Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΑΝ ΘΕΩΡΙΑ...ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ

[elenaki]

Σκεφτόμουν πως όλο το φόρουμ μας είναι ένας απίστευτος Θησαυρός Γνώσης και Αλήθειας!

Δεν υπερβάλλω καθόλου όταν τον "συγκρίνω" με την Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας!

Ενα δικιο το'χεις Δημητρουλα μου!!!

[Θοδωράκος]

Σκεφτόμουν πως όλο το φόρουμ μας είναι ένας απίστευτος Θησαυρός Γνώσης και Αλήθειας!

Δεν υπερβάλλω καθόλου όταν τον "συγκρίνω" με την Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας!

Επαναφέρουμε την Γνώση στην Γη... Όσες φορές και εάν προσπαθήσουν να κάψουν τις βιβλιοθήκες, εμείς θα τις ξαναγράψουμε... Γιατί οι Αλήθεια είναι γραμμένη μέσα στις Ψυχές μας!!

[Vasoula]

[Λιζούλα]

Επαναφέρουμε την Γνώση στην Γη... Όσες φορές και εάν προσπαθήσουν να κάψουν τις βιβλιοθήκες, εμείς θα τις ξαναγράψουμε... Γιατί οι Αλήθεια είναι γραμμένη μέσα στις Ψυχές μας!!

Ναι Θοδωρή, η Γνώση και η Αλήθεια που είναι γραμμένη μέσα στις Ψυχές μας δεν καίγεται όπως τα βιβλία!!!

[Ταρούλα]

Γιατί οι Αλήθεια είναι γραμμένη μέσα στις Ψυχές μας!!

Θοδωρή

[Βικούλα]

η εσωτερική ελευθερία, Σοφία μου, σε ελευθερώνει από την επιρροή των συναισθημάτων σου, σε σχέση με τους άλλους!

Δεν αλλάζει η ζωή και οι σχέσεις σου με τους άλλους, αλλάζεις εσύ!

Δεν χρειάζεται να λαμβάνεις ενέργεια από τους άλλους, λαμβάνεις από Εσένα και αυτό αποτελεί την ύψιστη ελευθερία μιας ανθρώπινης ύπαρξης!

Τα συναισθήματα και οι εξ αυτών απορρέουσες σκέψεις δεν είναι πηγή πόνου και ψυχικής οδύνης, όταν μέσα σου είσαι ελεύθερη να χαίρεσαι, να λυπάσαι και να ζεις χωρίς να διεκδικείς από κανέναν την σημαντικότητα και την μοναδικότητά σου...

Η ελευθερία σε τέτοια "ύψη" δεν αντέχεται από τους ανθρώπους, γιατί τους βάζει στην μεγάλη ευθύνη της εξατομίκευσης. Βήμα βήμα κατακτιέται η απεξάρτηση από αυτό που μάθαμε ότι πρέπει να εξαρτώμαστε για να επιβιώσουμε...

Ευχαριστώ

[Ελενα Κ.]

η εσωτερική ελευθερία, Σοφία μου, σε ελευθερώνει από την επιρροή των συναισθημάτων σου, σε σχέση με τους άλλους!

Δεν αλλάζει η ζωή και οι σχέσεις σου με τους άλλους, αλλάζεις εσύ!

Δεν χρειάζεται να λαμβάνεις ενέργεια από τους άλλους, λαμβάνεις από Εσένα και αυτό αποτελεί την ύψιστη ελευθερία μιας ανθρώπινης ύπαρξης!

Τα συναισθήματα και οι εξ αυτών απορρέουσες σκέψεις δεν είναι πηγή πόνου και ψυχικής οδύνης, όταν μέσα σου είσαι ελεύθερη να χαίρεσαι, να λυπάσαι και να ζεις χωρίς να διεκδικείς από κανέναν την σημαντικότητα και την μοναδικότητά σου...

Η ελευθερία σε τέτοια "ύψη" δεν αντέχεται από τους ανθρώπους, γιατί τους βάζει στην μεγάλη ευθύνη της εξατομίκευσης. Βήμα βήμα κατακτιέται η απεξάρτηση από αυτό που μάθαμε ότι πρέπει να εξαρτώμαστε για να επιβιώσουμε...

πολυ συγχρονικο για εμενα στο Τωρα.... Ευχαριστω

[Ελενα Κ.]

Αλλά επειδή δεν είναι εύκολο να κατέβεις στα "υπόγεια", χρησιμοποιείς τους άλλους σαν καθρέφτες.

Εμαθα οτι η ελευθερια κατακτιεται δεν σου δινεται απλοχερα

......

Μαιρούλα, απλόχερα μας δίδεται...

αλλά εμείς την παραδίδουμε στους άλλους, όπως και την δύναμή μας!

Γιατί φοβόμαστε να είμαστε ξεχωρα από το "κοπάδι"...Γιατί νιώθουμε ασφάλεια με την δέσμευση...

Εμείς, σαν προσωπικοτητες...

Η ψυχή μας υποφέρει όμως...

Γιατί δεν υπάρχει ταύτιση...και αυτήν αναζητάμε στο μονοπάτι μας...Μετά δεν χρειάζεται καμία "μάχη", πίστεψέ με, για να κερδίσεις κατι, που είναι δικό σου...

"Ο φιλόσοφος καταλαβαίνει ότι είναι στο σωστό δρόμο. Το καταλαβαίνει αυτό όταν συνειδητοποιεί ότι όσο προχωράει στην σκέψη και την επιστήμη, τόσο περισσότερο ηλίθιος αισθάνεται για την αδυναμία της γνώσης του. Δεν μαζεύει βιβλία στην βιβλιοθήκη του ο φιλόσοφος, μαζεύει "γιατί". Αυτά είναι η περιουσία του. Καταλαβαίνει ότι είναι στον σωστό δρόμο όταν συλλάβει ότι οι ερωτήσεις είναι σημαντικότερες από τις απαντήσεις. Αυτές είναι το καύσιμο της ύπαρξης. Κάθε απάντηση είναι και ένα μικρό τέλος. Και όταν θα έλθει η μεγάλη ώρα θα είναι έτοιμος να υψωθεί στο υπέρτατο βάθρο της φύσης: στην οντολογική αξία ενός ξερού φύλλου που το παίρνει ο αέρας και το αφανίζει σε κάποιο υδάτινο ρεύμα. Και όλοι οι άλλοι; Την ίδια τύχη θα έχουν, πολύ πιο οδυνηρά όμως. Θα πεθάνουν χωρίς να καταλάβουν ότι πέθαναν. Όπως έζησαν χωρίς να υπάρξουν."

αχ μωρε Βασουλα, ποσο χαιρομαι που ειμαι Εδω στο σπιτακι μας, ποσο χαιρομαι που εμαθα να σκαλιζω, εστω και αργα

Γνωρίζω ότι χρειάζεται θάρρος για να είσαι πλήρης!
Γιατί αυτό που ανατρέπεις, δεν είναι άλλο από αυτό που αντιλαμβάνεσαι σαν μορφή ευτυχίας.
΄Όταν δεν το γνωρίζεις, θεωρείς την ελευθερία σαν μια μορφή ευτυχίας και εξουδετερώνεις νοητικά το «θερμοκήπιο» σου, σαν να μην υπάρχει…
Συμπεριφέρεσαι σαν ελεύθερος, γιατί δεν βλέπεις τον Δημιουργό σου!

Πολλές φορές αναρωτήθηκα, αν έχουμε το δικαίωμα να ανατρέπουμε την μορφή ευτυχίας που απολαμβάνουν οι άνθρωποι, στο όνομα της ελευθερίας.
Πολλές φορές δεν μπορείς να αποδείξεις το «θερμοκήπιο», παρά μόνο μέσα από το άρωμά σου! Αλλά αυτό είναι αντιληπτό μόνο στον Δημιουργό σου, και σε όσους στρέφονται με αγάπη προς Αυτόν!

αυτη η παραβολη σου με το θερμοκηπιο.... δεν εχω λογια..... το μονο που ειπα μολις το διαβασα ειναι οτι Δεν θελω πια να ειμαι φυτο.....

[ARTYADIS]

[Ταρούλα]

Τα συναισθήματα και οι εξ αυτών απορρέουσες σκέψεις δεν είναι πηγή πόνου και ψυχικής οδύνης, όταν μέσα σου είσαι ελεύθερη να χαίρεσαι, να λυπάσαι και να ζεις χωρίς να διεκδικείς από κανέναν την σημαντικότητα και την μοναδικότητά σου...

Ελενάκι

[elenaki]

Η ελευθερία του «είμαι», σε κάνει να αγαπάς χωρίς όρια ΑΥΤΟ που σε περιέχει, μέσα από την γνώση του, βιωματικά, και όχι από περιγραφές. Και η υποταγή είναι καθαρά η εσωτερική ελευθερία να νιώθεις το μεγαλείο του απεριόριστου ακόμα και σε ότι πριν θεωρούσες «δεσμευμένο» και «κακό» και να το αγαπάς κι αυτό, σαν μέρος ΑΥΤΟΥ που σε περιέχει. Γιατί αναγνωρίζεις την ελευθερία του, να επιλέγει να μην αγαπά, ΑΥΤΟ που το περιέχει…!! ΄Ετσι δεν το απομονώνεις, αλλά του δείχνεις απλά…πως είναι να αγαπά!!!

[elenaki]

Ελενακι μου...

[Βικούλα]

Έλενα

[Sofoula]

Ελενάκι

[Δωρουλα]

Ελενακι!!!