"...Πού βαδίζεις ή πού πας;"

Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23393
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

"...Πού βαδίζεις ή πού πας;"

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

Χωρίς τίποτα να υπάρχει πια
απλά περπατάς.
Αλλά εκεί τί να κοιτάξεις;
Πού βαδίζεις ή πού πας;
[13/6/2007]

Τελικά τί είναι σημαντικό στην ζωή; Να δημιουργούμε κάτι (είτε αυτό είναι καριέρα, είτε οικογένεια, είτε τέχνη κλπ) μακροπρόθεσμα ή να εστιάσουμε όλη μας την ζωή στο κάθε δευτερόλεπτο που περνάει;

Για να δημιουργήσεις το οτιδήποτε, χρειάζεται να του δώσεις ενέργεια. Για να την βρεις αυτήν την ενέργεια, πρέπει να την δεσμεύσεις από κάπου αλλού. Αυτό που με απλά λόγια λένε "χάνεις κάτι για να κερδίσεις κάτι άλλο".

Επίσης, το σημαντικότερο μότο που υπάρχει γενικά στον εσωτερισμό είναι το "ζήσε την στιγμή", δηλαδή να επικεντρώσεις την ζωή σου στο παρόν και μόνο στο παρόν, χωρίς να σκέφτεσαι ούτε παρελθόν ούτε μέλλον.

Όμως εδώ προκύπτει ένα τεράστιο πρόβλημα.

Θα σας διηγηθώ λίγο την ζωή μου:

Είμαι ένας φοιτητής που τελειώνει σάρτα-πάρτα το δεύτερο έτος της σχολής του. Ταυτόχρονα κάνει μαθήματα κλασσικού τραγουδιού, όπου και έχει ένα εμφανές ταλέντο και αυτό που λένε "προοπτικές".

’μα θελήσω να δημιουργήσω κάτι στην ζωή μου ως σύνολο (λ.χ. να αφιερωθώ στο τραγούδι), πρέπει να κάνω αρκετές θυσίες και να θέσω αρκετούς περιορισμούς στην ζωή μου. Έτσι όμως χάνω το "ζήσε την στιγμή".

’μα θελήσω να "ζήσω την στιγμή", δεν θα μπορέσω να δεσμεύσω την απαραίτητη ενέργεια για να δημιουργήσω κάτι μακρυπρόθεσμο. Και αυτό, γιατί η κάθε στιγμή που θα την ζω, θα με πηγαίνει από εδώ και από εκεί και για να γίνει αυτό, θα πρέπει να είμαι ελεύθερος από την όποια δέσμευση. ’ρα τόσο την σχολή όσο και το τραγούδι ουσιαστικά θα τα παρατήσω.

Από την άλλη, υπάρχει και το ρητό "πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει πολλά, αλλά αυτός που δεν θέλει τίποτα". Κοινώς, δεν έχει νόημα να θέλω να δημιουργήσω κάτι μεγάλο και μακρυπρόθεσμο στην ζωή μου, αλλά πρέπει να μάθω να χαίρομαι με το ελάχιστο ή και με το τίποτα.

’ρα λοιπόν δεν έχει νόημα ούτε η σχολή, ούτε το ωδείο, ούτε τίποτα. Ουσιαστικά, αυτό που βγαίνει ως αποτέλεσμα είναι να τα παρατήσω όλα, να βρίσκω ευκαιριακές δουλειές για τα προς το ζειν και από εκεί και πέρα να ζω μία ανέμελη ζωή, χωρίς προβλήματα και σκοτούρες, κοινώς να "ζω την στιγμή". Χωρίς καμία δέσμευση και απολύτως ελεύθερος.

Γιατί το μόνο που μου προσφέρουν όλα αυτά, είναι μία σιγουριά για το μέλλον και μία προοπτική καταξίωσης. Όμως, εκτός το ότι αυτή η καταξίωση δεν είναι τίποτ'άλλο από ένα ακόμα κοινωνικό πρότυπο και ουσιαστικά δεν (θα'πρεπε να) σημαίνει τίποτα για μένα, η "σιγουριά" που προσφέρεται δεν είναι ντε και τίποτα το τόσο σίγουρο. ’σε δε που, άμα "ζω την στιγμή", δεν θα έχω καμία απολύτως ανησυχία για το αύριο, οπότε δεν θα με απασχολεί το θέμα.

Θα μου πείτε για τις φιλοδοξίες και τα λοιπά. Μα και αυτές πρότυπα είναι και ανάγκες που πηγάζουν από ένα εσωτερικό κενό και άρα οφείλουν να δουλευτούν και να εκμηδενιστούν. ’σε που άμα πάλι "ζω την στιγμή", δεν θα'πρεπε να έχω καμία φιλοδοξία, γιατί αυτές υπάγονται στο μέλλον, το οποίο και δεν θα με απασχολεί.

Θα μου πείτε πάλι για το "επιδή το αγαπάς". Γιατί να επιλέξω όμως κάτι το οποίο θα μου στερίσει το "ζήσε την στιγμή", από στιγμής που μπορώ να έχω τον ίδιο και μεγαλύτερο βαθμό ευτηχίας άμα δεν το κάνω και "ζω την στιγμή", γεμάτος γαλήνη, ευτηχία και τα λοιπα;

Θα μου πείτε ότι θα φτάσω στα εξήντα μου και δεν θα'χω να φάω. Πρώτον αυτό πάλι θα ανήκει στο μέλλον, οπότε πάλι δεν θα με απασχολεί και δεύτερον θα έχω μάθει να βρίσκω την χαρά οπουδήποτε, άρα δεν θα έχω πρόβλημα. Ίσως και να πεθάνω, αλλά και αυτό δεν θα μου είναι πρόβλημα.

Και θα πεθάνω ευτυχισμένος για την ζωή που έζησα και για όλες τις εμπειρίες που είχα, από τις οποίες ένα μεγάλο μέρος θα είχα στερηθεί άμα δεν "ζούσα την στιγμή".

Τί έχετε να πείτε επί του θέματος; Παρ'όλο που προσπαθώ να σκέφτομαι λογικά, πάντα ξέρω ότι κάπου μπορεί να κάνω λάθος. Εγώ προς το παρών δεν βρίσκω ούτε ένα ψεγάδι. Εσείς τί λέτε;
Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Θοδωρή μου
Σωστοί προβληματισμοι. Πολλά έχουμε ακούσει για το «ζήσε την στιγμή» και φυσικό είναι να μπερδευόμαστε.
Ξέρεις ότι ό,τι λέω είναι βιωματικό. Δεν μπορώ παρά να μιλήσω μέσα από βιώματα, που φέρνουν στην επίγνωση. Αλλιώς θα ήταν μόνο γνώση, άκυρη μερικές φορές, αφού δεν θα μπορούσα να την «εντάξω» στην ζωή μου.

Στην αρχή είχα φιλοδοξίες. Σπούδασα, ήθελα να κυνηγήσω το όνειρό μου, δεν ήθελα δημόσιο…Είχα δύο δρόμους τότε. Ο ένας της «κοινωνίας», ο άλλος του «πνεύματος». Δεν μπορούσα να τα ισορροπήσω…εγκατέλειψα τον έναν, φυσικά τον δεύτερο. Και ξεκίνησα την διαδρομή της επιβίωσης…Σκληρή και χωρίς ίχνος «αγάπης» όυσιαστικής. Και έτσι αρρώστησα.
Γιατί η ψυχή μου είχε το σχέδιο της, και εγώ της το «χάλασα», δεσμευμένη από το εγώ μου που έλεγε, για να είσαι κοινωνικά αποδεκτή «πρέπει» να κάνεις αυτό!
΄Εκανα αυτό, που το εγώ μου, χωρίς ίχνος ευαισθησίας, με οδηγούσε.

΄Όταν διαπίστωσα ότι το «εγώ» έχει ένα σωρό μνήμες από κοινωνικά, θρησκευτικά ακόμα και οικογενειακά πρότυπα, όταν αντιληφθηκα ότι ακόμα και οι μνήμες οι προγονικές βρίσκονται στα κύτταρά μας, τότε άρχισα την αντίστροφη μέτρηση. Ξαναγύρισα στο σημείο Ο! Εκεί που είναι σκοτάδι. Για να βρω επιτέλους τι είμαι.
Παράλληλα «ζούσα» και μέσα στην κοινωνία, γιατί οι υποχρεώσεις μου δεν με άφήναν να «απολαύσω» το σκοτάδι μου!

Σήμερα, μπορώ να σου πω, μέσα από την δική μου έρέυνα, μέσα από τον δικό μου πειραματισμό, ότι τελικά δεν έχει σημασία το «τι κάνουμε»!
Δεν έχει σημασία η εργασία μας, δεν έχει σημασία αν παντρευτούμε και κάνουμε παιδιά!
Ο σκοπός της ύπαρξης μας βρίσκεται μακριά από οτιδήποτε έχουμε αντιληφθεί σαν σκοπό.
Ο μοναδικός μας σκοπός είναι η εκδήλωση του πνεύματος.
΄Όταν λοιπόν «φθάσεις» σ’ αυτήν την αντίληψη, την βιώνεις κιόλας! Αλλιώς παραμένει μόνο αντίληψη και ωραία λόγια!
Το πνεύμα εκδηλώνεται σε κάθε σου στιγμή. Είτε γελάς, είτε κλαις, είτε εργάζεσαι, είτε ερωτεύεσαι. Κάθε στιγμή σου είναι γεμάτη από θεϊκότητα, κάθε στιγμή σου είναι και μια ανάσα μέσα στην θεότητα, κάθε στιγμή σου αγαπάς. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα άλλο να κάνεις…

΄Ετσι δεν έχει πια σημασία αν «τραγουδάς», ή αν κάνεις περιστασιακές εργασίες.
Δεν έχει σημασία αν παντρευτείς, αν κάνεις παιδιά, αν εργάζεσαι σε μια εργασία που αγαπάς, αν εργάζεσαι σε μια εργασία που δεν αγαπάς.

Η εκδήλωση του πνεύματος σε οδηγεί κάθε στιγμή να επιλέγεις την ζωή.
Την χαρά της, την θαυμάσια πραγματικότητα της 3ης διάστασης, που όμως γνωρίζεις ότι δεν είναι η ουσία της ζωής. ΄Εχεις ανακαλύψει την αιωνιότητα και το «παιχνίδι»!!!
Και τότε πραγματικά ζεις κάθε στιγμή με επίγνωση!
Κάθε στιγμή, που βρίσκεσαι εδώ είναι και μία επίγνωση των θαυμάτων που μπορείς να πραγματοποιήσεις.
΄Ετσι αποδεσμεύεσαι από όλα τα «γήινα» πρότυπα, από γάμους και παιδιά, από θεό που τιμωρεί, από ένα Σύμπαν που σε αφήνει μόνο σου!
Η μνήμη της θεϊκότητας επανέρχεται και αντιλαμβάνεσαι ότι ο σκοπός σου δεν είναι να γίνεις ένας δεύτερος Ιησούς, που οδηγούσε τους ανθρώπους μεσα από την διδασκαλία του και την θυσία του, αλλά ο σκοπός σου είναι να συναντήσεις τον Χριστό μέσα σου και να πορευθείτε με επίγνωση.
Αυτό όμως προϋποθέτει γνώση του Εαυτού. Αυτό προϋποθέτει «θεραπεία» από ότι τώρα σε φοβίζει και σε προβληματίζει.
Δεν κλείνεις τα μάτια στα προβλήματα στην ανθρωπότητα, απλά δεν αντιδράς πια, αλλά δρας!!
Μέσα σ’ αυτήν την δράσή, περιέχονται όλα όσα θα έκανες χωρίς το πνεύμα και θα σε οδηγούσαν σε πόνο. Η δράση σου τώρα είναι γεμάτη με ζωή!!! Ζωή σε όλα τα επίπεδα και όχι μόνο εδώ! Ζωή με ουσία, που λέω!!!

Αυτή είναι η απάντησή μου στους προβληματισμούς σου. Αν δεν βρεις τον Εαυτό, θα αγωνίζεσαι να βρεις…Και αυτό θα σε οδηγεί μακριά από την χαρά της ζωής.
Δεν μπορείς να ζεις την στιγμή, το δευτερόλεπτο, με ουσία, αν αυτήν την ουσία δεν την βρεις πρώτα μέσα στον Εαυτό σου!!!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
galazia_sfaira
Δημοσιεύσεις: 10143
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
Τοποθεσία: Μυτιλήνη

Δημοσίευση από galazia_sfaira »

Θοδωρή αν βρείς τον εαυτο σου,αν ανακαλυψεις τους φόβους σου και τις πεποιθήσεις που κρατάν δεμενα τα φτερά σου.........τοτε το άφημα είναι δημιουργία.Αφήνομαι δεν σημάινει δεν ονειρέυομαι,αλλα ονειρέυομαι και δημιουργω τα όνειρά μου,δημιουργώ τον εαυτο μου όχι όμως βασει των ενσωματωμένων "νόμων"αλλα βάσει της ψυχής μου.Δεν δημιουργω τον εαυτο μου βασει των συνθηκών αλλα βάσει των εσωτερικών αναγκών.Πού καταλαβαινεις την διαφορα;Το ένα σε κουράζει και σε θλίβει,το αλλο σε κανει και πετάς και εναρμονίζεσαι με το σύμπαν.Επίσης μπορεί προκειμενου να δημιουργησεις τον εαυτο σου να κανεις και κατι αλλο αλλα θα το κανεις με πλήρη επιγνωση,και θα το αντεχεις,θα ειναι παραπλευρη λύση κι όχι δημιουργία,αλλα με στόχο την δημιουργία.
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

αλλά πρέπει να μάθω να χαίρομαι με το ελάχιστο ή και με το τίποτα.
Θοδωρή "πάρτο αλλιώς"....

Ποιός το είπε αυτό?
"Πρέπει"???

΄Οποιος το είπε ή το λέει δεν είναι σοφός, αλλά ανόητος!

Αναζητάμε τα πάντα! Βρίσκουμε τα πάντα!΄Εχουμε τα πάντα!
Και τότε, μόνο τότε, δεν χρειαζόμαστε τίποτα!!!

Αλλιώς θα είμαστε πάντα "στερημένοι"!!!

Τα "πάντα" είναι δικαίωμά μας!
Απλά δεν το πιστεύουμε...

Το να "παίζεις" με την ζωή δεν σημαίνει "παραιτούμαι από τις χαρές της".
Σημαίνει ότι έχεις επίγνωση του "παιχνιδιού"...

Και δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι "στέκομαι παθητικά απέναντι στην ζωή"...

Δεν σημαίνει ότι δεν αντιδρώ, αλλά ούτε και αντιδρώ...
Η ζωή σημαίνει απλά "δρω"!!!

Είμαι "μέσα" στην ζωή...και όχι επισκέπτης της!
Δεν περιμένω να με βρει ο "θεός", αλλά τον "βρίσκω" εγώ!

Δεν περιμένω να ζήσω...αλλά ζω!

Εκεί είναι οι διαφορές!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Και θα ήθελα να συμπληρώσω...

Το να "θαυμάζεις" τον τρόπο ζωής ενός ανθρώπου, είναι απλά αντίδραση.

Δράση είναι να κατανοήσεις την μοναδικότητα του δικού σου δρόμου και να τον διαβείς ως το τέλος! Με ότι προκλήσεις έχει για σένα. ΄Οσο προχωράς, τόσο πιο πολύ θα συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει "μοντέλο ευτυχισμένης ζωής", αλλά υπάρχει η απόφαση σου για την ζωή σου!!! Που χτίζεται μέσα από την άρνηση, τον θυμό, την αγάπη, τον πόνο, την ζήλεια, την λαχτάρα, την συγνώμη, τον φόβο, την ευγνωμοσύνη, την αφοσίωση, την ταπεινότητα.

Και όταν χτιστεί γερά με όλα αυτά, τότε τίποτα δεν θα έχει μείνει που δεν θα το περιέχει. Θα τα έχει όλα! Γι' αυτό θα είναι και τόσο γεμάτη από όλα, που δεν θα χρειάζεται να "θαυμάζει" κανένός άλλου την ζωή!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23393
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

Σας ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σας. Παρ'όλο που δεν έχω καταλήξει ακόμα και είμαι στην φάση του "δεν ξέρω" (το πρώτο βασικό βήμα ίσως), με βοηθήσατε να το δω και από άλλη οπτική γωνία. :)
Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Emmaki
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 13192
Εγγραφή: 26 Απρ 2007 11:03 am
Τοποθεσία: Pandora!!

Δημοσίευση από Emmaki »

Αναρωτιόμουν ποιός θα μπορούσε να είναι ο σκοπός μας σαν άνθρωποι.....

Αφού ανακάλυψα ποιός είναι ο σκοπός γενικά του ανθρώπου κάτι μου έλειπε!!!!Δε μου έφτανε.......

Έτσι ανακάλυψα μετά απο αρκετές σφαλιάρες και εξερευνήσεις και δουλειά...και βοήθεια απο μνήμες....τον δικό μου, προσωπικό σκοπό!!!

Γιατί όλοι έχουν έναν κοινό και έναν προσωπικό σκοπό......!!!
Αρκεί να κοιτάξουμε μέσα μας.... :D
Άβαταρ μέλους
galazia_sfaira
Δημοσιεύσεις: 10143
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
Τοποθεσία: Μυτιλήνη

Δημοσίευση από galazia_sfaira »

Ετσι είναι Εμμανουέλα.Υπαρχει ένας σκοπός για όλους.Παρατηρείς την ζωή σου και σε οδηγεί σε αυτόν,αρκει να είσαι ανοιχτός να "δείς" γιατί στην πραγματικότητα ο Εαυτος μας μας το κραυγάζει.
Eγώ είμαι εσύ και Εσύ είμαι Εγω!

"Αφίεσθε Ημών"
Άβαταρ μέλους
Emmaki
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 13192
Εγγραφή: 26 Απρ 2007 11:03 am
Τοποθεσία: Pandora!!

Δημοσίευση από Emmaki »

Ναι Καλλιοπάκι μου....πέρα απο τον κοινό...υπάρχει και ο δικός μας για να κερεδίσουμε εμπειρία, να πάρουμε τα μαθήματα μας για να φτάσουμε κάποια στιγμή στον έναν και μοναδικό...τον κοινό σκοπό!!!

Το να τον βρεις είναι λίγο περίπλοκο...αλλά αλήθεια αν παρατηρήσεις τα σημάδια σε αυτή σου τη ζωή και με μια μικρή βοήθεια κάποιας προηγούμενης....έχεις ανακαλύψει τον θησαυρό σου!!!!!! :wink:
Άβαταρ μέλους
galazia_sfaira
Δημοσιεύσεις: 10143
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
Τοποθεσία: Μυτιλήνη

Δημοσίευση από galazia_sfaira »

Το ΄"ξέρω"ότι έχει σχέση με τα παλιά....αλλά δεν ξέρω πως το "ξέρω".Ακαταλαβίστικο φαίνεται αλλά...............
Eγώ είμαι εσύ και Εσύ είμαι Εγω!

"Αφίεσθε Ημών"
Άβαταρ μέλους
Emmaki
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 13192
Εγγραφή: 26 Απρ 2007 11:03 am
Τοποθεσία: Pandora!!

Δημοσίευση από Emmaki »

Καλλιοπάκι μου αλήθεια το ξέρω πολύ καλά πόσο ακαταλαβίστικό φαίνεται...γιατί τυρανιόμουν πολύ με αυτό το θέμα....έψαχνα συνεχώς απαντήσεις...και μονίμως έκανα ερωτήσεις....

Ειλικρινά....τα σημάδια σε οδηγούν...όταν αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο να νιώσει για ποιόν ακριβώς το λόγο είσαι εδώ θα το μάθεις...
Είσαι εδώ...και αυτό είναι το πρώτο βήμα....τα επόμενα θα έρθουν καλή μου! :D :D
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Εμμανουέλα όχι ακριβώς "σκοπός", αλλά "σχέδιο"...

Ο σκοπός μας είναι κοινός σαν ανθρωπότητα, το "σχέδιο" μας προωθεί την ατομική μας εξέλιξη...

Δεν υπάρχει ψυχή σε ενσάρκωση χωρίς σχέδιο...Υπάρχει η απόλυτη τάξη του Σύμπαντος, μέσα στην αταξία της 3ης διάστασης...

όλα τα επίπεδα είναι τέλεια...

Γι' αυτό σεβόμαστε του καθενός τις επιλογές...δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το σχέδιο του πάντα...

όταν όμως προχωρήσεις αρκετά στον "δρόμο", τότε μπορείς να "νιώσεις" το σχέδιο του καθενός και να τον βοηθήσεις να το "θυμηθεί" και ο ίδιος...΄Ισως πολλές φορές και μέσα από την σιωπή σου...
Η αποδοχή και η αγάπη είναι τα εργαλεία μας, όταν απλώνουμε "χέρι βοηθείας", μόνο από αγνότητα και όχι σαν ταμπέλα του εγώ που θέλει να χρισθεί "θεραπευτής" "σωτήρας" και ό,τι άλλο.
Η αγνότητα περιέχεται μέσα στον Ανώτερο Εαυτό μας, με τον οποίον συνδεόμαστε με άρρηκτους δεσμούς. Μετά γνωρίζεις... :D
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Emmaki
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 13192
Εγγραφή: 26 Απρ 2007 11:03 am
Τοποθεσία: Pandora!!

Δημοσίευση από Emmaki »

Ακριβώς Βάσω........σχέδιο!!!

Εξελικτικό σχέδιο ψυχής..........που κάποια στιγμή.... σε ενώνει με την πηγή!!!!!!!!!

:D
Rainmaker
Δημοσιεύσεις: 5284
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 1:04 pm

Δημοσίευση από Rainmaker »

Το να βρείς και να αποδεχτείς αυτό το σχέδιο όμως είναι δύσκολο.. και καμιά φορά ίσως είναι καλύτερα να το ζήσεις χωρίς να το αναλύσεις πολύ.. Αν προχωράμε όλοι με αγάπη και σεβασμό και τις αισθήσεις μας σε εγρήγορση.. σίγουρα το σχέδιο θα ολοκληρωθεί..
κατα την ταπεινή μου άποψη βέβαια..
Άβαταρ μέλους
Qisan
Δημοσιεύσεις: 1151
Εγγραφή: 16 Μάιος 2007 5:57 pm
Τοποθεσία: Σχερια

Δημοσίευση από Qisan »

Ilias έγραψε:Το να βρείς και να αποδεχτείς αυτό το σχέδιο όμως είναι δύσκολο....
Δυστυχως τα λογια ( της λογικης ) ειναι μεριστικα και μας μπερδεβουν ... ενω το συμπαν ειναι Αμεριστο Ενωμενο και Αδιαιρετο ..... Εντουτοις θα πρσπαθησω να πω και εγω κατι ... με κυνδινο να μπερδεψω κι'αλλο το πραμα ......
- Η ζωη το ανθρωπου ειναι ιδωτικη στην κοινωνικη της διασταση ... και ανατραφηκαμε με την κοινωνικη-πολιτιστικη φορμα της .
- Η ζωη του ανθρωπου στην κοσμικη της διασταση ειναι αυστηρα προσωπικη και καθε εξελιξη μονο βιωματικη μπορει να ειναι ...
Ενας δρομος που για "σενα" ειναι ο " δικος σου " και ο καταλληλατερος δεν ειναι απαραιτητα και και ο προσφοροτερος για "μενα" ...
Για να βαλουμε λοιπον τα πραγματα στην κοσμικη τους διασταση αρχιζουμε με την αποδοχη του περπωμενου μας ( ο καθενας το δικο του ) αυτο εννοουμε με την " Ταπεινοφρωσηνη " . [ Η χρηστιανικη ταπεινοτητα ειναι κατι αλλο ] . Οταν γινει αυτο, που γινεται σταδιακα , βαζουμε την ζωη μας αναμεσα σε αυτους που εχουν για πεπρωμενο το πεπρωμενο των ανθρωπων σαν φωτεινα ονταν ... και οπως καταλαβαινετε ειναι εντελως διαφορετικο διοτι το σχεδιο ενυπαρχει στο πεπρωμενο . Ετσι
η αποδοχη του κοινωνικου μας ρολου μας οδηγει σαν ατομα κοινωνικα ενω η αποδοχη του πεπρωμενου μας σαν φωτεινα ονταν μας οδηγει στο φως ... στο συμπαν ... στο απειρο ... :-)
La culture c est comme la confiture , moins on en a plus on l etale

Επιστροφή στο “ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ”