Νομίζω ότι το Ρέικι θα με βοηθήσει.... Θα με βοηθήσει???

Συντονιστής: Vasoula

MariG
Δημοσιεύσεις: 5
Εγγραφή: 25 Ιουν 2007 11:39 am

Νομίζω ότι το Ρέικι θα με βοηθήσει.... Θα με βοηθήσει???

Δημοσίευση από MariG »

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Χαίρομαι που βλέπω θετικό κλίμα... Σπανίζει πια στις μέρες μας...

Είμαι λοιπόν "καινούργια" στο Reiki Center Forum και στην ουσία, "αμύητη" (ακόμα) στο Reiki, αν εξαιρέσουμε μια και μοναδική φορά που πήρα Reiki.

Σας γράφω μια μικρή ιστορία μου, πως τη βιώνω και πως επαφίεμαι πια στις δυνάμεις της θετικής ενέργειας του Reiki:

Δυόμισι χρόνια πριν είχα ένα πολύ άσχημο περιστατικό, το οποίο επαναλαμβανόταν για 6 ημέρες, συνεχώς, όλη την ημέρα. Τις 6 ημέρες αυτές μπήκα-βγήκα σε 5 διαφορετικά νοσοκομεία ως έκτακτο περιστατικό, με καροτσάκια και φορεία, σπασμούς, δύσπνοια, "ξερίζωμα" καρδιάς, αποπροσοποίηση και αίσθηση θανάτου, για να ακολουθήσουν τα ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα, αξονικές εγκεφάλου, και όλες οι υπόλοιπες "συνήθεις" εξετάσεις. Ευτυχώς, οι εξετάσεις έδειξαν ότι δεν υπάρχει κάποιο παθολογικό πρόβλημα.... Όχι λοιπόν, δεν έπασχα από κάποια ανίατη και θανατηφόρα ασθένεια, όπως πια είχα πιστέψει. Αποκλειομένων των παθολογικών ασθενειών, παραπέμφθηκα σε ψυχολόγους κι έτσι, διαπιστώθηκε ότι πάθαινα “κρίσεις πανικού”. Έχω λοιπόν "διαταραχή πανικού" ή αλλιώς “αγχώδης διαταραχή».

Από τότε, ακολουθώ φαρμακευτική αγωγή, την οποία πια έχω μειώσει στο "καραελάχιστο", μιας και “κατάφερα” να τα "πάω πάρα πολύ καλά", παρόλο που στο μεσοδιάστημα μου συνέβησαν δύο πάρα πολύ δυσάρεστα γεγονότα (από τα πιο δυσάρεστα που συμβαίνουν στους ανθρώπους...). Πολύ σύντομα, θα την διακόψω κιόλας. Έτσι μου είπε ο γιατρός...

Από την αρχή, ήμουν πολύ αρνητική στη φαρμακευτική αγωγή. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΡΝΗΤΙΚΗ. Δεν είμαι άνθρωπος που μου αρέσει να εξαρτώμαι από ουσίες. Πάντα εξαρτιόμουν από άυλα πράγματα: Τη χαρά, την ευτυχία από ασήμαντα πράγματα, το «δούναι» (χωρίς να χρειάζομαι το «λαβείν»), το χαμόγελο, τη θετική σκέψη, το «κάνε το καλό και ρίχτο στο γιαλό»... Έτσι, ήθελα να την ξεφορτωθώ όσο πιο γρήγορα γινόταν. Έτυχε (ξέρω... δεν έτυχες... το Ρέικι σε “βρίσκει” όταν το χρειάζεσαι και όταν είσαι έτοιμος να το δεχτείς) την περίοδο εκείνη να πιάσω μια κουβέντα με μια γνωστή μου, η οποία μου μίλησε για έναν Δάσκαλο Ρέικι. Πάντα ήμουν θετική στις εναλλακτικές «θεραπείες» κι έτσι, είχα την πρώτη (και μοναδική μέχρι στιγμής) «συνεδρία» με τον άνθρωπο αυτό, και η οποία ήταν μια πολύ όμορφη, γλυκιά, θετική εμπειρία. Ήθελα να την επαναλάβω, αλλά όπως μου είπε και ο ίδιος «δεν υπάρχει συγκεκριμένη συχνότητα. Θα την επαναλάβεις όταν πραγματικά νιώθεις ότι την έχεις ανάγκη. Αν είναι αύριο, αύριο. Αν είναι του χρόνου, του χρόνου». Πράγματι, έχουν περάσει 2,5 χρόνια από τότε και δεν την έχω επαναλάβει ακόμα.

Τώρα πια, αισθάνομαι ότι την έχω ανάγκη. Αισθάνομαι ότι ίσως είναι η μόνη βοήθεια που μπορώ να δεχτώ και που μπορώ να λάβω. Αισθάνομαι ότι είναι ίσως ο μόνος τρόπος να μπορέσω να πιστέψω ότι εξακολουθεί να υπάρχει αγνότητα σε αυτόν τον κόσμο, να αποδεχτώ και να πιστέψω ξανά στον εαυτό μου, στους ανθρώπους γύρω μου (τους οποίους πια, τους «φοβάμαι»), να συμφιλιωθώ με τη ζωή, τα καλά και τα κακά της, και μέσα από όλη αυτή την αρμονία, να καταφέρω επιτέλους να σταθώ στα πόδια μου μόνη μου, με μόνες «πατερίτσες» τη δυνατή ψυχή μου, την αγάπη μου για τους άλλους και τον θετικό τρόπο σκέψης και στάσης ζωής.

Γιατί όμως τα γράφω όλα αυτά?.... Για δύο λόγους:
Γιατί ίσως κάποιος από εσάς μπορέσει να μου μεταφέρει, ένα θετικό μήνυμα, μια «συμβουλή», κάτι, δεν ξέρω τι, για να νιώσω και πάλι ότι μπορούμε την ποιότητα της ζωής μας και της ψυχής μας να την ορίζουμε εμείς και όχι οι άλλοι. Γιατί ίσως κάποιος από εσάς έχει ζήσει κάτι παρόμοιο και κατάφερε να «ξεμπλέξει» και να σταθεί στα πόδια του μόνος του, με μόνες «πατερίτσες» την ψυχική του δύναμη και την αγάπη. Ότι δεν σκέφτεται πια αρνητικά. Ότι ευχαριστιέται τη ζωή. Ότι το Ρέικι τον βοήθησε να βρει τη δύναμη και τους τρόπους να συνεχίζει με κέφι και όχι μηχανικά, ανούσια, κενά και ξερά.

Και ο δεύτερος λόγος, είναι γιατί έχω ανάγκη να «επανενταχθώ» στο Reiki τώρα αμέσως, και «δεν μπορώ» να περιμένω μέχρι να σχολάσω από το γραφείο για να πάω να...βρω έναν Δάσκαλο! Γράφοντας αυτές τις γραμμές, μου δίνεται η αίσθηση ότι «το ξεκίνησα» πάλι! Με ανακουφίζει λοιπόν, με κάνει να νιώθω ενεργή και ότι κάνω το πρώτο βήμα για να πάρω και πάλι τη ζωή μου στα χέρια μου.

Ευχαριστώ που με ακούσατε! :roll:

Καλή σας μέρα και χαίρομαι :D που σας βρήκα!
Άβαταρ μέλους
Emmaki
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 13192
Εγγραφή: 26 Απρ 2007 11:03 am
Τοποθεσία: Pandora!!

Δημοσίευση από Emmaki »

Καλωσήρθες MariG στην παρέα μας.. :D :D

Καταλαβαίνω απο την περιγραφή σου οτι έχεις ταλαιπωρηθεί πολύ και έχεις ανάγκη πλέον μια θετικά ακτίνα.

Δεν χρειάζεται όμως να σου πούμε εμείς μια καλή κουβέντα ή ενα γλυκό λόγο...όπως φαίνεται η ψυχούλα σου αναγνώρισε σε εκείνη τη συνεδρία το διαφορετικό μονοπάτι εκτός των φαρμάκων και των νοσοκομείων και το θυμήθηκε...

Και τώρα σου στέλνει μηνύματα ή αλλιώς "σου χτυπάει το καμπανάκι" που λέμε για να το θυμίσει και σε σένα αυτή τη φορά!

Δεν είναι τυχαίο εξάλου που κάποιοι μπαίνουμε στο Reiki αφού έχουμε περάσει κάτι σοβαρό....όχι απαραίτητα κάποια ασθένεια...αλλά και ψυχικό πόνο, εγκατάλειψη, πίκρα, δυστυχία, κατάθλιψη!!
Το Reiki είναι μια όμορφη......πανέμορφη....γλυκιά ενέργεια!!!!
’νοιξε τα χεράκια σου και ετοιμάσου να το δεχτείς....γιατί το Reiki έχει ανοίξει πολύ καιρό την αγκαλιά του και σε περιμένει!!!

Ελπίζω κάπως να σε βοήθησα...

Καλωσήρθες ξανά.... :D
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Γιατί ίσως κάποιος από εσάς έχει ζήσει κάτι παρόμοιο και κατάφερε να «ξεμπλέξει» και να σταθεί στα πόδια του μόνος του, με μόνες «πατερίτσες» την ψυχική του δύναμη και την αγάπη
Γλυκειά μου Μαρία καλως ήρθες!

΄Εχεις το ζωντανό παράδειγμα μπροστά σου!!!

Κρίσεις πανικού, 22 διαφορετικά χάπια, εγκατάλειψη της ζωής!!!

Λίγο πριν "φύγω" μου ήρθε αστροπελέκι!!! Και άρχισα να δρω...με ότι γνώσεις είχα, ξαναθυμήθηκα, ξαναεμπιστεύθηκα, μα τον εαυτό μου, όχι τους άλλους, γιατί σ' αυτήν την φάση της "θεραπειας" μου, δεν με αφορούσαν οι άλλοι, αλλά αυτός ο "μικρούλης" εαυτός!!!

