ΔΡΑΜΑ...

[Vasoula]

Ποιός τρόπος είναι σωστός? Ποιός λάθος?
Τι είναι καλό? Τι είναι κακό?
Να κάνω αυτό ή να κάνω εκείνο?
Θέλω ή δεν θέλω?
Πρέπει να κάνω αυτό…
Δεν πρέπει να κάνω το άλλο…
Μήπως ναι?
Μήπως όχι?

Ασυνείδητες ερωτήσεις που μας ωθούν σε αποφάσεις, σαν να είναι ήδη ειλημμένες, μέσα από έναν ολόκληρο σωρό προκαταλήψεων…

Είναι ασύμβατο με την Ελευθερία μιας Ύπαρξης να μην γνωρίζει πως να σέβεται τον Κόσμο της…
Είναι ασύμβατο με την Αγάπη να επιδρά κανείς στην αυθεντικότητα της Ύπαρξής του…
Μια εδώ όμως δεν έχουμε μια ασυμβατότητα μόνο…
Έχουμε μια τραγικότητα αποτελεσμάτων, από κάτι που έχει ήδη επέμβει στην Ελευθερία και την Αγάπη της Ύπαρξής μας, σαν μια απόφαση που έχει ήδη ληφθεί για εμάς, χωρίς εμάς…

Είναι τραγικό να αυτοκτονούν οι κάμπιες, πριν γίνουν πεταλούδες…
Δεν νομίζω να γίνει ποτέ αυτό στο Βασίλειο της Πεταλούδας…Τα Όντα αυτά βιώνουν την μεταμόρφωσή τους, σαν αυθεντικότητα…Κανείς δεν υπάρχει να επέμβει σ’ αυτήν…
Είναι αρχέγονη, βασισμένη στην Αγάπη και την Σοφία της ύπαρξης του Βασιλείου των Πεταλούδων…Η ενηλικίωση της κάμπιας είναι ένα φυσιολογικό γεγονός…Στην Φύση δεν υπάρχουν γονείς για παραπάνω χρόνο από όσο επιτρέπει η ενηλικίωση…

Τι έγινε και η Αγάπη και η Σοφία του Βασίλειου των Ανθρώπων ανατράπηκε?
Ποιός μας καταδίκασε να παραμείνουμε κάμπιες που αυτοκτονούν?

Γιατί η ενηλικίωση του Ανθρώπου έγινε τόσο ασύμβατη με την αρχέγονη Φύση του?

Μάλλον γιατί χρειάστηκε να πιστέψει σε έναν θεό, ενώ στην Φύση αυτό δεν είναι ανάγκη, αλλά αυτονόητη Σοφία και Αγάπη…

Τι άραγε χρειάζονται όλα αυτά τα του θεού, αν σε τίποτα δεν βοήθησαν τους ανθρώπους να ακολουθήσουν την Αγάπη και την Σοφία της Ύπαρξής τους?
Αν δεν σε ελευθερώνει ο Θεός, τότε κάπου έχει γίνει λάθος…
Τραγικό λάθος, που το παίρνουμε είδηση κάθε χρόνο τέτοιες μέρες που το έθιμο διατηρεί την ανάγκη του θεού, του δράματος και των παθών…

Για πόσο χρόνο άραγε ακόμα θα το έχουμε ανάγκη να ανασταίνουμε τον θεό, ενόσω εμείς παραμένουμε κάμπιες, οικειοθελώς?

Κάτι φαίνεται να σταμάτησε την πορεία μας προς την πνευματική μας ενηλικίωση, την αρχέγονη Φύση μας…

Κανένα Όν δεν μπορεί να βρεθεί εκτός πορείας από σύμπτωση…Θα βγει εκτός πορείας οικειοθελώς, όταν αφήνεται συνεχώς να του ορίζουν άλλοι αυτήν την πορεία, που είναι μοναδικά δική του…

Η Ζωή είναι μια θαυμάσια Εμπειρία δράσεων Αγάπης και Σοφίας…Τίποτα λάθος δεν υπάρχει σ’ αυτό, όταν είμαστε Συνειδητοί στην Φύση μας…Το σωστό και το λάθος αφορούν μόνο αυτό που δεν ακολούθησε το αυτονόητο και δεν κατάφερε να ανθίσει μέσα μας σαν Αλήθεια, γιατί κάποιοι πρόλαβαν και μας έπεισαν ότι δεν είμαστε όμορφοι εμείς οι Άνθρωποι…

Τότε τι ανασταίνουμε κάθε χρόνο?

Εύχομαι στον κάθε έναν από εμάς να βρει την αληθινή του πορεία, μέσα από τους τόνους των προκαταλήψεων που αναχαίτισαν την αυθεντικότητά της Ομορφιάς του Ανθρώπου, κλείνοντάς τον σε ένα απλό δράμα…

[Ταρούλα]

Ελευθερία Αγάπη Σοφία

Σ' ευχαριστώ Βασούλα μου που μου δείχνεις την Ομορφιά του Ανθρώπου

[AMALIA]

Bασουλα...

[ΙΩΑΝΝΑ]

Βασούλα

[panos]

[Annoula]

[Δωρουλα]

Βασουλα μου!!!

[Λιζούλα]

[eirini]

:shock: :shock: :shock:

[Giotoula]

[Ελενίτσα]

[ARTYADIS]

Η Ζωή είναι μια θαυμάσια Εμπειρία δράσεων Αγάπης και Σοφίας…Τίποτα λάθος δεν υπάρχει σ’ αυτό, όταν είμαστε Συνειδητοί στην Φύση μας…

[Βικούλα]

[Ellaki]

Εύχομαι στον κάθε έναν από εμάς να βρει την αληθινή του πορεία, μέσα από τους τόνους των προκαταλήψεων που αναχαίτισαν την αυθεντικότητά της Ομορφιάς του Ανθρώπου, κλείνοντάς τον σε ένα απλό δράμα…

το Όραμα .......

[elenaki]

Είναι τραγικό να αυτοκτονούν οι κάμπιες, πριν γίνουν πεταλούδες…
Δεν νομίζω να γίνει ποτέ αυτό στο Βασίλειο της Πεταλούδας…Τα Όντα αυτά βιώνουν την μεταμόρφωσή τους, σαν αυθεντικότητα…Κανείς δεν υπάρχει να επέμβει σ’ αυτήν…
Είναι αρχέγονη, βασισμένη στην Αγάπη και την Σοφία της ύπαρξης του Βασιλείου των Πεταλούδων…Η ενηλικίωση της κάμπιας είναι ένα φυσιολογικό γεγονός…Στην Φύση δεν υπάρχουν γονείς για παραπάνω χρόνο από όσο επιτρέπει η ενηλικίωση…

Υπεροχο παραδειγμα Βασουλα μου...