H ΠΑΝΟΠΛΙΑ ΜΑΣ

[AMALIA]

Βασουλα...

[panos]

Να μην ντραπεί να «γυμνωθεί.

[Alexandros]

Αγαπημένα πρόσωπα, δάσκαλοι, γονείς, φίλοι και γνωστοί… κανείς δεν βλέπει τίποτα περισσότερο πέρα από την προσωπική του οπτική γωνία…
Όλοι έτοιμοι, αλάθητοι, να υποδείξουν, να ορίσουν ή ακόμη και να επιβάλουν στους άλλους το σωστό…
Σωστοί Σωτήρες…

Το να Ζεις όμως Αληθινά σημαίνει να σέβεσαι το ένστικτο σου, τις αδυναμίες σου, τους Έρωτες σου, το πάθος και την δίψα σου… μόνο τότε δεν υπάρχει λάθος αλλά ολοκλήρωση και μάθηση…

Κανείς δε μπορεί να σου υποδείξει τι έχεις ανάγκη… κανείς παρά μόνο ο εαυτός σου μέσα από όσα ακόμα του υπολείπονται…

[Vasoula]

Κανείς δε μπορεί να σου υποδείξει τι έχεις ανάγκη… κανείς παρά μόνο ο εαυτός σου μέσα από όσα ακόμα του υπολείπονται…

Έτσι είναι Άλεξ μου...

όμως για να το γνωρίζει κανείς βαθιά και αληθινά αυτό, χρειάζεται να γίνει σαν την Φύση...απλή, και αθώα!

και σύμπτωση ε? γράφω αυτήν την στιγμή γι' αυτό ακριβώς!

[Ταρούλα]

Αλέξανδρε

[Ellaki]

Να εμπνευστούμε από τον εαυτό μας, αυτό το παιδί μέσα μας που ήρθε για να Ζήσει και είναι δημιουργικό, ευαίσθητο, ζωντανό, αυθόρμητο, εμπιστεύεται με έναν αληθινό τρόπο και μπορεί να καθοδηγείται από τον Θείο Εαυτό, μέσα του, στην Μύηση της Ζωής…

[Alexandros]

Βάσω...

[Stefanos]

[Μπεττουλα]

Το να Ζεις όμως Αληθινά σημαίνει να σέβεσαι το ένστικτο σου, τις αδυναμίες σου, τους Έρωτες σου, το πάθος και την δίψα σου… μόνο τότε δεν υπάρχει λάθος αλλά ολοκλήρωση και μάθηση…

Κανείς δε μπορεί να σου υποδείξει τι έχεις ανάγκη… κανείς παρά μόνο ο εαυτός σου μέσα από όσα ακόμα του υπολείπονται…

Αλεξ

[Μάνος]

Η δυσκολία όλη είναι να πειστεί ότι μπορεί να ζήσει χωρίς την πανοπλία αυτή και να αποφασίσει να την βγάλει, εκουσίως!
Εκεί είναι όλη η δυσκολία...να γυμνωθεί...Να δει τι έκανε στον εαυτό του, να καταλάβει τι θεωρούσε σαν εαυτό, να νιώσει ότι επέτρεψε στους άλλους (γονείς, συγγενείς, δασκάλους, θρησκεία, κοινωνία) να τον παροπλίσουν, να τον μηχανοποιήσουν, απλά γιατί αυτόν τον τρόπο ζωής ήξεραν και εκείνοι...

Η πανοπλία έχει μόνο δυσλειτουργίες...Δεν έχει τίποτα λειτουργικό, ούτε καν προστατεύει...Η ασφάλεια που νιώθει κανείς με την πανοπλία του, είναι πλασματική, δεν είναι ουσιαστική, γιατί μέσα του φοβάται το κάθε τι...το κάθε τι είναι απειλή, χωρίς λογική...Γιατί η πανοπλία δεν έχει λογική, βασίζεται μόνο στον φόβο...Στον φόβο μήπως οι άλλοι τον φάνε...μήπως ο θεός τον φάει...μήπως η ζωή τον φάει...
Και έτσι αρχίζει να αποκτά φοβίες που η λογική δεν έχει τρόπο να τους δώσει επιχειρήματα, δεν ξέρει...
Κρίση πανικού, υψοφοβία, αγοραφοβία, κλειστοφοβία, φόβο για την Αγάπη, φόβο, φόβο, φόβο...

Η πανοπλία τον κάνει να νιώθει ασφαλής, απέναντι στον εαυτό του, στους άλλους, στην ζωή, στον θεό...Νομίζει ότι κρύβοντας, κανείς δεν θα μάθει τι είναι, μέχρι που το ξεχνάει και ο ίδιος...

Μετά ποιόν να οδηγήσεις στον Θεό? Την πανοπλία, που νομίζει οτι είναι εαυτός?
Αν δεν ανακαλύψεις τους μηχανισμούς, που σε κάνουν παροπλισμένο άνθρωπο, δεν θα μπορέσεις ποτέ να βρεις τον εαυτό σου και είναι αδύνατον χωρίς τον εαυτό σου να γίνεις ο Εαυτός σου...

Συνήθως η πανοπλία δεν μπορεί να αφήσει να περάσει μέσα στην Ψυχή οποιαδήποτε Σπίθα της Ζωής...ούτε ίχνος Αγάπης...
Ακούει τα σοφά λόγια των άλλων και χαίρεται, αλλά ποτέ δεν μπορεί να τα εφαρμόσει...απλά τα επαναλαμβάνει...
Η εφαρμογή προκύπτει μόνο από τον ενθουσιασμό και μια πανοπλία δεν μπορεί να νιώσει ενθουσιασμό για τίποτα...

Πόσο μεγάλη ψευδαίσθηση αυτή της πανοπλίας...
Βασούλα μου

[Βικούλα]

[margaritarenia]