[quote="ANGELS ON EARTH
Daisy το φυσικό σώμα είναι η συνέχεια του μυαλού και των συναισθημάτων, είναι μεταξύ τους αλληλένδετα!!προφανώς όταν υπάρχει κάποια εσωτερική αντίσταση μεαφράζεται και στο φυσικό σώμα με πολλόυς και διαφορετικούς τρόπους!! :x[/quote]

ειναι τόσο εμφανές που καμια φορά δεν ...

Καλημέρα, μπορεί κάποιος/α να μου απαντήσει γιατί καποιες φορές ενώ θέλω να κάνω ρέικι στον εαυτό μου το ίδιο μου το σώμα "πετάει" τα χέρια μου από πάνω του και δεν τα δέχεται με τίποτα? Είμαι πολύ μπλοκαρισμένη ή κάτι άλλο?
Ευχαριστώ

daisy θελεις να μου πεις, αν θελεις, τι ειναι αυτο που φοβασαι ???
>:d<

φοβάμαι το πυκνό σκοτάδι, που έχω καταχωνιάσει σε ένα κλειστο δωμάτιο του εαυτού μου.Τόσα χρόνια σκεπτομορφών έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά. Είναι σαν να σε τυλίγει ένας κατάμαυρος βαρύς μανδύας όπου σε πλακώνει και δεν έχεις ...

Μα σαν κάτι να φώτισε, μια μικρή φωνή στο πίσω μέρος του κεφαλιού μού ψιθύρισε...
ο εαυτός μου που μου απαντούσε...
κοριτσακι μου σ' αγαπώ, αλλά έχεις ακόμα αρκετό δρόμο να διανύσεις, μη φοβάσαι, πάντα θα είμαι δίπλα σου, θα σου στέκομαι, θα σου δίνω το χέρι για να σε σηκώσω όταν θα πέφτεις,θα σου ...

Κατεβαίνω στα σκοτάδια του εαυτού μου και φοβάμαι να τ' αντιμετωπίσω. Δεν ξέρω, δεν έχω μαθει τον τρόπο: Δεν είναι η πρώτη φορά που κατεβαίνω, αλλά ακόμα ψάχνω να βρω τον τρόπο να φωτίσω, να αποδεχθώ την ύπαρξή μου. Πώς το κάνει κάποιος αυτό?
Μια μικρή βοήθεια κοινού?

Ευχαριστώ πολύ!

Σας ζάλισα, πειράζει:

Πειράζει που θέλω να ζήσω:
Πειράζει που θέλω να κατέβω στα έγκατα του εαυτού μου και να ανακαλύψω τα σκοτάδια μου:
Πειράζει που με φοβίζει το σκοτάδι:
Πειράζει που θέλω να με φωτίσω:
Πειράζει που θέλω να κλάψω με λυγμούς:
Πειράζει που θέλω να γελάσω ασυγκράτητα μέχρι να τα κάνω επάνω μου:
Πειραζει ...

Πολύ ωραία όλα αυτά.
Αλλά πώς καταφέρνεις να βρεις "την αρχή" πώς καταφέρνεις να βρεις έναν εαυτό που χρόνια τον έχεις καταχωνιάσει ή για να μην πω ότι τον έχεις θάψει και από πάνω έχεις τοποθετήσεις τόνους μπάζα από διάφορα συντρίμια της προσωπικής σου ζωής και σκουπίδια που και εσυ και οι άλλοι ...

Μια φωτεινή καλημέρα και από μένα.
Η πρώτη μου επαφή με το ρέικι ήταν πριν δυο χρόνια περίπου.
Ήμουν σε μια δύσκολη φάση της ζωής μου και κυριολεκτικά βρέθηκε μπροστά μου. Στο πρώτο θεραπευτικό που έκανα, εκείνη τη στιγμή με έπιασε νευρασθένεια, με το ζόρι συγκρατούσα τον εαυτό μου να μη σηκωθεί να ...