Συγχώρεση

Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

είσαι εσύ Ηλία μου και το 95% των ανθρώπων. ;)

μου λένε κάποιοι, συγχώρεσα τους γονεις μου πχ., αλλά μιλάνε με θυμό γι΄αυτούς, δυστυχώς!

Νοητικά, συγχωρώ και εγώ όποιον θέλεις...
Συναισθηματικά όμως οι πράξεις θα μου κάθονται στο λαιμό...

Πνευματική ολοκλήρωση χρειάζεται για να μην προκύπτει η ανάγκη να συγχωρήσεις τίποτα...

@};-
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Επισκέπτης

Δημοσίευση από Επισκέπτης »

Θέλω να πω ότι για χοντρά πράγματα δεν είναι απαραίτητο να συγχωρέσεις την πράξη. Ποιος ο λόγος να συνορίσεις τον φόνο? Συγχωρείς τον άνθρωπο όχι αυτό που έκανε. Δεν είναι απαραίτητο να συγχωρήσεις την πράξει του. ʼποψη μου.

Οσο ειμαστε ζωντανοί , επικοινωνούμε με την προσωπικότητα μας και μεσω αυτής λαμβάνει η ψυχή τα μαθηματα που χρειάζεται.
Δεν μπορουμε να διαχωρίσουμε ενα ανθρωπο απο τις πράξεις του.
Προσωπικα αυτο βλεπω , ανεξαρτητα του τι λέει η τι φανταζεται ο καθενας.
Η μεγαλύτερη μαγεία ειναι το πράττειν.
Δεν νομίζω να χρειάζεται να συγχωρέσεις πράξεις που δεν σου αρέσουν, είναι 3τοδιαστασιακές πράξεις, εσύ κρατάς σταθερά τον δρόμο σου με αυτά πού σου κάνουν. Αγαπάς εσένα και τους πάντες σαν οντότητες άσχετα τι κάνουν, δε σε αφορά τι κάνουν, έχουν τον δρόμο τους.
Δηλαδή , οτι και να μας κανουν καθόμαστε παθητικά και δεν αντιδραμε ..αλλα συγχωρούμε τις'' οντότητες''?
Συμφωνω οτι εχουν τους δρόμους τους αλλα αν αυτοί διασταυρωθούν με τον δικό μας θα πρέπει να λάβουμε θέση σε οτι και να κάνουμε.

Για μενα η συγχωρεση ειναι κατι που λαμβανει χωρα μεταξυ των προσωπικότητων και οχι μεταξυ ψυχών η ιδεατών μορφων.
Rainmaker
Δημοσιεύσεις: 5284
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 1:04 pm

Δημοσίευση από Rainmaker »

Δεν μπορω να φανταστω άνθρωπο που να μπορεί να συγχωρησει τα πάντα...

Μπορεί να λέει ότι μπορεί...

Εγώ προσωπικά έχω τις επιφυλάξεις μου...
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Μα μην ξεχνάμε ότι η συγχώρηση είναι ένα πολύ δυνατό θρησκευτικό πρότυπο, που ελέγχει τους ανθρώπους υποσυνείδητα...
Και ήδη γνωρίζουμε πόσο δυναμικά εισβάλουν στην φυσική ζωή μας τα πρότυπα του καλού και του κακού, αν δεν τα έχεις ερευνήσει και ολοκληρώσει ψυχοπνευματικά...

Συνήθως οι άνθρωποι ξεχνούν τον πόνο που εισέπραξαν από μια πράξη και αδιαφορούν για αυτόν που την επιτέλεσε...Αυτήν την μηχανική κίνηση του νου, την λαμβάνουν σαν συγχώρεση...

Τα συναισθήματα που έχουν βιωθεί από την συγκεκριμένη πράξη, έχουν ανταπόκριση από ένα ασυνείδητο επίπεδο, στην επόμενη στιγμή μας, δυστυχώς, καθώς διαμορφώνουν και τον χαρακτήρα μας και τις παραπέρα επιλογές μας.

Σ' αυτά που έγραψε παραπάνω ο Μιχαήλ, φαίνεται καθαρά η δράση των συναισθημάτων, που όσο και να θέλουμε να τα αγνοήσουμε, εισβάλουν στην ζωή μας δυναμικά και την καθορίζουν.
Σε μια σχέση ας πούμε κάποιος σε απατά ή δεν σου φέρετε καλά. Χωρίζεις, πάει σπίτι του, τον συγχωρείς ως άνθρωπο ως οντότητα, αλλά δεν συγχωρείς ότι σου έχει κάνει την ζωή ποδήλατο όποτε στην επόμενη σχέση σου δεν θα αφήσεις να ξανασυμβεί αυτό.
Οι "σκιές" του παρελθόντος δεν φαίνονται στο πολύ φως...
Μα δρουν υπόγεια και δεσμεύουν την θέληση και την δύναμη του ανθρώπινου όντος, στην εκδήλωση της καθημερινής του ζωής…

Ο λαός λέει «τα παθήματα, μαθήματα» και είναι σωστό.
Η μηχανική μνήμη συγκρατεί οτιδήποτε χρειάζεται ο ανθρώπινος οργανισμός για να επιβιώσει…

Η λύτρωση από αυτές τις σκιές είναι όταν τις «αντιμετωπίσεις» στον χώρο τους…στο σκοτάδι! Εκεί θα τις δεις και θα ανακαλύψεις τις τραυματικές εμπειρίες που σου επέβαλαν να αλλοιώσεις τον εαυτό σου και να τον προσαρμόζεις κάθε φορά στις πράξεις των άλλων, ώστε να νιώθεις την συγχώρεση σαν πράξη αγάπης…

Ηλία, υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων που δεν χρειάζεται να συγχωρέσει πρακτικά, γιατί μέσα στις πράξεις των άλλων έχει ανακαλύψει και την δική του συμμετοχή και αυτό είναι η εσωτερική εξέλιξη…

Η συγχώρεση αόριστων πράξεων, που δεν μας βλάπτουν σε ατομικό επίπεδο, είναι έτσι κι αλλιώς δεδομένη…

Ο φόνος πχ., που αναφέρθηκε παραπάνω, είναι μια αποτρόπαια πράξη, που βλάπτει μια φυσική ζωή…Δεν έχεις να συγχωρέσεις τίποτα σ’ αυτήν…
Δεν σε έχει αγγίξει ούτε ο φονιάς, ούτε η πράξη του…
Λυπάσαι μόνο…
Ετσι μπορείς να πεις ότι συγχωρείς αυτό τον άνθρωπο, αλλά δεν εγκρίνεις την πράξη του…

Η συγχώρεση σαν κατάσταση, αρχίζει και γίνεται ουσιαστική, όταν η πράξη του άλλου αγγίζει τα δικά σου όρια…

Και τότε να δω, Μιχαήλ, πόσο μεγαλόψυχος θα είσαι, ώστε να την συγχωρήσεις…

Η συγχώρεση σαν πηγαία και αυθεντική κατάσταση της ύπαρξης, ξεκινά όταν νιώσεις την ουδετερότητα στην φυσική σου εκδήλωση.
΄Όταν δεν έχεις τίποτα «δικό» σου, όταν δεν νιώθεις δέσμευση με τίποτα «δικό» σου, όταν δεν σε αφορά η πράξη, αλλά η εξέλιξη…

Η ανθρώπινη ζωή περιέχει εξέλιξη…Το ότι δεν είναι όλοι στο ίδιο στάδιο κατανόησης, στο ότι δεν είναι όλοι πνευματικά ολοκληρωμένοι, αλλά τείνουν προς τα εκεί, είναι απλά ένα δεδομένο του βαθύτερου είναι μας.

