Η ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ
Η ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ
Μερικές φορές που ακούω τα του Θεού και του Πνεύματος, μου έρχεται να φωνάξω «από πότε ο Θεός έγινε μεταφυσικός?»
Από πότε ο Εαυτός μας έγινε μεταφυσικός? Ανώτερος κατώτερος…
Διαχωρισμένος Εαυτός…Ο καλός και ο κακός Εαυτός…Αυτός εκεί, εμείς εδώ…
Όλα ωραία και καλά…
Τώρα?
Τι γίνεται τώρα?
Τώρα που ξέρουμε για το συνειδητό μας, που υποτίθεται είναι ο κάτω Εαυτός μας, ο Άνω Εαυτός μας που αλλού μπορεί να είναι, εκτός από το ασυνείδητό μας?
Και αν ο Ανώτερος Εαυτός μας έχει Ποιότητες θειότητας, τι άλλο εμποδίζει εμάς να εκφράσουμε απόλυτα αυτές τις Ποιότητες, αν όχι ότι δεν έχουμε γίνει συνειδητοί και στο Πεδίο του?
Όλα, λοιπόν, εξαρτώνται, από το που είμαστε, απόλυτα και πέρα από κάθε αμφισβήτηση, Συνειδητοί…
όταν γεννηθήκαμε μας τράβηξαν μια οριακή γραμμή που μας ξεχώρισε τα Πεδία μας...
αυτήν την οριακή γραμμή, κάθε άνθρωπος, ενόσω ωριμάζει στον Φυσικό Κόσμο, αναλαμβάνει να την κάνει κύκλο εξέλιξης πάνω στο Υλικό του Πεδίο...Και έτσι κλείνοντας τον κύκλο αυτόν με την αποχώρησή του, έχει παραμείνει μέσα σ' αυτόν τον κύκλο εγκλωβισμένος, αντί να σβήσει αυτήν την οριακή γραμμή, ως όφειλε και να επιτρέψει, να ανοίξει στην πνευματική του ωριμότητα...Να δημιουργήσει μια σπειροειδή ανέλιξη που τον ανεβάζει σε υψηλότερες μορφές Ζωής…
Ο κύκλος εξέλιξης, που αφορά την ανάπτυξή μας στον Φυσικό Κόσμο, αν συνεχίσει στην οριακή γραμμή που μας τραβά, αρχικά, η οικογένειά μας και η θρησκεία μας, τότε η πνευματική εξέλιξη συμβαίνει αργά και διαδοχικά μέσα από την μετενσάρκωση…
Ότι κάνουμε μέσα σ’ αυτήν την οριακή γραμμή, είναι διαχωριστικό…Πνεύμα και Ύλη…Παραπέρα από αυτήν την γνώση δεν μπορεί ένας άνθρωπος να φτάσει βιωματικά στην Ενότητα και την Αγάπη, αν συνεχίσει την οριακή γραμμή, δημιουργώντας τον κύκλο εξέλιξης του, που αφορά το Υλικό του Πεδίο μόνο…
Μπορεί να γίνει ένας επιτυχημένος γιατρός, μουσικός, καλλιτέχνης…Μπορεί επίσης να γίνει επιστήμονας, οικογενειάρχης, διευθυντής, ψυχολόγος, παπάς, δάσκαλος, μα μπορεί να γίνει και κλέφτης, δολοφόνος, αστυνομικός, δικαστής, έμπορος ναρκωτικών…
Ο κύκλος εξέλιξης του καθενός στο Υλικό Πεδίο, μπορεί να τον φτάσει μέχρι εκεί που τον φτάνουν τα βιώματά του, οι ελπίδες του και οι ανάγκες του…
Όμως αυτή η διαχωριστική γραμμή δεν θα τον κάνει ποτέ Πνευματικά ώριμο…
Χρειάζεται να βγει έξω από αυτήν…
Να γίνει κάτω, όπως πάνω…Μέσα, όπως έξω…
Να ενώσει τα πεδία του στην Καρδιά του…
Και αυτή η διαχωριστική γραμμή, σαν το όριο του καθενός μας, μπορεί να μας φτάσει μόνο μέχρι εκεί που αρχίζει η ανάσα να κόβεται, όταν ο κύκλος αρχίζει και κλείνει ασφυχτικά…
Η ελπίδα είναι το μέσον του ανθρώπου να παίρνει ανάσες…
Παραπέρα όμως δεν μπορεί να πάει…Η Συνείδησή του μπορεί να γίνει μόνο ότι της επιτρέπει η ελπίδα, η πλάνη και η θυμαπάτη, τα συναισθήματα και οι σκέψεις δηλαδή που τρέφονται από τον φόβο…
Και η Αγάπη?
Η Αγάπη θέλει Θάρρος και Απόφαση…Βαθιά ανάσα, που χρειάζεται κάποιος πριν κάνει το μεγάλο Συνειδησιακό του Άλμα, πηδώντας έξω από την διαχωριστική του γραμμή…
Η Θεραπεία μπορεί να προκύψει μόνο έξω από τον περιορισμό…Εκεί που μπορεί ο άνθρωπος να είναι υγιής, όχι μόνο στο Σώμα, αλλά και στην Ψυχή και στο Πνεύμα…
Τα δάκρυα του κόσμου γίνονται ποταμός, όταν επιτρέπουμε στην θνητότητα να αγγίζει την Καρδιά μας…
Και λέει ο Σοφός
«Ο σπόρος του Θεού υπάρχει μέσα μας! Οι σπόροι του ροδάκινου γίνονται ροδακινιές, τα φουντούκια φουντουκιές και οι σπόροι του Θεού, Θεός!»
Meister Eckehart
Από πότε ο Εαυτός μας έγινε μεταφυσικός? Ανώτερος κατώτερος…
Διαχωρισμένος Εαυτός…Ο καλός και ο κακός Εαυτός…Αυτός εκεί, εμείς εδώ…
Όλα ωραία και καλά…
Τώρα?
Τι γίνεται τώρα?
Τώρα που ξέρουμε για το συνειδητό μας, που υποτίθεται είναι ο κάτω Εαυτός μας, ο Άνω Εαυτός μας που αλλού μπορεί να είναι, εκτός από το ασυνείδητό μας?
Και αν ο Ανώτερος Εαυτός μας έχει Ποιότητες θειότητας, τι άλλο εμποδίζει εμάς να εκφράσουμε απόλυτα αυτές τις Ποιότητες, αν όχι ότι δεν έχουμε γίνει συνειδητοί και στο Πεδίο του?
Όλα, λοιπόν, εξαρτώνται, από το που είμαστε, απόλυτα και πέρα από κάθε αμφισβήτηση, Συνειδητοί…
όταν γεννηθήκαμε μας τράβηξαν μια οριακή γραμμή που μας ξεχώρισε τα Πεδία μας...
αυτήν την οριακή γραμμή, κάθε άνθρωπος, ενόσω ωριμάζει στον Φυσικό Κόσμο, αναλαμβάνει να την κάνει κύκλο εξέλιξης πάνω στο Υλικό του Πεδίο...Και έτσι κλείνοντας τον κύκλο αυτόν με την αποχώρησή του, έχει παραμείνει μέσα σ' αυτόν τον κύκλο εγκλωβισμένος, αντί να σβήσει αυτήν την οριακή γραμμή, ως όφειλε και να επιτρέψει, να ανοίξει στην πνευματική του ωριμότητα...Να δημιουργήσει μια σπειροειδή ανέλιξη που τον ανεβάζει σε υψηλότερες μορφές Ζωής…
Ο κύκλος εξέλιξης, που αφορά την ανάπτυξή μας στον Φυσικό Κόσμο, αν συνεχίσει στην οριακή γραμμή που μας τραβά, αρχικά, η οικογένειά μας και η θρησκεία μας, τότε η πνευματική εξέλιξη συμβαίνει αργά και διαδοχικά μέσα από την μετενσάρκωση…
Ότι κάνουμε μέσα σ’ αυτήν την οριακή γραμμή, είναι διαχωριστικό…Πνεύμα και Ύλη…Παραπέρα από αυτήν την γνώση δεν μπορεί ένας άνθρωπος να φτάσει βιωματικά στην Ενότητα και την Αγάπη, αν συνεχίσει την οριακή γραμμή, δημιουργώντας τον κύκλο εξέλιξης του, που αφορά το Υλικό του Πεδίο μόνο…
Μπορεί να γίνει ένας επιτυχημένος γιατρός, μουσικός, καλλιτέχνης…Μπορεί επίσης να γίνει επιστήμονας, οικογενειάρχης, διευθυντής, ψυχολόγος, παπάς, δάσκαλος, μα μπορεί να γίνει και κλέφτης, δολοφόνος, αστυνομικός, δικαστής, έμπορος ναρκωτικών…
Ο κύκλος εξέλιξης του καθενός στο Υλικό Πεδίο, μπορεί να τον φτάσει μέχρι εκεί που τον φτάνουν τα βιώματά του, οι ελπίδες του και οι ανάγκες του…
Όμως αυτή η διαχωριστική γραμμή δεν θα τον κάνει ποτέ Πνευματικά ώριμο…
Χρειάζεται να βγει έξω από αυτήν…
Να γίνει κάτω, όπως πάνω…Μέσα, όπως έξω…
Να ενώσει τα πεδία του στην Καρδιά του…
Και αυτή η διαχωριστική γραμμή, σαν το όριο του καθενός μας, μπορεί να μας φτάσει μόνο μέχρι εκεί που αρχίζει η ανάσα να κόβεται, όταν ο κύκλος αρχίζει και κλείνει ασφυχτικά…
Η ελπίδα είναι το μέσον του ανθρώπου να παίρνει ανάσες…
Παραπέρα όμως δεν μπορεί να πάει…Η Συνείδησή του μπορεί να γίνει μόνο ότι της επιτρέπει η ελπίδα, η πλάνη και η θυμαπάτη, τα συναισθήματα και οι σκέψεις δηλαδή που τρέφονται από τον φόβο…
Και η Αγάπη?
Η Αγάπη θέλει Θάρρος και Απόφαση…Βαθιά ανάσα, που χρειάζεται κάποιος πριν κάνει το μεγάλο Συνειδησιακό του Άλμα, πηδώντας έξω από την διαχωριστική του γραμμή…
Η Θεραπεία μπορεί να προκύψει μόνο έξω από τον περιορισμό…Εκεί που μπορεί ο άνθρωπος να είναι υγιής, όχι μόνο στο Σώμα, αλλά και στην Ψυχή και στο Πνεύμα…
Τα δάκρυα του κόσμου γίνονται ποταμός, όταν επιτρέπουμε στην θνητότητα να αγγίζει την Καρδιά μας…
Και λέει ο Σοφός
«Ο σπόρος του Θεού υπάρχει μέσα μας! Οι σπόροι του ροδάκινου γίνονται ροδακινιές, τα φουντούκια φουντουκιές και οι σπόροι του Θεού, Θεός!»
Meister Eckehart
- Συνημμένα
-
- weeping_angel-forum.jpg (23.26 KiB) Προβλήθηκε 4601 φορές
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
- konstantinos s.
- Δημοσιεύσεις: 11722
- Εγγραφή: 30 Μάιος 2011 12:23 pm
Re: Η ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ
Vaso έγραψε: Όλα, λοιπόν, εξαρτώνται, από το που είμαστε, απόλυτα και πέρα από κάθε αμφισβήτηση, Συνειδητοί…
Re: Η ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ
«Ο σπόρος του Θεού υπάρχει μέσα μας! Οι σπόροι του ροδάκινου γίνονται ροδακινιές, τα φουντούκια φουντουκιές και οι σπόροι του Θεού, Θεός!»
Ας είμαι και ο μόνος ΄Ανθρωπος που πιστεύει στην Δύναμη της Αγάπης, δεν παίρνω ποτέ τον Λόγο μου πίσω...Θα την υπηρετώ, ακόμα κι αν μείνω μόνη και αξιοκατάκριτη από αυτούς που όφειλαν να είναι οι αγαπημένοι μου... ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΩ!!!!
Re: Η ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.
Είμαι Άνθρωπος!
Είμαι Άνθρωπος!
Re: Η ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ
Και η Αγάπη?
Η Αγάπη θέλει Θάρρος και Απόφαση…Βαθιά ανάσα, που χρειάζεται κάποιος πριν κάνει το μεγάλο Συνειδησιακό του Άλμα, πηδώντας έξω από την διαχωριστική του γραμμή…
Η Θεραπεία μπορεί να προκύψει μόνο έξω από τον περιορισμό…Εκεί που μπορεί ο άνθρωπος να είναι υγιής, όχι μόνο στο Σώμα, αλλά και στην Ψυχή και στο Πνεύμα…
Τα δάκρυα του κόσμου γίνονται ποταμός, όταν επιτρέπουμε στην θνητότητα να αγγίζει την Καρδιά μας…
Και λέει ο Σοφός
«Ο σπόρος του Θεού υπάρχει μέσα μας! Οι σπόροι του ροδάκινου γίνονται ροδακινιές, τα φουντούκια φουντουκιές και οι σπόροι του Θεού, Θεός!»
"Ευχαριστώ που βρίσκομαι μεσα στην Ανάσα Σου"!
----------------------------
Πολεμα και Οραματισου!
----------------------------
Πολεμα και Οραματισου!
Re: Η ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ
Και λέει ο Σοφός
«Ο σπόρος του Θεού υπάρχει μέσα μας! Οι σπόροι του ροδάκινου γίνονται ροδακινιές, τα φουντούκια φουντουκιές και οι σπόροι του Θεού, Θεός!»
Meister Eckehart
Πολέμα και Οραματίσου
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Re: Η ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ
Και λέει ο Σοφός
«Ο σπόρος του Θεού υπάρχει μέσα μας! Οι σπόροι του ροδάκινου γίνονται ροδακινιές, τα φουντούκια φουντουκιές και οι σπόροι του Θεού, Θεός!»
Meister Eckehart
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Re: Η ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ
Vaso έγραψε:Και η Αγάπη?
Η Αγάπη θέλει Θάρρος και Απόφαση…Βαθιά ανάσα, που χρειάζεται κάποιος πριν κάνει το μεγάλο Συνειδησιακό του Άλμα, πηδώντας έξω από την διαχωριστική του γραμμή…
Η Θεραπεία μπορεί να προκύψει μόνο έξω από τον περιορισμό…Εκεί που μπορεί ο άνθρωπος να είναι υγιής, όχι μόνο στο Σώμα, αλλά και στην Ψυχή και στο Πνεύμα…
Τα δάκρυα του κόσμου γίνονται ποταμός, όταν επιτρέπουμε στην θνητότητα να αγγίζει την Καρδιά μας…
Και λέει ο Σοφός
«Ο σπόρος του Θεού υπάρχει μέσα μας! Οι σπόροι του ροδάκινου γίνονται ροδακινιές, τα φουντούκια φουντουκιές και οι σπόροι του Θεού, Θεός!»
Meister Eckehart
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Re: Η ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή
Πολέμα και Οραματίσου !!!
Πολέμα και Οραματίσου !!!
Re: Η ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________
Πολέμα και Οραματίσου!
________________
Πολέμα και Οραματίσου!
Re: Η ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ
Που μου βάλατε την γομολάστιχα να την σβήσω να τελειώνω...
Όσο πιο μακριά ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει.
Αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!!!
Η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει.
Αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!!!
Re: Η ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ
«Ο σπόρος του Θεού υπάρχει μέσα μας! Οι σπόροι του ροδάκινου γίνονται ροδακινιές, τα φουντούκια φουντουκιές και οι σπόροι του Θεού, Θεός!»
Meister Eckehart
Όμως και θα στο πω, γιατί είναι βιωμένο, μέσα στην ανοιχτή καρδιά, αλλάζουν όλα και όλοι...
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Re: Η ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ
Όμως αυτή η διαχωριστική γραμμή δεν θα τον κάνει ποτέ Πνευματικά ώριμο…
Χρειάζεται να βγει έξω από αυτήν…
Να γίνει κάτω, όπως πάνω…Μέσα, όπως έξω…
Να ενώσει τα πεδία του στην Καρδιά του…
Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου