Μ.Δανέζης για το 'σωματίδιο του Θεού' & η νέα πραγματικότιτα

Άβαταρ μέλους
Sofoula
Δημοσιεύσεις: 8248
Εγγραφή: 09 Φεβ 2010 12:08 pm
Τοποθεσία: Quinto sol

Μ.Δανέζης για το 'σωματίδιο του Θεού' & η νέα πραγματικότιτα

Δημοσίευση από Sofoula »

Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον, οπότε είπα να το μοιραστώ μαζί σας :x


Εικόνα

"Οταν λέμε ότι κάποιος γεννιέται ή πεθαίνει, εννοούμε επιστημονικά ότι χάνεται ή εμφανίζεται η δυνατότητα να τον αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας".

Πριν λίγες μέρες μια είδηση έκανε το γύρο του κόσμου, κάνοντας λόγο για τη μεγαλύτερη επιστημονική ανακάλυψη των τελευταίων ετών: οι ερευνητές στο Cern εντόπισαν επιτέλους το πολυδιαφημιζόμενο Σωματίδιο του Θεού ή Μποζόνιο του Χιγκς, όπως είναι η επίσημη ονομασία του. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, πρόκειται για το πρωταρχικό στοιχείο ύλης που θα μας αποκαλύψει ό,τι δεν γνωρίζουμε για τη φύση της πραγματικότητας και το σύμπαν, από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του εως τώρα. Μια ανακάλυψη που αναμένεται να φέρει τα πάνω- κάτω στην εικόνα που έχουμε για τον κόσμο...

Καθώς λοιπόν τα διθυραμβικά σχόλια για τη σπουδαία αυτή ανακάλυψη έδιναν και έπαιρναν, αποφασίσαμε να ζητήσουμε την άποψη ενός ειδικού, παλιού γνώριμου του ΑΒΑΤΟΝ, του επίκουρου καθηγητή αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μάνου Δανέζη.

Στη συζήτηση που ακολουθεί, ο Δρ. Δανέζης μας λέει ότι το μοντέλο της ύλης που ξέραμε έχει πλέον ριζικά αλλάξει και μας αποκαλύπτει τι στην πραγματικότητα είναι η υλική υπόσταση του ανθρώπου. Στο πλαίσιο αυτής της «νέας πραγματικότητας» ακόμα και ο θάνατος θα μπορούσε να ξεπεραστεί!



Χρήστος Ελμάζης: Καθηγητά Δανέζη ξέρω ότι παρακολουθείτε με μεγάλο ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα στο CERN. Πως σχολιάζεται τις τελευταίες εκκωφαντικές εξελίξεις;

Να ξεκινήσω λέγοντας ότι σέβομαι απεριόριστα όλους τους επιστήμονες που αγωνίζονται να βρουν κάτι καινούργιο, που υπόσχεται να αλλάξει τη ζωή μας. Αυτό όμως που με βρίσκει αντίθετο είναι όλο αυτό το μάρκετινγκ που αρχίζει να απλώνεται γύρω από την επιστήμη. Επιχειρείται ένας εξευτελισμός της δηλαδή, με όρους αγοράς. Η έρευνα για την ανεύρεση του Μποζονίου Χίγκς είναι η μόνη έρευνα που δοξάστηκε και πλασαρίστηκε ως μεγάλο γεγονός, προτού καν αυτό ανακαλυφθεί. Μιλάμε για κάτι καθαρά αντιεπιστημονικό. Χρειάζονται πολλές επαναλήψεις ενός πειράματος, επαληθεύσεις και αξιολόγηση των δεδομένων από την υπόλοιπη επιστημονική κοινότητα για να δημοσιευτεί κάτι επίσημα. Πρέπει να έχει προηγηθεί μια «βάσανος επιστημονική» πριν αρχίσουμε τις ανακοινώσεις. Δεν στήνουμε γιορτές και πανηγύρια για κάτι το οποίο υποτίθεται ότι ΘΑ βρούμε.



Μα όλα τα ΜΜΕ παρουσίασαν ως γεγονός την ανακάλυψη του σωματιδίου...

Προσέξτε, δεν είπε κανένας ότι το βρήκαν. Είπαν ότι έχουμε μια ένδειξη ότι ίσως κάτι υπάρχει. Ο ίδιος ο διευθυντής του CERN προέτρεψε τους συναδέλφους του να έχουν υπομονή, να επιδείξουν σωφροσύνη και να είναι συγκρατημένοι στις προσδοκίες τους. Ερωτηθείς δε από δημοσιογράφους για το πώς νοιώθει για τον επικείμενο εντοπισμό του Μποζονίου, απάντησε ότι η Φυσική δεν έχει να κάνει με συναισθήματα αλλά με τη λογική. Εκτός όμως από αυτοσυγκράτηση, υπάρχουν πολλοί σοβαροί άνθρωποι που αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό το ζήτημα και αμφισβητούν το κατά πόσο το υποατομικό σωματίδιο είναι το «άγιο δισκοπότηρο» των επιστημών.

Εκφραστής αυτής της άποψης είναι και ο δημοσιογράφος της εφημερίδας Guardian, Andrew Brown ο οποίος σε άρθρο του λέει κατά λέξη: «Η ονομασία του Μποζονίου σε σωματίδιο του Θεού ήτανε μια ευφυέστατη κίνηση μάρκετινγκ γιατί αμέσως όλοι κατέγραψαν την ύπαρξή του στην μνήμη τους, χωρίς ουσιαστικά να πλουτίσουν την γνώση τους γύρω από αυτό. Σε διαφορετική περίπτωση, οι επιστήμονες δε θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν τις επιχορηγήσεις που όπως φαίνεται κέρδισαν». Όπως καταλαβαίνετε, παίζονται διάφορα παιχνίδια εδώ. Πάντως όταν το βρουν και το δημοσιεύσουν επίσημα, θα μπορεί και η υπόλοιπη επιστημονική κοινότητα να εκφέρει άποψη.



Γιατί όμως είναι τόσο σημαντική η ανακάλυψή του;

Γιατί θα μπορέσουμε να γυρίσουμε πίσω στις ρίζες αυτού που λέμε «ύλη». Παραμένει ένα άλυτο μυστήριο ακόμα τι ακριβώς είναι. Είτε όμως η ύλη προέρχεται από το Μποζόνιο του Χίγκς είτε από οτιδήποτε άλλο, δεν έχει καμία σχέση με αυτά που ξέραμε- δηλαδή αυτή η ουσία που επεξεργαζόμαστε με τα χέρια και τα όργανά μας και γίνεται αισθητή μέσω των αισθήσεών μας. Και όλα αυτά τα σώματα και τα αντικείμενα που μας περιβάλλουν; Εκεί έξω στο σύμπαν δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά. Εκεί υπάρχει μόνο ένας ωκεανός από κοχλάζουσα ενέργεια. Η ενέργεια αυτή προσπίπτει στα όργανά μας, αυτά παίρνουν ένα τμήμα της, το μεταφέρουν μέσω των νευρώνων στον εγκέφαλο και εκεί η ενέργεια μεταμορφώνεται σε αυτό που ονομάζουμε αισθητό κόσμο.



Άρα ο κόσμος που βλέπω και αισθάνομαι, στην ουσία κατασκευάζεται μέσα στο κεφάλι μου;

Ακριβώς!



Κι εμείς οι άνθρωποι, όμως, ανήκουμε σε αυτόν τον «κόσμο». Τι συμβαίνει με τη δική μας υπόσταση;

Ο Δημόκριτος με σαφήνεια μας λέει πως, «οτιδήποτε αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας είναι ψευδές. Το μόνο πραγματικό είναι ότι αντιλαμβάνεται η νόησή μας». Τα ίδια λέει και ο Πλάτωνας. Με τον όρο νόηση εννοούμε τη συνείδηση, που ταυτίζεται με την έννοια του πνεύματος και της ελευθερίας. Σκέφτομαι άρα υπάρχω. Από τη στιγμή που διαθέτουμε νόηση, έχουμε ύπαρξη. Το υλικό μας υπόστρωμα ( τα σώματά μας) παρόλα αυτά είναι κομμάτι του φυσικού κόσμου.

Εφόσον δε η νέα επιστήμη έχει αλλάξει το παλιό μοντέλο για το φυσικό νόμο (ύλη, χώρος, χρόνος) καταλήγουμε στο ότι αυτό που ονομάζουμε «άνθρωπος» είναι επίσης ένα κατασκεύασμα των αισθήσεών μας.



Είμαστε δηλαδή ένα τίποτα;

Όχι, είμαστε κάτι πολύ περισσότερο, απλά στην παρούσα κατάστασή μας δεν μπορούμε να το συλλάβουμε. Ας το δούμε σε ένα άλλο επίπεδο: σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας αυτό που ονομάζουμε ύλη δεν είναι τίποτε άλλο από μια καμπύλωση του τρισδιάστατου χώρου προς την τέταρτη διάσταση (χρόνος).

Όταν προκύψει αυτή η καμπύλωση των τριών διαστάσεων προς την τέταρτη, και αν περάσει ένα ελάχιστο όριο, τότε η φυσιολογία του ανθρώπου αντιλαμβάνεται αυτή την καμπύλωση ως πυκνότητα υλοενέργειας.

Αν συνεχίσει να αυξάνεται αυτή η πυκνότητα του υλικού (το «πηγάδι» της καμπύλωσης να βαθαίνει κατά κάποιο τρόπο) και φτάσει πάλι ένα ανώτατο όριο, τότε θα χάσουμε από τα μάτια μας, δηλαδή από τις αισθήσεις μας,αυτή την πυκνότητα υλοενέργειας. Αυτό ονομάζεται Φαινόμενο των Μελανών Οπών.

Άρα αν πάρω το χώρο των τριών διαστάσεων και αρχίσω να τον καμπυλώνω προς την τέταρτη, αρχίζουμε να βλέπουμε το υλικό υπόστρωμα του ανθρώπου. Αυτό το ονομάζουμε ανάπτυξη. Αν αρχίζει να μικραίνει το «πηγάδι» της καμπύλωσης, αυτό το ονομάζουμε φθορά.

Την ανάπτυξη και τη φθορά μαζί την ονομάζουμε κύκλο της ζωής του ανθρώπου. Καταλαβαίνεται λοιπόν πως το μόνο γεγονός που δεν μπορούν να αντιληφθούν οι αισθήσεις μας είναι η αυξομείωση της τέταρτης διάστασης, που μας δίνει την αίσθηση της ύπαρξης της ζωής.



Ακούγεται σαν υπάρχει η δυνατότητα μέσα από τη συνάρτηση αυτή να ξεφύγουμε από τον κύκλο της φθοράς. Θα μπορούσαμε ίσως να αποφύγουμε το θάνατο.

Θεωρητικά, ναι. Αφού η υλική μας υπόσταση δεν είναι τίποτα άλλο από μια καμπύλωση του χώρου, το πρωτογενές στοιχείο που γεννά αυτή την ύλη και εκείνη αρχίζει να διέπεται από όρους ανάπτυξης/ φθοράς, είναι ο χώρος.

Ο χώρος, για να σας δώσω να καταλάβετε, είναι αυτό το τίποτα, το μη αντιληπτό γύρω μας- ένα κατασκεύασμα έξω από τη δυνατότητα των ανθρώπινων αισθήσεων. Ένα μαθηματικό γεγονός. Ε, αυτό δε χάνεται, υπάρχει πάντα πιθανότατα έτοιμο να ξανακαμπυλωθεί.



Τελικά, όταν λέμε ότι κάποιος γεννιέται ή πεθαίνει, εννοούμε επιστημονικά ότι χάνεται ή εμφανίζεται η δυνατότητα να τον αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας.

Όλα αυτά τα λέμε στην αστροφυσική για τα αστέρια. Δηλαδή για να πούμε ότι κάπου υπάρχει η ιδέα της δημιουργίας ενός αστεριού, πρέπει η πυκνότητα της υλοενέργειας να είναι από μια τιμή και πάνω. «Όπως πάνω έτσι και κάτω» σύμφωνα με το γνωστό ερμητικό ρητό...

Έχουμε μια αίσθηση ατομικότητας και διαίρεσης. Εσύ είσαι εσύ και εγώ είμαι εγώ. Η διαίρεση, η τομή σε πολλά κομμάτια είναι προϊόν της δυνατότητας του εγκεφάλου μας και της φυσιολογίας μας. Εκεί έξω στο σύμπαν δεν υπάρχουν τομές, όλα είναι Ένα. Υπάρχει ένα συστατικό, θες να το πεις ενέργεια, θες να το πεις αόρατο κενό, θες να το πεις Θεό; Αυτή την ενιαία δημιουργία, αυτή τη κοχλάζουσα ενέργεια εκεί έξω, όταν την προσλάβει η φυσιολογία του ανθρώπου της δημιουργεί τομές, της δημιουργεί ατομικότητες.



Εξαιτίας της νέας αυτής οπτικής, η σύγχρονη επιστήμη καθαίρει την ύλη από το μέχρι πρότινος θρόνο της;

Ένας ολόκληρος πολιτισμός, ο δυτικός, στηριζόταν στο εννοιολογικό περιεχόμενο αυτού που λέμε ύλη. Ότι δηλαδή είναι το πρωταρχικό γεγονός του σύμπαντος. Έτσι είχε προκύψει από τις ανακαλύψεις του 16ου και 17ου αιώνα. Εφόσον λοιπόν η ύλη είναι το πρωταρχικό συμπαντικό γεγονός, αρχίσαμε στη ζωή μας να αναζητάμε την ύλη και τα παράγωγά της, θυσιάζοντας προς όφελός της το σύνολο των αξιών, των ιδεών και των «πιστεύω» μας.

Φτάσαμε σε σημείο να εξευτελιστούμε για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε την ύλη και τα επακόλουθά της. Σύντομα όμως η ύλη θα χάσει αυτόν τον αξιακό της χαρακτήρα. Διότι δεν είμαστε ύλη πια!



Μια τέτοια δήλωση θα μπορούσε να επιφέρει τρομαχτικές αλλαγές...

Ακριβώς. Για φαντάσου όμως έναν άνθρωπο που έχει αντιληφθεί τον ανώτερο χαρακτήρα του και το ανώτερο εγώ του, μέσα σε μια ενότητα συμπαντική- τι θα ζητάει από την κοινωνία; Θα ζητάει άλλα αγαθά, τα οποία δεν είναι έτοιμα και δε μπορεί η παρούσα κοινωνική δομή να τα δώσει.

Όταν λες ότι όλα είναι ένα, χάνεται η αίσθηση της ατομικότητας, του «εγώ». Συνειδητοποιώντας κανείς ότι δεν είναι αυτό το φθαρτό σαρκίο, δεν είναι πράγμα, θα αντιληφθεί ότι αυτό που βλέπουν οι αισθήσεις είναι μια εικόνα, ένα matrix.

Και για να υπάρχει η εικόνα, θα πρέπει αναγκαστικά να υπάρχει κάπου το πρότυπό της. Αν αρχίσει να αναζητάει αυτό το πρότυπο, τότε τίποτα δε θα τον συγκρατεί πια. Μια κοινωνία που θα βάλει το σαρκίο σε δεύτερη μοίρα, χωρίς να το παραγνωρίζει βέβαια, είναι επικίνδυνη για τον παλιό πολιτισμό.



Οπότε χρειάζεται μια μεταστροφή, μια μετά-νοια;

Ακριβώς, όμως αυτή η μεταστροφή είναι επώδυνη. Θα πρέπει να αλλάξουμε συνειδησιακό καθεστώς.


Πρακτικά ποιό θα μπορούσε να είναι το πρώτο βήμα για μια τέτοια μεταστροφή;

Το πρόβλημα μιας κοινωνίας είναι ο φόβος. Ό,τι κακό προκύπτει στον άνθρωπο είναι μέσω του φόβου. Ο φόβος δημιουργείται από την έννοια της ανάγκης. Φοβάμαι γιατί θα στερηθώ κάτι που έχω ανάγκη.

Όταν δημιουργώ πλαστές ανάγκες, δημιουργώ παραπανίσιους φόβους. Άρα το φούσκωμα των αναγκών δημιουργεί γιγάντεμα των φόβων. Και ένας φοβισμένος άνθρωπος, ποτέ δε μπορεί να είναι ελεύθερος άνθρωπος.

Να λοιπόν το πρώτο βήμα: να περιορίσουμε τις ανάγκες μας στις φυσικές μας ανάγκες, για να περιορίσουμε τους φόβους μας στους φυσικούς φόβους. Έτσι κάθε μέρα θα γινόμαστε όλο και πιο ελεύθεροι.

Πηγή - Αντίφωνο, πρωτοδημοσιεύτηκε στο Περιοδικό ΑΒΑΤΟΝ, Φεβρουάριος 2012, Τεύχος 114, σελ.40-43
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Sofoula την 28 Ιαν 2015 11:14 pm, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
I have loved the stars too fondly to be fearful of the night...

Εικόνα
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: Μ. Δανέζης για το 'σωματίδιο του Θεού' και η νέα πραγματ

Δημοσίευση από Vasoula »

Το πρόβλημα μιας κοινωνίας είναι ο φόβος. Ό,τι κακό προκύπτει στον άνθρωπο είναι μέσω του φόβου. Ο φόβος δημιουργείται από την έννοια της ανάγκης. Φοβάμαι γιατί θα στερηθώ κάτι που έχω ανάγκη.

Όταν δημιουργώ πλαστές ανάγκες, δημιουργώ παραπανίσιους φόβους. Άρα το φούσκωμα των αναγκών δημιουργεί γιγάντεμα των φόβων. Και ένας φοβισμένος άνθρωπος, ποτέ δε μπορεί να είναι ελεύθερος άνθρωπος.
όλη η εστία των δεινών του ανθρώπου! @};- @};- @};-

και όταν λέμε ότι οι άνθρωποι φοβούνται την ελευθερία, εννοούμε ότι φοβούνται να μείνουν χωρίς αυτές τις πλασματικές ανάγκες, γιατί τότε δεν θα νιώθουν ότι ζουν...

@};-
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Ταρούλα
Δημοσιεύσεις: 29915
Εγγραφή: 16 Αύγ 2011 6:45 pm

Re: Μ. Δανέζης για το 'σωματίδιο του Θεού' και η νέα πραγματ

Δημοσίευση από Ταρούλα »

@};- @};- @};-
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. :romance-heartbeating:
Cogito_Ergo_Sum
Δημοσιεύσεις: 19
Εγγραφή: 20 Ιαν 2015 11:36 am

Re: Μ. Δανέζης για το 'σωματίδιο του Θεού' και η νέα πραγματ

Δημοσίευση από Cogito_Ergo_Sum »

Just for reference, πολλά από αυτά που λέει (π.χ. περί καμπύλωσης του 3δ χώρου προς την 4η διάσταση, "υλικό υπόστρωμα του ανθρώπου", "εκεί έξω υπάρχει Ένα συστατικό", κτλ. κτλ.) δεν είναι επιστημονικά γεγονότα ή επιστημονικές θεωρίες αλλά προσωπικές του φιλοσοφικές θεωρίες με έντονες θρησκευτικές επιρροές.
Άβαταρ μέλους
Sofoula
Δημοσιεύσεις: 8248
Εγγραφή: 09 Φεβ 2010 12:08 pm
Τοποθεσία: Quinto sol

Re: Μ. Δανέζης για το 'σωματίδιο του Θεού' και η νέα πραγματ

Δημοσίευση από Sofoula »

Cogito_Ergo_Sum έγραψε: δεν είναι επιστημονικά γεγονότα ή επιστημονικές θεωρίες αλλά προσωπικές του φιλοσοφικές θεωρίες με έντονες θρησκευτικές επιρροές
Διαφωνώ με την έννοια του θρησκευτικού (=που είναι σύμφωνος με τη θρησκεία, που έχει σχέση με τη θρησκεία, που προέρχεται από τη θρησκεία), αλλά ναι, συμφωνώ με την φιλοσοφική προσεγγισή.

Παρ΄όλα αυτά, πολλά υπάρχουν και σαν επιστημονικές θεωρίες - χωρίς να δίνω βαρύτητα στο αν είναι φιλοσοφία ή επιστήμη, μιας και για μένα καμία από τις 2 μεθόδους δεν είναι επαρκής για τον προσδιορισμό της Αλήθειας :x
I have loved the stars too fondly to be fearful of the night...

Εικόνα
Cogito_Ergo_Sum
Δημοσιεύσεις: 19
Εγγραφή: 20 Ιαν 2015 11:36 am

Re: Μ. Δανέζης για το 'σωματίδιο του Θεού' και η νέα πραγματ

Δημοσίευση από Cogito_Ergo_Sum »

Sofoula έγραψε:
Cogito_Ergo_Sum έγραψε: δεν είναι επιστημονικά γεγονότα ή επιστημονικές θεωρίες αλλά προσωπικές του φιλοσοφικές θεωρίες με έντονες θρησκευτικές επιρροές
Διαφωνώ με την έννοια του θρησκευτικού (=που είναι σύμφωνος με τη θρησκεία, που έχει σχέση με τη θρησκεία, που προέρχεται από τη θρησκεία), αλλά ναι, συμφωνώ με την φιλοσοφική προσεγγισή.

Παρ΄όλα αυτά, πολλά υπάρχουν και σαν επιστημονικές θεωρίες - χωρίς να δίνω βαρύτητα στο αν είναι φιλοσοφία ή επιστήμη, μιας και για μένα καμία από τις 2 μεθόδους δεν είναι επαρκής για τον προσδιορισμό της Αλήθειας :x
Μμμ εγώ στις απόψεις του περί "η ολότητα, το Ένα, η 'ενέργεια', κτλ." διακρίνω θρησκευτικές (=προερχόμενες από θρησκευτικά συστήματα) ιδέες.

Well, ανοίγουμε μεγάλο θέμα με το "καμία από τις 2 μεθόδους δεν είναι επαρκής για τον προσδιορισμό της Αλήθειας" και τώρα γράφω κώδικα xD. Για να κρίνουμε το εάν η επιστήμη ή η φιλοσοφία είναι επαρκείς μέθοδοι για να προσδιορίσουμε την "Αλήθεια", θα πρέπει πρώτα από όλα να έχουμε έναν καλό και σαφή ορισμό του αντικειμένου προς διερεύνηση, δηλαδη του όρου "Αλήθεια".
Άβαταρ μέλους
Sofoula
Δημοσιεύσεις: 8248
Εγγραφή: 09 Φεβ 2010 12:08 pm
Τοποθεσία: Quinto sol

Re: Μ. Δανέζης για το 'σωματίδιο του Θεού' και η νέα πραγματ

Δημοσίευση από Sofoula »

Cogito_Ergo_Sum έγραψε: "η ολότητα, το ένα, η 'ενέργεια', κτλ." διακρίνω θρησκευτικές (=προερχόμενες από θρησκευτικά συστήματα) ιδέες
Χμμ, θα έλεγα πως είναι πιο κοντά σε φιλοσοφία παρά σε θρησκεία πάντως :x
Cogito_Ergo_Sum έγραψε:θα πρέπει πρώτα να έχουμε έναν καλό και σαφή ορισμό του αντικειμένου προς διερεύνηση δηλαδη του όρου "Αλήθεια".
Η γλώσσα είναι ένα εύπλαστο εργαλίο και ο ορισμός δεν είναι απαραίτητα κάτι καθολικό. Αλλά νομίζω πως με ξέρεις αρκετά καλά για να γνωρίζεις τον δικό μου ορισμό :x
I have loved the stars too fondly to be fearful of the night...

Εικόνα
Cogito_Ergo_Sum
Δημοσιεύσεις: 19
Εγγραφή: 20 Ιαν 2015 11:36 am

Re: Μ. Δανέζης για το 'σωματίδιο του Θεού' και η νέα πραγματ

Δημοσίευση από Cogito_Ergo_Sum »

Sofoula έγραψε:Η γλώσσα είναι ένα εύπλαστο εργαλίο και ο ορισμός δεν είναι απαραίτητα κάτι καθολικό. Αλλά νομίζω πως με ξέρεις αρκετά καλά για να γνωρίζεις τον δικό μου ορισμό :x
Ναι πράγματι :x
Απλά επειδή μιλούσα (έγραφα) σε δημόσιο φόρουμ (και διαβάζουν και άλλοι), είπα να μιλήσω θεωρητικά και γενικά :x
Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23391
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: Μ. Δανέζης για το 'σωματίδιο του Θεού' και η νέα πραγματ

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

Μία μικρή διευκρύνηση: όταν λέμε "θρησκεία" εννοούμε ένα σύνολο δογμάτων και πρακτικών, που καθορίζουν την σχέση του μετόχου της θρησκείας με τον θεό. Από αυτό γίνεται σαφές ότι η οποιαδήποτε πίστη στον θεό/πνεύμα/υπερβατικό, δεν προϋποθέτει την ύπαρξει θρησκείας, και ούτε προέρχεται από αυτήν. Ίσα ίσα που η θρησκεία αποτελεί συστηματικοποίηση του πνευματικού "αισθήματος", και άρα αυτή προέρχεται από τον χώρο της πνευματικότητας.

Ένα απλό παράδειγμα:
"Πιστεύω/νιώθω την ύπαρξη του θεού με αυτόν τον τρόπο, και αυτό με ωθει σε μία τέτοια φιλοσοφία/στάση ζωής/πράξεις." - αυτό είναι πνευματικότητα.
"Ο θεός είναι αυτό και εκείνο, και για να τον προσεγγίσουμε πρέπει να κάνουμε αυτό και εκείνο." - αυτό είναι θρησκεία (η διαφορά στον αριθμό της σύνταξης έγινε συνειδητά)

Αυτά περί του εάν αυτές οι φιλοσοφίες έχουν "θρησκευτικό" απόηχο.

Αναφορικά με το εάν τέτοιες απόψεις είναι επιστημονικές ή όχι, η άποψή μου επί του θέματος θα μπορούσε να γεμίσει ένα ολόκληρο τόπικ, με τον προσδιορισμό της έννοιας "επιστημονικό" - και στην συνέχεια για την δυνατότητα της λογικής να προσεγγίσει ή να τεκμηριώσει την αλήθεια - καταλήγοντας στο τέλος και στον προσδιορισμό της έννοιας "αλήθεια". (Όπως γίνεται φανερό, χρειάζεται να χυθεί πολύ μελάνι - ή στην προκειμένη να πατηθούν πολλά πλήκτρα).

Εν κατακλείδει, προσεγγίζω τέτοιες θεωρίες ως "απόψεις", με τον ίδιο τρόπο που προσεγγίζω κάθε θεωρία, επιστημονική ή όχι (γιατί άλλωστε για μένα ο προσδιορισμός "επιστημονικό" πλέον απλά δεν καταγράφεται, ήτουλάχιστον δεν αποτελεί εγγύηση για το οτιδήποτε), και εμπνέωμαι για να δημιουργήσω την δική μου (κοσμο)θεωρία.

Άλλωστε η επιστημονική κοινότητα, σαν νέο ιερατείο της εποχής του διαφωτισμού, εξυπηρετεί συμφέροντα, είτε αυτά λέγονται οικονομικά συμφέροντα, είτε απλά λέγονται "εμμονή σε αντιλήψεις, που φτάνει στα επίπεδα φετιχισμού". Και οτιδήποτε πάει κόντρα σε αυτά τα συμφέροντα (στην προκειμένη, την εμμονή με την ύλη), αμέσως πέφτει θύμα χλεβασμού.

>:d<



Υ.Γ. : Πσσςςς... καλά, ε; Καιρό είχα να γράψω τέτοιο κείμενο! :))
Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Sofoula
Δημοσιεύσεις: 8248
Εγγραφή: 09 Φεβ 2010 12:08 pm
Τοποθεσία: Quinto sol

Re: Μ.Δανέζης για το 'σωματίδιο του Θεού' & η νέα πραγματικό

Δημοσίευση από Sofoula »

Και σ'έβλεπα μέσα και έλεγα "να δεις που θα βγήκε ο ερευνητής από μέσα του" :-D
I have loved the stars too fondly to be fearful of the night...

Εικόνα
Cogito_Ergo_Sum
Δημοσιεύσεις: 19
Εγγραφή: 20 Ιαν 2015 11:36 am

Re: Μ. Δανέζης για το 'σωματίδιο του Θεού' και η νέα πραγματ

Δημοσίευση από Cogito_Ergo_Sum »

Θοδωρή σε ευχαριστώ για το κείμενο που έγραψες!
Θοδωράκος έγραψε:Μία μικρή διευκρύνηση: όταν λέμε "θρησκεία" εννοούμε ένα σύνολο δογμάτων και πρακτικών, που καθορίζουν την σχέση του μετόχου της θρησκείας με τον θεό. Από αυτό γίνεται σαφές ότι η οποιαδήποτε πίστη στον θεό/πνεύμα/υπερβατικό, δεν προϋποθέτει την ύπαρξει θρησκείας, και ούτε προέρχεται από αυτήν. Ίσα ίσα που η θρησκεία αποτελεί συστηματικοποίηση του πνευματικού "αισθήματος", και άρα αυτή προέρχεται από τον χώρο της πνευματικότητας.

Ένα απλό παράδειγμα:
"Πιστεύω/νιώθω την ύπαρξη του θεού με αυτόν τον τρόπο, και αυτό με ωθει σε μία τέτοια φιλοσοφία/στάση ζωής/πράξεις." - αυτό είναι πνευματικότητα.
"Ο θεός είναι αυτό και εκείνο, και για να τον προσεγγίσουμε πρέπει να κάνουμε αυτό και εκείνο." - αυτό είναι θρησκεία (η διαφορά στον αριθμό της σύνταξης έγινε συνειδητά)

Αυτά περί του εάν αυτές οι φιλοσοφίες έχουν "θρησκευτικό" απόηχο.
Δεκτή η παρατήρηση, όταν εγώ έγραψα "επιρροή απο θρησκευτικές ιδέες" εννοούσα "επιρροή απο μεταφυσικές ιδέες" και ναι αυτά τα δύο δεν ταυτίζονται, το ένα (οι μεταφυσικές ιδέες) μπορεί να γεννήσει το άλλο όταν γίνει οργανωμένα κτλ.
Θοδωράκος έγραψε: Αναφορικά με το εάν τέτοιες απόψεις είναι επιστημονικές ή όχι, η άποψή μου επί του θέματος θα μπορούσε να γεμίσει ένα ολόκληρο τόπικ, με τον προσδιορισμό της έννοιας "επιστημονικό" - και στην συνέχεια για την δυνατότητα της λογικής να προσεγγίσει ή να τεκμηριώσει την αλήθεια - καταλήγοντας στο τέλος και στον προσδιορισμό της έννοιας "αλήθεια". (Όπως γίνεται φανερό, χρειάζεται να χυθεί πολύ μελάνι - ή στην προκειμένη να πατηθούν πολλά πλήκτρα).
Ναι θα ματώσουν πολλά ακροδάχτυλα και λίμνες αίματος θα σχηματιστούν στα πατώματα, το bandwidth των εν ελλάδι ISP θα φτάσει στο λιμιτ απ, οι σκληροί δίσκοι των σέρβερ θα γεμίσουν :)) , κοινώς ναι είναι μεγάλη κουβέντα.
Ρεζουμέ: Για μένα η πραγματικότητα είναι μία, ο φυσικός κόσμος δηλαδή (ή υλικός εάν προτιμάει κάποιος - αν και ο όρος δε μου πολυαρέσει γιατί χρησιμοποιείται με μία υποτιμητική χροιά συνήθως) και οι αλήθειες (ερμηνείες) πολλές όσες και οι άνθρωποι. Ενίοτε είναι και πιο πολλές από τους ανθρώπους γιατί κάποιοι διαφωνούμε και με τον εαυτό μας (ο υποφαινόμενος το κάνει συχνά). Θεωρώ ότι η καλύτερη μέθοδος (πιο αντικειμενική, με καλύτερα αποτελέσματα και λιγότερα λάθη) που έχουμε βρει ως τώρα για τη διερεύνηση του κόσμου (πραγματικότητας, φυσικών νόμων κτλ κτλ) είναι η επιστημονική μέθοδος.
Θοδωράκος έγραψε: Εν κατακλείδει, προσεγγίζω τέτοιες θεωρίες ως "απόψεις", με τον ίδιο τρόπο που προσεγγίζω κάθε θεωρία, επιστημονική ή όχι (γιατί άλλωστε για μένα ο προσδιορισμός "επιστημονικό" πλέον απλά δεν καταγράφεται, ήτουλάχιστον δεν αποτελεί εγγύηση για το οτιδήποτε), και εμπνέωμαι για να δημιουργήσω την δική μου (κοσμο)θεωρία.

Άλλωστε η επιστημονική κοινότητα, σαν νέο ιερατείο της εποχής του διαφωτισμού, εξυπηρετεί συμφέροντα, είτε αυτά λέγονται οικονομικά συμφέροντα, είτε απλά λέγονται "εμμονή σε αντιλήψεις, που φτάνει στα επίπεδα φετιχισμού". Και οτιδήποτε πάει κόντρα σε αυτά τα συμφέροντα (στην προκειμένη, την εμμονή με την ύλη), αμέσως πέφτει θύμα χλεβασμού.
Συμφωνώ απόλυτα με την ιδέα ότι καλό είναι (μη σου πω και απαραίτητο) όλοι να ψαχνόμαστε και να φτιάχνουμε και τις δικές μας κοσμοθεωρίες (άλλωστε και εγώ έχω περάσει από πολλά στάδια). Και ναι ο καθένας πρέπει να βρει την δική του αλήθεια.

Συμφωνώ επίσης ότι _μέρος_ της επιστημονικής κοινότητας χρησιμοποιείται και κατευθύνεται από οικονομικά συμφέρονα (από εταιρείες είτε για προώθηση είτε για συγκάλυψη, από την πολιτική κτλ.) και θα πρόσθετα ότι υπάρχει και μέρος της που αυτο-εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα (οικονομικά, επιδοτήσεις κτλ., κοινώς για οικομονικά οφέλη), διαφωνώ όμως με την γενίκευση ότι όλοι είναι έτσι. Όχι μόνο δεν είναι όλοι, αλλα θεωρώ ότι είναι μειοψηφία (κάτω του 50%).

Όσον αφορα αυτό που λες για την εμμονή με την ύλη, δεν το καταλαβαίνω πώς το εννοείς. Είναι σα να λες "οι προγραμματιστές έχουν εμμονή με τον κώδικα" ή "οι μαθηματικοί έχουν εμμονή με νούμερα". Μα, αυτή είναι η ενασχόλησή τους. Συν τοις άλλοις, δεν έχουμε στοιχεία ότι υπάρχει και κάτι άλλο πέραν της ύλης (να πω ότι και τα φωτόνια παρόλο που δεν έχουν μάζα είναι μέρος του "υλικού κόσμου") για να ασχοληθούν και με αυτό.

Η επιστήμη δεν υπάρχει έτσι επειδή μας την βάρεσε, υπάρχει για να εξερευνήσουμε το σύμπαν και τους φυσικούς νόμους που το διέπουν. Είναι ένας τομέας άκρως ανταγωνιστικός (πολλές ιδέες διαφορετικές και συγκρούσεις - και αυτό είναι υγιές), δύσκολος (έχουμε φτάσει σε σημείο τα απλά πράγματα να τα έχουμε βρει και έχουμε δύσκολα προβλήματα) και υπάρχουν εκατομμύρια επιστήμονες σε όλον τον κόσμο. Ως εκ τούτου, όταν κάποιος πάει να κάνει ένα extraordinary claim θα πρέπει να έχει και το αντίστοιχο proof. Κοινώς, δε μπορει να περιμένει κανείς ότι θα πάει κάποιος μη επιστήμονας σε ένα συνέδριο φυσικών που ασχολούνται με το ποιο σωματίδιο δημιουργεί τη βαρυτική δύναμη, να τους πει ότι τη δημιουργεί το ιπτάμενο μακαρονοτέρας και να περιμένει να τον πάρουν στα σοβαρά, εάν δεν έχει αποδείξεις (επιστημονικές) ή εάν η θεωρία του δεν είναι μετρίσιμη ή δεν προβλέπει πράγματα που μπορούν να δοκιμαστούν στην πράξη.

Θα μου πεις (και θα συμφωνήσω) ότι έχουν υπάρξει φορές που το επιστημονικό κατεστημένο διέπραξε λάθη λόγω της εμμονής με τις υπάρχουσες ιδέες, π.χ. στην περίιπτωση του Αινστάιν (αιθέρας - σχετικότητα) ή και παλιότερα του Νεύτωνα. Ναι, αλλά αυτοί (Νεύτων, Αινστάιν) παρουσίασαν νέες "απίθανες" για τα δεδομένα της εποχής θεωρίες που όμως ήταν εντός του πλαισίου της επιστήμης και όχι στη σφαίρα του μεταφυσικού/υπερβατικού και οι θεωρίες τους βασίζονταν σε στοιχεία και επίσης προέβλεψαν πράγματα (τα οποία προέκυπταν από τις θεωρίες τους) τα οποία στη συνέχεια αποδείχτηκαν σωστά. Από την άλλη υπάρχουν στην επιστήμη κολλημένα μυαλά, γεροντάκια που δεν θέλουν να χάσουν τις καρέκλες τους κτλ. κτλ. Όταν όμως μια θεωρία είναι σωστή εν τέλει επικρατεί γιατί δοκιμάζεται μέσω πειραμάτων όπερ και εγένετο και στην περίπτωση του Νεύτωνα και του Αινστάιν και αναγκάστηκαν τα κολλημένα μυαλά να αλλάξουν γνώμη και όλοι μαζί βροντοφωνάξαμε:

"Ουάου, κάναμε λάθος, πολύ χαιρόμαστε γιατί μάθαμε κάτι καινούργιο σήμερα και διορθώσαμε μια λανθασμένη μας αντίληψη και προχωρήσαμε ένα λιθαράκι τη γνώση μας για το σύμπαν. Σε ευχαριστούμε θερμά ω φίλτατε Αινστάιν, είσαι θεός [no pun intended]".

:x
Άβαταρ μέλους
Sofoula
Δημοσιεύσεις: 8248
Εγγραφή: 09 Φεβ 2010 12:08 pm
Τοποθεσία: Quinto sol

Re: Μ. Δανέζης για το 'σωματίδιο του Θεού' και η νέα πραγματ

Δημοσίευση από Sofoula »

Cogito_Ergo_Sum έγραψε:Θεωρώ ότι η καλύτερη μέθοδος (πιο αντικειμενική, με καλύτερα αποτελέσματα και λιγότερα λάθη) που έχουμε βρει ως τώρα για τη διερεύνηση του κόσμου (πραγματικότητας, φυσικών νόμων κτλ κτλ) είναι η επιστημονική μέθοδος.
Μμμ, ενώ γενικά είμαι λίγο στο all hail science, νομίζω πως αυτό είναι το σημείο που με βρίσκει περισσότερο να διαφωνώ... Στο ότι η διερεύνηση του κόσμου μέσα από την επιστήμη είναι για μένα και πολύ αργή και πολύ περιοριστική και πολύ αποστασιοποιημένη από την ολότητα του ανθρώπου... :x
I have loved the stars too fondly to be fearful of the night...

Εικόνα
Άβαταρ μέλους
lazaros
Δημοσιεύσεις: 8224
Εγγραφή: 05 Οκτ 2012 11:06 pm

Re: Μ.Δανέζης για το 'σωματίδιο του Θεού' & η νέα πραγματικό

Δημοσίευση από lazaros »

@};- @};- @};-
Είσαι Αγάπη...Αν αυτό το αποδεχτείς και δεν το πολεμάς, τούτος ο θεός θα εξαφανιστεί από το Σύμπαν σου...
... "η Ψυχή δεν παίρνει αξίες από αυτό που κάνεις, αλλά από αυτό που νιώθεις όταν το κάνεις..." Β.Ν.
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: Μ.Δανέζης για το 'σωματίδιο του Θεού' & η νέα πραγματικό

Δημοσίευση από Vasoula »

Ρεζουμέ: Για μένα η πραγματικότητα είναι μία, ο φυσικός κόσμος δηλαδή (ή υλικός εάν προτιμάει κάποιος - αν και ο όρος δε μου πολυαρέσει γιατί χρησιμοποιείται με μία υποτιμητική χροιά συνήθως) και οι αλήθειες (ερμηνείες) πολλές όσες και οι άνθρωποι. Ενίοτε είναι και πιο πολλές από τους ανθρώπους γιατί κάποιοι διαφωνούμε και με τον εαυτό μας (ο υποφαινόμενος το κάνει συχνά). Θεωρώ ότι η καλύτερη μέθοδος (πιο αντικειμενική, με καλύτερα αποτελέσματα και λιγότερα λάθη) που έχουμε βρει ως τώρα για τη διερεύνηση του κόσμου (πραγματικότητας, φυσικών νόμων κτλ κτλ) είναι η επιστημονική μέθοδος.

Διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον τους διαλόγους σας :)
Μου θυμίζει το παρελθόν μου, όπου αναζητούσα την σχέση με τον Θεό μεταξύ φιλοσόφων, εσωτεριστών, επιστημόνων, θρησκειολόγων και ιδεαλιστών... Κανείς τους δεν με έπεισε για τον Δρόμο του, γιατί όλα ήταν θεωρίες...Στην Ζωή τους όλοι τούτοι που γνώρισα ήταν έρμαια των παθών τους και των ψυχολογικών τους περιεχομένων...


Η πραγματικότητα όντως είναι ο Φυσικός Κόσμος, Αντρέα...Η αλήθεια όμως δεν βρίσκεται παρά σε εκείνους που κατάφεραν να "δαμάσουν" την θεωρία και να την κάνουν Πράξη Ζωής, υπερβαίνοντας το φαινόμενο του ανθρωπάκου...Συνήθως η θεωρία ψάχνει οπαδούς, ενώ η αλήθεια δίνει στον καθένα την ελευθερία να είναι όπως νομίζει...

Η έρευνα είναι ένας σημαντικός τομέας της Ζωής μας, αλλά δεν αρκεί για να διευρύνει την αντίληψη μας και να της δώσει Ποιότητα και Αξία...Η Ζωή δεν είναι θέμα ευφυΐας...
Και αν πιστεύεις μόνο σε τούτον τον Φυσικό Κόσμο ίσως ακόμα δεν έχεις ανάγκη να ερευνήσεις τον άνθρωπο και τους Νόμους που τον διέπουν, ώστε να μπορεί να είναι "άρτιο" Ον και όχι μισό και παθιασμένο με τους φόβους του...
Γιατί καλό είναι να ερευνούμε το Σύμπαν (πνευματικό ή υλικό) με βάση τους Νόμους της Επιστήμης, αλλά τον άνθρωπο δυστυχώς τούτες οι έρευνες τον άφησαν απ' έξω...εσωτερικά τουλάχιστον!
Και νομίζω ότι μου είναι πιο σημαντικός ο άνθρωπος που ζει στον Φυσικό Κόσμο, από το να γνωρίζω που θα ζήσει μετά και να το φιλοσοφήσω επιστημονικά...

Για εμένα κάθε φιλοσοφικό ζήτημα είναι ζήτημα μόνο Ζωής ή Θανάτου...δηλαδή εφαρμογής κάθε στοιχείου της Υπαρξης μας, σαν Ζωντανά Όντα, ή σαν απλά όντα που ζουν...Για εμένα τα πάντα είναι Σύνθεση και όχι αποσύνθεση...



:x :x :x :x
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Cogito_Ergo_Sum
Δημοσιεύσεις: 19
Εγγραφή: 20 Ιαν 2015 11:36 am

Re: Μ.Δανέζης για το 'σωματίδιο του Θεού' & η νέα πραγματικό

Δημοσίευση από Cogito_Ergo_Sum »

Vasoula έγραψε:
Ρεζουμέ: Για μένα η πραγματικότητα είναι μία, ο φυσικός κόσμος δηλαδή (ή υλικός εάν προτιμάει κάποιος - αν και ο όρος δε μου πολυαρέσει γιατί χρησιμοποιείται με μία υποτιμητική χροιά συνήθως) και οι αλήθειες (ερμηνείες) πολλές όσες και οι άνθρωποι. Ενίοτε είναι και πιο πολλές από τους ανθρώπους γιατί κάποιοι διαφωνούμε και με τον εαυτό μας (ο υποφαινόμενος το κάνει συχνά). Θεωρώ ότι η καλύτερη μέθοδος (πιο αντικειμενική, με καλύτερα αποτελέσματα και λιγότερα λάθη) που έχουμε βρει ως τώρα για τη διερεύνηση του κόσμου (πραγματικότητας, φυσικών νόμων κτλ κτλ) είναι η επιστημονική μέθοδος.

Διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον τους διαλόγους σας :)
Μου θυμίζει το παρελθόν μου, όπου αναζητούσα την σχέση με τον Θεό μεταξύ φιλοσόφων, εσωτεριστών, επιστημόνων, θρησκειολόγων και ιδεαλιστών... Κανείς τους δεν με έπεισε για τον Δρόμο του, γιατί όλα ήταν θεωρίες...Στην Ζωή τους όλοι τούτοι που γνώρισα ήταν έρμαια των παθών τους και των ψυχολογικών τους περιεχομένων...


Η πραγματικότητα όντως είναι ο Φυσικός Κόσμος, Αντρέα...Η αλήθεια όμως δεν βρίσκεται παρά σε εκείνους που κατάφεραν να "δαμάσουν" την θεωρία και να την κάνουν Πράξη Ζωής, υπερβαίνοντας το φαινόμενο του ανθρωπάκου...Συνήθως η θεωρία ψάχνει οπαδούς, ενώ η αλήθεια δίνει στον καθένα την ελευθερία να είναι όπως νομίζει...

Η έρευνα είναι ένας σημαντικός τομέας της Ζωής μας, αλλά δεν αρκεί για να διευρύνει την αντίληψη μας και να της δώσει Ποιότητα και Αξία...Η Ζωή δεν είναι θέμα ευφυΐας...
Και αν πιστεύεις μόνο σε τούτον τον Φυσικό Κόσμο ίσως ακόμα δεν έχεις ανάγκη να ερευνήσεις τον άνθρωπο και τους Νόμους που τον διέπουν, ώστε να μπορεί να είναι "άρτιο" Ον και όχι μισό και παθιασμένο με τους φόβους του...
Γιατί καλό είναι να ερευνούμε το Σύμπαν (πνευματικό ή υλικό) με βάση τους Νόμους της Επιστήμης, αλλά τον άνθρωπο δυστυχώς τούτες οι έρευνες τον άφησαν απ' έξω...εσωτερικά τουλάχιστον!
Και νομίζω ότι μου είναι πιο σημαντικός ο άνθρωπος που ζει στον Φυσικό Κόσμο, από το να γνωρίζω που θα ζήσει μετά και να το φιλοσοφήσω επιστημονικά...



:x :x :x :x
Βάσω καλημέρα και σε ευχαριστώ για το input σου!

Θα προσπαθήσω να πω με άλλα λόγια αυτό που λες. Η επιστήμη ασχολείται αποκλειστικά και μόνο με τον τρόπο λειτουργίας του φυσικού κόσμου. Ούτε ασχολείται ούτε την αφορά το πώς επιλέγει κανείς να ζήσει τη ζωή του, οι ηθικές του αξίες, ο σκοπός της ζωής του, το επίπεδο αυτογνωσίας, οι αξίες και η ποιότητα κτλ. Μέχρι ενός σημείου την ενδιαφέρουν οι ανθρώπινες συμπεριφορές, το πώς και το γιατί (ψυχολογία (μονάδα), κοινωνιολογία (ομάδα), νευροεπιστήμες), αλλά η επιστήμη δεν έχει σκοπό να κατευθύνει τον άνθρωπο ή να τον "βοηθήσει" να ανακαλύψει τον εαυτό του.

Ούτως η άλλως η εξερεύνηση του σύμπαντος και των νόμων που το διέπουν είναι ήδη μια δύσκολη υπόθεση και η ανθρώπινη συμπεριφορά είναι αρκετά πολύπλοκη και δεν μπορούμε ακόμη να την ερμηνεύσουμε με ακρίβεια (γι' αυτό και οι παραπάνω επιστήμες δεν είναι θετικές επιστήμες).

Από την άλλη, στοιχειώδης γνώση και κυρίως κατανόηση της επιστήμης μπορεί να σε κάνει καλύτερο άνθρωπο (όπως ορίζω εγώ το "καλός άνθρωπος"). Μπορεί να σε κάνει λιγότερο ρατσιστή (βιολογία, εξέλιξη, επιμειξίες), μπορεί να σε κάνει λιγότερο εύπιστο στα "θαύματα" (π.χ. εικόνες που δακρύζουν, κτλ. κτλ.). Θα μπορούσα να συνεχίσω και με άλλα μπορεί, αλλά νομίζω το πόιντ το έδωσα. Γενικότερα θα βοηθήσει σε πολλούς τομείς αλλα κυρίως θα σε κάνει ταυτόχρονα πιο ανοιχτόμυαλο (προφανώς με τα αντίστοιχα πειστήρια) με πιο ολοκληρωμένη σκέψη για το πώς λειτουργεί ο κόσμος.

Τον καθοδηγητικό ρόλο (ως προς το ηθικολογικό κομμάτι, το κομμάτι του σκοπού της ζωής, της ποιότητας της ζωής που ζει κανείς κτλ.) τον αναλαμβάνει συνήθως (συχνά με καταστροφικά αποτελέσματα) η οικογένεια, η πολιτεία, η θρησκεία και σε μικρότερο βαθμό (για όσους καταφέρνουν να απεξαρτηθούν από τις τρεις παραπάνω επιρροές) τα βιβλία, οι ανταλλαγές απόψεων με άλλους ανθρώπους και η προσωπική ή συλλογική αναζήτηση με ποικίλους τρόπους.

Εννοείται ότι η ζωή δεν είναι θέμα ευφυίας, το να είναι κανείς ευτυχισμένος δεν είναι συνάρτηση της ευφυίας (μάλιστα μερικές φορές μπορεί να βρίσκονται σε αντιστρόφως ανάλογη σχέση [χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όσοι είναι ευτυχισμένοι είναι ηλίθιοι]). Άλλωστε υπάρχουν πολλές ιδιοφυίες που ζουν δυστυχισμένες ζωές. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που συντελούν στο να ζει κάποιος μια ευτυχισμένη ζωή, όπως το να τα έχει βρει με τον εαυτό του (να τον έχει αποδεχτεί), το να ξέρει που βρίσκεται και που θέλει να πάει (αυτό που από την Σοφία ξέρω ότι αποκαλείται "να είναι συνειδητός"), να έχει μια αρμονική και συνεπή επαφή με τον εαυτό του και με το περιβάλλον του κτλ.

Δεν είναι ότι πιστεύω μόνο στον φυσικό κόσμο, για μένα δεν είναι θέμα πίστης στον φυσικό κόσμο γιατί ο φυσικός κόσμος απλά υπάρχει, δεν χρειάζεται να πιστεύει κανείς σε αυτό, είναι (για μένα) θέμα μη-πίστης σε κάποιον άυλο/υπερβατικό/μεταφυσικό κόσμο. Έχω περάσει από αρκετά στάδια και κάποτε πίστευα σε διάφορα υπερβατικά μοντέλα, αλλά στην παρούσα φάση (που βρίσκομαι εδώ και 10 περίπου χρόνια) δεν θεωρώ απαραίτητη την ύπαρξη ενός μεταφυσικού υποβάθρου που θα υποστηρίζει την έρευνα για τον εαυτό μας και για να ζήσουμε μια ευτυχισμένη ζωή. Μπορούμε - θεωρώ - να ερευνήσουμε τον εαυτό μας και να φτιάξουμε ηθικολογικά μοντέλα χωρίς την ανάγκη να χρειαστούμε κάποιο (άνωθεν) εργαλείο πέρα από τον φυσικό κόσμο.

Θα έλεγα ότι σε μεγάλο βαθμό (ως προς το ηθικολογικό κομμάτι και τη λειτουργία της μονάδας στο σύνολο) με καλύπτει ο κοσμικός ανθρωπισμός (http://en.wikipedia.org/wiki/Secular_humanism" onclick="window.open(this.href);return false;). Από την άλλη, ως προς την αυτογνωσία & την ποιότητα ζωής, μέσα από πολλές συζητήσεις με τη Σοφία, έχω βρει εξαιρετικά όμορφα (και προφανώς βοηθητικά) πολλά κομμάτια από όσα μου έχει πει (τα οποία με έχουν κάνει π.χ. να δω πράγματα για μένα που δεν τα έβλεπα πριν).

:x

Επιστροφή στο “ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ”