχρεοι.
Υπάρχει ένας Πιστωτής γι' αύτούς πού είναι δεμένοι μέ χρέη. Υπάρχει ένας Θεραπευτής γι' αύτούς πού σκοντάφτουν,
Γι'αύτούς πού έχουν μωλωπίσει τήν άπλότητα τής πρωταρχικής τους φύσης.
Υπάρχει ένας Πιστωτής καί ένας Θεραπευτής:
Πού ζήτησε μέχρι καί να δειχθεί έλεος στούς δολοφόνους του,Πού συγχώρησε μέχρι καί όταν κρεμάστηκε έπί Ξύλου.

«Ή Πνοή του Ουρανού», Λέει, «είναι επάνω μου. Γιά νά αναγγείλω τά καλά νέα στούς φτωχούς, Γιά νά θεραπεύσω τίς συντριμμένες καρδιές,Γιά νά δώσω άφεση στούς αιχμαλώτους,Γιά νά ελευθερώσω τούς συντριμμένους.»
«Χάρη στήν Όδό», είπε ό Αρχαίος Σοφός,«Ό αμαρτωλός συγχωρείται.»
Όταν κάποιος άγαπά, χωρίς νά περιμένει τίποτε,Έχει τή δύναμη νά συγχωρέσει τόν καθένα γιά ό,τι κάνει.
Γι' αύτό η Όδός, πού είναι η τέλεια άγάπη, καί άγαπάει τέλεια,Καί πού άπό άγάπη ήρθε στή γη,Ήρθε μέ τή δύναμη νά συγχωρήσει όλα τά εγκλήματα σέ όλους. Αύτό ήταν τό δώρο πού προσέφερε.
Αλλά μπορεί νά τό λάβει μόνο όποιος καί ό ίδιος άγαπα,Καί έτσι συγχωρεί.
Γιατί όταν κάποιος άγαπα, χωρίς νά περιμένει τίποτε γιά άντάλλαγμα,Όχι μόνο θά συγχωρήσει τά πάντα - Αλλά καί θά του συγχωρεθοΰν τά πάντα.
Σέ όσους άγαποΰν πολύ, είπε η Όδός,Πολλά θά συγχωρεθοΰν.Αύτή είναι η Όδός τοΰ Ούρανοΰ.
Τό πνεΰμα της συγχώρεσης είναι τό πνεΰ μα της Όδοΰ.
Ή καρδιά όποιου άκολουθεί τήν Όδό διακρίνεται άπό τή δύναμή της νά συγχωρεί.
Αλλά η καρδιά δέν μπορεί νά φτάσει στήν τέλεια συγχώρεση Μέχρις ότου η Άκτιστη Πνοή μπεί μέσα της Μέ τήν τέλεια άγάπη
Πού είχε προαιώνια μέ τό Νοΰ καί τό Λόγο.

Όταν κάποιος κατηγορεί τούς άλλους, ύπάρχει διαμάχη.Όταν κάποιος βρίσκει τά δικά του λάθη, ύπάρχει ειρήνη.
Όταν κάποιος απαιτεί αποζημίωση γιά ένα έγκλημα, ύπάρχει διαμάχη.Όταν κάποιος συγχωρεί, ύπάρχει ειρήνη.
Όταν η Όδός ένσαρκώθηκε, πήρε έπάνω Του τήν κατηγορία Καί συγχώρεσε τούς πάντας, ακόμα καί τούς δολοφόνους του.
Γι'αύτό ήρθε φέρνοντας ειρήνη.Ωστόσο αυτή ή μή-διαμάχη, αντιμάχεται τή διαμάχη αυτού τού κόσμου:
Γι'αύτό ήρθε, φέρνοντας τήν ειρήνη Του μέ σπαθί.

«Οι ένάρετοι», είπε ο Αρχαίος Σοφός, «δέν λογομαχούν.Αύτοί πού λογομαχούν δέν είναι ένάρετοι.»
Σημάδι ένάρετης καί συμπονετικής ψυχής είναι η άφεση κάθε οφειλής. Σημάδι μοχθηρού πνεύματος είναι τά πικρά λόγια πρός κάποιον πού έχει πέσει.Μιά ψυχή ένάρετη, μιά ψυχή πού έχει κατέβει χαμηλά, κάτω στήν Κοιλάδα,
Στή διαρρηγμένη άκεραιότητα τής ταπεινοφροσύνης,Δέν ξέρει νά έχθρεύεται.
Δίνει άφεση μέχρι τέλους, συγχωρεί μέχρι τέλους.
Δέν άπαιτεί τήν οφειλή, δέν ζητάει άποζημίωση,Αλλά κρίνει μόνο τόν έαυτό της,
Ψάχνοντας πάντα άσταμάτητα γιά τό κρίμα μέσα της.
Σάν τήν Όδό, τήν ψυχή τού Όποίου άκολουθεί,Θά συγχωρήσει καί θά δώσει άφεση σέ όλους,Ακόμα καί στό βασανιστή της.
Μέσα στόν μυστικό τόπο τής καρδιάς, ζητάει έλεος,Καί τό λαμβάνει, άπό τήν Πηγή τού έλέους.
Καί άπό κεί, άπό τόν μυστικό τόπο,Ακτινοβολεί τό έλεος πρός όλα τά πλάσματα.
Ή καρδιά πού έχει συγχωρήσει, Δέν θυμάται τίς προσβολές.
Μένουν μόνο στή σοφίτα, στή μνήμη Χωρίς τή συμμετοχή τής καρδιάς.
Είναι λοιπόν άναγκαίο νά διακρίνουμε αυτά τά δύο:Τήν καρδιά καί τή λογική.
Άν η καρδιά έχει συγχωρήσει, δέν θά θυμάται ποτέ,Γιατί δέν έχει μνήμη.
Τό μυαλό μπορεί νά θυμάται,Αλλά η καρδιά θά διαμαρτυρηθεί καί θά άναγκάσει τό μυαλό νά συγχωρέσει.

Όταν έχετε κατεβεί κάτω στήν κοιλάδα μαζί Του,Καί μαζί Του έχετε ύψωθεί έπί ξύλου,
Όταν τά δάκρυα του χαρμόσυνου, λυτρωτικού πόνου κατακλύζουν τά μάτια σας
Καί γεύεστε τή γλυκύτητα καί τήν τέλεια έλευθερία του νά πεθαίνεις ώς πρός αύτή τή ζωή,
Τότε δέν αίσθάνεσθε πιά θυμό η οργή,
Καί ξέρετε τί σημαίνει νά συγχωρείτε τούς πάντες καί τά πάντα.
Τότε βλέπετε πως Εκείνος, οταν Τόν κάρφωσαν έπί ξύλου,
Μπόρεσε νά συγχωρέσει όποιονδήποτε έχει ζήσει ή πρόκειται νά ζήσει άνά τούς αιώνες.
Εξακολουθείτε νά βλέπετε τούς άνθρώπους γύρω σας,Καί έξακολουθείτε νά βλέπετε τίς άδυναμίες τους καί τίς άποτυχίες τους.
Αλλά τώρα νιώθετε γι' αυτούς συμπόνοια,Σάν νά ήταν μικρά παιδιά.Καί νιώθετε καί σείς σάν παιδί.
Κατά μιά έννοια, τίποτε δέν έχει άλλάξει:Τό καλό μέσα σας παραμένει,Τό κακό μέσα σας παραμένει.
Αλλά τώρα ξέρετε,Ξέρετε οτι δέν ύπάρχει τίποτε άνώτερο, ώραιότερο καί βαθύτερο άπό τόν Σταυρό.
Τώρα ξέρετε τί σημαίνει οτι έχυσε τό αιμα Του γιά σάς μέσα σέ άγωνία καί πόνο,
Πού άκόμα καί Αύτός φοβόταν καί λυπόταν νά ύποστεί.
Και όταν στό δείπνο πρίν τήν τελική Του άγωνία,Σάς ζητάει νά πιείτε τό αιμα Του καί νά φάτε τό σώμα Του
«Είς άφεσιν άμαρτιών»,Είστε καί σείς έτοιμοι νά παραδώσετε τό σώμα σας καί νά χύσετε τό αιμα σας,
Είστε καί σείς έτοιμοι νά συγχωρήσετε,Ώστε νά μπορέσετε νά έχετε μερίδιο σέ αύτό πού Αύτός είναι, Στήν ύπέρτατη, απελευθερωτική αγάπη Του,Μιά αγάπη πού είναι πόνος,Αλλά πόνος πού είναι ειρήνη.

Μιά ειρήνη «ύπερέχουσα πάντα νούν».

Διαβάζοντας '' Χριστός-Το αιώνιο Ταό ''

Επιστροφή στο “ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ - ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ”