οι πιο διαδεδομενοι μυθοι για τα όρια

[Vasoula]

Αλλά πως μπορεί να πειστεί κάποιος που για παράδειγμα νιώθει ζήλεια για ένα άλλο άτομο να το εκφράσει ελεύθερα? Μέσα του μπορεί να το αναγνωρίζει, αλλά είναι πολύ σπάνιο, τουλάχιστον εγώ δεν το έχω δει ποτέ, να πάει να πει στον άλλον άνθρωπο: "Ξέρεις, νιώθω μια φοβερή ζήλεια για σένα!"

η έκφραση και η αποδοχή των συναισθημάτων σου, Δήμητρα, δεν έχει να κάνει με το άδειάσμα τους στους άλλους...

Η έκφραση και η αποδοχή συμβαίνει, από την στιγμή που εσύ αντιλαμβάνεσαι το συναισθημα και βρίσκεις τις αιτίες του...

Δηλαδή, αν αποδεχθώ ότι ζηλεύω, δεν χρειάζεται να τα χώσω στην μούρη κανενός...Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να βρω τις ισορροπίες μου εσωτερικά, ανοίγοντας την καρδιά μου σ' αυτό το συναίσθημα και να το βιώσω με αλήθεια.

Κανένα συναίσθημα δεν είναι αυθόρμητο...όλα έχουν βαθιά ρίζα και στηρίζουν ένα λανθασμένο εγώ...

Ο σκοπός μας δεν είναι να συγκριθούμε με τους άλλους, ποιός είναι καλύτερος, αλλά να ΄βρούμε μέσα από την μικρότητά μας, το μεγαλείο μας!

και αυτό δεν βρίσκεται με συγκρίσεις παντός τύπου...

[ARTYADIS]

Ισως γιατι δεν υπαρχουν κοντά σου ακομα άνθρωποι που να εχουν αποδεχθει τον εαυτο τους αλλα ζουν με την εικονα τους.

Κάθε άλλο! Έχω συναντήσει ανθρώπους αληθινούς. Ανθρώπους που έχουν ματώσει κι έχουν πονέσει για την αλήθεια..
Όμως άνθρωπο που να έχει παραδεχθεί σε άλλον άνθρωπο ότι τον ζηλεύει δεν έχω δει, εσύ?.
Προφανώς επειδή η ζήλεια είναι ένα συναίσθημα που προκαλεί ντροπή. Και αυτό είναι που πρέπει κάποιος να διαχειριστεί για να μπορέσει να εκφράσει αληθινά και σε όλο τους το μεγαλείο τα αληθινά συναισθήματά του.

[ΧΡΥΣΑ]

Ο σκοπός μας δεν είναι να συγκριθούμε με τους άλλους, ποιός είναι καλύτερος, αλλά να ΄βρούμε μέσα από την μικρότητά μας, το μεγαλείο μας!

και αυτό δεν βρίσκεται με συγκρίσεις παντός τύπου...
_________________

ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!

[ARTYADIS]

η έκφραση και η αποδοχή των συναισθημάτων σου, Δήμητρα, δεν έχει να κάνει με το άδειάσμα τους στους άλλους...

Τι σημαίνει έκφραση Βάσω μου? Εκφράζω τα συναισθήματά μου, δεν σημαίνει ότι τα εκδηλώνω? Ένας τρόπος εκδήλωσης δεν είναι το να τα παραδεχθείς λεκτικά, (αφού τα έχεις αναγνωρίσει) ειδικά όταν είναι αρνητικά, ώστε να μπορέσεις να απελευθερωθείς επιτέλους?
Το να εκφράζουμε με αυτόν τον τρόπο τις αδυναμίες μας (όχι να τις αδειάζουμε επάνω στους άλλους, απλά να τις παραδεχόμαστε με απόλυτη ειλικρίνεια) πιστεύω ακράδαντα ότι μας ανακουφίζει, μας απελευθερώνει και μας θεραπεύει!

[ARTYADIS]

Να προσθέσω κάτι Βάσω μου ακόμα. Όταν παραδέχεσαι στους άλλους τα αρνητικά συναισθήματά σου γι' αυτούς, δεν τα αδειάζεις, όπως λες, η έκφραση αυτή δεν μ' αρέσει. Ίσα-ίσα που σε τιμάει το γεγονός ότι παραδέχεσαι πράγματα για τον εαυτό σου που συνήθως προκαλούν ντροπή στους άλλους και δεν τα παραδέχονται.
Αδειάζεις ή χώνεις πράγματα στους άλλους, γίνεται, όταν δεν έχεις αναγνωρίσει μέσα σου τα αρνητικά σου συναισθήματα γι' αυτούς ή δεν τα παραδέχεσαι, εξακολουθείς να τα νιώθεις και αυτό που εκδηλώνεις είναι ακριβώς αυτό. Την αρνητικότητά σου.

[Vasoula]

σημαίνει έκφραση Βάσω μου? Εκφράζω τα συναισθήματά μου, δεν σημαίνει ότι τα εκδηλώνω? Ένας τρόπος εκδήλωσης δεν είναι το να τα παραδεχθείς λεκτικά, (αφού τα έχεις αναγνωρίσει) ειδικά όταν είναι αρνητικά, ώστε να μπορέσεις να απελευθερωθείς επιτέλους?
Το να εκφράζουμε με αυτόν τον τρόπο τις αδυναμίες μας (όχι να τις αδειάζουμε επάνω στους άλλους, απλά να τις παραδεχόμαστε με απόλυτη ειλικρίνεια) πιστεύω ακράδαντα ότι μας ανακουφίζει, μας απελευθερώνει και μας θεραπεύει!

μα αυτό λέω Δήμητρα...

ο αποδέκτης δεν χρειάζεται να είναι ο άλλος, αλλά ο εαυτός σου...Αυτός χρειάζεται να γνωρίζει την αλήθεια και όχι απαραίτητα κάποιος άλλος...

Συνήθως η ΄΄εκφρασή μας μπλοκάρει και έτσι αναζητάμε την αλήθεια μέσω των άλλων...

Απάντησα στην ερώτησή σου

Αλλά πως μπορεί να πειστεί κάποιος που για παράδειγμα νιώθει ζήλεια για ένα άλλο άτομο να το εκφράσει ελεύθερα? Μέσα του μπορεί να το αναγνωρίζει, αλλά είναι πολύ σπάνιο, τουλάχιστον εγώ δεν το έχω δει ποτέ, να πάει να πει στον άλλον άνθρωπο: "Ξέρεις, νιώθω μια φοβερή ζήλεια για σένα

για να σου θυμήσω ότι η αληθινή έκφρασή μας έχει αποδέκτη μόνο τον εαυτό μας!

[Vasoula]

αυτό που αναφέρεις Δήμητρα, δεν αφορά την αληθινή έκφραση, αλλά την συμπάθεια προς τους άλλους, που έπεται της αληθειας!

Όταν παραδέχεσαι στους άλλους τα αρνητικά συναισθήματά σου

τα έχεις πρώτα αντιληφθεί και εργάζεσαι για την αποκατάσταση της αλήθειας εντός σου...

μετά τα εκφράζεις για να αποκαταστήσεις και την αλήθεια εκτός σου

μεταξύ των δύο σταδίων εκτείνεται η ακεραιότητα της αλήθειας σου!

Το να μοιραστείς με κάποιον τα δυσμενή συναισθήματα που έχεις, σημαίνει ότι έχεις αποδεχθεί και τα δικά του...Και αυτό μόνο μέσα από την δική σου ακεραιότητα μπορεί να συμβεί...Ειδικά αν ο άλλος δεν έχει αντιληφθεί τα δικά του...

[galazia_sfaira]

Το να μοιραστείς με κάποιον τα δυσμενή συναισθήματα που έχεις, σημαίνει ότι έχεις αποδεχθεί και τα δικά του...

Mόνο αποδεχόμενος τα δικά σου,μονο αν εχεις εσωτραφεί και έχεις βρεί το δικό σου "κουμάσι"(πολύ μου αρέσει αυτη έκφρασή μου)ΜΟΝΟ τότε μπορείς να κατανοήσεις Και του αλλου.Αλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Εμείς καταθεσαμε στον εαυτο μας το κοουμασακι μας;
Εμεις καταθέσαμε την ζήλεια μας,την κριτική μας,την απόρριψή μας;
Μονο απο μας ξεκινώντας μπρουμε να καταθεσουμε μετά και εκτος απο μας ,ως εκδηλωση.
Δεν θα μπορουσα να δω κανενα ανδεν εβλεπα καταματα την αδυναμία μ ου ,την απόρριψη του εαυτου μου απο μενα,την κριτικη μου διαθεση,το κοουμάσι μου στο μεγαλειο του δηλαδή, να τα καταθέσω στην Καλλιόπη πρωτίστως και να την αποδεχθώ και να την αγαπήσω.

[ARTYADIS]

τα έχεις πρώτα αντιληφθεί και εργάζεσαι για την αποκατάσταση της αλήθειας εντός σου...

μετά τα εκφράζεις για να αποκαταστήσεις και την αλήθεια εκτός σου

μεταξύ των δύο σταδίων εκτείνεται η ακεραιότητα της αλήθειας σου!

Το να μοιραστείς με κάποιον τα δυσμενή συναισθήματα που έχεις, σημαίνει ότι έχεις αποδεχθεί και τα δικά του...Και αυτό μόνο μέσα από την δική σου ακεραιότητα μπορεί να συμβεί...Ειδικά αν ο άλλος δεν έχει αντιληφθεί τα δικά του...

Έτσι είναι!! Αλλά γιατί πρέπει για να τα μοιραστείς να έχεις αποδεχτεί και του άλλου τα συναισθήματα? Δεν αρκεί να ξέρεις τι γίνεται με σένα τον ίδιο? Το τι κάνει ο άλλος είναι δικό του πρόβλημα

[galazia_sfaira]

Αλλά πως μπορεί να πειστεί κάποιος που για παράδειγμα νιώθει ζήλεια για ένα άλλο άτομο να το εκφράσει ελεύθερα? Μέσα του μπορεί να το αναγνωρίζει, αλλά είναι πολύ σπάνιο, τουλάχιστον εγώ δεν το έχω δει ποτέ, να πάει να πει στον άλλον άνθρωπο: "Ξέρεις, νιώθω μια φοβερή ζήλεια για σένα!"

Δήμητρα απο κει ξεκινησε η συζήτηση.Δες τί εχεις γράψει και πάνω σε τι απαντησαμε.
Εσυ θετεις θεμα κατάθεσης των αρνητικών συναισθημάτων απο μενα σε σενα (παράδειγμα)
Και τονίζεις οτι δεν εχεις δει ποτε κανεναν αλλον άνθρωπο....(εγω εχω δει πολλους-ες)
Αν κάποιος το αναγνωρίσει μεσα του και το εχει αποδεχθεί δεν εχει κανενα προβλημα και να το καταθεσει.
ΑΝ ΟΜΩΣ θεωρεις οτι πρεπει να ΠΕΙΣΤΕΙ τοτε σίγουρα ουτε τα εχει βρεί ουτε τα εχει αποδεχθει ουτε μπορεί να τα εκφράσει απελευθερωμενος και αποδεχόμενος τον Εαυτο του.
Εγω παραδειγμα δεν θελω να πεισω κανεναν γαι να μου καταθεσει.
Μπορώ εγω;
Με ειδα εγώ;
Αυτο εχει σημασία!

[ARTYADIS]

Αν κάποιος το αναγνωρίσει μεσα του και το εχει αποδεχθεί δεν εχει κανενα προβλημα και να το καταθεσει.

Εδώ είναι η ουσία. Μπορεί μέσα μας να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματά μας αλλά να μην τα έχουμε αποδεχτεί και συνεπώς δεν μπορούμε να τα εκφράσουμε στους άλλους.

Το να μοιραστείς με κάποιον τα δυσμενή συναισθήματα που έχεις, σημαίνει ότι έχεις αποδεχθεί και τα δικά του...Και αυτό μόνο μέσα από την δική σου ακεραιότητα μπορεί να συμβεί...Ειδικά αν ο άλλος δεν έχει αντιληφθεί τα δικά του...

Παρακάτω λοιπόν ρωτάω το εξής: Όταν τα έχουμε αποδεχτεί πλήρως και τα μοιραζόμαστε, τα εκφράζουμε στους άλλους, γιατί είναι απαραίτητο να έχουμε αποδεχτεί και των άλλων ? Σημασία έχει τι κάνουμε εμείς όπως πολύ σωστά εσύ είπες παρακάτω:

Εγω παραδειγμα δεν θελω να πεισω κανεναν γαι να μου καταθεσει.
Μπορώ εγω;
Με ειδα εγώ;
Αυτο εχει σημασία!

[galazia_sfaira]

Δημητρά μου
Αναγνωρίζεις
ΑΠοδεχεσαι
Αγαπας
και γινεσαι το ΟΛΟΝ σου.
Παυουν να υπαρχουν μεσα σου αρνητικά ή θετικά αλλα μονο το Αγαθο.

Και τοπαραπανω ειναι δουλεια ζωής κι όχι πέσε πιτα να σε φαω.

Οταν φτασεις εκει...τοτε απλά αναγνωρίζεις και σε αλλους αυτο που εχεις ήδη αναγνωρισει εσωτερικά.

Δεν ασχολεισαι με τους αλλους απλά τους κατανοείς ειτε μπορουν να το καταθεσουν είτε οχι και δενκρινεις γιατι το κανουν ή οχι γιατι αυτο εχει μεσα "κριση" κι όχι κατανοηση.

[Vasoula]

o ατομικός δρόμος Δήμητρα όταν ολοκληρώνεται και πνευματικά, γίνεται συμπαντικός δρόμος, όπου εκεί υπάρχουν όλα τα όντα και όχι μόνο εσύ...

Το να γνωρίζεις τον Εαυτό σου, δεν σημαίνει απλά να ολοκληρώνεσαι οριζόντια και να ζεις καλά μέσα στο σώμα σου, αλλά σημαίνει ότι μπορείς να εκφράσεις την θεότητα και μέσα από τον εαυτό σου και μέσα από τους άλλους.

Η ακεραιότητα δεν εδραιώνεται γνωρίζοντας μόνο τι συμβαίνει μέσα σου, αλλά νιώθωντας τι συμβαίνει στο βασίλειο των ανθρώπων.

Συνολικά εξελίσσονται τα βασίλεια μέσα από τον ατομικό δρόμο του καθενός...

Αν έχεις ειρήνη μέσα σου, θα έχουν ειρήνη μαζί σου πολλοί άνθρωποι...Αν έχεις ομορφιά μέσα σου, θα έχουν ομορφιά μαζί σου πολλοί άνθρωποι...

Αν δεν νιώσεις την δυστυχία μέσα σου, δεν θα σε ενδιαφέρει η δυστυχία του άλλου, γιατί απλά δεν θα την αντιλαμβάνεσαι...

Μα η εξέλιξη μας δεν συμβαίνει μόνο στο πεδίο που εκδηλώνεται ένα μέρος του εαυτού μας...

Συνήθως το ενδιαφέρον μας κινείται γύρω από το άτομό μας...Θέλουμε να εξελιχτούμε χωρίς να ξέρουμε τον λόγο...΄Η μάλλον τον μόνο λόγο που αντιλαμβανόμαστε είναι να είμαστε καλά και χαρούμενοι στην πρακτική μας ΄ζωή...
Αυτός όμως κανείς δεν το κατάφερε, μόνο από τον εαυτό του...
Το κατάφερε όταν ο Εαυτός του ενώθηκε με όλα...

Συμφωνώ ότι η εξερεύνηση του εαυτού μας ξεκινά από την ατομικοτητα, αλλά δεν είναι αυτός ο στόχος μας!

Η ακεραιότητα δεν επιτυγχάνεται μέσα από την μοναδικότητα.
Επιτυγχάνεται μέσα από την ολότητα...

΄Αρα στην διαδρομή μας εμπλέκονται οι άλλοι μέσα στην ολότητα μας και όχι στην μοναδικότητά μας...

[ALEXOULA]

Σφαιρούλα
Βασούλι

[ARTYADIS]

Κορίτσια ευχαριστώ για τη συζήτηση, συμφωνώ μαζί σας , καμία φορά λέμε τα ίδια πράγματα αλλά οι λέξεις πολλές φορές μπερδεύουν.

Όταν χρειάζεται κάποιος να πειστεί σημαίνει πολύ σωστά ότι δεν έχει αναγνωρίσει και αποδεχθεί τα συναισθήματά του.

Όταν όμως κάποιος τα δουλέψει όλα αυτά μέσα του μπορεί να τα εκφράσει και να τα εκδηλώσει με ειλικρίνεια όπως είπα εγώ και να εκφράσει την αλήθεια όχι μόνο εντός του αλλά και εκτός του, όπως είπε πολύ σωστά η Βάσω.

Όταν έχεις κατανοήσει και αποδεχτεί τον εαυτό σου, τότε μόνο μπορείς να κατανοήσεις και να αποδεχτείς και τον άλλον.

Όταν έχεις κατανοήσει και αποδεχθεί τα δικά σου συναισθήματα και ο άλλος δεν έχει αντιληφθεί τα δικά του, αυτό δεν είναι εμπόδιο για σένα. Τα εκφράζεις σε αυτόν, αλλά δεν είναι απαραίτητο ότι για να τα εκφράσεις πρέπει πρώτα να έχεις αποδεχθεί και του άλλου. Μπορεί να μην ξέρεις καν τα συναισθήματα του άλλου. Δεν έχει σημασία αυτό για σένα. Σημασία έχεις εσύ. Σημασία έχει να εκφράσεις εσύ τον δικό σου εαυτό.

Εγώ κορίτσια αυτά κατάλαβα, αυτά είπα κι εγώ και νομίζω ότι συμφωνούμε. Με συγχωρείτε αν καμιά μπερδεύομαι με τις λέξεις. Στην επικοινωνία με τον γραπτό λόγο πρέπει να προσέχουμε πολύ τις λέξεις που χρησιμοποιούμε γιατι καμιά φορά άλλο θες να πεις, και μία λέξη λάθος μπορεί ν' αλλάξει όλο το νόημα.