Οι άνθρωποι, που για αιώνες αναζήτησαν αυτό το βαθύτερο είναι, δημιούργησαν και τις «σχολές» της διαδρομής για να το βρουν…
΄Όμως αυτές οι «σχολές» αντί να βρουν τον δρόμο προς την ανύψωση, έμαθαν τον άνθρωπο να βασίζεται στις ορολογίες της διαδρομής και όχι στην ίδια την διαδρομή…
Και αυτό φαίνεται από τον εξακολουθητικό διαχωρισμό μέσω της διανοητικής ζωής των ανθρώπων…οι καλοί και οι κακοί…

Για ποια συγχώρεση, λοιπόν, μιλάμε?
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
galazia_sfaira
Δημοσιεύσεις: 10143
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
Τοποθεσία: Μυτιλήνη

Δημοσίευση από galazia_sfaira »

Ηλία, υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων που δεν χρειάζεται να συγχωρέσει πρακτικά, γιατί μέσα στις πράξεις των άλλων έχει ανακαλύψει και την δική του συμμετοχή και αυτό είναι η εσωτερική εξέλιξη…
Κι ετσι καταλήγουμε και παλι στο ίδιο σημειο να ανιχνευσουμε εμας,τους φοβους μας ,τις μνημες που μας "δεσμεύουν","καθοδηγούν","καθορίχουν"την πορεία μας.
Και τότε θα ανακαλύψουμε ότι είμαστε συμμετοχοι κι εμεις σε αυτο που ο "αλλος ο κακός κι ανέντιμος"μας προκάλεσε.
Σήμερα σκεφτομουν πως απο την στιγμή που "συνελαβα"το δευτερο γιο μου,τον βίωσα σαν προβλημα,σαν δυσκολία,σαν εμποδιο,σαν δέσμευση.Στην φαση αυτη της ζωής μου μονο ετσι μπορουσα να τον δω.......
Σημερα ο Παναγίωτης με προβληματίζεται ,δυσκολευεται,δεσμευεται γιατι συμμετειχα κιε γω σε αυτό.Αναφέρομαι σε κατι που ισως σε αλλους να ειναι ενα πολύ καλο παραδειγμα και σε αλλους ισως ακατανότητο ,ειναο ομως η δικη μου συμμετοχή στο τι βιωνω,προκειμενου να κατανοήσω και φυσικά δεν μπορω να σκεφτω τι σημαίνει
συγχωρω με την θρησκευτική έννοια παρα μόνο ΣΥΝ-χωρώ που εχει τηνέννοια ΜΑΖΙ κι εγω κι εσύ γιατι ειμαστε το ιδιο....στο συνεχές παρελθόν και στο συνεχες μελλον,βιώνοντας ο καθενας την εσωτεική του εξ΄λιξη στο απολυτο παρόν. @};-
Eγώ είμαι εσύ και Εσύ είμαι Εγω!

"Αφίεσθε Ημών"
Άβαταρ μέλους
Μαιρη
Δημοσιεύσεις: 1561
Εγγραφή: 02 Ιαν 2009 12:51 pm
Τοποθεσία: Μυτιλήνη

Δημοσίευση από Μαιρη »

ποσο ευκολο ειναι να συγχωρισω τον εαυτο μου οταν και εγω στη διαρκεια της εγκυμοσυνης μου του τριτου παιδιου το ταλαιπωρησα απο γεγονοτα που με δυσκολεψαν και με πληγωναν..για ολα αυτα ηταν αποδεκτης το μωρο μου που δεν εφταιγε σε τιποτα.. εκει καποιες στιγμες οταν βλεπω τα σκουρα στο μεγαλωμα του ξεπηδουν οι ενοχες ..ξερω ομως οτι δεν ηταν παντα στο δικο μου χερι και ησυχαζω για λιγο τη συνειδηση μου ..αλλα οι ενοχες βρισκουν τον τροπο καποια στιγμη να εμφανιστουν ..οι ενοχες βαρυ συναισθημα
Ακολουθω την εσωτερικη πυξιδα μου και απορριπτω οποιες πεποιθησεις δεν με εξυπηρετουν πλεον...
Άβαταρ μέλους
galazia_sfaira
Δημοσιεύσεις: 10143
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
Τοποθεσία: Μυτιλήνη

Δημοσίευση από galazia_sfaira »

οι ενοχες βαρυ συναισθημα
H ενοχες δεν ειναι απλά βαριές ,ερχονται για να σε καθηλωσουν και να σε αποδυναμώσουν.Οι ενοχές εχουν να κανουν με τα θρησκευτικά και κοινωνικά προτυπα,προκειμενου να νοιωσεις αδυναμος και να αυτοτιμωρείσαι μεσα σε ενα φαυλο κύκλο στσιμοτητας και επιρριψηε ευθυνών.Αλλο κατανοω και τους δικους μου λογους,ρίσκω τα δικα μου γιατι και προχωρώ ανα-δημιουργώντας.
Οχι ενοχή αλλα ανα-δημιουργία,κατανόηση κι επιγνωση πρωτα γι αμας και μετα για τα παιδια μας και γαι ολους γυρω μας. >:d<
Eγώ είμαι εσύ και Εσύ είμαι Εγω!

