ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ

Άβαταρ μέλους
Stefanos
Δημοσιεύσεις: 8939
Εγγραφή: 19 Μάιος 2010 10:12 am
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ

Δημοσίευση από Stefanos »

>:d< >:d< >:d<
Όσο πιο μακριά ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει.
Αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!!!
Άβαταρ μέλους
Ifaki
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 3238
Εγγραφή: 06 Απρ 2009 10:42 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ

Δημοσίευση από Ifaki »

>:d< >:d< >:d< Ευχαριστουμε!!!!!
Ο μεγαλύτερος Σκοπός μας είναι να ενώσουμε τα μέρη της Ψυχής μας μέσα στην Αγάπη του Θεού και του Ανθρώπου
Χωρίς να μας νοιάζει ποιόν απογοητεύουμε

_________________
"Πολέμα και Οραματίσου"...

Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Ιωαννάκι
Δημοσιεύσεις: 17532
Εγγραφή: 05 Νοέμ 2010 10:53 pm

Re: ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ

Δημοσίευση από Ιωαννάκι »

Αχ τι ομορφο :x :x :x :x
Θοδωρακο >:d< >:d< >:d<
Θυμάμαι-Πιστεύω-Ζω :romance-heartbeating:
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
JOANNA
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 11313
Εγγραφή: 03 Μάιος 2007 12:03 pm

Re: ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ

Δημοσίευση από JOANNA »

Θοδωρουλη μου O:-) O:-) :x :x
Όπου είναι ο Εαυτός μας είναι και ο Θεός και όπου είναι ο Θεός είναι όλα....

Πολέμα και Οραματίσου

Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
elenaki
Δημοσιεύσεις: 7152
Εγγραφή: 08 Φεβ 2010 6:10 pm

Re: ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ

Δημοσίευση από elenaki »

Θοδωρακο μας Ευχαριστουμε!! :x >:d< >:d< >:d<
"Ευχαριστώ που βρίσκομαι μεσα στην Ανάσα Σου"!
----------------------------
Πολεμα και Οραματισου!
Άβαταρ μέλους
margaritarenia
Δημοσιεύσεις: 16492
Εγγραφή: 04 Μάιος 2007 4:02 pm

Re: ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ

Δημοσίευση από margaritarenia »

Εξαιρετικο.... :x >:d< >:d<
Απόφαση να μην επιτρέψω σε κανεναν να με εκπλήξει. Ο μονος που εχει αυτο το δικαίωμα είναι ο Εαυτος μου και ο Θεος μεσα μου :romance-heartbeating:
https://m.youtube.com/watch?v=3YDz-ftqr1g#dialog
Άβαταρ μέλους
Μπεττουλα
Δημοσιεύσεις: 6425
Εγγραφή: 03 Οκτ 2011 12:22 pm

Re: ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ

Δημοσίευση από Μπεττουλα »

τι καλο :x :) >:d< >:d< >:d< >:d<
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
Άβαταρ μέλους
Δεκατριούλης
Δημοσιεύσεις: 4566
Εγγραφή: 29 Ιαν 2011 1:10 pm

Re: ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ

Δημοσίευση από Δεκατριούλης »

Δεν συμφωνώ με όλα όσα λέει το άρθρο, όμως μου φανηκε ενδιαφέρον.
Επίσης ειχα μια απορία αν το ζεμπέκικο είναι μοναχικός χορος και το έψαξα λίγο. Σε αυτό θα επανέλθω...
@};- @};- @};- @};- @};-

Ο Μοναχικός Θρήνος – Το Ζεϊμπέκικο
Apr 5, 2014

Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται.Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα».

Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.



Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.

Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε. Η περιγραφή της προετοιμασίας είναι σαφής:

Παίξε, Χρήστο, το μπουζούκι,

ρίξε μια γλυκιά πενιά,

σαν γεμίσω το κεφάλι,

γύρνα το στη ζεϊμπεκιά.

(Τσέτσης)

ZEIMPEKIKO

Ο αληθινός άντρας δεν ντρέπεται να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του· αγνοεί τις κοινωνικές συμβάσεις και τον ρηχό καθωσπρεπισμό. Συμπάσχει με τον στίχο ο οποίος εκφράζει σε κάποιον βαθμό την προσωπική του περίπτωση, γι’ αυτό επιλέγει το τραγούδι που θα χορέψει και αυτοσχεδιάζει σε πολύ μικρό χώρο ταπεινά και με αξιοπρέπεια. Δεν σαλτάρει ασύστολα δεξιά κι αριστερά· βρίσκεται σε κατάνυξη. Η πιο κατάλληλη στιγμή για να φέρει μια μαύρη βόλτα είναι η στιγμή της μουσικής γέφυρας, εκεί που και ο τραγουδιστής ανασαίνει.

Ο σωστός χορεύει άπαξ· δεν μονοπωλεί την πίστα. Το ζεϊμπέκικο είναι σαν το «Πάτερ Ημών». Τα είπες όλα με τη μία.

Τα μεγάλα ζεϊμπέκικα είναι βαριά, θανατερά:

Ίσως αύριο χτυπήσει πικραμένα

του θανάτου η καμπάνα και για μένα.

(Τσιτσάνης)

*****

Τι πάθος ατελείωτο που είναι το δικό μου,

όλοι να θέλουν τη ζωή κι εγώ το θάνατό μου.

(Βαμβακάρης)

Το ζεϊμπέκικο δεν σε κάνει μάγκα*· πρέπει να είσαι για να το χορέψεις. Οι τσιχλίμαγκες με το τζελ που πατάνε ομαδικά σταφύλια στην πίστα εκφράζουν ακριβώς το χάος που διευθετεί η εσωτερική αυστηρότητα και το μέτρο του ζεϊμπέκικου.

Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται σε οικογενειακές εξόδους ή γιορτές στο σπίτι· απάδει προς το πνεύμα. Πόσο μάλλον όταν υπάρχουν κουτσούβελα που κυκλοφορούν τριγύρω παντελώς αναίσθητα.

Είναι χορός μοναχικός. Όταν το μνήμα χάσκει στα πόδια σου, ο τόπος δεν σηκώνει άλλον. Είναι προσβολή να ενοχλήσει μια ξένη κι απρόσκλητη παρουσία. Γι’ αυτό κάποιοι ανίδεοι αριστεροί διανοούμενοι ερμήνευσαν την επιβεβλημένη ερημία του χορού με τα δικά τους φοβικά σύνδρομα· αποκάλεσαν το ζεϊμπέκικο «εξουσιαστικό χορό», που περιέχει, δήθεν, μια «αόρατη απειλή». Είδαν, φαίνεται, κάποιον σκυλόμαγκα να χορεύει και τρόμαξαν. Όμως, και έναν κυριούλη αν ενοχλήσεις στο βαλσάκι του, κι αυτός θα αντιδράσει.

Το ζεϊμπέκικο δεν είναι γυναικείος χορός. Απαγορεύεται αυστηρώς σε γυναίκα να εκδηλώσει καημούς ενώπιον τρίτων· είναι προσβολή γι’ αυτόν που τη συνοδεύει. Αν δεν είναι σε θέση να ανακουφίσει τον πόνο της, αυτό τον μειώνει ως άντρα και δεν μπορεί να το δεχτεί. Και στο μάτι δεν κολλάει.

Μια γυναίκα δεν είναι μάγκας· είναι θηλυκό ή τίποτα. Κι ένας άντρας, πρώτα αρσενικό και μετά όλα τ’ άλλα. Αυτό είναι το αρχέτυπο. Κι αν το εποικοδόμημα γέρνει καμιά φορά χαρωπά, η βάση μένει ακλόνητη. Εξαιρούνται οι γυναίκες μεγάλης ηλικίας που μπορεί να έχουν προσωπικά βάσανα: χηρεία ή πένθος για παιδιά. (Κι όμως είδα σπουδαίο ζεϊμπέκικο από δύο γυναίκες· τη Λιλή Ζωγράφου, που αυτοσχεδίαζε έχοντας αγκαλιάσει τον εαυτό της από τους ώμους με τα χέρια χιαστί σαν αρχαία τραγωδός· και μια νεαρή πουτάνα σε ένα καταγώγιο των Τρικάλων, πιο αυτεξούσια απ’ όλους τους αρσενικούς εκεί μέσα.)

Η μεγάλη ταραχή είναι οι χωρικοί. Σε πλατείες χωριών, με την ευκαιρία του τοπικού πανηγυριού ή άλλης γιορτής, κάτι καραμπουζουκλήδες ετεροδημότες χορεύουνε ζεϊμπέκικο στο χώμα· προφανώς για να δείξουνε στους συγχωριανούς τους πόσο μάγκες γίνανε στην πόλη. Οι άνθρωποι της υπαίθρου δεν έχουν μπει στο νόημα κι ούτε μπορούν να εννοήσουν. Τα δικά τους ζόρια είναι κυκλικά· έρχονται, περνάνε και ξαναέρχονται σαν τις εποχές του χρόνου. Δεν είναι όλη η ζωή ρημάδι. Γι’ αυτό χορεύουν εξώστρεφα, κάνουν φούρλες, σηκώνουν το γόνατο ή όλο το πόδι, κοιτάνε τους γύρω αν τους προσέχουν, χαμογελάνε χορεύοντας. Μιλάνε με τον Θεό των βροχών και του ήλιου, όχι τον σκοτεινό Θεό του χαμόσπιτου και των καταγωγίων.

Δεν γίνεται καν λόγος για το τσίρκο που χορεύει επιδεικτικά, σηκώνει τραπέζια με τα δόντια και ισορροπεί ποτήρια στο κεφάλι του. Ή τη φρικώδη καρικατούρα ζεϊμπέκικου που παρουσιάζουν οι χορευτές στις παλιές ελληνικές ταινίες και προσφάτως στα τηλεοπτικά σόου.

Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω. Τα ψαλίδια, τα τινάγματα, οι ισορροπίες στο ένα πόδι είναι για τα πανηγύρια. Το πολύ να χτυπήσει το δάπεδο με το χέρι «ν’ ανοίξει η γη να μπει». Και, όσο χορεύει, τόσο μαυρίζει. Πότε μ’ ανοιχτά τα μπράτσα μεταρσιώνεται σε αϊτό που επιπίπτει κατά παντός υπεύθυνου για τα πάθη του και πότε σκύβει τσακισμένος σε ικεσία προς τη μοίρα και το θείο.

Τα παλαμάκια που χτυπάνε οι φίλοι ή οι γκόμενες καλύτερα να λείπουν. Ο πόνος του άλλου δεν αποθεώνεται. Το πιο σωστό είναι να περιμένουν τον χορευτή να τελειώσει και να τον κεράσουν. Να πιούνε στην υγειά του· δηλαδή να του γιάνει ο καημός που τον έκανε να χορέψει.

1150

Ειπώθηκε πως το ζεϊμπέκικο σβήνει. Ο αρχαϊκός χορός της Θράκης που τον μετέφεραν οι ζεϊμπέκηδες στη Μικρά Ασία και τον επανέφεραν στην Ελλάδα οι πρόσφυγες του 1922 έχει ολοκληρώσει τον ιστορικό του κύκλο· δεν έχει θέση σε μια νέα κοινωνία με άλλα αιτήματα και άλλες προτεραιότητες. Μπορεί και να γίνει έτσι. Αν χαθούν η αδικία, ο έρωτας και ο πόνος· αν βρεθεί ένας άλλος τρόπος που οι άντρες θα μπορούν να εκφράζουν τα αισθήματά τους με τόση ομορφιά και ευγένεια, μπορεί να χαθεί και το ζεϊμπέκικο.

Όμως βλέπεις μερικές φορές κάτι παλικάρια να γεμίζουν την πίστα με ήθος και λεβεντιά που σε κάνουν να ελπίζεις όχι απλώς για τον συγκεκριμένο χορό, αλλά για τον κόσμο ολόκληρο.

———

* Ο μάγκας είναι άντρας σεμνός, καλοντυμένος και μοναχικός. Δεν είναι επιδεικτικό κουτσαβάκι και αλανιάρης. Όπως αναφέρεται και στο Μείζον Ελληνικό Λεξικό, «μάγκας: έξυπνος και με συμπεριφορά που ταιριάζει σε άντρα».

Άρθρο του Διονύση Χαριτόπουλου στην εφημερίδα Τα Νέα, 14/9/2002.

http://antikleidi.com/2014/02/09/zempek/" onclick="window.open(this.href);return false;
Ας αφησουμε την κριτική για τους ανθρώπους γύρω μας και ας ακολουθησουμε τον δρόμο που δείχνει η καρδιά μας.
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ

Δημοσίευση από Ellaki »

και με ποιά συμφωνείς δλδ ?????? >:) >:)
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Δεκατριούλης
Δημοσιεύσεις: 4566
Εγγραφή: 29 Ιαν 2011 1:10 pm

Re: ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ

Δημοσίευση από Δεκατριούλης »

Ellaki έγραψε:και με ποιά συμφωνείς δλδ ?????? >:) >:)
Aς ξεκινησω με αυτά... :x @};- @};- @};-
Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.
Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.
Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη.
Ο αληθινός άντρας δεν ντρέπεται να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του· αγνοεί τις κοινωνικές συμβάσεις και τον ρηχό καθωσπρεπισμό. Συμπάσχει με τον στίχο ο οποίος εκφράζει σε κάποιον βαθμό την προσωπική του περίπτωση, γι’ αυτό επιλέγει το τραγούδι που θα χορέψει και αυτοσχεδιάζει σε πολύ μικρό χώρο ταπεινά και με αξιοπρέπεια. Δεν σαλτάρει ασύστολα δεξιά κι αριστερά· βρίσκεται σε κατάνυξη. Η πιο κατάλληλη στιγμή για να φέρει μια μαύρη βόλτα είναι η στιγμή της μουσικής γέφυρας, εκεί που και ο τραγουδιστής ανασαίνει.

Ο σωστός χορεύει άπαξ· δεν μονοπωλεί την πίστα. Το ζεϊμπέκικο είναι σαν το «Πάτερ Ημών». Τα είπες όλα με τη μία.

Τα μεγάλα ζεϊμπέκικα είναι βαριά, θανατερά:
Ας αφησουμε την κριτική για τους ανθρώπους γύρω μας και ας ακολουθησουμε τον δρόμο που δείχνει η καρδιά μας.
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ

Δημοσίευση από Vasoula »

Το ζεϊμπέκικο δεν είναι γυναικείος χορός. Απαγορεύεται αυστηρώς σε γυναίκα να εκδηλώσει καημούς ενώπιον τρίτων· είναι προσβολή γι’ αυτόν που τη συνοδεύει. Αν δεν είναι σε θέση να ανακουφίσει τον πόνο της, αυτό τον μειώνει ως άντρα και δεν μπορεί να το δεχτεί. Και στο μάτι δεν κολλάει.
μόνο και μόνο γι' αυτήν την παράγραφο, αμφισβητώ την αξιοπιστία του συγγραφέα...
Γιατί δεν ξέρει τίποτα για τον Άνθρωπο, τίποτα για την Ζωή και ακόμα περισσότερο δεν έχει ιδέα για το τι είναι εσωτερικότητα...
Δεν είναι μαγκιά η εσωτερικότητα...Αυτό που λέει τον άρθρο για την ψυχική κατάσταση του χορευτή, σαν εσωτερικότητα, επί της ουσίας είναι η μοναξιά και η αδυναμία να εκφράσει ο άντρας τα συναισθήματά του. Αυτή είναι επί της ουσίας η οδύνη κάθε άντρα...

Και ο ζεϊμπέκικος είναι μεν χορός που μπορεί να εκφράσει την οδύνη, αλλά όχι την προσωπική. Την οδύνη για τον κόσμο που χάνεται στις θλίψεις και στις κυνικές συναναστροφές...

Δεν είναι χορός επίδειξης, σωστά...μα κανένας χορός δεν είναι για επίδειξη, είτε μοναχικός είναι, είτε ζευγαρωτός, είτε ομαδικός...

Είναι χορός για τους μαχητές, έτσι ξεκίνησε, αλλά στην πορεία ο μαχητής δεν είναι μόνο ο φέρων όπλα...Στην σύγχρονη εποχή ο μαχητής είναι αυτός που έχει έναν ιερό τσαμπουκά και μια παλικαρίσια στάση στην Ζωή. Αυτός που μπορεί να τα βάλει με την ανηθικότητα και τον δηθενισμό, ακόμα και μόνος του, αλλά δεν χρειάζεται να το φωνάξει...το δείχνει εμπράκτως και το ζεϊμπέκικο είναι η φωνή του, που βγαίνει από τα βάθη του είναι του...

Όσο για τις φιγούρες που αναφέρει σαν επίδειξη, θα μπορούσαμε να πούμε ότι μέσα από αυτές ο άντρας "κλέβει" τον θαυμασμό που τόσο έχει ανάγκη (επιβεβαιώση) της αντρικής του υπόστασης, μια και εδώ μέσα ξέρουμε όλοι ποιός κρατάει τα ****** του....Το πέταγμα ψηλά μπορεί να δηλώνει και την ανάγκη του να πετάξει στον Ουρανό, αφού στην Γη τα βήματά του συνήθως είναι επισφαλή και γεμάτα από έλλειψη εμπιστοσύνης...Πέρα από την επίτευξη μιας "εικονας", μπορεί να δηλώνει και την ανάγκη του...Το πέταγμα του Αετού είναι ένα όνειρο για τον φυσικό άντρα, κυρίως για την περηφάνεια που εκφράζει και για την δύναμη της υπέρβασης.

Ο συγγραφέας τα ισοπέδωσε όλα...δυστυχώς συμβαίνει σε ανθρώπους που την εσωτερικότητα την έχουν μπερδέψει με την εσωστρέφεια...
(για την ιστορία, ο Διονύσης Χαριτόπουλος ήταν ο σύζυγος της Μαλβίνας Κάραλη και συγγραφέας)



Αυτά από εμένα... :romance-heartstiny:

για την ιστορία όμως ας δούμε

Το ζεϊμπέκικο (ή ζεϊμπέκικος) είναι ελληνικός λαϊκός χορός. Το όνομά του οφείλεται στον εξισλαμισμένο ελληνικό πληθυσμό των Ζεϊμπέκων. Αναφέρεται ότι διαδόθηκε στα ελλαδικά αστικά κέντρα στα τέλη του 19ου αιώνα. Ωστόσο, η εμφάνισή του ανάγεται στα τέλη του 17ου αιώνα σε αστικά κέντρα όπως η Κωνσταντινούπολη και η Σμύρνη. Ο Εβλιγιά Τσελεμπή αναφέρει ότι χορευόταν στη Μαγνησία και το Αϊδίνιο σε τοπικές γιορτές. Όντας αρχικά αντικριστός χορός δύο ατόμων που έφεραν οπλισμό, εξελίχθηκε σε «μονήρη αυτοσχεδιαστικό ανδρικό χορό»

Καταγωγή

Ο χορός αντλεί την καταγωγή του από εξισλαμισμένους Ζεϊμπέκους.. Οι Ζεϊμπέκοι ως ιδιαίτερη μειονότητα του πληθυσμού της Προύσας, του Αϊδινίου και της Ερυθραίας της Μικράς Ασίας, επονομαζόμενοι και «ιππότες των όρεων», ήσαν υπό διωγμό εξαιτίας της παραβατικής συμπεριφοράς τους. Κατά τον Ηρόδοτο, η λέξη Ζεμπέκος παράγεται από την αρχαία Θρακική λέξη μπούκο που προερχόμενη από την φρυγική λέξη βέκος σημαίνει βούκα=μπουκιά η οποία με πρώτο συνθετικό την κλητική του Ζεύς, Ζευ, παράγει τη λέξη Ζεϊμπέκηδες, επίσης θεωρεί ότι συμβολίζει κατά κάποιο τρόπο μια αναζήτηση για την ένωση του πνεύματος με το σώμα, του θεού με τον άνθρωπο και χορευόταν στην απώτερη αρχαιότητα προς τιμήν της Κυβέλης της μητέρας θεάς. Κατά τον λαογράφο και συγγραφέα Θάνο Βελλούδιο η λέξη Ζεϊμπέκικος προέρχεται κατά το πρώτο συνθετικό από την φριγική λέξη Ζεϋ εκ του Ζευς που συμβολίζει το πνεύμα και κατά το δεύτερο από τη λέξη μπέκος ή βέκος που σημαίνει άρτος και συμβολίζει το σώμα.

Ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης σε μια συνομιλία του με τον ρεμπέτη Τάκη Μπίνη έχει υποστηρίξει ότι «οι Ζεϊμπέκηδες ήταν Έλληνες κυρίως από την Μακεδονία και αλλού και Θρακιώτες, που ακολούθησαν τον Μέγα Αλέξανδρο στην εκστρατεία του στα βάθη της Ασίας. Τους ονόμαζαν Ζεϊμπέκια δηλαδή ζωέμπορους και Μακελάρηδες γιατί έσφαζαν ζώα και τα πουλούσαν. Στο πέρασμα των χρόνων θέλησαν να απαθανατίσουν τον ηρωισμό τους και να διατηρήσουν τις παραδόσεις τους και έτσι δημιούργησαν αυτόν το χορό, το ζεϊμπέκικο, που τον χόρευαν ένας ένας με σπαθιά στα χέρια και πότε πότε και στο στόμα: βγάζοντας μουγκρητά ή αλαλαγμούς, σαν τα σημερινά όπα, άλα, γιάλα και διάφορα άλλα.

Σύμφωνα με άλλες θεωρίες ο χορός πρόκειται για κατεξοχήν αρχαίο ελληνικό - θρακικό που τον μετέφεραν και τον διέδωσαν στην Ασία οι αρχαίοι Αργείοι-Θράκες, όταν ίδρυσαν αποικία στις Τράλλεις (σημερινό Αϊδίνιο) της Μικράς Ασίας. Ο Σίμων Καράς υποστήριζε πως ο χορός είχε κληρονομιά αρχαιοελληνική (ρυθμική - χορευτική) αφού το ρυθμικό τους σχήμα των 9 χρόνων διαφαίνεται στις ωδές της Λεσβίας Σαπφούς..

Κατά τον Θ. Μουρράη-Βελλούδιο, η προέλευση του χορού ανάγεται στον αρχαίο χορό «Αρτο-ζήν». Η λέξη «Ζεϋ» (από το Ζευς) συμβολίζει κατ’ αυτόν το πνεύμα, ενώ το «μπέκος», το ψωμί δηλαδή, το σώμα. Έτσι, με το ζεϊμπέκικο κερδίζει ο άνδρας «την απαλλαγή του από κάθε καταθλιπτικό σύμπλεγμα που μπορεί να τον καταπιέζει» κι αποκτά την σύνθεση της δωρικής και της φρυγικής αρμονίας, μέσα από την κατανυκτική ορχηστική περισυλλογή του στον χώρο που εντοπίζεται μεταξύ του χρόνου και του διαστήματος (και μακριά απ’ το Καλό και το Κακό), δηλαδή στο «χάος – φάος».

Ύφος και εκτέλεση

Ο ζεϊμπέκικος ως παλιός χορός είναι αυστηρά ανδρικός γι' αυτό και ορισμένες φορές αποκαλείται, εξαιτίας των χορευτικών του κινήσεων από άνδρες, ως "χορός του αετού". Είναι χορός που δεν έχει βήματα αλλά μόνο φιγούρες και μία συγκεκριμένη κυκλική κίνηση. Ο ρυθμός ακολουθεί το βυζαντινό μέτρο που είναι στα 9/8, ενώ η συνηθισμένη ρυθμική του διάταξη είναι: 2/4+2/4+2/4+3/4 ή 4/4+2/4+3/4. Ο Τούρκος περιηγητής και συγγραφέας Εβλιά Τσελεμπί (Evliya Çelebi) υποστηρίζει πως ο «ζειμπέκικος είναι χορός σύνθετος που συνδυάζει στοιχεία και από άλλους χορούς: τον τσάμικο και ιδίως τον καλαματιανό, που φαίνεται να έχει και τον ίδιο ρυθμό, αλλά ανάποδα (π.χ. τα 9/8 του ζεϊμπέκικου χωρίζονται σε 2/8+2/8+2/8+3/8, ενώ του καλαματιανού είναι 3/8+2/8+2/8=7/8). Εκτελείται σε χώρο που δεν - ή λίγο - ξεπερνά το τετραγωνικό μέτρο και κυριαρχείται από αυτοσχεδιαστικές κινήσεις. Ως ιδιόρρυθμος εννεάσημος χορός έχει διαφορετικές μουσικές οργανώσεις και ποικίλλει ανάλογα με το θεματικό περιεχόμενο, τον χώρο προέλευσης και τη χρονική περίοδο που δημιουργήθηκε

Μετασχηματισμοί

Ο ζεϊμπέκικος ορίζεται ως ρεμπέτικος χορός, τουλάχιστον για την περίοδο 1850-1953 σε ό,τι αφορά στην κοινωνική του διάσταση. Από το 1953 έως το 1980 οι μετεξελίξεις και οι μετασχηματισμοί της ελληνικής κοινωνίας φέρνουν στο προσκήνιο το ζεϊμπέκικο ως λαϊκό χορό. Από το 1980 και εντεύθεν ορίζεται ως πανελλήνιος χορός που εξελίσσεται σύμφωνα με την ελληνική αστικολαϊκή μουσική παράδοση


https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%96%CE ... E%BA%CE%BF" onclick="window.open(this.href);return false;
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Ταρούλα
Δημοσιεύσεις: 29912
Εγγραφή: 16 Αύγ 2011 6:45 pm

Re: ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ

Δημοσίευση από Ταρούλα »

Είναι χορός για τους μαχητές, έτσι ξεκίνησε, αλλά στην πορεία ο μαχητής δεν είναι μόνο ο φέρων όπλα...Στην σύγχρονη εποχή ο μαχητής είναι αυτός που έχει έναν ιερό τσαμπουκά και μια παλικαρίσια στάση στην Ζωή. Αυτός που μπορεί να τα βάλει με την ανηθικότητα και τον δηθενισμό, ακόμα και μόνος του, αλλά δεν χρειάζεται να το φωνάξει...το δείχνει εμπράκτως και το ζεϊμπέκικο είναι η φωνή του, που βγαίνει από τα βάθη του είναι του...
@};- @};- @};-
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Re: ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

Βασούλα :romance-kisscheek: :romance-heartbeating:
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
Άβαταρ μέλους
VasilisM
Δημοσιεύσεις: 8049
Εγγραφή: 27 Φεβ 2009 2:55 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Re: ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ

Δημοσίευση από VasilisM »

Βασούλα συμφωνώ εντελώς με το ποστ σου! Είναι ένας πολύ όμορφος χορός που πηγάζει από μέσα μας! Είναι από τους λίγους χορούς που με χαλάνε αισθητικά όταν βλέπω να χορεύονται σε τηλεοπτικές εκπομπές μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο βημάτων.. προτιμώ το πιο αυθόρμητο που βλέπει κανείς σε γλέντια.. O:-)
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23391
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

Ρε συ Παναγιώτη, σόρρυ κιόλας, αλλά το άρθρο μου φάνηκε πιο μπούρδα πεθαίνεις!

Ήδη από την πρώτη σειρά:
Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα».
λέω "καλά, οκ...".

Γιατί για μένα το ζεϊμπέκικο είναι ακριβώς το αντίθετο. Είναι το "στέκομαι όρθιος με σταθερότητα, ενάντια στα όποια λυσσασμένα κύματα". Είναι ακριβώς το "τα βγάζω πέρα" - σε πείσμα του οτιδήποτε προσπαθεί να με λυγίσει.
Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε.
Πραγματικά, δεν ξέρω καν τι να πρωτοσχολιάσω...
Απαγορεύεται αυστηρώς σε γυναίκα να εκδηλώσει καημούς ενώπιον τρίτων· είναι προσβολή γι’ αυτόν που τη συνοδεύει.
Δηλαδή... αλήθεια;;;

Ξέρεις, το διάβαζα, το διάβαζα, και ήμουν σε μια φάση "καλά, κατούρα και λίγο"... :tosser:



Βασούλα :x :x >:d< >:d< >:d<
Βασούλα έγραψε:Στην σύγχρονη εποχή ο μαχητής είναι αυτός που έχει έναν ιερό τσαμπουκά και μια παλικαρίσια στάση στην Ζωή. Αυτός που μπορεί να τα βάλει με την ανηθικότητα και τον δηθενισμό, ακόμα και μόνος του,
:romance-heartbeating: :romance-heartbeating: :romance-heartbeating:
Βασούλα έγραψε:Το πέταγμα του Αετού είναι ένα όνειρο για τον φυσικό άντρα, κυρίως για την περηφάνεια που εκφράζει και για την δύναμη της υπέρβασης.
Χμμ... :-?
Βασούλα έγραψε:επί της ουσίας είναι η μοναξιά και η αδυναμία να εκφράσει ο άντρας τα συναισθήματά του. Αυτή είναι επί της ουσίας η οδύνη κάθε άντρα...
@};-
Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:

Επιστροφή στο “ΧΟΡΟΣ”