Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.
Επιτρέπω...σημαίνει ότι μειώνεις την απόσταση εσένα με ΕΣΕΝΑ!!!
ετοίμασε την καρδιά ένα ναό να έρθει να κατοικήσει ο Θεός.
αν τον αφήσεις μισοτελειωμένο δεν μπορεί να έρθει να κατοικήσει
Δηλαδή, λόγω του ότι έχουμε μπει βαθιά στην αντίληψη, ότι ο πόνος είναι μέρος του ανθρώπου που θέλει να πάει κοντά στον θεό (όπως ο Ιησούς), ντρεπόμαστε όταν είμαστε χαρούμενοι και υγιείς, αισθανόμαστε τύψεις που οι άλλοι δεν είναι και προσπαθούμε να τους κάνουμε να είναι...Με το ζόρι "σωτήρες"
Ο Ιησούς λειτουργει για εμάς σαν ένα πρότυπο που μας βάζει στην διαδικασία να βρουμε την ομοιότητα μαζί του, μαζί με τον θεό. Και αποδεχόμαστε (όχι συνειδητά) ότι ο δρόμος γι' αυτό είναι ο πόνος!!!
Μπορουμε να έχουμε εμείς ισορροπία και να την μεταδώσουμε στα παιδιά μας? Να τους διδάξουμε ότι αν δεν έχει κινητό, δεν χάλασε ο κόσμος, επειδή τα άλλα παιδάκια έχουν. Να τους μάθουμε να χαίρόνται με την φύση και όχι με άψυχα παιχνίδια? Να τους μάθουμε να φροντίζουν τον εαυτό τους και να έχουν ευθύνη γι' αυτόν? Η ποιότητα της ζωή μας μαζί τους, δεν έχει να κάνει με το πόσες ώρες απασχολούμαστε μαζί τους, αλλά με το πόσο βαθιά συνειδητοποιημένοι είμαστε, για την ίδια την ζωή...
Εμμάκι έγραψε:Οι ενοχές τρυπώνουν ύπουλα και τρέφονται από τη δική μας ανικανότητα ή δυσκολία να τις αναγνωρίσουμε και να τις θεραπεύσουμε
Καταδυναστεύουν τα κύτταρά μας και εμείς τις τροφοδοτούμε με υπέροχες ανασφάλειες, φόβους, θυμούς και τις χειροκροτούμε όρθιοι από τις θέσεις μας για το κακό που μας έχουν κάνει εν αγνοία μας .
Πολύ όμορφη διατύπωση. Καλύτερα δνε θα μπορούσες να το θέσεις Εμμάκι μου
Τώρα το ξέρω καλά, πως οι ενοχές είναι το πιο άχρηστο συναίσθημα. Τίποτα μα τίποτα ωφέλιμο δεν έχουν να μας προσφέρουν. Τις νιώθω κάποιες φορές που πα΄νε να τρυπώσουν ύπουλα μα τις πιάνω και δεν τις αφήνω να αλωνίζουν όπως έκανα κάποτε...
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...