ΑΦΟΣΙΩΣΗ...
ΑΦΟΣΙΩΣΗ...
Αφοσίωση...η ερμηνεία κάθε λέξης είναι δεδομένη! Στροφή του ενδιαφέροντος με προσήλωση σε κάποιον ή κάτι...λέει το λεξικό!
Είναι όμως μόνο αυτό?
Ο αφοσιωμένος μπορεί, κοινωνικά, να είναι και για χλευασμό...Η πίστη στην σημερινή εποχή είναι μια ουτοπία, από κάθε άποψη, γιατί δεν δίνει κίνητρα σε κανέναν να μείνει σταθερός είτε στον θεό, είτε στον ΄Ανθρωπο, είτε σε μια ιδέα, είτε σε έναν Δρόμο...
όλα πια φαίνεται να έχουν ανατραπεί...Και οι άνθρωποι ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν μιαν έμπνευση, μια αγάπη, μια ιδέα για να πιστέψουν και να πορευτούν με σταθερότητα...΄Ομως φαίνεται αδύνατον! Πάντα κάτι συμβαίνει για να κλονιστούν όλα...
Μια προδοσία, κρύβεται πάντα πίσω από κάθε διάθεση αφοσίωσης!
Μια προδοσία που γκρεμίζει αυτήν την διάθεση και μας αφήνει ξεκρέμαστους σε μια ανηθικότητα, χωρίς όρια...
Είναι όμως έτσι?
΄Ολα ξεκινάνε από τον Σκοπό...
Η ερμηνεία θα έπρεπε να επεκταθεί πάνω από την νοημοσύνη που μάθαμε τον εαυτό μας να γίνεται καλός, αφοσιωμένος, συμπονετικός...Οι ποιότητες του εαυτού μας δεν γίνονται, υπάρχουν...
΄Οταν κάποιος άνθρωπος προσπαθεί να γίνει, όταν μαθαίνει να γίνεται, επεμβαίνει σ' αυτό που Είναι...Ερμηνεύει τον Εαυτό του σύμφωνα με μια ανθρώπινη νοημοσύνη, που είναι στατική και επεμβατική, κι ας φαίνεται ότι εξελίσσεται μέσα από μια γνώση, που αποδείχτηκε ότι δεν περιέχει Σοφία!
Οι άνθρωποι εφησύχασαν με τις ερμηνείες που τους έχουν δοθεί για όλα...Aκόμα και για τις ποιότητες που οφείλουν να έχουν…
΄Όμως οφείλουν?
Η υποχρέωση μιας ποιότητας μας κάνει να ζητάμε ανταλλάγματα όταν προσπαθούμε να την εκφράσουμε…
Προσπαθούμε λοιπόν να είμαστε ανθρώπινοι, όχι γιατί αυτή είναι η Φύση μας, αλλά γιατί οι προσδοκίες μας είναι τόσο μεγάλες, που φτάνουν μέχρι τον θεό…
Γιατί, κακά τα ψέματα, μαθαίνουμε να γινόμαστε για τους άλλους…
Ετσι ξεχνάμε ότι αυτό που γίνεται, στην διάρκεια και την εξέλιξή αυτού του «γίνεται», δεν μπορεί να είναι, παρά κάτι που προσπαθεί να γίνει…
΄Οποια ποιότητα κι αν εκφράσει ένας άνθρωπος, που έμαθε αυτήν την ποιότητα να την ερμηνεύει σύμφωνα με την ανταπόκρισή της στα κοινά, τότε χάνει την εσωτερική ερμηνεία που δεν έχει παρά προέλευση και προορισμό, την θειότητά του.
Η αφοσίωση, πχ., ποιότητα του μυστικιστή, είναι από μόνη της Δρόμος ανάπτυξης, γιατί του δίνει εσωτερικά κίνητρα σταθερότητας, ασφάλειας και δύναμης να μείνει προσηλωμένος στον εσωτερικό του Στόχο, σαν να είναι ο μόνος άνθρωπος επί της Γης…
Η αφοσίωση που δεν χρειάζεται υποκείμενο και αντικείμενο, δεν αφορά τα πάθη, αλλά το πάθος! Κάθε στιγμή έχει έμπνευση και αγάπη που δεν αφορά το «γίνομαι», αλλά το «Είμαι», σε έναν ΄Ανθρωπο που έχει αποφασίσει να Είναι περισσότερα, από όσα του έμαθαν να γίνει…΄Ενα δόγμα σε κάνει να προσπαθείς να το φτάσεις, αλλά
το θείο δεν αφορά μια προσπάθεια, αλλά μια αφοσίωση...
΄Όλα ξεκινούν από την ερμηνεία που τους δίνουμε, πάνω από την ανθρώπινη νοημοσύνη που στατικά ζητάει ο άλλος να είναι ο στόχος κάθε σκέψης, συναισθήματος και πράξης μας!
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι…
Έρχονται ώρες που σκέφτομαι πόσο εύκολο είναι να εκφράσουμε το αγαθό μέσα μας, αν σταματήσουμε να το ερμηνεύουμε με το λεξικό! ΄Ετσι θα βρούμε και τον θεό, πέρα από κάθε αμφισβήτηση...Η Πηγή της Αγάπης και της Σοφίας, δεν είναι παρά μέσα μας...και δεν μπορεί να γίνει έξω από εμάς, γιατί τότε την αφήνουμε εκτεθειμένη στις προσδοκίες των άλλων...
Εσείς πως ερμηνεύετε την αφοσίωση?
καλημέρα
Είναι όμως μόνο αυτό?
Ο αφοσιωμένος μπορεί, κοινωνικά, να είναι και για χλευασμό...Η πίστη στην σημερινή εποχή είναι μια ουτοπία, από κάθε άποψη, γιατί δεν δίνει κίνητρα σε κανέναν να μείνει σταθερός είτε στον θεό, είτε στον ΄Ανθρωπο, είτε σε μια ιδέα, είτε σε έναν Δρόμο...
όλα πια φαίνεται να έχουν ανατραπεί...Και οι άνθρωποι ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν μιαν έμπνευση, μια αγάπη, μια ιδέα για να πιστέψουν και να πορευτούν με σταθερότητα...΄Ομως φαίνεται αδύνατον! Πάντα κάτι συμβαίνει για να κλονιστούν όλα...
Μια προδοσία, κρύβεται πάντα πίσω από κάθε διάθεση αφοσίωσης!
Μια προδοσία που γκρεμίζει αυτήν την διάθεση και μας αφήνει ξεκρέμαστους σε μια ανηθικότητα, χωρίς όρια...
Είναι όμως έτσι?
΄Ολα ξεκινάνε από τον Σκοπό...
Η ερμηνεία θα έπρεπε να επεκταθεί πάνω από την νοημοσύνη που μάθαμε τον εαυτό μας να γίνεται καλός, αφοσιωμένος, συμπονετικός...Οι ποιότητες του εαυτού μας δεν γίνονται, υπάρχουν...
΄Οταν κάποιος άνθρωπος προσπαθεί να γίνει, όταν μαθαίνει να γίνεται, επεμβαίνει σ' αυτό που Είναι...Ερμηνεύει τον Εαυτό του σύμφωνα με μια ανθρώπινη νοημοσύνη, που είναι στατική και επεμβατική, κι ας φαίνεται ότι εξελίσσεται μέσα από μια γνώση, που αποδείχτηκε ότι δεν περιέχει Σοφία!
Οι άνθρωποι εφησύχασαν με τις ερμηνείες που τους έχουν δοθεί για όλα...Aκόμα και για τις ποιότητες που οφείλουν να έχουν…
΄Όμως οφείλουν?
Η υποχρέωση μιας ποιότητας μας κάνει να ζητάμε ανταλλάγματα όταν προσπαθούμε να την εκφράσουμε…
Προσπαθούμε λοιπόν να είμαστε ανθρώπινοι, όχι γιατί αυτή είναι η Φύση μας, αλλά γιατί οι προσδοκίες μας είναι τόσο μεγάλες, που φτάνουν μέχρι τον θεό…
Γιατί, κακά τα ψέματα, μαθαίνουμε να γινόμαστε για τους άλλους…
Ετσι ξεχνάμε ότι αυτό που γίνεται, στην διάρκεια και την εξέλιξή αυτού του «γίνεται», δεν μπορεί να είναι, παρά κάτι που προσπαθεί να γίνει…
΄Οποια ποιότητα κι αν εκφράσει ένας άνθρωπος, που έμαθε αυτήν την ποιότητα να την ερμηνεύει σύμφωνα με την ανταπόκρισή της στα κοινά, τότε χάνει την εσωτερική ερμηνεία που δεν έχει παρά προέλευση και προορισμό, την θειότητά του.
Η αφοσίωση, πχ., ποιότητα του μυστικιστή, είναι από μόνη της Δρόμος ανάπτυξης, γιατί του δίνει εσωτερικά κίνητρα σταθερότητας, ασφάλειας και δύναμης να μείνει προσηλωμένος στον εσωτερικό του Στόχο, σαν να είναι ο μόνος άνθρωπος επί της Γης…
Η αφοσίωση που δεν χρειάζεται υποκείμενο και αντικείμενο, δεν αφορά τα πάθη, αλλά το πάθος! Κάθε στιγμή έχει έμπνευση και αγάπη που δεν αφορά το «γίνομαι», αλλά το «Είμαι», σε έναν ΄Ανθρωπο που έχει αποφασίσει να Είναι περισσότερα, από όσα του έμαθαν να γίνει…΄Ενα δόγμα σε κάνει να προσπαθείς να το φτάσεις, αλλά
το θείο δεν αφορά μια προσπάθεια, αλλά μια αφοσίωση...
΄Όλα ξεκινούν από την ερμηνεία που τους δίνουμε, πάνω από την ανθρώπινη νοημοσύνη που στατικά ζητάει ο άλλος να είναι ο στόχος κάθε σκέψης, συναισθήματος και πράξης μας!
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι…
Έρχονται ώρες που σκέφτομαι πόσο εύκολο είναι να εκφράσουμε το αγαθό μέσα μας, αν σταματήσουμε να το ερμηνεύουμε με το λεξικό! ΄Ετσι θα βρούμε και τον θεό, πέρα από κάθε αμφισβήτηση...Η Πηγή της Αγάπης και της Σοφίας, δεν είναι παρά μέσα μας...και δεν μπορεί να γίνει έξω από εμάς, γιατί τότε την αφήνουμε εκτεθειμένη στις προσδοκίες των άλλων...
Εσείς πως ερμηνεύετε την αφοσίωση?
καλημέρα
- Συνημμένα
-
- god.JPG (62.21 KiB) Προβλήθηκε 4866 φορές
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: ΑΦΟΣΙΩΣΗ...
Την ερμηνεύω ανθρώπινα και όχι σαν Άνθρωπος. Περιμένοντας αντάλλαγμα και άντληση της αξίας που προσπαθώ να βρω με υλικούς όρους.
Και αυτό έχει αρχίσει και με ενοχλεί όμως. Βιώνω τον πόλεμο που μου δημιουργεί μέσα μου και την αγωνία της έκφρασης.
και με έχει κουράσει όλο αυτό.
Και αυτό έχει αρχίσει και με ενοχλεί όμως. Βιώνω τον πόλεμο που μου δημιουργεί μέσα μου και την αγωνία της έκφρασης.
και με έχει κουράσει όλο αυτό.
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Re: ΑΦΟΣΙΩΣΗ...
΄Οταν κάποιος άνθρωπος προσπαθεί να γίνει, όταν μαθαίνει να γίνεται, επεμβαίνει σ' αυτό που Είναι.
Πολέμα και Οραματίσου
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Re: ΑΦΟΣΙΩΣΗ...
Νομίζω όσο πιο ξεκάθαρος είναι ο "σκοπός" μας μέσα μας με τόση μεγαλύτερη αφοσίωση μπορούμε να τον ακολουθήσουμε. Ακόμα κι αν βρίσκονται "σειρήνες" στον Δρόμο μας που προσπαθούν να μας τραβήξουν έξω απ' αυτόν όταν γνωρίζουμε τι στ' αλήθεια θέλουμε δεν τα καταφέρνουν. Μπορεί να πέσουμε, να σκοντάψουμε, να καθυστερήσουμε, να πλανευτούμε αλλά θα είναι για λίγο. Πάντα θα μας καλεί ο "προορισμός" μας και έτσι θα βρίσκουμε τη δύναμη να ευθυγραμμιστούμε μ' αυτό το κάλεσμα.Εσείς πως ερμηνεύετε την αφοσίωση?
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε μέσα μας λοιπόν το τι θέλουμε και γιατί.
Τι θέλουμε το "εδώ", το "εκεί" ή το ΟΛΟΝ?
το "τώρα" ή το ΑΙΩΝΙΟ?
Ας είμαι και ο μόνος ΄Ανθρωπος που πιστεύει στην Δύναμη της Αγάπης, δεν παίρνω ποτέ τον Λόγο μου πίσω...Θα την υπηρετώ, ακόμα κι αν μείνω μόνη και αξιοκατάκριτη από αυτούς που όφειλαν να είναι οι αγαπημένοι μου... ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΩ!!!!
Re: ΑΦΟΣΙΩΣΗ...
Να μην μου αποσπα την προσοχη απο τον στοχο μου οτιδηποτε.
Τουλαχιστον να μην με κρατησει αρκετα ετσι ωστε να μου αλλαξει τον δρομο που αποφασισα στην αρχη να περπατησω..
Να βρισκομαι με ολο μου το ειναι σε αυτο που επελεξα...μικρο η μεγαλο
Απιστευτη εικονα βασουλιτσα
Τουλαχιστον να μην με κρατησει αρκετα ετσι ωστε να μου αλλαξει τον δρομο που αποφασισα στην αρχη να περπατησω..
Να βρισκομαι με ολο μου το ειναι σε αυτο που επελεξα...μικρο η μεγαλο
Απιστευτη εικονα βασουλιτσα
Re: ΑΦΟΣΙΩΣΗ...
Να μην θαμπώνομαι από την 'γκλαμουριά' των λέξεων και των φαινομένων, να μένω σταθερά και με προσύλωση στον εσωτερικό στόχο.
Κι αν υπάρξουν πέτρες στην διαδρομή, μέρος του δρόμου είναι κι αυτές. Δεν αλλάζει ο προορισμός λόγω των εμποδίων, αντίθετα είναι ακόμη σημαντικότερο να κοιτάμε εκεί, στο Στόχο.
Μαθαίνοντας την ταπεινότητα να μαθαίνω να Είμαι αυτό που Είμαι δίχως πως και γιατί. Δίχως προβολείς... γιατί έτσι είναι...
Κι αν υπάρξουν πέτρες στην διαδρομή, μέρος του δρόμου είναι κι αυτές. Δεν αλλάζει ο προορισμός λόγω των εμποδίων, αντίθετα είναι ακόμη σημαντικότερο να κοιτάμε εκεί, στο Στόχο.
Μαθαίνοντας την ταπεινότητα να μαθαίνω να Είμαι αυτό που Είμαι δίχως πως και γιατί. Δίχως προβολείς... γιατί έτσι είναι...
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.
Είμαι Άνθρωπος!
Είμαι Άνθρωπος!
Re: ΑΦΟΣΙΩΣΗ...
Αφοσίωση για μένα είναι η πορεία της Αγάπης... που στο πέρασμά της δεν καταπιέζει, δεν κρίνει, δεν αποσπά,
μόνο ολοκληρώνει!!!
μόνο ολοκληρώνει!!!
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Re: ΑΦΟΣΙΩΣΗ...
Δεν αφοσιώνομαι σε κάτι, δεν αφοσιώνομαι σε κάποιον,
δεν γίνομαι, αλλά ΕΙΜΑΙ η Αφοσίωση!
δεν γίνομαι, αλλά ΕΙΜΑΙ η Αφοσίωση!
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________
Πολέμα και Οραματίσου!
________________
Πολέμα και Οραματίσου!
Re: ΑΦΟΣΙΩΣΗ...
πισω απο την αφοσιωση για μενα κριβοταν η προδοσια!καθε φορα που αφοσιωνομουνα σε καποιον στοχο ο οποιος δεν ειχε εσωτερικο και πνευματικο σκοπο παρα μονο προσδοκια, προδιδα την Ψυχη μου και νομιζα οτι με προδιδαν οι αλλοι που δεν αναγνωριζαν αυτα που τους προσφερα μεσα απο τη διαστρευλωμενη αφοσιωση!αυτη η προσδοκια.....διαστρευλωνει οτι πιο αγνο και αυθεντικο υπαρχει στην Ψυχη μου και θελει να εκδηλωθει...!
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Re: ΑΦΟΣΙΩΣΗ...
Αφοσίωση είναι να κάνεις ό,τι αγαπά η καρδιά σου χωρίς προσδοκίες.Εσείς πως ερμηνεύετε την αφοσίωση?
Πολέμα και Οραματίσου
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Re: ΑΦΟΣΙΩΣΗ...
Δωρα έγραψε:πισω απο την αφοσιωση για μενα κριβοταν η προδοσια!καθε φορα που αφοσιωνομουνα σε καποιον στοχο ο οποιος δεν ειχε εσωτερικο και πνευματικο σκοπο παρα μονο προσδοκια, προδιδα την Ψυχη μου και νομιζα οτι με προδιδαν οι αλλοι που δεν αναγνωριζαν αυτα που τους προσφερα μεσα απο τη διαστρευλωμενη αφοσιωση!αυτη η προσδοκια.....διαστρευλωνει οτι πιο αγνο και αυθεντικο υπαρχει στην Ψυχη μου και θελει να εκδηλωθει...!
Re: ΑΦΟΣΙΩΣΗ...
αχ αυτή η συγχρονικότητα
τον τελευταίο καιρό είχα καταθέσει την πρόθεση μου στον ανώτερο εαυτό μου να με βοηθίσει να δώ κάποια πράγματα πιό βαθιά και να μην μένω απλά στην επιφάνεια
αυτές της μέρες λοιπόν μία από της αλήθειες που είδα είναι αυτό ακριβώς που γράφει η Δωρούλα πιό πάνω.
συνειδητοποίησα σε πόσους λάθος στόχους έχω αφοσιωθεί τόσο καιρό και με τόσο ζήλο .....οπότε πάμε πάλι από την αρχή
τον τελευταίο καιρό είχα καταθέσει την πρόθεση μου στον ανώτερο εαυτό μου να με βοηθίσει να δώ κάποια πράγματα πιό βαθιά και να μην μένω απλά στην επιφάνεια
αυτές της μέρες λοιπόν μία από της αλήθειες που είδα είναι αυτό ακριβώς που γράφει η Δωρούλα πιό πάνω.
συνειδητοποίησα σε πόσους λάθος στόχους έχω αφοσιωθεί τόσο καιρό και με τόσο ζήλο .....οπότε πάμε πάλι από την αρχή
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή
Πολέμα και Οραματίσου !!!
Πολέμα και Οραματίσου !!!
Re: ΑΦΟΣΙΩΣΗ...
Ιωαννακι
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Re: ΑΦΟΣΙΩΣΗ...
Η Αφοσίωση αφορά στο Όραμα μας για την Ζωή! Όταν κανείς τολμά να επαναπροσδιορίσει, να αλλάξει ό,τι μέχρι τώρα θεωρούσε δεδομένο, αλλά ένιωθε κάπου βαθιά μέσα του πως δεν είναι γι αυτόν, τότε η Αφοσίωση έρχεται με απλότητα και χωρίς προσπάθεια για να εκπληρώσει τον εσωτερικό του Στόχο, που τελικά δεν διαφέρει και πολύ από των υπολοίπων.
Πολέμα και Οραματίσου
Re: ΑΦΟΣΙΩΣΗ...
Για πολλά χρόνια προσπαθούσα να γίνω αυτό που οι άλλοι ήθελαν , να βιώνω και να ερμηνεύω το κόσμο γύρω μου σύμφωνσ με την ανθρώπινη νοημοσύνη και τη στείρα γνώση που είναι στην ουσία καθοδηγούμενη και προσανατολισμένη στην ύλη .΄Οταν κάποιος άνθρωπος προσπαθεί να γίνει, όταν μαθαίνει να γίνεται, επεμβαίνει σ' αυτό που Είναι...Ερμηνεύει τον Εαυτό του σύμφωνα με μια ανθρώπινη νοημοσύνη, που είναι στατική και επεμβατική, κι ας φαίνεται ότι εξελίσσεται μέσα από μια γνώση, που αποδείχτηκε ότι δεν περιέχει Σοφία!
Εμαθα να αφοσιώνομαι σε ανθρώπους ,σε καταστάσεις , σε ιδέες και σκοπούς , που νόμιζα πως με εξελίσσουν και προσφέρουν .
Η αφοσίωση που έδινα και έδειχνα ,σε όλα αυτά που νόμιζα ανώτερα και ιδανικά , ήταν γεμάτη
προσδοκίες και παρεπόμενα , είχα ξεχάσει τι Είμαι και προσπαθούσα να γίνω κάτι και δεν καταλάβαινα πως έτσι δεν μπορούσα , πως αυτός που βάδιζα ήταν ένας δρόμος στρωμένος με απατηλές προθέσεις και ψεύτικες επιθυμίες.
Και όσο προχωρούσα η αφοσίωση αυτή γινόταν θηλιά στο λαιμό μου και τροχοπέδη στη ζωή μου , γιατί είχε να κάνει με ανταλλάγματα και συναλλαγή , γιατί τρεφόταν με τη γνώση και την αλαζονεία , γιατί ήταν προσανατολισμένη σε σκοπούς και στόχους πεπερασμένους .
Γιατί δεν είχε Πάθος , Σκοπό και Στόχο
γιατί δεν είχε Ουσία , ούτε Ολοκλήρωση , γιατί δεν είχε καθόλου Αγάπη και ούτε Σοφία.
Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου