ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ

Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ

Δημοσίευση από Vasoula »

Μέσα από τον δρόμο της αυτογνωσίας, πολλοί άνθρωποι, στην προσπάθειά τους να μάθουν τον Εαυτό τους, αρχίζουν να θυμούνται συναισθηματικά την παιδική τους ηλικία...
Η τάση όμως του ενήλικα, που έχει ωριμάσει νοητικά, είναι να παραβλέπει τα συναισθήματα του και να νομίζει ότι έχει ξεπεράσει πολλά δυσάρεστα γεγονότα, που τα βίωσε μόνο συναισθηματικά, τον καιρό που δεν είναι νοημοσύνη, δηλαδή τον καιρό που ήταν παιδί. Κοινώς, ο ενήλικας ξεχνάει...

Χωρίς νοημοσύνη, ο κόσμος για το παιδί είναι μόνο συναισθήματα. Δεν μπορεί να σκεφτεί λογικά, ούτε να διακρίνει ότι οι γονείς του είναι το ίδιο ανώριμοι συναισθηματικά, όπως το ίδιο. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι αυτοί οι "γίγαντες" της σοφίας, όπως τους αντιλαμβάνεται συναισθηματικά, είναι ανώριμοι και ανίκανοι να το καθοδηγήσουν και το οδηγούν συχνά σε λανθασμένα μονοπάτια επιλογών και ενός μηχανιστικού τρόπου ζωής, που φαίνεται ομαλός, επειδή κι άλλοι άνθρωποι περπατάνε σ' αυτόν.
Και επειδή η ασθένεια είναι ένα κοινό φαινόμενο στον κόσμο τούτον, μαθαίνει να την αποδέχεται και να ζει μαζί της, μπορεί και για όλη του την ζωή.

Ο ενήλικας με την νοητική του νοημοσύνη στα ύψη, αδυνατεί να κατανοήσει το συναισθηματικό παιδί. Και έτσι ένα μεγάλο μέρος της πρόθεσής του να μάθει τον Εαυτό του, χάνεται μέσα στην συναισθηματική του ανωριμότητα, γιατί μπορεί να φαίνεται ότι έχει λογική, όμως δεν μπορεί να καθορίσει το βάθος και τον πόνο των τραυμάτων του, δεν μπορεί να ανακαλύψει τις φοβίες του, τις λανθασμένες του ανάγκες, τα εμπόδια του, δεν μπορεί να καταλάβει, γιατί αφού όλα τα έκανε όπως έπρεπε, εξακολουθεί και είναι δυστυχισμένος ή, το λιγότερο, απαθής ως προς την ευτυχία του.
Ο άνθρωπος που έγινε, δεν έχει καμία σχέση με τον Άνθρωπο που ονειρεύεται...
Παρ' όλα αυτά, κάνει τα δικά του παιδιά, ότάν έρθει η ώρα, και επαναλαμβάνει τα ίδια δεδομένα, που τον έκαναν αυτόν τον άνθρωπο, που επικρίνει στους άλλους και απεχθάνεται στους άλλους, χωρίς καμία αντίληψη ότι αυτούς τους άλλους, αυτός τους συντηρεί, με την ασθένειά του...

Κϋρια αιτία της μεγάλης συναισθηματικής ανωριμότητας, είναι η μάνα...Σημαντικό και τραγικό πρόσωπο, παράλληλα...

Το άρθρο είναι σπουδαίο... Μπορεί να μην λέει κάτι καινούργιο, όμως μερικές φορές νομίζουμε πως γνωρίζουμε το βάθος των πραγμάτων, ενώ στην ουσία δεν έχουμε φτάσει ούτε στα μισά της δικής μας απώλειας...

:romance-heartstiny: :romance-heartbeating: :romance-heartbeating: :romance-heartbeating:





Κόρες που δεν έχουν αγαπηθεί από τις μητέρες τους: 7 κοινά Τραύματα

Εικόνα


Η έλλειψη αυτοπεποίθησης και η ανικανότητα για εμπιστοσύνη, είναι μόνο η αρχή σε ένα ταξίδι επίγνωσης των λαθών που έχουν φορτωθεί οι ενήλικες κόρες από τις μητέρες τους.

Η ιστορία κάθε γυναίκας είναι διαφορετική, όμως ίσως το μεγαλύτερο κοινό σημείο είναι η ανακάλυψη ότι κάθε μια από αυτές δεν είναι μόνη, ότι δεν είναι τα μόνα κορίτσια ή γυναίκες που είχαν μητέρες που δεν μπορούν ή που δεν θέλουν να τις αγαπήσουν. Τα ταμπού σχετικά με την «αποδοκιμασία» των μητέρων και οι μύθοι της μητρότητας που παρουσιάζουν όλες τις μητέρες ως στοργικές, εξυπηρετούν στην απομόνωση των θυγατέρων που δεν αγαπήθηκαν. Αυτή η ανακάλυψη ελαφρύνει κάπως τον πόνο και το βάρος αλλά δεν τα εξαφανίζει τελείως.

Τα στοιχεία που ακολουθούν σχετικά με το τι μπορεί να συμβεί σε μία κόρη που μεγαλώνει χωρίς την αγάπη και την υποστήριξη της μητέρας της, προκύπτουν από ανεπίσημα στοιχεία και όχι από επιστημονική έρευνα και δεν θεωρούνται πλήρη. Επαναλαμβάνω ότι δεν γράφω ως ψυχολόγος ή θεραπεύτρια αλλά ως συνταξιδιώτισσα.

Ο λόγος που αυτές οι πληγές είναι κοινές, εξηγείται διεξοδικά από την θεωρία προσκόλλησης που πρώτος ανέπτυξε ο John Bowlby και μετά εξελίχθηκε από τις έρευνες των Mary Ainsworth, Mary Main και πολλών άλλων.

Κατά την βρεφική και παιδική ηλικία, η κόρη έχει μια πρώτη εικόνα του εαυτού της στον καθρέφτη που είναι το πρόσωπο της μητέρας της. Αν η μητέρα της είναι στοργική και ανταποκρίνεται στις ανάγκες της, το βρέφος αναπτύσσει ασφαλή προσκόλληση και μαθαίνει ότι η μητέρα της την αγαπάει και ότι η ίδια είναι άξια αγάπης. Αυτή η αίσθηση ότι είναι αξιαγάπητη, άξια τρυφερότητας και προσοχής, ότι την βλέπει και την ακούει η μητέρα της, αποτελεί τον θεμέλιο λίθο επάνω στον οποίο το παιδί χτίζει την πρώτη αίσθηση του εαυτού του και παρέχει την ενέργεια για την ανάπτυξή του.

Η κόρη μιας άστοργης μητέρας, η οποία είναι συναισθηματικά απόμακρη, συγκρατημένη, ασυνεπής ή ακόμη και υπερβολικά αυστηρή ή σκληρή, μαθαίνει διαφορετικά τον κόσμο και τον εαυτό της. Φυσικά, το βασικό πρόβλημα είναι κατά πόσο εξαρτάται το βρέφος από την μητέρα του για φροντίδα και επιβίωση καθώς και η φύση του περιορισμένου κόσμου της. Το αποτέλεσμα είναι η ανασφαλής προσκόλληση, που χαρακτηρίζεται είτε ως «αμφιθυμική» (το παιδί δεν γνωρίζει αν θα εμφανιστεί η καλή μαμά ή η κακή μαμά) ή ως «αποφευκτική» (η κόρη χρειάζεται την αγάπη της μητέρας της αλλά φοβάται τις συνέπειες αν την ζητήσει). Η αμφιθυμική προσκόλληση διδάσκει στο παιδί ότι ο κόσμος των σχέσεων είναι αναξιόπιστος και η αποφευκτική προσκόλληση θέτει τις βάσεις για μια φοβερή σύγκρουση μεταξύ των αναγκών του κοριτσιού για την αγάπη της μητέρας της και για την προστασία από την συναισθηματική ή φυσική κακομεταχείριση από την μητέρα της.

Οι πρώτοι δεσμοί διαμορφώνουν τα εσωτερικά μας πρότυπα ή τις πνευματικές αναπαραστάσεις των τρόπων που λειτουργούν οι σχέσεις στον κόσμο. Χωρίς θεραπεία ή παρέμβαση, αυτές οι πνευματικές αναπαραστάσεις τείνουν να μένουν σχετικά σταθερές.

Το κύριο σημείο είναι ότι η ανάγκη μιας κόρης για την αγάπη της μητέρας της είναι αρχέγονη κινητήρια δύναμη και αυτή η ανάγκη δεν εξαφανίζεται με την μη διαθεσιμότητα της μητέρας αλλά συνυπάρχει με την φοβερή και καταστροφική συνειδητοποίηση ότι το μοναδικό πρόσωπο που υποτίθεται ότι σε αγαπάει χωρίς όρους, δεν το κάνει. Ο αγώνας για την αντιμετώπιση και την επούλωση αυτού του τραύματος είναι τεράστιος. Επηρεάζει πολλά, αν όχι όλα τα μέρη του εαυτού, ιδιαίτερα στον χώρο των σχέσεων.

Οι έρευνες έδειξαν ότι οι πρώτοι παιδικοί δεσμοί προέβλεπαν σε εξαιρετικά υψηλό βαθμό τις ερωτικές σχέσεις με τους ενήλικους καθώς και τις φιλίες. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι τα πιο κοινά τραύματα είναι αυτά που έχει υποστεί ο εαυτός μας στην περιοχή της συναισθηματικής σύνδεσης.

Το νόημα της αντιμετώπισης αυτών των τραυμάτων δεν είναι να θρηνήσουμε γι’αυτά ή να σηκώσουμε απεγνωσμένα τα χέρια ψηλά εξαιτίας του ό,τι μας δόθηκε από τη μητρική αγάπη αλλά να τα συνειδητοποιήσουμε. Η συνειδητοποίηση είναι το πρώτο βήμα για την θεραπεία μιας κόρης που δεν αγαπήθηκε. Πολύ συχνά απλά αποδεχόμαστε αυτές τις συμπεριφορές χωρίς να γνωρίζουμε από πού προέρχονται.

Έλλειψη αυτοπεποίθησης
Η γυναίκα που δεν αγαπήθηκε ως παιδί, δεν γνωρίζει ότι είναι άξια της αγάπης και της προσοχής και μπορεί να μεγάλωσε με το αίσθημα ότι αγνοείται ή ότι δεν την ακούν ή ότι την κριτικάρουν παντού. Η φωνή μέσα στο κεφάλι της είναι αυτή της μητέρας της που της λέει τι δεν είναι: έξυπνη, όμορφη, ευγενική, στοργική, αξιόλογη. Αυτή η εσωτερικευμένη μητρική φωνή θα συνεχίζει να υπονομεύει τα επιτεύγματα και τα ταλέντα της, εκτός κι αν υπάρξει κάποια παρέμβαση. Οι κόρες κάποιες φορές μιλούν για το συναίσθημα ότι «κοροϊδεύουν τον κόσμο» και εκφράζουν τον φόβο ότι θα τις «ανακαλύψουν» όταν θα πετύχουν τους στόχους τους.

Έλλειψη εμπιστοσύνης
Μια γυναίκα εκμυστηρεύεται: Πάντα αναρωτιέμαι γιατί κάποιος να θέλει να γίνει φίλος μου. Δεν μπορώ να μην σκεφτώ αν υπάρχουν κάποια κρυφά κίνητρα και έμαθα στην θεραπεία ότι αυτό έχει να κάνει με την μητέρα μου. Αυτά τα θέματα εμπιστοσύνης πηγάζουν από την αίσθηση ότι οι σχέσεις είναι θεμελιωδώς αναξιόπιστες και επηρεάζουν και τις φιλικές και τις αισθηματικές σχέσεις.

Όπως αναφέρουν οι ψυχολόγοι στις έρευνές τους, η αμφιθυμικά προσκολλημένη κόρη χρειάζεται συνεχή επιβεβαίωση ότι είναι εγγυημένη η εμπιστοσύνη. Για την ακρίβεια, αυτοί οι άνθρωποι βίωσαν ότι η αγάπη περιλαμβάνει εμμονή, επιθυμία για ανταπόδοση και ένωση, συναισθηματικά ύψη και βάθη και ακραία σεξουαλική έλξη και ζήλια. Η εμπιστοσύνη και η ανικανότητα να τεθούν όρια συνδέονται στενά.

