ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ

[meinall]

Τί να πω, παλιά δεν ήταν έτσι, έζησα πολύ όμορφα παιδικά χρόνια.

Αααχ γεράματαααα! Ελπίζω να μη γίνω τόσο ανασφαλής όταν γεράσω.
Ελπίζω να φροντίζω τον εαυτό μου, την ποιότητα της ζωής μου, να έχω πολλά ενδιαφέροντα και να μην κρέμομαι από κανέναν. Να αναπτύσσομαι ακόμα, και να αφήνω να αναπτυχθούν και οι άλλοι γύρω μου.

[ΙΩΑΝΝΑ]

Ολοι αυτό ελπίζουμε και επιδιόκουμε

[meinall]

Μακάρι να το καταφέρουμε

[Vasoula]

Τί να πω, παλιά δεν ήταν έτσι

πάντα έτσι ήταν, όπως είναι τώρα, εσύ δεν το είχες αντιληφθεί, γιατί απλά και εσύ δεν ήσουν έτσι, όπως είσαι τώρα!!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Χρειάζεται θέλιση ,υπομονή,πίστη στο θεό αλλά πάνω από όλα πολύ δουλεία με τον ευτό μας.

[meinall]

Τί να πω, παλιά δεν ήταν έτσι

πάντα έτσι ήταν, όπως είναι τώρα, εσύ δεν το είχες αντιληφθεί, γιατί απλά και εσύ δεν ήσουν έτσι, όπως είσαι τώρα!!

Το έχω σκεφτεί κι αυτό... σίγουρα όμως ήταν καλύτερα. Υπήρχε ενθάρρυνση, υπομονή, ζεστασιά, κέφι...
Καταλαβαίνω. Τα αρνητικά στοιχεία υπήρχαν, απλά δεν είχαν βγει προς τα έξω... και όσα λίγα πιθανόν βγήκαν ίσως και να τα χρειαζόμουν ή να μπορούσα να τα ανεχτώ. Ο καθένας έγερνε λίγο προς τη μεριά του άλλου με κάποιον τρόπο και έτσι κάπου εκεί συναντιόμασταν.

[Sofoula]

Συναισθηματικοί εκβιασμοί... Βασικά δεν ξέρω αν υπάρχει εκβιασμός που να μην είναι και συναισθηματικός... Οτιδήποτε σε κάνει να νιώθεις απειλή και ανασφάλεια, επηρεάζει τα συναισθήματά σου...

Δεν πιστεύω ότι χρειάζεται κανείς τόσο την δύναμη για να αντιμετωπίσει τους εκβιαστές τέτοιων τύπων. Απλά καλή επίγνωση των αναγκών του και των "θέλω" του... Τότε πραγματικά, κανείς και τίποτα δεν θα μπορούν να τον αγκίξουν.

Αλλά το να προσπαθήσει κανείς συνειδητά να μην επηρεάζεται από τους εκβιασμούς, είναι μια καλή αρχή (παρόλο που δεν λύνει το πρόβλημα... Η ζημιά θα περάσει, όσο και να κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά μας). Όμως, σε κάποιες περιπτώσεις, το να υπάρξει διακοπή από την επαφή μας με αυτούς τους ανθρώπους, είναι αναγκαίο και απαραίτητο, προκειμένου να συνεχίσουμε τον δρόμο μας. Η βία μας ρίχνει, μας κρατάει πίσω. Και δεν συμβάλλει από καμία άποψη στην ψυχική μας ηρεμία...

[Vasoula]

Όμως, σε κάποιες περιπτώσεις, το να υπάρξει διακοπή από την επαφή μας με αυτούς τους ανθρώπους, είναι αναγκαίο και απαραίτητο, προκειμένου να συνεχίσουμε τον δρόμο μας.

ω και πόσο συμφωνώ, Σοφία μου!...Αρκεί να μην τους ξεχάσουμε!!

Κανένα φαινόμενο δεν προκύπτει από το σύμπτωμα...
Οι αιτίες θα έρχονται ξανά και ξανά να μας θυμίζουν ότι για να συνεχίσουμε τον δρόμο μας, εκείνος χρειάζεται να μην περιέχει τις σκιές τους!

[Sofoula]

Αρκεί να μην τους ξεχάσουμε!!

Ουφ, θα έρθει και αυτό, που θα πάει? Σιγά σιγά...

[Vasoula]

Το έχω σκεφτεί κι αυτό... σίγουρα όμως ήταν καλύτερα. Υπήρχε ενθάρρυνση, υπομονή, ζεστασιά, κέφι...
Καταλαβαίνω. Τα αρνητικά στοιχεία υπήρχαν, απλά δεν είχαν βγει προς τα έξω

Το διάβασα Μαράκι και έτσι μου ήρθε να σου πω...

το να μεγαλώνεις ένα παιδί προϋποθέτει ότι εσύ είσαι ενήλικας!

Και αν ακόμα δεν είσάι ώριμος ενήλικας, η ευθύνη σου δίνει κίνητρα για να συμπεριφέρεσαι σαν ενήλικας!

Τα πράγματα διαφοροποιούνται όταν το παιδί, με την σειρά του, ενηλικιώνεται...

Τότε αρχίζει να παλεύει η ανωριμότητα των ενηλίκων και όχι οι ίδιοι μεταξύ τους

Κάποιος από τους δύο πρέπει να ωριμάσει!

[ΙΩΑΝΝΑ]

[meinall]

Ευχαριστώ Βάσω μου. Κάτι μου θύμησες τώρα από αυτά που τους είπα πρόσφατα. Μάλλον πρέπει να αναθεωρήσω και να γίνω εγώ ο γονιός. Αλλά αυτό μου βγάζει μια λέξη να απευθύνω νοερά προς τα εκείνους... "κακόμοιρα..."

[Vasoula]

Μαράκι μου...δεν είναι μόνο οι γονείς σου "κακόμοιρα"...είναι πολλοί άνθρωποι που ζουν μηχανικά την ζωή τους...για να μην σου πω οι περισσότεροι!!!

Μηχανική ζωή...Και αν εκείνοι δεν μπορούν να ελευθερωθούν από αυτήν, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε και για εκείνους και για εμάς, είναι να προχωρήσουμε στον δικό μας δρόμο, σεβόμενοι τον δικό τους! Ο καθένας κάνει τις επιλογές του, κι ας φαίνεται ότι καμιά φορά δεν έχεις άλλη επιλογή...
Πάντα υπάρχουν ευκαιρίες για τον κάθε άνθρωπο που θέλει να τις δει!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Πάντα υπάρχουν ευκαιρίες για τον κάθε άνθρωπο που θέλει να τις δει!

[Μάνος]

Η ψυχολογική βία πάντα θα ανθίζει σε μια κοινωνία, που οι άνθρωποι ξέχασαν να ατενίζουν με εμπιστοσύνη τον θεό και θέλουν να ισχυροποιήσουν την θέση τους, με κάθε τίμημα.
Σκοπός μας, λοιπόν, δεν μπορεί να είναι η αντιμετώπισή της με εξωτερικούς παράγοντες, αλλά με βαθιά γνώση της αιτίας των αδυναμιών μας!

Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι η βία, από κάθε άποψη, αντικατοπτρίζει τα κενά μας.
Είτε την δεχόμαστε, είτε την προσφέρουμε, πάντα θα υπάρχει μια δικαιολογία για να συνεχίσουμε το δράμα, που παίζεται μέσα μας...

Βασούλα μου