ΘΕΡΑΠΕΥΣΕ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΣΟΥ...

[eirini]

[Θοδωράκος]

Σαν οι άνθρωποι να προσπαθούν να εξιλεώσουν μέσω του πόνου την αμαρτία τους να υπάρχουν σε τούτον τον Κόσμο των αμαρτιών, γιατί απλά δεν μπορούν να στραφούν στον Στόχο τους...
Ο πόνος είναι για πολλούς εξαγνιστικός, γιατί έτσι έμαθαν να βολεύουν στην ζωή τους την αστοχία τους να Είναι Άνθρωποι....

Πολλές φορές τούτος ο πόνος, σε κάνει να αναζητάς απομόνωση όμως και να κλείνεσαι

Δε χρειάζεται τίποτα, απ' όλα τα της Γης, να υπομείνεις ....
Χρειάζεται μόνο να θυμηθείς ότι τα Αγάπησες και ήρθες .....

Ουπς...

[Ιωαννάκι]

Το είχε γράψει παλαιότερα η Βασούλα μου άρεσε πολύ και το κράτησα


Δε χρειάζεται τίποτα, απ' όλα τα της Γης, να υπομείνεις ....

Χρειάζεται μόνο να θυμηθείς ότι τα Αγάπησες και ήρθες .....

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

[Δωρουλα]

Δε χρειάζεται τίποτα, απ' όλα τα της Γης, να υπομείνεις ....

Χρειάζεται μόνο να θυμηθείς ότι τα Αγάπησες και ήρθες .....

[ALEXOULA]

[Vasoula]

Τσιγκουνιά: Που οφείλεται και πόσο εύκολο είναι να θεραπευτεί


Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ενός τσιγκούνη;...


Ο τσιγκούνης άνθρωπος είναι ένας τύπος προσωπικότητας που διακατέχεται από έντονη ανάγκη για έλεγχο των χρημάτων του, σε τέτοιον βαθμό που όλη του η κοινωνική, επαγγελματική και προσωπική ζωή πάσχουν.
Είναι σαν να διακατέχεται από μία μόνιμη ιδεοληψία, όπου και μόνο η σκέψη ότι θα ξοδέψει ή θα χάσει τον έλεγχο των κεκτημένων του μπορεί να του επιφέρει ταραχή και να τον κάνει ψυχαναγκαστικά να μαζεύει περαιτέρω τα χρήματά του.
Εκ των πραγμάτων, η τσιγκουνιά μολύνει και τις συναισθηματικές και διαπροσωπικές δυνατότητες ενός ατόμου, καθώς ο φόβος για την απώλεια ελέγχου πάνω σε αυτά και ο βαθύς φόβος εκμετάλλευσης από τους άλλους τον στοιχειώνει κάθε στιγμή. Η απομόνωση είναι μια συχνή παρενέργεια της τσιγκουνιάς.
Η οικονομική δυνατότητα ενός ανθρώπου δεν έχει να κάνει με το αν εκείνος είναι ή όχι τσιγκούνης. Πρόκειται για μια παθολογική κατάσταση, όπου δεν έχει τίποτα να κάνει με το να είσαι οικονόμος και λογικά επιφυλακτικός απέναντι σε σπατάλες.
Ο προγραμματισμός των εξόδων, η πρακτική σκέψη όταν πρόκειται να γίνει ένα μεγάλο έξοδο, στα πλαίσια μιας γενικότερης γενναιοδωρίας ως στάση ζωής, είναι χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ενός ατόμου που δεν εμπίπτει στην παθολογία της τσιγκουνιάς.

Ποια τα αίτια πίσω από αυτή την προσωπικότητα;

Σύμφωνα με τον Φρόιντ, ο τσιγκούνης άνθρωπος έχει υποστεί καθήλωση στο πρωκτικό ψυχοσεξουαλικό στάδιο κατά την πρώιμη παιδική ηλικία – το στάδιο αυτό όπου το μικρό παιδί μαθαίνει να ελέγχει τους σφιγκτήρες του.
Τα πρωκτικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας αναπτύσσονται όταν το παιδί δεν καταφέρνει να διαχειριστεί και να ξεπεράσει επιτυχώς το στάδιο αυτό και αυτά περιλαμβάνουν τον νοσηρό έλεγχο, την προσήλωση στη συσσώρευση υλικών αγαθών, την ψυχαναγκαστική ανάγκη για τάξη και ασφάλεια, τη δυσπιστία, τον φόβο θυματοποίησης του εαυτού του και την επακόλουθη επιφυλακτικότητα.
Το περιβάλλον ενός τσιγκούνη ανθρώπου συνήθως υποφέρει από την παθολογική του εγκράτεια και όταν τον φέρνει αντιμέτωπο με το πρόβλημά του, είναι πιθανόν εκείνος να αντιδράσει με εκλογικευτικές άμυνες, δηλαδή με ορθή επιχειρηματολογία και ταυτόχρονα έλλειψη εναισθησίας στο βαθύ του πρόβλημα.
Αυτό αποτελεί και ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στην εμπλοκή ενός ατόμου με αυτά τα χαρακτηριστικά σε ψυχοθεραπεία, αφενός μεν λόγω της άρνησής του ότι πάσχει, αφετέρου λόγω της έντονης δυσπιστίας του στο πρόσωπο του θεραπευτή και ταυτόχρονα της δυσκολίας του να δώσει χρήματα σε αυτή τη διαδικασία.

http://gr.omg.yahoo.com/news/%CF%84%CF% ... 00476.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[eirini]

Σύμφωνα με τον Φρόιντ, ο τσιγκούνης άνθρωπος έχει υποστεί καθήλωση στο πρωκτικό ψυχοσεξουαλικό στάδιο κατά την πρώιμη παιδική ηλικία – το στάδιο αυτό όπου το μικρό παιδί μαθαίνει να ελέγχει τους σφιγκτήρες του.
Τα πρωκτικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας αναπτύσσονται όταν το παιδί δεν καταφέρνει να διαχειριστεί και να ξεπεράσει επιτυχώς το στάδιο αυτό και αυτά περιλαμβάνουν τον νοσηρό έλεγχο, την προσήλωση στη συσσώρευση υλικών αγαθών, την ψυχαναγκαστική ανάγκη για τάξη και ασφάλεια, τη δυσπιστία, τον φόβο θυματοποίησης του εαυτού του και την επακόλουθη επιφυλακτικότητα.

Mπορείς σε παρακαλώ Βασούλα να το εξηγήσεισ λίγο αυτο????

[Vasoula]

όχι καρδούλα, δεν έχω ιδέα από ψυχοπαθολογία...

[Vasoula]

αν ψάξεις όμως βρίσκεις...


Η ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη κατά Freud

Σύμφωνα με τον Freud το άτομο διανύει μια σειρά από στάδια με στόχο την ικανοποίηση βιολογικών κυρίως ορμών και ιδιαίτερα της ορμής για ηδονή (libido). Όλη η πορεία της ζωής του ατόμου είναι μια προσπάθεια να βρει αποδεκτούς τρόπους να ικανοποιήσει την libido του, συνεχώς προσπαθεί να εξισορροπήσει τις εσωτερικές παρορμήσεις και τις απαιτήσεις της κοινωνικής πραγματικότητας. Φυσιολογική είναι η ανάπτυξη της προσωπικότητας, όταν σε κάθε στάδιο το άτομο κατορθώνει να εξασφαλίζει επαρκή ικανοποίηση της βιολογικής ορμής, χωρίς να συγκρούεται με τον κοινωνικό περίγυρο. Συγκεκριμένα τα στάδια κατά Freud είναι τα ακόλουθα:

Στοματικό στάδιο (1ο έτος ηλικίας): κύρια πηγή ευχαρίστησης ο θηλασμός, η απομύζηση. Κατά την ενήλικη ζωή παρατηρούνται ίχνη της στοματικής φάσης στο μάσημα της τσίχλας, στο φαγητό, το κάπνισμα και το φιλί. Στο στάδιο αυτό παρουσιάζεται η μεγαλύτερη εξάρτηση, το παιδί είναι παθητικό και δεκτικό.
Η καθήλωση σε αυτό το στάδιο κάνει το άτομο να αναπτύσσει ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά, να ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του και να μην αποδέχεται τον άλλο ως ξεχωριστή οντότητα. Οι άλλοι αναγνωρίζονται μόνο ως προς το τι μπορούν να δώσουν. Υπάρχουν υπερβολικές απαιτήσεις που εκφράζονται άλλοτε σεμνά και άλλοτε ικετευτικά ή επιθετικά.

Πρωκτικό στάδιο (2ο και 3ο έτος ηλικίας) : το παιδί πρέπει να αποκτήσει τον έλεγχο των σφιγκτήρων (ενούρηση, εγκόπρηση) και ο πρωκτός αποτελεί την εστία της ψυχικής έντασης και ικανοποίησης. Στο στάδιο αυτό κυριαρχεί η τάση για αυτονομία και ο αρνητισμός. Η αποβολή των περιττωμάτων θεωρείται ότι φέρνει ανακούφιση από την ένταση και ευχαρίστηση από τον ερεθισμό των βλεννογόνων μεμβρανών σ΄ αυτήν την περιοχή. Η ηδονή που σχετίζεται με αυτήν την ερωτογενή ζώνη βάζει τον οργανισμό σε σύγκρουση. Υπάρχει σύγκρουση ανάμεσα στην αποβολή και την κατακράτηση, ανάμεσα στην ευχαρίστηση της ανακούφισης και την ευχαρίστηση της κατακράτησης, ανάμεσα στην επιθυμία για ευχαρίστηση από την κένωση και τις απαιτήσεις του εξωτερικού κόσμου για καθυστέρηση. Έτσι επέρχεται η πρώτη κρίσιμη σύγκρουση ανάμεσα στο άτομο και την κοινωνία. Η έντονη πίεση του περιβάλλοντος σε αυτό το στάδιο για έλεγχο των σφιγκτήρων μπορεί να δημιουργήσει μια σειρά από αντιδράσεις. Το παιδί ενδέχεται να αρχίσει να εκβάλλει σκόπιμα τα περιττώματά του (διάρροια), ενδέχεται να συνδέσει αυτήν τη διαδικασία με απώλεια κάποιου σημαντικού πράγματος και έτσι είτε να οδηγηθεί σε κατάθλιψη είτε στην ενήλικη ζωή του να αναπτύξει συμπεριφορές τσιγκουνιάς ή φιλαργυρίας. Επιπλέον, ενδέχεται να συνδέσει αυτή τη διαδικασία με την προσφορά κάποιου βραβείου ή δώρου στους άλλους, και αυτό να το συνδέσει με αισθήματα δύναμης ή ελέγχου.

Η καθήλωση στο στάδιο αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική αγάπη για την τάξη και την καθαριότητα, ενδιαφέρον για την οικονομία και τη φιλαργυρία καθώς και υπερβολική ισχυρογνωμοσύνη.


http://www.psyxotherapeia.gr/arthra-gen ... tadia.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[Βικούλα]

[Βικούλα]

Επιπλέον, ενδέχεται να συνδέσει αυτή τη διαδικασία με την προσφορά κάποιου βραβείου ή δώρου στους άλλους, και αυτό να το συνδέσει με αισθήματα δύναμης ή ελέγχου.

αυτο δεν το πολυκαταλαβαινω... δηλαδη οταν επιβραβευουν πολυ το παιδάκι που τα εκανε το εισπρατει ως κατι που προσεφερε και αρα γνωριζει τη δυναμη της προσφορας του?

Η καθήλωση στο στάδιο αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική αγάπη για την τάξη και την καθαριότητα, ενδιαφέρον για την οικονομία και τη φιλαργυρία καθώς και υπερβολική ισχυρογνωμοσύνη.

[Vasoula]

αυτο δεν το πολυκαταλαβαινω... δηλαδη οταν επιβραβευουν πολυ το παιδάκι που τα εκανε το εισπρατει ως κατι που προσεφερε και αρα γνωριζει τη δυναμη της προσφορας του?

βρε καρδούλα, Λογικά πάρτο...

είναι δυνατόν να επιβραβεύουν το παιδί για να αφοδεύσει ή να κρατηθεί? Σαφώς θα αναπτυχθεί μια διαστρέβλωση

όπου η λέξη "καθήλωση", βάλτε την γνωστή μας λέξη "μπλοκάρισμα"

Οι γονείς που πιέζουν το παιδί να αφοδεύσει, γιατί ανησυχούν για τους δικούς τους λόγους, το ωθούν να παραβιάζει μια φυσιολογική του λειτουργία και αυτό καταγράφεται μέσα στο συναίσθημά του σαν συναισθηματική καταπίεση
Από την άλλη, το επιβραβεύουν γιατί αφόδευσε ή γιατί κρατήθηκε και δημιουργούν τις τάσεις ενός παθολογικού χαρακτήρα, μια και η φιλαργυρία δεν είναι παρά διαστρέβλωση της Φύσης μας...

Είναι ενδιαφέρον να παρατηρούμε πως η ψυχιατρική ερμηνεύει τα μπλοκαρίσματα, γι' αυτό το έβαλα τούτο το άρθρο...

Οι καταστάσεις που περνάει ο άνθρωπος ως βρέφος, παιδί και έφηβος έχουν μεγάλη σημασία στην υγιή συναισθηματική του κατάσταση.
Και ίσως μας φαίνονται ασήμαντα τα ευρήματα, όμως το παιδί δεν έχει νόηση να διαχειριστεί τις καταπιέσεις που δέχεται από το περιβάλλον του. Αργότερα, ως ενήλικας, δεν μπορεί να διαχειριστεί επίσης με Λογική όλα τα ψυχολογικά του περιεχόμενα...

Ο χαρακτήρας δημιουργείται από όλες αυτές τις καταπιέσεις, που επιδρούν διαφορετικά στην προσωπικότητα του κάθε παιδιού και την διαστρεβλώνουν...Ο φιλάργυρος δεν είναι παρά ένας χαρακτήρας και όχι ένας άνθρωπος. Το ίδιο όπως πολλοί χαρακτήρες της κοινωνίας μας.

Το υπερβολικό άγχος των γονιών για τις φυσικές λειτουργίες του βρέφους, του δημιουργεί μια πρωτογενή κατάσταση έλλειψης εμπιστοσύνης στην Φύση του, που αργότερα διαμορφώνει και την αυτοπεποίθησή του, γιατί βιώνει μια συνεχιζόμενη αγωνία των γονιών του, για το κάθε τι...
Το συναισθηματικό μήνυμα που παίρνει από αυτήν την αγωνία είναι να μην έχει εμπιστοσύνη στον Εαυτό του...

Σκεφτείτε ότι από την βρεφική κατάσταση ήδη το παιδί βιώνει μια υπερβολή

οι γονείς χαίρονται υπερβολικά για τα πρώτα του δόντια (λες και δεν θα έβγαιναν)
χαίρονται γιατί σηκώθηκε, χαίρονται γιατί περπάτησε, χαίρονται γιατί έβγαλε τα πάμπερς, χαίρονται γιατί κατάφερε να πιάσει το μπουκάλι με το γάλα του, για τις πρώτες του λέξεις, για το πρώτο του χαμόγελο...Λες και το παιδί τους είναι κάτι διαφορετικό από τον φυσιολογικό αρχέτυπο οργανισμό του ανθρώπου, λες και διακρίνεται από τους υπόλοιπους ανθρώπους, γιατί αναπτύσσεται απλά...

Ποτέ μου δεν το κατάλαβα αυτό...

[Ταρούλα]

Αχ αυτό το φυσιολογικό

[eirini]

Να πω κατι; υπηρξα πολυ τσιγκουνα....