ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ

[Annoula]

celestial, σ' ευχαριστούμε πολύ για το μοίρασμα

[ksan8oula]

Στη δική μου την πορεία κάποια στιγμή κατάλαβα πώς δε γινόταν άλλο να ζώ με τον πανικό και το πήρα και απόφαση να μη ζώ έτσι.Το πήρα απόφαση βέβαια δε σημαίνει πως το έχω καταφέρει.Και ναί ήταν η πιό δύσκολη απόφαση της ζωής μου.Να καταλάβω και να με δώ.

Celestial Χαιρομαι πραγματικα που καταφερες σχετικα νωρις να βρεις τον τροπο διαφυγης απο τους πανικους!!

[ksan8oula]

Ειναι ακριβως ετσι ...!!! Για οσους πασχουν απο διαταραχες πανικου ,αξιζει αν το δουν!!

[ksan8oula]

Τυχαια βρηκα αυτο το βιντεο στο youtube και με βοηθησε παρα πολυ ο τροπος που εξηγει τις κρισεις πανικου ο Κ.Πανταζης Ιορδανιδης!!!

[ksan8oula]

Βασουλα μου, μια και ανοιξες τις <Κρισεις Πανικου> λεω να μετακομισω εδω ......Την ωρα του πανικου ειναι πολυ βοηθητικο, να μπορεις να καταγραφεις τα συμτωματα και να τα μοιραζεσαι με αλλους.Θελω ομως την συμβουλη σου.Μηπως δεν ειναι σωστο να διαβαζουν τον τροπο που βιωνω εγω τον πανικο ,καποια αλλα ατομα με το ιδιο προβλημα???
Εγω δεν εχω προβλημα σαν Μαρια , με βοηθουσε παντα να διαβαζω εμπειριες αλλων, αλλα ισως να ειναι λαθος....και να μη το βλεπω.!!!!

[Vasoula]

Μαράκι δεν μπορώ να φανταστώ πως θα είναι για τους άλλους να διαβάζουν βήμα βήμα τον πανικό...
Δεν νομίζω ότι θα τους βοηθάει πάντως...
Ίσως τους φοβίζει και περισσότερο, γιατί αυτό που είναι τρομαχτικό σ' αυτήν την ασθένεια, δεν είναι όταν την περνάς μόνο, αλλά περισσότερο τρομαχτική είναι η αβεβαιότητα του πότε θα ξανάρθει...Αυτή είναι η πιο μεγάλη απειλή...Να ξέρεις ότι θα ξανάρθει και να περιμένεις στιγμή την στιγμή, λεπτό το λεπτό...

Νομίζω ότι περισσότερο θα βοηθούσε τον καθένα την στιγμή εκείνη, να βρει το κουράγιο να πάρει βαθιές ανάσες (βοηθάνε πολύ στο νευρικό σύστημα) και να έχει κοντά του κάποιο έμπιστο άτομο να του δίνει ασφάλεια, παρά να διαβάζει πως βιώνει τον πανικό κάποιος άλλος άνθρωπος...

Αυτήν την αίσθηση έχω, αφού ζήτησες την γνώμη μου

[ksan8oula]

Και καλα εκανες και εγραψες την γνωμη σου.Η μικρη υποψια που ειχα οτι διαβαζοντας οι αλλοι τα δικα μου συμπτωματα ισως να τα υοθετουν ,με εκανε να ζητησω την συμβουλη σου..Σ ευχαριστω!!

[Alexandros]

Celestial... σε ευχαριστώ πολύ…



Βασούλα... Μαράρκι!

[ALEXOULA]

Βασούλα πολύ επικαιρο

Celestial σε ευχαριστούμε για όσα μοιράστηκες μαζί μας ,
και θέλω να σου πω πως χαίρομαι που τα κατάφερες ,
και με όσα γράφεις μπορούν κάποιοι να βοηθηθούν

Μαράκι μου

[AMALIA]

Celestial σε ευχαριστουμε για το μοιρασμα της ψυχης σου..

Μαρακι...

[celestial]

Σας ευχαριστώ κι εγώ όλους πολύ!

Χαίρομαι πάρα πολύ για σένα! Ποιο είναι το μικρό σου όνομα? Α, και κάτι που ήθελα να σε ρωτήσω, αυτό τι σημαίνει?

Έιχα μια γεύση της αίσθησης της παλιννόστησης!Και δεν το αλλάζω με τίποτα αυτό.

Θέλεις να το εξηγήσεις?

Ναι αμέ!!!Θέλω να πώ ότι εδώ και πολλά χρόνια ένοιωθα κάτι να λείπει,κάτι ανικανοποίητο μέσα μου...και έψαχνα να το βρώ,στην αρχή ειδικά σε άλλους ανθρώπους ας πούμε,σε καταστάσεις ,σε πράγματα έξω από εμένα...κάποια στιγμή,όταν αποφάσισα να πραγματικά να καταλάβω τί μου συμβαίνει και γιατί παθαίνω κρίσεις πανικού,ένοιωσα να ανοίγει μέσα μου ένας τόπος όπου ένοιωσα πρώτη φορά απέραντη αγάπη και είδα τον εαυτό μου και τον κόσμο κατά συνέπεια με άλλα μάτια...και μια αίσθηση ότι δεν έχω κάτι να μου λείπει,αυτό το ανικανοποίητο γέμισε..ένοιωσα πληρότητα.

Το μικρό μου όνομα είναι Στέλλα.Εσένα?

[Μάνος]

Στέλλα μου σ' ευχαριστούμε πολύ που μας ανοίγεις την ψυχή σου και αποφασίζεις να μοιραστείς μαζί μας προσωπικά βιώματα.
Θέλει θάρρος όλο αυτό, δεν είναι εύκολο (το ξέρω από πρώτο χέρι).
Να είσαι πάντα καλά!

[VasilisM]

Στέλλα μου, καλώς ήρθες και σε ευχαριστούμε για το μοίρασμα της ψυχής σου..

Αυτό το σημείο που λες, αρκεί μια στιγμή εκεί για να θυμηθούμε..

[celestial]

Στη δική μου την πορεία κάποια στιγμή κατάλαβα πώς δε γινόταν άλλο να ζώ με τον πανικό και το πήρα και απόφαση να μη ζώ έτσι.Το πήρα απόφαση βέβαια δε σημαίνει πως το έχω καταφέρει.Και ναί ήταν η πιό δύσκολη απόφαση της ζωής μου.Να καταλάβω και να με δώ.

Celestial Χαιρομαι πραγματικα που καταφερες σχετικα νωρις να βρεις τον τροπο διαφυγης απο τους πανικους!!

Θα το επαναλάβω και εγώ:Μπορώ εγώ μπορείς και εσύ!

Μαράκι δεν μπορώ να φανταστώ πως θα είναι για τους άλλους να διαβάζουν βήμα βήμα τον πανικό...
Δεν νομίζω ότι θα τους βοηθάει πάντως...
Ίσως τους φοβίζει και περισσότερο, γιατί αυτό που είναι τρομαχτικό σ' αυτήν την ασθένεια, δεν είναι όταν την περνάς μόνο, αλλά περισσότερο τρομαχτική είναι η αβεβαιότητα του πότε θα ξανάρθει...Αυτή είναι η πιο μεγάλη απειλή...Να ξέρεις ότι θα ξανάρθει και να περιμένεις στιγμή την στιγμή, λεπτό το λεπτό...

Νομίζω ότι περισσότερο θα βοηθούσε τον καθένα την στιγμή εκείνη, να βρει το κουράγιο να πάρει βαθιές ανάσες (βοηθάνε πολύ στο νευρικό σύστημα) και να έχει κοντά του κάποιο έμπιστο άτομο να του δίνει ασφάλεια, παρά να διαβάζει πως βιώνει τον πανικό κάποιος άλλος άνθρωπος...

Αυτήν την αίσθηση έχω, αφού ζήτησες την γνώμη μου

Συμφωνώ απόλυτα!!!!!
Να προσθέσω ότι εμένα με βοηθούσε επίσης πολύ να συγκεντρώνομαι στο χώρο που βρισκόμουν..Ήταν ο δικός μου τρόπος να σταματάω να είμαι συγκεντρωμένη στις σκέψεις..

Στέλλα μου σ' ευχαριστούμε πολύ που μας ανοίγεις την ψυχή σου και αποφασίζεις να μοιραστείς μαζί μας προσωπικά βιώματα.
Θέλει θάρρος όλο αυτό, δεν είναι εύκολο (το ξέρω από πρώτο χέρι).
Να είσαι πάντα καλά!

Χα χα με πέτυχες!!!Το ξέρω και εγώ καλά,είμαι από τους πιο εσωστρεφείς ανθρώπους που μπορείς να συναντήσεις!!Αν και το δουλεύω.. ;)

[Ellaki]

Στελλάκι σ' ευχαριστώ για το μοίρασμά σου

Μπορώ εγώ μπορείς και εσύ!