Περι σπυριων..

[eirini]

Την είχα ξεχάσει την αιτία ...

H ακμή στο πρόσωπο, Ορφέα, δηλώνει θυμό από μη αποδοχή το εαυτού...Λιγοστή αυτοπεποίθηση

θα ξανακλάψω

[Μάνος]

Τι χρήσιμες πληροφορίες για όλους μας!!!

[ksan8oula]

Τωρα νομιζω οτι σας γνωριζω καλυτερα ....... Ξερω που εχει ο καθ ενας τα σπυρακια του....Εγω τα βγαζω πανω στο κεφαλι και προσπαθω να μη τα πειραζω ....Τι μπορει να ειναι??

[Fotinoula]

Μαράκι

δεν ξέρω αν έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία αν είναι στο κεφάλι, δεν το έχω ερευνήσει
εκείνο όμως που συμφωνώ και η ίδια είναι ότι τα σπυριά μου πετάγονται σαν έξαρση θυμού
και όντως σε περιόδους αποπροσανατολισμού και έλλεψης εμπιστοσύνης στον Εαυτό μου

[Μάνος]

(και) τα σπυράκια μας, μας φέρνουν πιο κοντά!!!

[eirini]

τα σπυριά μου πετάγονται σαν έξαρση θυμού
και όντως σε περιόδους αποπροσανατολισμού και έλλεψης εμπιστοσύνης στον Εαυτό μου

[eirini]

Kαλησπέρα σας,

όλος τυχαίως έπεσα πάλι σε αυτό το θέμα, δεν έψαξα καθόλου να το βρω... το γνωστό μου πρόβλημα...η ακμή!!!!! Χρόνια αλλά με διάφορες θεραπειες κατά καιρούς υποχωρούσε.... τους τελευταίους μήνες βρίσκεται σε έξαρση και όσο πάει χειροτερεύει..... έχω πέσει στις βαριές εξωτερικές θεραπέιες τώρα και το επόμενο στάδιο θα ειναι να πάρω χάπια,αν πια εξαντλησω τα περιθώρια...

Η αληθεια ειναι ότι αυτός ο χρόνος ήταν χρόνος αλλαγών στη ζωή μου. Χώρισα, έμεινα μόνη μου, άλλαξα δουλειά, ερωτεύθηκα, αποστασιοποιήθηκα από τη μάνα μου.... Για κάποια από αυτά, πάντα ξεκινούσα με πολλή καλή διάθεση και πάντα στο τέλος κατέληγε να με χαλάει και να φρικάρω.
Π.χ. άλλαξα επιτέλους δουλειά, ξεκίνησα με διαθεση, χαρά και προθυμία και κατέληξε να με πιέζουν, να με τρέχουν και κάποιες φορές να αισθάνομαι ακόμα και ηλίθια...
Κάποιες φορές τσακώθηκα και κάποιες φορές εξέφρασα τα συναισθήματά μου, αλλά ακόμα αυτό το πράγμα με πιέζει και ας "ησύχασαν" φαινομενικά τα πράγματα εκεί μέσα...
Επίσης, έχω παρατηρήσει, ότι όταν έχω πάρα πολύ καλή διάθεση, όταν νιώθω καλά και όταν θέλω να βιώσω την εμπειρία, το συμπαν συνομωτεί έτσι ώστε να πάνε όλα στραβά.... Απ τη πολλή μου χαρά και αισιοδοξία, αφήνω συναισθηματικές τρύπες μάλλον που επηρεάζεται από το κάθε τι....

Αυτά εν ολίγοις, έχω καταλάβει ότι πρέπει να δείχνω περισσότερη εμπιστοσυνη στον εαυτό μου και να τον φροντίζω λίιιιιγο περισσότερο, αλλά θα ήθελα μου λέγατε και τη δική σας άποψη πάνω στο θέμα για να ξεμπλοκαρω...

[Vasoula]

Ειρηνάκι, υπάρχουν πολλές και βαριές εστίες μπλοκαρισμάτων μέσα στον άνθρωπο, που δεν έχει καν συνείδηση αυτών, και έτσι από ένα "αόρατο" επίπεδο, ο ίδιος σαμποτάρει τον Εαυτό του.
Τα συναισθήματα του θυμού, της ντροπής και του φόβου είναι τούτος ο σαμποτέρ μέσα μας που φροντίζει όλα να πάνε χάλια στην ζωή μας. Δεν το κάνει το Σύμπαν αυτό...

Το Σύμπαν μας εκτιμάει και μας αγαπάει, αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα όταν εγώ ο ίδιος δεν εκτιμάω τον Εαυτό μου...

Τα επίπεδα του καταπιεσμένου θυμού μάλλον έχουν φτάσει το σώμα σου στα όρια του, γιατί εσένα σε στοιχειώνει το παρελθόν.

Δεν μπορείς να μείνεις στο παρόν και να κάνεις συνειδητές επιλογές, όταν το παρελθόν είναι βάρος και το μέλλον γίνεται διέξοδος...

Ίσως δεν έχεις ακόμα αντιληφθεί πόσο τραγικά διαχωρισμένο ον είναι ο άνθρωπος και πόσο ασυνείδητα και ανώριμα ζει...

Ένα ανώριμο κομμάτι μέσα σου θέλει απεγνωσμένα να αγαπηθεί από τους γονείς του, ενόσω εσύ έχεις ενηλικιωθεί...Και όσο αυτό δεν συμβαίνει, τόσο περισσότερο οργίζεται και επιμένει να αγαπηθεί...
Η επιμονή του σε φτάνει καμιά φορά σε πράξεις που βλάπτουν, αντί να ωφελούν, όμως εσύ δεν το παίρνεις είδηση, θεωρώντας ότι ζεις μια φυσιολογική ζωή...ερωτεύεσαι, χωρίζεις, εργάζεσαι και προσπαθείς να πείσεις τον Εαυτό σου ότι όλα είναι (ή θα πάνε) καλά...

Νοητικά μπορεί όλα να πηγαίνουν καλά, ενόσω οι πράξεις σου σε οδηγούν στο ότι συναισθηματικά τίποτα δεν πάει καλά...
Γιατί τα συναισθήματα ορίζουν τις πράξεις μας, ενόσω εμείς με το μυαλό μας νομίζουμε ότι κάνουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε...

Δεν θα σου πω "εκτίμησε τον Εαυτό σου", γιατί είναι μια ανώφελη συμβουλή...Το συναίσθημα ούτε καν θα την ακούσει, ενόσω ο νους σου θα την καταλάβει...Είναι όπως οι γονείς προσπαθούν να πείσουν το παιδί να κάνει κάτι, και εκείνο δεν το καταλαβαίνει και κάνει τα δικά του. Και τότε έρχονται οι συγκρούσεις και οι τιμωρίες...

Μέσα σου συντηρείς συναισθηματικά μια ολόκληρη οικογένεια και αυτό από μόνο του σε φτάνει, πολλές φορές, σε απόγνωση...Το Σύμπαν δεν μπορεί να σε ωριμάσει, αν εσύ δεν ξέρεις πόσο συναισθηματικά ανώριμη είσαι και ζητάς αγάπη από εκεί που δεν μπορούν να σου την δώσουν.

[Μάνος]

Ειρηνάκι μου

Βασούλα
Μάλιστα...

[Fotinoula]

Ειρηνάκι μου

[Ταρούλα]

Ειρηνάκι μου

[AMALIA]

Ειρηνη

Βασουλα..

[Βικούλα]

Ειρηνάκι μου
Βασούλα μου

[Ellaki]

Ειρηνάκι

[ΙΩΑΝΝΑ]

Ειρινάκι

Βασούλα