Εγώ ήμουν αυτή, που τώρα η ζωή για μένα είναι μόνο ομορφιά!!!
Και δεν το λέω απλά, αλλά το ζω...μαζι με όλους εσάς!!!

Το ρέικι ναι με βοήθησε, αλλά παραπάνω με βοήθησε ο εαυτός μου! Χωρίς αυτόν, τον ρέικι απλά θα μου έδινε ευεξία!

Τον ανακάλυψα και τον αγάπησα. Εγώ για εμένα!!

Για να μην πω μεγάλα λόγια, ίσως δεν τον αγάπησα με την πρώτη, αλλά τον αποδέχθηκα...
μάζεψα τα πληγωμένα κομμάτια μου στα χέρια μου...και άρχισα να τα φωτίζω...σιγά-σιγά!

΄Ετσι δεν με ενδιαφέρει πια τι κάνει ο άλλος για τον άλλον!

Εύχομαι με όλη μου την ψυχή να βρεις την θέληση...

Γιατί μόνο αυτό σου χρειάζεται....


Μια αγκαλιά άπό μένα...και απέραντη κατανόηση!!!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
margaritarenia
Δημοσιεύσεις: 16493
Εγγραφή: 04 Μάιος 2007 4:02 pm

Δημοσίευση από margaritarenia »

Καλως ορισες Μαρια μας!

μια παλια παροιμια λεει<αν δεν μπορεις να ξυστεις ΜΟΝΟΣ σου μην περιμενεις να σε ξυσουν>
Ετσι ακριβως γλυκεια μου. Αν δεν βρεις μονη σου τον τροπο να υπαρχεις τοτε ποιος :?:
γιατι να τα παρατησεις :?: δεν καταλαβα :?: ποιος η τι ειναι αυτο που θα σε κανει να μην υπαρχεις :x :x
ολοι ειμαστε σην ιδια ομαδα γιατι μας αγαπαμε και τους αγαπαμε.
Εμενα προσωπικα με εχει βοηθησεικαι εχει γινει ΜΟΤΟ το

<ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ>
και στα καλα και στα ασχημα
και στην ευτυχια και στην δυστυχια
και στην ευλογια και στην ........
και στην χαρα και στην λυπη
και απο τοτε λες και εχει ερθει η καλη νεραιδουλα και η μαργαριτα ειναι καλα ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ......

ΚΑΛΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΛΗ ΜΟΥ !Η ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΞΕ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΣΕ ΦΩΤΙΣΕ
ΜΗΝ ΤΟ ΣΒΗΣΕΙΣ!ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΠΟΤΕ ΜΟΝΗ :wink:
Απόφαση να μην επιτρέψω σε κανεναν να με εκπλήξει. Ο μονος που εχει αυτο το δικαίωμα είναι ο Εαυτος μου και ο Θεος μεσα μου :romance-heartbeating:
https://m.youtube.com/watch?v=3YDz-ftqr1g#dialog
Ichor
Δημοσιεύσεις: 818
Εγγραφή: 10 Μάιος 2007 2:58 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Δημοσίευση από Ichor »

Καλώς ήρθες κι από μένα κοριτσάκι μου....!
Μια ζεστή αγκαλιά για σένα, να αναπαυτείς (για λίγο) και να με ακούσεις.....!

Πριν 3 χρόνια, η ζωή μου είχε πιάσει Πάτο. Μπαινόβγαινα στα νοσοκομεία, εξετάσεις, μαγνητικές, αξονικές, αίματος, ζαχάρου, κλάμα, πόνος, θλιψη, απογοήτευση ήταν καθημερινά η συντροφιά μου. Καυγάδες με όλο τον κόσμο γύρω μου. Αίσθημα έλλειψης αγάπης. "Τι κάνω...? γιατί είμαι εδώ...? Γιατί ζω...?" "Κανείς δε με έχει ανάγκη, με χρειάζονται για σάκο του Μποξ",......και άλλα τέτοια. Σκέψεις απείρου......βάθους.......πάτου..... άπατου.....!
Σκέψεις αυτοκτονίας.
Γιατροί, γιατροί, ..........και βέβαια......ΦΑΡΜΑΚΑ. Φάρμακα που με καθήλωναν στον καναπέ, σηκωνόμουν από τον ένα καναπέ και έπεφτα στον άλλο........και τρία παιδιά που περίμεναν την μαμά τους να τα ταϊσει.......και περίγυρο που πίστευε ότι είμαι τρελλή.....και μου έβαζαν και χέρι γιατί δεν "σηκώνομαι...."..........

Μετά ήρθε ο θάνατος του ανθρώπου που είχα αγαπήσει με όλη τη δύναμη της καρδιάς μου και αποτελούσε το στήριγμά μου.....! Του πατέρα μου....!

Και ήταν η στιγμή που τα πάντα πήραν άλλο νόημα. Σαν να μου άφηνε μια κληρονομιά δύναμης την ώρα που έφευγε. Σήκωσε το χέρι (στην εντατική)....με χαιρέτησε και δώσαμε σιωπηλό ραντεβού.....εκεί ψηλά.....!

