αλλά και το να σκέφτομαι παραμύθια με κάστρα, ιππότες, μάγους, και δράκους, είτε ως "συγγραφέας" είτε ως "πρωταγωνιστής".
Συνήθως τα παιδιά έχουν δύσκολο ύπνο και γι' αυτό συνηθίζεται να τους διαβάζουμε παραμύθια για να κοιμηθούν.
Συμβαίνει δηλαδή αυτό ακριβώς που περιγράφεις Θοδωράκο μου.
Τα παιδιά έχουν ένα μόνιμο άγχος, που τους βγαίνει σαν ένταση, από τις πολλές πληροφορίες που παίρνουν από το εξωτερικό τους περιβάλλον, τις οποίες δεν μπορούν πάντα να διαχειριστούν με το μυαλό τους, γιατί δεν έχουν ακόμα την νοητική ωριμότητα. Έτσι το να ακούνε παραμύθια κάνει τον νου τους να φεύγει από τα δυσάρεστα συναισθήματα άγχους και να εστιάζεται στους ήρωες, όπου τις περισσότερες φορές ταυτίζονται μαζί τους και με αυτό τον τρόπο χαλαρώνει το νευρικό τους σύστημα και κοιμούνται...
αχ αυτά τα παραμύθια...