"Αφίεσθε Ημών"
ELLI
Δημοσιεύσεις: 1469
Εγγραφή: 15 Φεβ 2009 3:49 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Δημοσίευση από ELLI »

galazia_sfaira έγραψε:
οι ενοχες βαρυ συναισθημα
H ενοχες δεν ειναι απλά βαριές ,ερχονται για να σε καθηλωσουν και να σε αποδυναμώσουν.Οι ενοχές εχουν να κανουν με τα θρησκευτικά και κοινωνικά προτυπα,προκειμενου να νοιωσεις αδυναμος και να αυτοτιμωρείσαι μεσα σε ενα φαυλο κύκλο στσιμοτητας και επιρριψηε ευθυνών.Αλλο κατανοω και τους δικους μου λογους,ρίσκω τα δικα μου γιατι και προχωρώ ανα-δημιουργώντας.
Οχι ενοχή αλλα ανα-δημιουργία,κατανόηση κι επιγνωση πρωτα γι αμας και μετα για τα παιδια μας και γαι ολους γυρω μας. >:d<
Είναι απίστευτο αυτό πραγματικά :-o
Χθες επέτρεψα σε κάποιον να με φορτώσει ενοχές.Ενώ προσπάθησα να το δουλέψω δεν τα κατάφερα και πάρα πολύ καλά.Τώρα μπήκα στο φόρουμ για να σας ρωτήσω διάφορα και βλέπω αυτό.Δεν έχω λόγια παρα μόνο... >:d< >:d< >:d<
Άβαταρ μέλους
eudemonia
Δημοσιεύσεις: 434
Εγγραφή: 21 Φεβ 2009 3:24 pm

Δημοσίευση από eudemonia »

Η συγχώρεση σαν κατάσταση, αρχίζει και γίνεται ουσιαστική, όταν η πράξη του άλλου αγγίζει τα δικά σου όρια…
Και τότε να δω, Μιχαήλ, πόσο μεγαλόψυχος θα είσαι, ώστε να την συγχωρήσεις…
Την παραπάνω παρένθεση στη θέτω και εγώ σαν ερώτηση.

Ο Φωτισμένος άνθρωπος δεν σημαίνει ότι είναι βλάκας ή χαζός και το ξέρεις αυτό.
Όπως είπα αν κάνει κάποιος κάτι σε μένα ή στο περιβάλλον μου αναλόγως τι (μπορεί να λήξει με μια κουβέντα μπορεί με μήνυση) σαν οντότητα θα τον συγχωρήσω, την πράξη του δεν είμαι υποχρεωμένος και δεν υπάρχει και λόγος. Το ότι είμαστε όλοι ένα δεν έχει να κάνει με το τι επιλέγει ο κάθε ένας να κάνει στην ζωή του. Για να το κάνει θα υπάρχει λόγος που ούτε ο ίδιος θα τον ξέρει συνήθως.
Τώρα αν κάποιος είναι τόσο δυνατός ώστε να συγχωρεί τα πάντα και τους πάντες μπράβο του.
Εμένα πάντως αυτό δεν με βγάζει από το μονοπάτι μου.
Οι "σκιές" του παρελθόντος δεν φαίνονται στο πολύ φως...
Κάνεις και κάποιες εργασίες για αυτές τις σκιές δεν προχωρείς με κλειστά μάτια για να εξελιχτείς.


Τέλος πάντων άποψη μου είναι.

@};-
Rainmaker
Δημοσιεύσεις: 5284
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 1:04 pm

Δημοσίευση από Rainmaker »

Τι πάει να πεί συγχωρεις το άλλον σαν οντότητα ρε μιχάλη;; και δεν συγχωρείς τις πράξεις του;;

πως τα διαχωρίζεις αυτά;;
γιατι η πράξη είναι προσωπική επιλογή..

πως είναι δυνατον να το κάνεις αυτό αν είσαι εμπλεκόμενος;;

Γιατι έξω απο το χορο πολλά τραγουδια λέμε...
αλλα όταν έρθει η σειρά μας αλλάζουμε τροπάριο...

με λίγα λόγια .. αν κάποιος δολοφωνήσει κάποιον πάνω σε μία ληστεία γιατι δεν έχει να δωσει φαί στα παιδιά του κάποιος τρίτος ναι μπορεί να τον συγχωρησει σαν άνθρωπο.. αλλα να βρεί την πράξη απάνθρωπη και αδικαιολόγητη και ότι άλλο θές..

Αλλα αν κάποιος στην ίδια κατάσταση δολοφωνήσει κάποιον δικό μας,.. τότε δεν νομίζω να μπορείς να τα διαχωρίσεις έτσι...

ούτε να συγχωρήσεις την οντότητα...

Αυτή είναι η γνώμη μου τουλάχιστον...
Άβαταρ μέλους
eudemonia
Δημοσιεύσεις: 434
Εγγραφή: 21 Φεβ 2009 3:24 pm

Δημοσίευση από eudemonia »

Τα διαχωρίζω Ηλία μου γιατί ο κάθε ένας έχει τον δικό του δρόμο που εμένα δεν με αφορά ποιος είναι.
Αν ο δρόμος του βλάπτει εμένα και τους ανθρώπους που είναι κοντά σε εμένα σίγουρα με επηρεάζει περισσότερο από ότι αν συμβεί σε άλλη χώρα και πόλη. Δεν σημαίνει ώμος ότι δεν με ενοχλεί όπου και αν συμβαίνει.

Θα τον συγχωρέσω και πάλι ώμος, όχι για την πράξει του αλλά τον ίδιο ως οντότητα.

Ας σταματήσουμε ώμος γιατί όπως είπε και η Βάσω δεν θα βγάλουμε άκρη.
Στο κάτω κάτω για εμένα μιλώ όχι πως πρέπει να είναι κάτι, αλλά και πως αλλιώς μπορεί να είναι...

@};-
Rainmaker
Δημοσιεύσεις: 5284
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 1:04 pm

Δημοσίευση από Rainmaker »

Δεν βγάζουμε άκρη πράγματι....


Αλλα τι να κάνουμε ...
Άβαταρ μέλους
galazia_sfaira
Δημοσιεύσεις: 10143
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
Τοποθεσία: Μυτιλήνη

Δημοσίευση από galazia_sfaira »

Μιχαήλ συγχωρέις την οντότητα ...αλλα δεν κατανοέις την πραξη ,αυτό θες να πείς; :-?
Eγώ είμαι εσύ και Εσύ είμαι Εγω!

"Αφίεσθε Ημών"
Άβαταρ μέλους
eudemonia
Δημοσιεύσεις: 434
Εγγραφή: 21 Φεβ 2009 3:24 pm

Δημοσίευση από eudemonia »

Συγχωρώ τον άνθρωπο, την πράξει είναι κάτι που δεν (εγκρίνω) ας πούμε δεν της δίνω σημασία δεν την θέλω δεν ασχολούμαι δεν την συγχωρώ, δεν ξέρω πως αλλιώς να το πω.... :?
Άβαταρ μέλους
galazia_sfaira
Δημοσιεύσεις: 10143
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
Τοποθεσία: Μυτιλήνη

Δημοσίευση από galazia_sfaira »

Eίσαι θυμωμένος με τις πράξεις δηλαδή κι οταν βλεπεις τον ...ποιούντα τας πραξεις ...τον ξεχωρίζεις μεσα σου.
Λες μεσα σου...σκεπτόμενος παντα με προσοχή,εσυ απο δω οντοτητα γιατι σε συγχωρησα αλλα εσας πραξεις θα σας κάνω ταλατιου!
Απο δω η κυρά μου κι απο κει το αίσθημά μου ένα πραγμα... :-?
Eγώ είμαι εσύ και Εσύ είμαι Εγω!

"Αφίεσθε Ημών"

Επιστροφή στο “ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ - ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ”