ΒΗΧΑΣ

ολιστική θεραπεία
και ο ρόλος της
επίγνωσης σ' αυτήν
CARINA
Δημοσιεύσεις: 39
Εγγραφή: 27 Νοέμ 2007 9:13 am

ΒΗΧΑΣ

Δημοσίευση από CARINA »

Γνωρίζει κάποιος να μου πει τι μπορεί να σημαίνει ο βήχας?

Εννοώ ποιο μπορεί να είναι το νοητικό πρότυπο που τον δημιουργεί?

Αναφέρομαι στον γιό μου που είναι 2,5 ετών με έντονο βήχα (αλλεργικό απ'ότι λέει η παιδίατρος), τόσο έντονο όμως που του δημιουργεί σφύξιμο στο στήθος και στιγμιαία διακοπη στην αναπνοή προπαντός τη νύχτα στον ύπνο του.
Σε φυσικό επίπεδο έχουμε δοκιμάσει τα πάντα, αλλά...
Πως θα μπορούσα άραγε να βοηθήσω?
Στενοχωριέμαι απίστευτα που τον βλέπω να υποφέρει τόσο...
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Ασημίνα καλημέρα, καλή χρονιά! :D

Αυτό το παιδάκι σου είναι που έχει κρίσεις άσθματος?
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
CARINA
Δημοσιεύσεις: 39
Εγγραφή: 27 Νοέμ 2007 9:13 am

Δημοσίευση από CARINA »

Βάσω, καλή χρονιά και σε σένα! :D
Ναι, ο φατσουλάκος μου....
Και δυστυχώς η χρονιά δεν μας ξεκίνησε και τόσο καλά...
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Οι πνεύμονες είναι τα όργανα της επικοινωνίας.
Ο βήχας και γενικά οι λοιμώξεις του αναπνευστικού, μου δίνουν πάντα την εντύπωση, ότι αυτός που πάσχει δεν μπορεί να επικοινωνήσει σωστά. Οι ανάσες δεν είναι φυσιολογικές, με αποτέλεσμα να μην μπαίνει το κατάλληλο οξυγόνο (λιγότερο ή περισσότερο).

Μήπως Ασημίνα μου ανησυχείς υπερβολικά για τον μικρούλη σου?
Ξέρω βέβαια, ότι οι γονεις υποφέρουν, όταν τα παιδάκια τους είναι άρρωστα, πόσο μάλλον όταν αισθάνονται ότι δεν μπορούν να τα βοηθήσουν...

΄Ομως, όταν ανησυχείς, το ενεργειακό σου σύστημα το εκπέμπει...Τα παιδάκια (ειδικά σ' αυτήν την τόσο μικρή ηλικία) προσλαμβάνουν αυτήν την "ανησυχία", γιατί η επικοινωνία τους γίνεται περισσότερο "ενεργειακά"...
΄Οταν "φοβάται" η μαμά, άρα όλα δεν είναι τόσο καλά και φοβάμαι κι εγώ...Δεν αισθάνομαι ασφάλεια, φοβάμαι την ζωή...

Ασημίνα μου, το ξέρω ότι ίσως σου ζητάω υπερβολικά πράγματα, αλλά "δώσε" εμπιστοσύνη στο παιδί σου...΄Ηρθε για να ζήσει...
Εμπιστεύσου την ζωή! Εμπιστεύσου την δύναμη της "αυτοθεραπείας" που έχουμε όλοι όταν ερχόμαστε στην ζωή...

Εύχομαι τα καλύτερα για το παιδάκι σου... :D :D
Το σκέφτομαι με πάρα πολύ αγάπη!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Annoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33486
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 2:43 pm

Δημοσίευση από Annoula »

Ασήμίνα, βλέποντας τη μητέρα μου αυτά τα Χριστούγεννα κατάλαβα γιατί απο μικρή, έως και τα τέσσερά μου χρόνια, όπου μου κόπηκε ξαφνικά, είχα σπαστική βρογχήτιδα.
Είδα λοιπόν τη μητέρα μου που κρατούσε ένα ανηψάκι μας και ενώ αυτό ήθελε να φύγει (φαινόταν απο τις κινήσεις του), η μητέρα μου δεν το άφηνε. Ουσιαστικά (και για τους δικούς της λόγους που εγώ γνωρίζοντας την τους καταννοώ αλλά δεν θα ήθελα να τους παραθέσω), άθελά της, το έπνιγε το παιδί και δεν το άφηνε να εκφραστεί.
Αυτή την εικόνα τη μετέφερα στο παρελθόν και συνδυάζοντάς την με το φόβο της μην παθουμε κάτι με έκανε να καταλάβω ότι δεν με άφηνε να εκφραστώ όπως ενδεχομένως θα ήθελα και με έπνιγε απο την υπερβολική της αγάπη και προστασία. Δεν μου έδινε το χώρο που ήθελα.
Το αποτέλεσμα ήταν σπαστική βρογχίτιδα που ταλαιπωρούσε και εμένα και τους γονείς μου.
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
nikos
Δημοσιεύσεις: 1729
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 10:28 pm

Δημοσίευση από nikos »

έκανε να καταλάβω ότι δεν με άφηνε να εκφραστώ όπως ενδεχομένως θα ήθελα και με έπνιγε
Για να μην πνιγώ κι εγώ, να εκφράσω την απορία μου: τι κάνεις 3:15 ξημερώματα ξύπνια Αννούλα? :?: :lol:
(καλά βγαίνω) :roll:
There is a difference between knowing the path and walking the path
Άβαταρ μέλους
Annoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33486
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 2:43 pm

Δημοσίευση από Annoula »

Γύρισα νωρίς απο τη βραδινή μου έξοδο και είπα να μπω να πω ένα καληνύχτα. :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
Qisan
Δημοσιεύσεις: 1151
Εγγραφή: 16 Μάιος 2007 5:57 pm
Τοποθεσία: Σχερια

Δημοσίευση από Qisan »

Anna έγραψε:............... Δεν μου έδινε το χώρο που ήθελα............................
Αννα μπορεις Παρακαλω να διευκρινησεις για το χωρο που ηθελες ;;
με οποιο τροπο νοιωθεις - θελεις - μπορεις - επιλεγεις ... ;;

ΝαμασΤε
La culture c est comme la confiture , moins on en a plus on l etale
Άβαταρ μέλους
Annoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33486
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 2:43 pm

Δημοσίευση από Annoula »

με οποιο τροπο νοιωθεις - θελεις - μπορεις - επιλεγεις ... ;;

Ακριβώς. Και να σου δώσω ένα πολυ απλό, μικρό παράδειγμα απο την παιδική μου ηλικία. Απο μικρή και μέχρι αρκετά μεγάλη ηλικία αν ήθελα να φορέσω κάτι που δεν άρεσε στη μητέρα μου γινόταν σφαγή μεταξύ μας. όσο ήμουν μικρή μου το επέβαλε τι θα φορέσω. Ακόμη και τώρα καμιά φορά προσπαθεί.
ή ακόμη, και μάλιστα τώρα το θυμήθηκα, καμιά φορά, απο την ανησυχία της, ερχόταν στο σχολείο και ενώ εγώ μπορεί να φορούσα ρούχα κάτω απο την ποδιά (ναι για μερικά χρόνια την πρόλαβα και αυτή) μου τα έβγαζε για να μην ιδρώσω και μετά κρυώσω, και εγώ έμενα με την απορία γιατί το έκανε αυτό και δεν ήθελα να τα βγάλω.
Ακόμη π.χ. όταν έχω να κάνω μια δουλεία, επεμβαίνει λέγοντάς μου τον τρόπο (με όλες τις λεπτομέρειες) και όταν πάω να την κάνω διαφορετικά όπως με βολεύει εμένα τότε απο την ανησυχία της ότι θα ταλαιπωρηθώ μπορεί και να τσακωθούμε επειδή δεν τό έκανα όπως μου είπε.

Απο το φόβο της λοιπόν να μην ταλαιπωρηθούμε και να είμαστε καλά και απο μια βαθύτερη ανάγκη της να επιβεβαιωθεί μέσα απο την οικογένεια (γιατί έτσι είχε μάθει) προσπαθούσε να επιβάλει τον τρόπο της (το μοναδικό σωστό κατά την ίδια) και αυτό εμένα με έπνιγε
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
galazia_sfaira
Δημοσιεύσεις: 10143
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
Τοποθεσία: Μυτιλήνη

Δημοσίευση από galazia_sfaira »

..........κι ίσως ακόμα σε πνιγει εκει που δεν μπορεις να το φανταστεις!
Eγώ είμαι εσύ και Εσύ είμαι Εγω!

"Αφίεσθε Ημών"
Άβαταρ μέλους
Qisan
Δημοσιεύσεις: 1151
Εγγραφή: 16 Μάιος 2007 5:57 pm
Τοποθεσία: Σχερια

Δημοσίευση από Qisan »

Πολυ ωραια περιγραφη Αννα ......

Ο λογος που απαντησα ειναι μια αναγκη , μια χρησιμοτητα , δλδ που αρχιζει και που τελειωνει ο χωρος που " ηθελες " ; Μαλιστα θα ελεγα ο χωρος που χριεαζοσουνα να λειτουργισεις σαν πληρες ατομο ; αυτο που επισεις λεμε ο απαραιτητος ζωτικος χωρος .... ;
La culture c est comme la confiture , moins on en a plus on l etale
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Μα Qisan, η ψυχή μας που έρχεται δεν μπορεί να ορίσει τον χώρο της ελευθερίας. Νιώθει απλά τον χώρο μέσα από ένα υλικό σώμα, που της βάζει τα όρια του φυσικού χώρου...Τον "πνευματικό" χώρο της ελευθερίας δεν μπορεί να τον ορίσει, παρά μόνο ενεργειακά...

Αλλωστε οι άνθρωποι είμαστε "ενεργειακά" αλληλοεξαρτώμενα όντα και έτσι η ψυχή αντιλαμβάνεται όλα τα συναισθήματα και τα βιώνει αρχικά σαν δικά της.

Ο χώρος που περιγράφει η Αννα, δεν μπορεί να οριστεί από κανέναν, και φυσικά ούτε από την ίδια.

΄Ομως η "ανησυχία" και ο "φόβος" που λαμβάνει η ψυχή του μικρού παιδιού, που δεν έχει ακόμα τελειοποιημένη συνείδηση σαν άνθρωπος, ώστε να ξεχωρίζει τα συναισθήματα, είναι αυτό που την δεσμεύει, σε αυτό που θα ήθελε να βιώσει σε ατομικό επίπεδο.

΄Ετσι οι σχέσεις των ανθρώπων χαρακτηρίζονται "δύσκολες"...Γιατί δεν βιώνουμε τα καθαρά δικά μας συναισθήματα, παρά αφήνουμε τους άλλους να μας προβάλλουν τα δικά τους.

Και έτσι παραμένουμε "πληγωμένα" παιδάκια, αφού τα συναισθήματα που έχουμε στο υποσυνείδητο, είναι δημιουργήματα των άλλων...δυστυχώς!

Ο δρόμος της αυτογνωσίας, σου δείχνει τελικά ξεκάθαρα τις δικές σου επιλογές και αλήθειες και σε βάζει στην διαδικασία να φέρεις το μικρό "πληγωμένο" παιδάκι, σε κατάσταση ωριμότητας...

Αλλά πόσοι το κάνουν αυτό? Είμαστε μια ανθρωπότητα από μικρά πληγωμένα παιδάκια, που εξωτερικά έχουμε μορφή "γέρου"...
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Annoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33486
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 2:43 pm

Δημοσίευση από Annoula »

Για μένα πλέον ο ζωτικός χώρος (και έχω δουλέψει πολύ τα τελευταία χρόνια για να τον αποκτήσω) είναι να μπορώ να εκφράζω τη δική μου αλήθεια, ανεξάρτητα με το αν συμφωνεί κάποιος ή όχι. Αρχίζει με τις δικές μου επιλογές και τελειώνει εκεί που δεν θίγει ή δε ζημιώνει και τους άλλους. Δηλαδή το να επιλέξω εγώ να κάνω ρέικι είναι μια δική μου επιλογή που ούτε θίγει ούτε ζημιώνει κάποιον άλλο. Το να επιλέξω ένα σύντροφο εγώ με τα δικά μου κριτήρια (είτε τον συμπαθούν είτε όχι) δε θίγει ούτε ζημιώνει κανέναν (ανεξάρτητα αν μπορεί κάποιοι να ανεβάζουν πίεση αν δεν τους αρέσει :wink: ).
Θεωρητικά ο χώρος αυτός πάντα υπήρχε. Πρακτικά όμως, είτε με την επιβολή, είτε με ψυχολογική πίεση πιεζόταν. Και έπρεπε να παλέψω για να καταλάβω το μηχανισμό αυτό και να μπορέσω συνειδητά να αρχίσω να τον αποκρούω και να μη με επηρεάζει (μεταξύ μας σε κάποιους τομείς ακόμα το προσπαθώ...)
Απο τα πρώτα πράγματα που μου είπε η ψυχολόγος μου όταν πήγα ήταν: "ΟΚ. όλα αυτά που μου λες. Η ’ννα που είναι;;;".
Είχα μάθει να φοβάμαι να εκφράζω τα θέλω μου και ήμουν ανάμεσα σε διάφορους κόσμους που δεν ήταν δικοί μου.

Τι σχέση έχει όλο αυτό με το βήχα;
Είναι ο τρόπος που έμαθα να λειτουργώ. Απο μικρό παιδί με έπνιγε ο τρόπος αυτός και το έβγαζα σε βήχα.

και επειδή εδώ μπαίνουν και οι ενοχές να εξηγήσω ότι τη μητέρα μου τη λατρεύω και την ευχαριστώ για όλα όσα μου έχει δώσει. Η μόνη μας διαφορά είναι ότι εγώ συνεχίζω ένα διαφορετικό δρόμο απο αυτόν που έχει μάθει η ίδια και προσπαθούσε να μου μάθει.
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
Qisan
Δημοσιεύσεις: 1151
Εγγραφή: 16 Μάιος 2007 5:57 pm
Τοποθεσία: Σχερια

Δημοσίευση από Qisan »

Ξερεις Βασο ειμαι Βεβαιος πως η μητερα της Αννας ενεργουσε ωρμομενη απο τα καλυτερα κινητρα ... την αγαπη της για την κορη της και το γεγονος οτι ηθελε και θελει το καλυτερο για την κορη της ... Ετσι μιλαμε για ενα παραδοξο ....
Τα καλυτερα κινητρα και οι καλυτερες πραξεις καταλυγουν να δημιουργουν συγκρουσεις ....... ενα παραδοξο που καλουμαστε να επιλυσουμε αν δεν θελουμε και εμεις οι ιδιοι να συμεριφερθουμε με τον ιδιο τροπο με τα ιδια αποτελεσματα στα παιδια μας . . .
Ναι ισως ειναι περιπλοκο αλλα ..........Ολη μας ζωη δεν ειναι ενα παραδοξο αν το καλοσκεφτεις ;;;
Για μα μην μιλησω για το δικο μας προσωπικο ξεσκαρταρισμα ...
που μια μερα γινεται αναγκη ...
La culture c est comme la confiture , moins on en a plus on l etale
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Ναι Qisan μου έτσι είναι...
Το θέμα είναι να κάνουμε συνειδητά παιδιά, και όχι γιατί έτσι πρέπει...μέσα από μια κοινωνία που κατηγοριοποιεί τις ανάγκες μας.

Δεν είναι τυχαίο που έκανα παιδιά, όπως δεν είναι τυχαίο που δεν έκανα...Αν αυτό γίνει η δική μας έκφραση, τότε έχουμε βάλει τα θεμέλια για μια γενιά, "ανώτερων" όντων...

Φυσικά και οι γονεις μας έκαναν (ή κάνουν) το καλύτερο...Που σαφώς το ξέρουν εκείνοι, καλύτερα από εμάς ε?

΄Οταν δούλευα τον τομέα "γονείς", μεγαλωμένη μέσα σε μια "φυσιολογική" και γεμάτη αγάπη και ενδιαφέρον οικογένεια, ανακάλυψα τα δικά μου λάθη, όσα επέτρεψα, που σαφώς ήταν δικο μου μερίδιο ευθύνης, και έτσι μόνο μπόρεσα να αποδεσμευθώ από μοντέλα "οικογενειακής" χαράς και θαλπωρής...
Η εργασία έγινε για μένα και μόνο, και όχι για να βρω τα λάθη των γονιών μου...Αυτό δεν με αφορούσε, ήταν δική τους ευθύνη να τα κατανοήσουν...
Η δική μου άρχιζε στον εαυτό μου και σταμάταγε σ' αυτόν!
Εγώ ήθελα να είμαι αληθινή απέναντί του, το τι έκαναν οι γονεις μου δεν με αφορούσε...Αυτό όμως μέχρι που κατανόήσα...
Αλλιώς ακόμα δεν θα τους είχα αγαπήσει αυθεντικά, παρά η αγάπη που θα είχα γι' αυτούς θα περιοριζόταν από μια ιδιαίτερη σχέση "γονιού-παιδιού", με βάση τα κοινωνικά και θρησκευτικά πρότυπα που λειτουργούσαν δεσμευτικά για μένα...

Η πιο καθαρή σχέση με τα παιδιά σου, είναι όταν έχεις ξεκαθαρίσει τι είσαι εσύ...Και η πιο αυθεντική σχέση με τους ανθρώπους είναι όταν εσύ είσαι αληθινός!!!

Κάποτε πρέπει να σταματήσουν οι προβολές των ονείρων των ανθρώπων, σε άλλους ανθρώπους....Τι είμαι εγώ και τι θα ήθελα να γίνω μέσα από εσένα...και αφού δεν μπορώ να γίνω εγώ...ε, γίνε εσύ, για να αισθάνομαι όμορφα...Αυτή είναι η σχέση γονιών-παιδιών σήμερα, που δυστυχώς διαιωνίζεται...
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι

Επιστροφή στο “ΘΕΡΑΠΕΙΑ”