Και αρχίζει η πορεία προς το φως.
Γκρέμισα τη ζωή μου και την ξαναχτίζω λιθαράκι - λιθαράκι.
Τράβηξα εγώ το χαλάκι που πολύ προσεκτικά μου είχαν στρώσει...... το τίναξα........να φύγουν "οι σκόνες"........και άρχισα να το πλέκω από την αρχή, με χρώματα και φως....... ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΧΑΛΑΚΙ....!

Έτσι ήρθε και το ρέικι.......όταν ήμουν πια έτοιμη 2 χρόνια μετά....... από "συμπτώσεις", σειρά συμπτώσεων.........!
Και εδώ τελειώνει η ιστορία, τόσο μοναδική, αλλά τόσο κοινή....! και αρχίζει ο Δρόμος......!

ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ μόνο για σήμερα
ΑΓΑΠΑΩ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ μόνο για σήμερα
ΝΟΙΩΘΩ ΤΟ ΦΩΣ μόνο για σήμερα.......


Σήκω κοριτσάκι και άρχισε να φτιάχνεις το δικό σου χαλάκι........
Θά 'ναι μοναδικό.......Βάλε όσα περισσότερα χρώματα μπορείς.....! :) :) :)

σου δίνω ένα γλυκό φιλί, και ένα λουλούδι..... Ξέρεις τι θα τα κάνεις....! :) :) :)
Το "παιχνίδι" της ψυχής είναι μεγαλειώδες! Δεν την νοιάζει ποιός θα κερδίσει, αρκεί να "παίξει"!! {Βάσω}
η "Εξέλιξη", είναι ο νόμος της Ζωής, ο "αριθμός", είναι ο νόμος του Σύμπαντος, η "ενότητα", είναι ο νόμος του Θεού.
MariG
Δημοσιεύσεις: 5
Εγγραφή: 25 Ιουν 2007 11:39 am

Δημοσίευση από MariG »

Εμμανουέλα, Βάσω, Μαργαρίτα, σας ευχαριστώ πάρα πολύ που ασχοληθήκατε με την ανησυχία, το βάρος και την επιθυμία μου να "αναγεννηθώ".

Αληθινά, αυτό που εισέπραξα και από τις 3 σας είναι θετική σκέψη, θετική αύρα, δεν ξέρω πως αλλιώς να το πω. Η παρόμοια με τη δική μου εμπειρία και η δύναμη να τα ξανακαταφέρεις Βάσω, η επιβεβαίωση κι ενδυνάμωση της απόφασής μου από εσένα Εμμανουέλα, το "ξεκούνημα" και η αφύπνισή μου από το λήθαργο από εσένα Μαργαρίτα, είναι το καλύτερο και πιο θετικό ξεκίνημα που θα μπορούσα να φανταστώ.

Ξέρετε...θέλω να μοιραστώ μαζί σας μια σκέψη που κάνω αυτές τις ημέρες, περι θετικού και αρνητικού τρόπου σκέψης...: Όταν για παράδειγμα το πρωϊ ξυπνήσω δύο ώρες αργότερα από την ώρα που συνηθίζω να ξυπνάω (δεν μιλάω για τις καθημερινές, γιατί τότε θα με απολύσουν!), οι άνθρωποι γύρω μου συνήθως θα μου πουν "έχασες 2 ώρες από την ημέρα σου". Εγώ όμως σκέφτομαι "κέρδισα 2 ώρες ξεκούρασης". Δεν ξέρω ποιος από τους δύο είναι σωστός και ποιος λάθος, αλλά πραγματικά, έχω πεθυμήσει να βλέπω/ακούω ανθρώπους να σκέφτονται θετικά.

Σας ευχαριστώ πολύ!!
Θα σας μεταφέρω τα "νέα" για την πρώτη μου "επανένταξη"!! Εύχομαι σύντομα να καταφέρω να γίνω και πάλι "ενεργή", "αληθνά ζωντανή" και "χρήσιμη" για τους ανθρώπους γύρω μου και να καταφέρω να μεταφέρω ελπίδα, δύναμη και θετική ενέργεια, όπως κάνετε εσείς. Όπως κάνατε σε εμένα!!!

:D :D :D
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

έχασες 2 ώρες από την ημέρα σου". Εγώ όμως σκέφτομαι "κέρδισα 2 ώρες ξεκούρασης".
Μαρία μου κοίτα πόσο όμοια είναι μερικές φορές τα βήματα...

Κοιμόμουν από τις 9! Δεν είχα ούτε την δύναμη, ουτε την επιθυμία να κάνω τίποτα άλλο, εκτός από το να κοιμηθώ...
Σηκωνόμουν το πρωϊ, πάλι κουρασμένη...Δεν ξεκουραζόμουν, αλλά τότε δεν καταλάβαινα ότι δεν ήταν ο ύπνος που μου έλειπε..

Τι κι αν μου έλεγαν οι άλλοι...
Εγώ δεν μπορούσα να ανταποκριθώ...

Τώρα κοιμάμαι καθημερινά 3 το πολύ 4 ώρες την ημέρα.
Είμαι γεμάτη δύναμη, δράση και χαρά!

Τώρα όμως...!!!
όσο δεν μπορούσα, γιατί να σκεφτώ ότι ήταν λάθος?
Αφου δεν μπόρούσα!!!

Μην αξιολογείς τι σου λένε...
Τις ανάγκες σου τις γνωρίζεις εσύ καλύτερα.
Δεν υπάρχει λάθος ή σωστό

Δεν υπάρχει αρνητικό-θετικό, παρά μόνο επιλογές!!
Αν σκεφτεις ότι και τα δύο χρειάζονται για να έχεις ισορροπία...

Σημαντικό είναι να μην θεωρείς τίποτα λάθος! Τίποτα!
Να πορεύεσαι με την καρδιά σου και ότι ίχνη αφήνει αυτή στον δρόμο σου.
Οι άλλοι...είναι οι άλλοι!
Εσύ, ποιά είσαι???
Μόνο σ' αυτό να απαντήσεις...αν ξέρεις βέβαια!
Αυτό να βρεις...

Καλή συνέχεια, φωτεινή και γεμάτη δράση!!!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Emmaki
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 13192
Εγγραφή: 26 Απρ 2007 11:03 am
Τοποθεσία: Pandora!!

Δημοσίευση από Emmaki »

Γλυκιά μου MariG...η ζωή είναι μια ατελείωτη βόλτα!
Σκέψου πόσα πράγματα χάνουμε κάθε μέρα επειδή δεν τους δίνουμε αξία....ή σημασία!

Η πραγματική ζωή είναι μέσα μας....βλέπουμε, ακούμε, νιώθουμε και όταν καταφέρουμε να ζούμε αυτό που βλέπουμε, αυτό που ακούμε και αυτό που νιώθουμε....έχουμε κερδίσει την ουσία!!!

Με πολύ αγάπη...
Προχώρα και μη διστάσεις, στα πρώτα βήματά σου εδώ είμαστε!
Ichor
Δημοσιεύσεις: 818
Εγγραφή: 10 Μάιος 2007 2:58 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Δημοσίευση από Ichor »

Εύχομαι σύντομα να καταφέρω να γίνω και πάλι "ενεργή", "αληθνά ζωντανή" και "χρήσιμη" για τους ανθρώπους γύρω μου και να καταφέρω να μεταφέρω ελπίδα, δύναμη και θετική ενέργεια
Είμαι σίγουρη ότι θα καταφέρεις........ άλλωστε όταν μπεις στο τραίνο.....το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ταξιδέψεις.....!
Στο χέρι σου είναι να απολαύσεις και τη διαδρομή....! :) :)
Στο εύχομαι ολόψυχα........! :) :)

Πες μόνο........
Μόνο για σήμερα τα κατάφερα.........! :) :)
και νιώσε το.....!

Καλό δρόμο.....!
Το "παιχνίδι" της ψυχής είναι μεγαλειώδες! Δεν την νοιάζει ποιός θα κερδίσει, αρκεί να "παίξει"!! {Βάσω}
η "Εξέλιξη", είναι ο νόμος της Ζωής, ο "αριθμός", είναι ο νόμος του Σύμπαντος, η "ενότητα", είναι ο νόμος του Θεού.
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Θα ήθελα να πω και το άλλο όμως...

Μπορεί διαβάζοντας κάποιος ανίδεος, να αναρωτηθεί..."καλά όλοι οι άρρωστοι, πάνε στο ρέικι?"
Και αν αυτός θεωρεί τον εαυτό του "καλά", να απομακρυνθεί...

Ας πουμε λοιπόν ότι πρέπει να ξέρουν οι άνθρωποι.

΄Οτι το ρέικι δεν είναι για να θεραπεύσει το σώμα μας.
Η ψυχή μας έχει εγκλωβιστει σε ένα "μοντέλο" ζωής που μας απομακρύνει από την αλήθεια της ζωής.
Και φυσικά η ασθενής ψυχή, φέρνει και συμπτώματα στο σώμα...

Δεν είναι επιλογή της ψυχής μας ο πόνος, η αρρώστεια, η μιζέρια.
Αυτά είναι η "κατάντια" του ανθρώπου που έχει απομακρυνθεί από την θεότητα...από τον Εαυτό του. Και σε όλη του την ζωή αναζητά στηρίγματα, για να μπορέσει να πιστέψει στο "θαύμα" της ζωής. Που όμως δεν το βλέπει γύρω του, δεν το βλέπει πουθενά.

Το ρέικι ρίχνει φως στην μιζέρια και την κάνει αφθονία.
Αφθονία στην καρδιά, για να μπορέσει να ταυτιστεί με ότι θεϊκό φέρνει σαν κληρονομιά.

Το ρέικι ρίχνει φως στον πόνο κα τον κάνει εμπειρία.
Εμπειρία με ισόποσες δόσεις καλών και κακών δράσεων, για να μπορέσουμε να ενώσουμε τις χωριστές έννοιες.

Το ρέικι ρίχνει φως στην αρρώστεια και την κάνει επίγνωση.
Επίγνωση του ποιός είναι ο Εαυτός μας και που εμείς οι ίδιοι τον περιορίσαμε. Πόσο απέχει αυτός ο τεράστιος Εαυτός, από το μικρούλι εγώ, που όμως είναι τόσο δυνατό, αλλά και τόσο ευάλωτο συγχρόνως...

Εμείς οι άνθρωποι ξεχνάμε...και ποιοί είμαστε, και τι δυνατότητες έχουμε...
Το ρέικι ρίχνει φως στον νου μας...για να θυμηθεί και να γίνει ένα με την συμπαντική διάννοια, αποκτώντας τον ρόλο που του αρμόζει!!

Το ρέικι για μας!!!
όχι για τους άλλους!!!
Εγώ και το ρέικι...μέχρι να καταλάβω
ότι το ρέικι είμαι ΕΓΩ!!!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Qisan
Δημοσιεύσεις: 1151
Εγγραφή: 16 Μάιος 2007 5:57 pm
Τοποθεσία: Σχερια

Δημοσίευση από Qisan »

Καλως ηρθες MariG ...
Διαβασα την ιστορια σου με τα ματια μου
και ενιωσα την ιστορια σου με την ματια της ψυχης μου ......
Δεν εχω πολλα λογια να σου πω .......

Σου ευχομαι ομως μεσα απο σιωπη οτι καλυτερο ...
και μεσα απο την βαθυτερη σιωπη μου σε καλω να γινεις ενεργο μελος του Ρεικι .......

NAMASTE ...
La culture c est comme la confiture , moins on en a plus on l etale
MariG
Δημοσιεύσεις: 5
Εγγραφή: 25 Ιουν 2007 11:39 am

Δημοσίευση από MariG »

Iexor.... Θα μοιραστώ κι εγώ μαζί σου την ιστορία μου, όχι για να «πω τον πόνο μου» αλλά για να «συμπαρασταθώ» στον δικό σου όπως ένιωσα ότι έκανες εσύ για ’μένα αλλά και να μοιραστώ με όλους ένα υπόδειγμα ΘΕΤΙΚΟΥ τρόπου σκέψης, από έναν άνθρωπο που δεν είχε κανέναν λόγο να σκέφτεται θετικά εκείνη τη στιγμή...

Τον ίδιο πάτο που έπιασες εσύ, τον έπιασα κι εγώ, 1,5 χρόνο πριν... "Ο άνθρωπος που είχα αγαπήσει με όλη τη δύναμη της καρδιάς μου και αποτελούσε το στήριγμά μου.....ο πατέρας μου". Μπορώ να γράφω ατελείωτες ώρες για τη σχέση μου με τον πατέρα μου... Κυρίως, πνευματική. Χωρίς να του μιλάω, με καταλάβαινε. Χαμογελούσα και μου έλεγε "έλα, πες μου τώρα τι σε βασανίζει". Καταλάβαινε ότι κάτι με απασχολούσε, πριν καν το συνειδητοποιήσω εγώ... Ήταν ο άνθρωπος που...χωρίς να έχει πάρει Ρέικι, ΣΚΕΦΤΟΤΑΝ ΘΕΤΙΚΑ, μετέφερε θετική ενέργεια και δύναμη στους γύρω του, χωρίς πολλά λόγια. Έλεγε 3-4 κουβέντες ζουμερές, όλο νόημα και δύναμη. Παρόλο που ο άνθρωπος αυτός ήταν καθηλωμένος σε ένα κρεβάτι για πάρα πολλούς μήνες, με δυσβάσταχτα προβλήματα υγείας, ανήμπορος να εξυπηρετηθεί μόνος του, μπορούσε πάντοτε, ακόμα και μέσα από τις παραισθήσεις του, να μιλήσει και να σκεφτεί ΘΕΤΙΚΑ. Ακόμα και 2 ημέρες πριν μπει στην εντατική, εκεί που καθόμουν δίπλα του και για να νιώσει την παρουσία μου (πια, δεν επικοινωνούσε), του έκανα κάτι που συνήθιζα να του κάνω για να τονώσω λίγο τις αισθήσεις του και να του μεταφέρω μια «δική μας» τρυφερότητα, για να «επικοινωνήσω» μαζί του: του έπλυνα με ένα πετσετάκι τα χέρια και του φρόντισα τα νύχια... Και τότε, παρόλο που το βλέμμα του υποδήλωνε αυτό που μας έλεγαν οι γιατροί, ότι δεν επικοινωνεί, κατάφερε κι επέλεξε να μου ψελλίσει όχι μια λέξη όπως «πονάω», «διψάω» ή «φοβάμαι», αλλά μια φράση γεμάτη φως: «...η κορούλα μου...τυχεροί οι άνθρωποι που είναι δίπλα σου...». Νομίζω ότι ήταν η τελευταία κουβέντα που μου είπε πριν μπει στην εντατική. Μετά, δεν υπήρξε άλλη, παρά μόνο στα όνειρά μου.
Ήταν ο άνθρωπος που ό,τι και να συνέβαινε στον κόσμο, μπορούσε πάντοτε να δει και να δείξει στους άλλους τη ΘΕΤΙΚΗ πλευρά των πραγμάτων, την ΟΜΟΡΦΗ. Όταν τον έχασα, εκτός από τον πατέρα μου έχασα και τον μέντορά μου στη ζωή. Νομίζω ότι και αυτό έπαιξε το ρόλο του. Μέχρι τότε, το φως της ψυχής του ένιωθα ότι με καθοδηγούσε, με στήριζε, με δυνάμωνε. Από τότε -παρόλο που αυτό συνέβη 1 χρόνο μετά την ψυχολογική μου πτώση- η αλήθεια είναι πως δεν έχω καταφέρει να υφάνω το δικό μου χαλάκι. Μάλλον δεν έχω προσπαθήσει αρκετά ή σωστά. Η εμπειρία σου όμως με κάνει να πιστεύω ότι αφού το κατάφερες εσύ, πρέπει, το οφείλω στον εαυτό μου και στους γύρω μου να το καταφέρω κι εγώ.

-------------------------
Συμφωνώ μαζί σου Βάσω... Δεν πιστεύω ότι πάνε όλοι οι άρρωστοι στο Ρέικι! Το ψυχολογικό «κρασάρισμα» δεν είναι αρρώστια. Δεν μπορώ να περιγράψω αυτό που σκέφτομαι τόσο αρμονικά όσο εσύ, αλλά νομίζω ότι μία ή περισσότερες αδυναμίες που οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας, θα μας οδηγήσουν στο «κρασάρισμα» ή αλλιώς στην αποξένωση, την αποστασιοποίηση, την απομόνωση. Η προσπάθεια για ανάδυση κι «επανένταξη» μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους. Με τη συμβουλευτική ψυχολογία, με τρόπους υγιούς εκτόνωσης, με διαλογισμό, με το Ρέικι, κ.α. Καταλαβαίνω ότι το Ρέικι είναι ένας τρόπος να ξεσκονίσει ο κάθε ένας από εμάς τις θετικές αξίες της ζωής, να «θυμηθεί» τις θετικές αξίες της ζωής, όπως την αγάπη, τη συμπόνια, την αρωγή, την εκτίμηση, το σεβασμό, την ανιδιοτέλεια, που λόγω των περιστάσεων και των δυσάρεστων εμπειριών έχει ξεχάσει, και μέσα από αυτά να συγκροτήσει και πάλι τα κομμάτια του εαυτού του –εάν τα είχε ποτέ χάσει. Αυτοί λοιπόν που πάνε στο Ρέικι δεν ονομάζονται «άρρωστοι» άνθρωποι, αλλά άνθρωποι «συνειδητοποιημένοι» και «αποφασισμένοι» να αρχίσουν να απολαμβάνουν και πάλι τη ζωή, έτσι όπως αυτή είναι «φτιαγμένη», με τα καλά και τα κακά της.

-----------------
Σε ευχαριστώ Quisan για την ανεκτίμητη σιωπή σου που τόσα πολλά μου λέει...
Ichor
Δημοσιεύσεις: 818
Εγγραφή: 10 Μάιος 2007 2:58 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Δημοσίευση από Ichor »

MariG.............με παρακολουθείς.....? 8) 8)

Τόση ομοιότητα πια...? Μέχρι και την περιποίηση στα χεράκια του...? και τα ίδια λόγια μου είπε....!
Ένα θα σου πω για το μεγαλείο του πατέρα...:
Όταν έψαχναν φλέβα και τον μελάνιαζαν.......καθόταν τόσο ήρεμος, σε σημείο που με "εκνεύριζε". Του φώναζα να μιλήσει να αντιδράσει και ερχόταν η απάντηση....: Ε, άστες παιδί μου τη δουλειά τους κάνουν. Πρέπει και να μάθουν....! γκρρρρρρ Σε σένα πρέπει....?
Να τον πω, υπόδειγμα υπομονής και καρτερικότητας.....!
Να πω ότι μιλούσε τόσο ήρεμα.......για τα φοβερότερα πράγματα....!
Πάντα είχε ένα καλό λόγο να πει για όλους.....!
Τον ευχαριστώ που μου έμαθε, όλα αυτά που τώρα προσπαθώ να κάνω πράξη.......και περικλείονται σε μια λέξη....: ΑΓΑΠΗ

Και να πω ότι όταν με χαιρέτησε πια στην εντατική....... ένιωσα μια σκάλα μπροστά του, και εκεί στην άκρη της, στέκονταν οι γονείς του. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα.....γνώριζε ότι φεύγει.
Αντί να φοβηθώ με αγκάλιασε ένα φως και κάτι σα γνώση.
Μέσα στη σιωπή, μου είχε πει τι χρειαζόταν να κάνω.....!

Αυτοί λοιπόν που πάνε στο Ρέικι δεν ονομάζονται «άρρωστοι» άνθρωποι, αλλά άνθρωποι «συνειδητοποιημένοι» και «αποφασισμένοι» να αρχίσουν να απολαμβάνουν και πάλι τη ζωή, έτσι όπως αυτή είναι «φτιαγμένη», με τα καλά και τα κακά της.
Αυτό ακριβώς.........!

Στο ρέικι δεν έφτασα όταν ήμουν άρρωστη....... Έφτασα όταν συνειδητά επέλεξα.......να αλλάξω τη ζωή μου. Συνειδητά είχα αποφασίσει ένα χρόνο πριν να ΖΗΣΩ.....!

ΚΑΙ ΝΑΙ, ΑΦΟΥ ΜΠΟΡΕΣΕ ΕΝΑΣ.........ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ....!

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΖΩΗ, ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΦΩΣ, ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΓΑΠΗ....!
Το "παιχνίδι" της ψυχής είναι μεγαλειώδες! Δεν την νοιάζει ποιός θα κερδίσει, αρκεί να "παίξει"!! {Βάσω}
η "Εξέλιξη", είναι ο νόμος της Ζωής, ο "αριθμός", είναι ο νόμος του Σύμπαντος, η "ενότητα", είναι ο νόμος του Θεού.
Άβαταρ μέλους
Spyros
Δημοσιεύσεις: 746
Εγγραφή: 28 Απρ 2007 4:45 pm

Δημοσίευση από Spyros »

MariG καλώς ήρθες στην παρέα μας! :D

Οι δικές μου εμπειρίες δεν υπήρξαν ποτέ τόσο αρνητικές (όπως κάποιες που αναφέρθηκαν), ίσως γιατί τώρα βλέπω ότι ακόμα και οι παλιές άσχημες στιγμές συνέβαλαν στο να είμαι αυτός που είμαι. Και αφού είμαι ευχαριστημένος με τον εαυτό μου, είχε το λόγω της όποια ταλαιπωρία πέρασα.

Αυτό που κατάλαβα εγώ, πριν έρθω σε επαφή με το ρέικι, είναι πόση δύναμη έχουμε μέσα μας. Από εμάς εξαρτάται η ζωή μας, από την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, τη δύναμη της θέλησής μας. Όταν χάνουμε την επαφή με τον εαυτό μας, χάνουμε τη δύναμη και την προσωπικότητά μας, σαν ακυβέρνητο καράβι. Υπάρχει κόσμος που αυτοθεραπεύτηκε μόνο και μόνο με τη δική του δύναμη.

Το ρέικι είναι ένα μεγάλο δώρο/εργαλείο με το οποίο φτάνουμε πιο κοντά στον εαυτό μας. Αφού το πετύχουμε αυτό, την επαφή και υγεία του πνεύματος, η υγεία του σώματος είναι σχετικά απλή υπόθεση. 8)

Καταστάσεις και πρόσωπα πάνε και έρχονται στη ζωή μας, μας βοηθούν με τον ένα(εμφανή) ή τον άλλο(αφανή) τρόπο. Δεν είναι όμως στατικά, δεν υπάρχουν για να ζήσουν τη ζωή μας για εμάς κι εμείς απλά να παρακολουθούμε. Τη ζωή μας τη ζούμε μόνοι μας, όταν καταλάβουμε ότι μπορούμε να περπατούμε και χωρίς δεκανίκια.

Στα λόγια σου βλέπω ότι κατανοείς ότι μπορείς να τα καταφέρεις, γνωρίζεις το δυναμικό σου. :D
Δε θα αργήσεις να θριαμβεύσεις :!:
Λίγη υπομονή και επιμονή...
"Είμαστε φτιαγμένοι από αστροσκόνη, είμαστε η ενσάρκωση του σύμπαντος που προσπαθεί να καταλάβει τον εαυτό του."
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Στο ρέικι δεν έφτασα όταν ήμουν άρρωστη....... Έφτασα όταν συνειδητά επέλεξα
και εγώ Πέννη μου...όμως στην διαδρομή τα ξέχασα όλα!!!


όμως όταν ξεχνάμε...έρχονται τα γεγονότα να μας θυμίσουν...

όποιοι χρειάζεται να θυμηθούν ότι δεν έχουν απλά την διαδρομή: σπίτι, γραφείο, φαγητό, ύπνος!!!! ΄

Οταν χρειάζεται να "βρούμε", τότε έρχεται σκληρή η πραγματικοτητα να ΜΑΣ ΘΥΜΙΣΕΙ, που μπορούμε να αναζητήσουμε!!!

Και ο καθένας βρίσκει την δική του διαδρομή της "επιστροφής" ε???

΄Οχι για να παρηγορηθούμε, αλλά για να "ζήσουμε" αιώνια!!
Και να συναντηθούμε επιτέλους στο συγκεκριμένο σημείο!!!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι

Επιστροφή στο “ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΡΕΪΚΙ”