Μία μέρα πρίν λίγο καιρό η συμβία μου , μου ζητησε να παρακολουθήσουμε ένα σήριαλ στην tv. την << σεχραζατ>> επειδή πόλλοι/ες -αν όχι όλοι κι όλες - οι φίλες και γνωστές της το παρακολουθούν και σε κάθε τους συνάντηση το σχολιάζουν..... Και μια και η τηλεοραση δεν ειναι στα αγαπημενα ενδιαφεροντα τη...

Mπορεί να μην αδιαφορούν για το τι "παίρνουν" πίσω, αλλά να μπορούν να το μετασχηματίζουν καλοπροαίρετα... Μήπως αυτό σου ακούγεται πιό εφικτό Παύλο? Αν ανακαλύψεις τις αιτίες αυτού που περιμένεις να πάρεις, θα μπορέσεις να ισορροπήσεις το αποτέλεσμα αυτού που παίρνεις. Όλα σωστά κι ωραία...

Μπορεί να κάνω λάθος αλλά μου φαίνεται πως στην πραγματική ζωή δεν υπάρχει χώρος για ανιδιοτελή αγάπη. Δεν μπορώ να πιστέψω πως υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάνε χωρίς να περιμένουν ανταπόδοση, που αδιαφορούν για το τι «παίρνουν πίσω». Σίγουρα. κανείς δεν μπορεί να σβήσει την αγάπη σου. Το πιστεύω αυτό....

Εμείς... Σ΄ένα παιχνίδι αυγής ζωής σιωπής θανάτου καιρού αθανάτου... Σκέψεις και χρώματα σκιές κι αρώματα... πληγές και μπαλώματα... Εμείς... Κραυγές ηδονικές Χαρές, μουσικές φωνές παιδικές ύμνοι κι ευχές.. Εμείς.. Θλίψη και φθόνος αδύναμου πόνος διαρκούς παραπόνου σκόρπια αισθημάτων κομμάτια ..Εμεί...

Καλό μήνα Παύλο...Μην φοβάσαι, ο αετός πετά, ακόμα και όταν νομίζει πως περπατάει... Πρέπει να επιθυμούμε αυτό που συμβαίνει από την στιγμή που θα αποδειχθούμε ανήμποροι να το εμποδίσουμε να συμβεί. Αυτό δεν είναι παραίτηση, αλλά διατήρηση της ελευθερίας μας, είναι το μόνο μέσον ορθής αντιδράσεως ό...

Μετεωρίζομαι αναζητώντας με στου χρόνου τις δίνες... Χρωματιστά βιτρώ παράθυρα περιδιαβαίνουν μπροστά μου ιριδίζουσες ψευδαισθήσεις... Σε βλέπω που έψαχνες χρόνο να με νοιώθεις δίπλα σου Σε βλέπω που ψάχνεις αιτία να βρεθείς μακριά μου... Σε βλέπω που αγωνιούσες για τον χρόνο μας που κυλούσε γρήγορ...

Εδώ και λίγο καιρό, έχω αρχίσει, να ορίζω τον αληθινό έρωτα,
ως την ανιδιοτελή προσπάθεια,
να δημιουργείς χώρο στον άλλον,
ώστε να μπορεί να είναι, όπως είναι...

Είναι τόσο γλυκιά απόψε η βραδιά όπως την ασημώνει το φεγγάρι. Την βλέπω, την ακούω. Την αναπνέω. Έτσι όπως σκάει απαλά το κύμα στην ακτή. Ο λόφος πλάι με τις ελιές. Μέσα στις καλαμιές ο βάτραχος, πιο πέρα το τριζόνι, το νυχτοπούλι από μακριά. Σηκώνω το κεφάλι μου ψηλά πέρ' απ' τ' αστέρια. Είναι τόσ...

Καλησπέρα !!!

Βουτηγμένοι στη ζέστη και δίπλα στη θάλασσα οι αισθήσεις μας, αποδεκατισμένες από τις χειμωνιάτικες μάχες, γίνονται πιο πρόθυμες για γαλήνη. Το βλέμμα όμως δείχνει πολλές φορές να αντιστέκεται- «να γεύεται τον απαγορευμένο καρπό της προσδοκίας», που λέει και ο ποιητής. Και κάπως έτσι, ανάμεσα στην ...

Καλως σας βρήκα .