Δυσκολία στην τοποθέτηση ορίων
Πολλές γυναίκες που παγιδεύτηκαν μεταξύ της ανάγκης για την προσοχή της μητέρας τους και την απουσία αυτής της προσοχής, αναφέρουν ότι προσπαθούν συνεχώς να ευχαριστήσουν τους άλλους στις ενήλικες σχέσεις τους. Ή ότι είναι ανίκανες να βάλουν τα όρια που απαιτούνται προκείμενου να έχουν υγιείς και συναισθηματικά ικανοποιητικές σχέσεις. Πολλές κόρες αναφέρουν προβλήματα στις φιλίες τους με γυναίκες που περιπλέκονται λόγω θεμάτων εμπιστοσύνης (Πώς ξέρω ότι είναι πραγματικά φίλη μου;), προβλήματα με την αδυναμία τους να πουν «όχι» (Με κάποιο τρόπο καταλήγω πάντα να γίνομαι χαλάκι, να κάνω πάρα πολλά και να αισθάνομαι χρησιμοποιημένη ή απογοητευμένη στο τέλος) ή θέλουν μια τόσο έντονη σχέση που το άλλο άτομο αποτραβιέται. Οι κόρες με ανασφαλή προσκόλληση συχνά καταλήγουν να δημιουργούν σενάρια όπου οι σχέσεις τους ποτέ δεν είναι όπως πρέπει αλλά κατά κάποιο τρόπο είναι είτε πολύ «ζεστές» ή πολύ «κρύες».

Αυτό ισχύει συχνά και στις ερωτικές σχέσεις. Έρευνες ψυχολόγων βοήθησαν ώστε να διαχωριστούν όσες έχουν αποφευκτική προσκόλληση σε δύο κατηγορίες, στις «φοβισμένες» και στις «απορριπτικές». Και οι δύο αποφεύγουν τις στενές σχέσεις αλλά για διαφορετικούς λόγους. Αυτές που «φοβούνται» επιζητούν ενεργά τις στενές σχέσεις αλλά φοβούνται την οικειότητα σε όλα τα επίπεδα, οπότε είναι εξαιρετικά ευάλωτες και τείνουν στην προσκόλληση και στην εξάρτηση. Οι «απορριπτικές» είναι αμυντικές και αποστασιοποιημένες, είναι πιο ξεκάθαρο ότι αποφεύγουν τους άλλους. Δυστυχώς και οι δύο τύποι δυσκολεύονται να βρουν το είδος της συναισθηματικής σύνδεσης που θα τους έφερνε πιο κοντά στην επούλωση του τραύματος.

Δυσκολία να δούμε τον εαυτό μας με ακρίβεια
Μία γυναίκα μοιράζεται αυτό που έμαθε τελικά κατά την θεραπεία: Όταν ήμουν παιδί η μητέρα μου με περιόριζε εστιάζοντας πάντα στα ελαττώματά μου και ποτέ στις επιτυχίες μου. Μετά το πανεπιστήμιο εργάστηκα σε πολλές δουλειές αλλά σε όλες οι προϊστάμενοί μου διαμαρτύρονταν ότι δεν προσπαθούσα αρκετά για να εξελιχθώ. Αυτό οφείλεται κατά πολύ στην εσωτερίκευση όλων όσων άκουγε μεγαλώνοντας. Αυτές οι παραμορφώσεις της εικόνας του εαυτού, μπορεί να εκτείνονται σε κάθε τομέα συμπεριλαμβανομένης και της εμφάνισής. (Εγώ προσωπικά σκάλισα φωτογραφίες από την εφηβεία μου, ψάχνοντας για το κορίτσι που η μητέρα μου αποκαλούσε «χοντρή». Επίσης με αποκαλούσε «απωθητική», κάτι που δυστυχώς δεν είναι τόσο εύκολο να επιβεβαιώσεις ή να αμφισβητήσεις σε μια φωτογραφία. Αυτό πήρε χρόνια.)

Άλλες κόρες αναφέρουν ότι αισθάνονται έκπληξη όταν επιτυγχάνουν σε κάτι και ότι διστάζουν να προσπαθήσουν κάτι καινούριο ώστε να μειώσουν την πιθανότητα αποτυχίας. Αυτό δεν είναι απλά θέμα χαμηλής αυτοεκτίμησης αλλά κάτι πιο βαθύ.

Η απομάκρυνση σαν προκαθορισμένη στάση
Η έλλειψη εμπιστοσύνης ή το αίσθημα του φόβου μερικές φορές κάνει την κόρη που δεν αγαπήθηκε να μαζεύεται αμυντικά ώστε να αποφύγει να πληγωθεί από μια κακή σχέση παρά να βρει το κίνητρο για μια πιθανώς σταθερή σχέση και γεμάτη αγάπη. Αυτές οι γυναίκες επιφανειακά μπορεί να συμπεριφέρονται σαν να θέλουν να είναι σε σχέση αλλά σε βαθύτερο, λιγότερο συνειδητό επίπεδο, το κίνητρό τους είναι η απομάκρυνση.

Δυστυχώς, η αποφυγή -που πυροδοτεί ο φόβος, η έλλειψη εμπιστοσύνης ή κάτι άλλο- αποτρέπει ενεργά την κόρη που δεν αγαπήθηκε να βρει το είδος των σχέσεων αγάπης και υποστήριξης που πάντα επιδιώκει.

Υπερβολική ευαισθησία
Η γυναίκα που δεν αγαπήθηκε ως παιδί, μπορεί να είναι ευαίσθητη σε προσβολές, πραγματικές και φανταστικές. Ένα τυχαίο σχόλιο μπορεί να της θυμίζει τις παιδικές της εμπειρίες χωρίς καν να το συνειδητοποιεί η ίδια. Έπρεπε να εστιάσω έντονα στις αντιδράσεις μου ή για να το θέσω καλύτερα στις υπερβολικές αντιδράσεις μου, λέει μια γυναίκα γύρω στα σαράντα.

Μερικές φορές, μπερδεύω ένα πείραγμα με κάτι άλλο και φτάνω στο σημείο να ανησυχώ μέχρι θανάτου μέχρι που συνέρχομαι και συνειδητοποιώ ότι το άτομο δεν εννοούσε τίποτε μ’ αυτό. Έχοντας μια μητέρα που δεν της έδειχνε αγάπη, σημαίνει επίσης ότι οι κόρες αυτές συχνά δυσκολεύονται να διαχειριστούν τα συναισθήματα τους, τείνουν να αναλύουν υπερβολικά και να σκέφτονται τα ίδια και τα ίδια.

Αναπαράγοντας τον δεσμό με την μητέρα, στις σχέσεις
Δυστυχώς, τείνει να μας ελκύει αυτό που γνωρίζουμε, εκείνες οι καταστάσεις που ενώ τελικά μας κάνουν δυστυχισμένους, παρόλα αυτά είναι «βολικές» γιατί μας είναι οικείες. Ενώ τα άτομα που έχουν ασφαλή προσκόλληση βγαίνουν στον κόσμο αναζητώντας άτομα που έχουν παρόμοιες ιστορίες προσκόλλησης, ατυχώς το ίδιο κάνουν και εκείνα που έχουν αμφιθυμική και αποφευκτική προσκόλληση.

Αυτό μερικές φορές έχει σαν αποτέλεσμα την ακούσια αναπαραγωγή της σχέσης με τη μητέρα. Το σίγουρο είναι ότι παντρεύτηκα τη μητέρα μου, λέει μια γυναίκα, επιφανειακά ήταν εντελώς διαφορετικός από τη μητέρα μου αλλά τελικά μου φερόταν με πολύ παρόμοιο τρόπο, η ίδια τραμπάλα του να μην ξέρω πώς θα μου φερθεί. Όπως η μητέρα μου, ήταν κι αυτός πότε αδιάφορος και πότε περιποιητικός, φοβερά επικριτικός ή αόριστα υποστηρικτικός. Κατέληξε να πάρει διαζύγιο και από τον σύζυγο και από την μητέρα της.

Έχοντας υπόψιν τα παραπάνω, η ημέρα που η κόρη θα καταγράψει τις πληγές της είναι η πρώτη ημέρα της επούλωσης και του ταξιδιού της προς την αυτογνωσία και δυνατότητα να υπερβεί το τραύμα. Ας δεσμευθούμε λοιπόν προς την επούλωση και σε όλα τα αύριο!

Πηγή: psychologytoday.com
Συγγραφέας: Peg Streep
Απόδοση: Έφη Μεσιτίδου


https://www.psychologynow.gr/psychic-he ... ymata.html
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Ταρούλα
Δημοσιεύσεις: 29912
Εγγραφή: 16 Αύγ 2011 6:45 pm

Re: ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ

Δημοσίευση από Ταρούλα »

Πολύ ωραίο άρθρο, όλο αλήθειες @};-

Προσωπικά μου πήρε πολύ καιρό να τις νιώσω, γιατί έπαιζε το θύμα και με αποπροσανατόλιζε.

Ευχαριστούμε Βασούλα :romance-kisscheek:
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ

Δημοσίευση από Vasoula »

όλες σχεδόν οι μανάδες το παίζουν θύμα...Ίσως όχι τόσο συνειδητά, αλλά προέρχεται από την ιδέα που έχουν για την θυσία που έκαναν και κάνουν συνεχώς για τα παιδιά τους (τάχα μου τώρα)

για να σε αγαπάω, πρέπει κι εσύ να γίνεις όπως θέλω...
Και ανάθεμα αν ξέρει πως θέλει να είναι το παιδί της, αφού την ενοχλεί ο εαυτός της τόσο πολύ και βαθιά, που όπως και να γίνει το παιδί της, δεν θα το αποδεχτεί ποτέ

:romance-heartstiny:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Δωρουλα
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33489
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 4:23 pm
Τοποθεσία: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Re: ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ

Δημοσίευση από Δωρουλα »

όλο αλήθειες το άρθρο :romance-hearteyes:
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί


Πολέμα και Οραματίσου.

Εικόνα

Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Μάνος
Δημοσιεύσεις: 18535
Εγγραφή: 05 Μαρ 2014 8:10 am

Re: ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ

Δημοσίευση από Μάνος »

Πολύ ωραίο / αληθινό το άρθρο... :cry: :cry: :cry:



Βασούλα έγραψε:όλες σχεδόν οι μανάδες το παίζουν θύμα...Ίσως όχι τόσο συνειδητά, αλλά προέρχεται από την ιδέα που έχουν για την θυσία που έκαναν και κάνουν συνεχώς για τα παιδιά τους (τάχα μου τώρα)

για να σε αγαπάω, πρέπει κι εσύ να γίνεις όπως θέλω...
Και ανάθεμα αν ξέρει πως θέλει να είναι το παιδί της, αφού την ενοχλεί ο εαυτός της τόσο πολύ και βαθιά, που όπως και να γίνει το παιδί της, δεν θα το αποδεχτεί ποτέ
Πραγματικότητα!!! :-( :-( :-(




Ευχαριστούμε Βαοσύλα μου :romance-heartbeating: :romance-heartbeating: :romance-heartbeating:
Εικόνα

Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Άβαταρ μέλους
Μπεττουλα
Δημοσιεύσεις: 6425
Εγγραφή: 03 Οκτ 2011 12:22 pm

Re: ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ

Δημοσίευση από Μπεττουλα »

Vasoula έγραψε: 04 Φεβ 2018 11:18 am όλες σχεδόν οι μανάδες το παίζουν θύμα...Ίσως όχι τόσο συνειδητά, αλλά προέρχεται από την ιδέα που έχουν για την θυσία που έκαναν και κάνουν συνεχώς για τα παιδιά τους (τάχα μου τώρα)

για να σε αγαπάω, πρέπει κι εσύ να γίνεις όπως θέλω...
Και ανάθεμα αν ξέρει πως θέλει να είναι το παιδί της, αφού την ενοχλεί ο εαυτός της τόσο πολύ και βαθιά, που όπως και να γίνει το παιδί της, δεν θα το αποδεχτεί ποτέ

:romance-heartstiny:
μεγαλες αληθειες.. ποια να πρωτοπιασω?? πολυ οικεια ολα με ειδα σε πολλα απο αυτα που αναφερει (για να μην πω ολα! :D ) !! τα πλοκαμια της μανας εχουν βαθος μεγαλο!! :-( X( :tosser:
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ

Δημοσίευση από Vasoula »

έχουν τόσο βάθος, όσο τους αφήνεις, Μπεττούλα. Ούτε λιγότερο, ούτε περισσότερο :romance-heartstiny:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Μπεττουλα
Δημοσιεύσεις: 6425
Εγγραφή: 03 Οκτ 2011 12:22 pm

Re: ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ

Δημοσίευση από Μπεττουλα »

κ αυτο ειναι μεγαλη αληθεια επισης.. ειναι μια βδομαδα τωρα που μου ερχεται συνεχεια και στην θεραπεια το εγω εχω το προβλημα Εγω εχω και τη λυση σαν συνεχεια ενος διαλόγου που εχει να κανει με την δυναμη και σε ποιον την αφηνω.. γιατι ειμαι προθυμη να την μοιρασω οπουδηποτε αλλου εκτος απο μενα που μου ανηκει.. @};-

:romance-kisscheek: :romance-heartbeating:
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
Άβαταρ μέλους
IΟΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 345
Εγγραφή: 16 Δεκ 2016 11:37 am

Re: ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ

Δημοσίευση από IΟΑΝΝΑ »

Πολυ καλό το άρθρο.
Μας βαζει να σκεφτουμε πολλα.. αλλο αν δεν καταληγουμε στο ποια ηταν η αληθεια ακριβως.. για μενα για τη δικη μου μαμα πχ...Θελει υπομονη, χρονο επιμονη, ψαξιμο και και και..
Ευχαριστούμε Βασούλα!! :romance-kisscheek: :romance-heartbeating: :romance-inlove: :romance-heartstiny:
Άβαταρ μέλους
Βικούλα
Δημοσιεύσεις: 25987
Εγγραφή: 08 Φεβ 2012 4:24 pm

Re: ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ

Δημοσίευση από Βικούλα »

πολύ ωραίο @};- :romance-heartbeating: >:d< >:d< εξαιρετικά αληθινό θα έλεγα και για μένα :romance-heartbeating:
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου! @};-
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ

Δημοσίευση από Vasoula »

Ιωαννούλα έγραψε:για μενα για τη δικη μου μαμα
Ιωαννούλα μου, θα σου πω ένα μυστικό της αυτογνωσίας.
Η κόρη δεν έχει καμία ελπίδα να μην μοιάσει στην μητέρα της, αν δεν δει τους ίδιους δρόμους, που φαινομενικά είναι διαφορετικοί.
Η ίδια δυστυχισμένη και καταθλιπτική ζωή που είχε η μάνα, θα κατατρέχει και την κόρη και εδώ δεν έχει να κάνει με το πόσο διαφορετικά έχει διαμορφώσει την ζωή της ή πόσο μορφωμένη είναι. Συναισθηματικό είναι το φαινόμενο αυτό...Νομίζω ότι πολλές γυναίκες-μανάδες δεν έχουν πάρει είδηση πως είναι ο εσωτερικός τους κόσμος, αν όλα όσα έπρεπε να κάνουν, είναι καμωμένα (πχ. να παντρευτούν, να κάνουν παιδιά, να γίνουν γιαγιάδες κλπ κλπ)

άρα σε κάθε περίπτωση εξετάζουμε την μάνα...

Στην αυτογνωσία το πρώτο πράγμα που συμβαίνει σε μια τέτοιου είδους βαθύτερη ενδοσκόπηση είναι να αντιληφθούμε ότι η μάνα κληρονόμησε στις κόρες της την απαξίωση που βίωσε η ίδια σαν γυναίκα, την ανάγκη της να έχει έναν άντρα, την κατάθλιψη, τα συναισθηματικά αδιέξοδα...

Μεγάλο το πηγάδι γαρ καρδούλα :romance-heartstiny:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Συμφωνώ απόλυτα, ότι η κόρη τείνει να γίνει κατ΄εικόνα και ομοίωση της μάνας της και ίσως μετά από βαθιά αυτογνωσία να αναγνωρίσει την ταυτοποίηση αλλά και η παρουσία του πατέρα καθορίζει βαθιά σε επίπεδα προσωπικών σχέσεων την συμπεριφορά της. Η απουσία πατέρα ρίχνει το βάρος στην μάνα που περνά στην κόρη τα τυχόν βιώματα της. Η παρουσία πατέρα και η σχέση του με την κόρη καθορίζει με μια άλλη μορφή τα επίπεδα αυτοεκτίμησης, θαυμασμού, ισοτιμίας κλπ. Αν η μητέρα είναι επικριτική, απόμακρη, απαιτητική και ο πατέρας πιο δοτικός ή δυναμικός τότε ίσως το κέντρο βάρους μετατοπίζεται και η κόρη να θέλει να μοιάσει του πατέρα αφενός γιατί έτσι θα βρει αποδοχή από την μητέρα κατά λανθασμένη εντύπωση αφετέρου θα κερδίσει θαυμασμό και από τον άλλο γονέα.
Ο πατέρας ανάλογα με τα επίπεδα "αδυναμίας" που τρέφει για την κόρη, που και εκείνος έχει ανάγκη θαυμασμού από το παιδί του, διαμορφώνει συμπεριφορές και χαρακτήρες.
Από προσωπική άποψη ήθελα να μοιάζω στον πατέρα μου αλλά για πολλά χρόνια κουβαλούσα την μάνα μου.

:romance-smileyheart: :romance-caress: :romance-caress:
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ

Δημοσίευση από Vasoula »

μετατοπίζεται και η κόρη να θέλει να μοιάσει του πατέρα
μπορεί να θέλει να του μοιάσει...και στην εξωτερική της πραγματικότητα μπορεί να φαίνεται ότι ακολουθεί τις δικές του επιλογές.
Όμως, μην γελιέσαι, στην μάνα της μοιάζει, Χρυσουλίτσα, ακόμα και αν τίποτα δεν κάνει σαν αυτήν φαινομενικά...Οι συμπεριφορές όμως, τα χούγια που λέμε, τα παίρνει στο ακέραιο και θέλει πλήρη συνειδητότητα για να το εντοπίσει.

Και αν εκτιμά τον πατέρα, ένας λόγος παραπάνω να της μοιάσει, γιατί εκτός όλων των άλλων, αναπτύσσεται και ο γυναικείος υπόγειος ανταγωνισμός μαζί της, για την καρδιά του. Αφού επέλεξε αυτήν για γυναίκα, το κορίτσι προσανατολίζεται προς αυτήν την εικόνα και ταυτοποιείται στα σημεία της μάνας της.

Παίζουν πολλά ρόλο. Δηλαδή αν ο πατέρας ήθελε αγόρι, αν η μάνα νιώθει υποτιμημένη σαν γυναίκα, θα κάνει και την κόρη της να νιώθει το ίδιο για το φύλο της. Έτσι δεν είναι απαραίτήτα ότι θέλει να μοιάσει στον πατέρα της, αλλά στον άντρα γενικά.... κλπ κλπ κλπ.

:romance-heartstiny:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Δεκατριούλης
Δημοσιεύσεις: 4566
Εγγραφή: 29 Ιαν 2011 1:10 pm

Re: ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ

Δημοσίευση από Δεκατριούλης »

Το άρθρο είναι σπουδαίο... Μπορεί να μην λέει κάτι καινούργιο, όμως μερικές φορές νομίζουμε πως γνωρίζουμε το βάθος των πραγμάτων, ενώ στην ουσία δεν έχουμε φτάσει ούτε στα μισά της δικής μας απώλειας...
Διαβάζοντας το αρθρο αναρωτιόμουν ποια είναι η διαφορά του αντρα και της γυναικας σε σχέση με την μητέρα. Διαφέρουν και δεν διαφέρουν μαζί. ξεχωριστή εντύπωση μου εκανε αυτή η αναφορά της αρχικής ταυτισης του παιδιού με την μητέρα. Ειμαι αυτο που βλέπω, γινομαι αυτο και δεν έχω καν επιλογή. Ποσο δυνατο και ποσο καταστροφικό ειναι αυτό.

:-( :-( @};- @};- @};- :romance-heartbeating:
Ας αφησουμε την κριτική για τους ανθρώπους γύρω μας και ας ακολουθησουμε τον δρόμο που δείχνει η καρδιά μας.
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ

Δημοσίευση από Vasoula »

η διαφορά είναι μόνο στην δική της απαξίωση, Παναγιωτάκο
αν είναι αγόρι, παίρνει δόξα και τιμές, αν είναι κορίτσι ντρέπεται και απλά το αποδέχεται...

Έτσι ανάλογα με το φύλο, δείχνει και άλλη εικόνα στο παιδί...αλλάζουν τα ερεθίσματα, αλλάζει η καταπίεση, αλλάζει και η προσδοκία

στο τέλος όμως οι διαστρεβλώσεις που παίρνει το παιδί, επί της ουσίας είναι ίδιες...είναι αυτός ο φυσικός άνθρωπος του σήμερα...ο ενήλικας που ζει μηχανιστικά, αφηρημένα, βιαστικά...

Μιλάμε για πνευματική, νοητική και συναισθηματική κακοποίηση, για να μας κάνουν "άνθρωπο"...Μήπως και δεν το λένε?

"τι τράβηξα για να σε κάνω άνθρωπο"...κυριολεκτικά κιόλας...Εύγε και συγχαρητήρια, τα κατάφερες μάδερ... :-(
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι

Επιστροφή στο “ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ”