γιατί δεν μπορούν όλοι να γίνουν δάσκαλοι του reiki?

[Πεταλούδα]

Εδώ και καιρό με προβληματίζει το θέμα που λέγεται Δάσκλος και το πως πρέπει με τα δικά μου μάτια ως μαθήτριας να είναι, μετά από πολύ σκέψη λοιπόν και αρκετή ενδοσκόπιση έχω καταλήξει στα εξής, δεν μπορούν όλοι να είναι Δάσκαλοι και εξηγώ το γιατί, πρώτα απ' όλα θα πρέπει ο Δάσκαλος να πιστέψει στον ίδιο του τον εαυτό, πρέπει να πιστέψει στην Δύναμη της Σοφίας του για να μπορέσει να την μεταλαμπαδεύσει την Γνώση του.

Θα πρέπει να έχει αποτινάξει από πάνω του τις Κοσμικές του μικρότητες καθώς και το αγκάθι του Δογματισμού.

Τόσο οι Γνώσεις του όσο και οι θέσεις του θα πρέπει να είναι ξεκάθαρες για να μην μπερδεύουν τον μαθητή.

Να ακούει τον μαθητή του και μέσα από τον διάλογο ή τον αντίλογο καμιά φορά να βγαίνουν συμπεράσματα για την μάθηση και όχι για το καλούπωμα του μαθητή.

Ο Δάσκαλος πρέπει να δουλεύει περισσότερο με τον εαυτό του και ακόμα περισσότερο με τον μαθητή του.

Να αποδεχθεί ο Δάσκαλος την μοναδικότητα του μαθητή και μέσα από αυτό να δει και ο ίδιος την μοναδικότητά του.

Ο Δάσκαλος να αγαπάει τον μαθητή του.

Ο Δάσκαλος να ακούει περισσότερο και όχι να αγορεύει.

Ο Δάσκαλος να ανοίγει την αγκαλιά του στον μαθητή και όχι να του γυρίζει την πλάτη στην πρώτη αμφισβήτιση.

Ο Δάσκαλος δεν πρέπει να είναι εγωιστής αλλιώς δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στο Έργο του.

Ο Δάσκαλος πρέπει να είναι σε θέση καθημερινά να αποδείξει πως είναι έτοιμος για κάθε πρόκληση της Μάθησης.

Ο Δάσκαλος θα πρέπει να ξέρει πότε να αφήσει τον Μαθητή να δει τι του έχει Διδάξει μέχρι τώρα και να χαίρεται για την ανέλιξή του.

και τέλος......

Ο Δάσκαλος πρέπει πανω από όλα να αγαπάει τον εαυτό του να πιστέψει στην δύναμή του για να μπορέσει να αγαπήσει και τον Μαθητή του.


Αυτό νομίζω πως θα πρέπει να έχει ο Δάσκαλος!!!

[Vasoula]

φαντάζομαι ότι δεν εννοείς έναν δάσκαλο ρέικι ε πεταλούδα?

γιατί καμία σχέση δεν έχει ο δάσκαλος ρέικι με αυτά...

[Sofoula]

Γιατί όχι?

[Vasoula]

γιατι στο ρέικι Σοφάκι, έτσι όπως έχει καταλήξει η παράδοσή του, συνήθως δεν χτίζεται η σχέση δασκάλου-μαθητή, παρά μόνο κατά την ώρα των μυήσεων...Και νομίζω ότι δεν αρκεί...

Παίρνεις ρέικι και αν δεν θέλεις δεν ξαναβλέπεις τον δάσκαλό σου ποτέ... Δεν είναι υπεύθυνος για την πνευματική σου εξέλιξη...Σε συντονίζει με την ενέργεια και μετά είσαι εσύ και το ρέικι...

Φυσικά δεν απορρίπτω την υποχρέωση της συνεχούς εσωτερικής εργασίας του "δασκάλου ρέικι", όσο και του μαθητή, αλλά, απο ότι βλέπω γύρω μου, κι αυτή ακόμα δεν είναι απαραίτητη, για να λέγεται κανείς δάσκαλος ρέικι...

Ο δάσκαλος που αναφέρει η πεταλούδα είναι για την υποστήριξη του εσωτερικού δρόμου και αυτή η σχέση έχει διάρκεια...

Στο ρέικι μπορείς να έχεις όσους δασκάλους θέλεις, δεν είναι απαραίτητο να έχεις μόνο έναν...Οπότε από μόνο του αυτό δηλώνει αυτονομία...

Επισης πέρα από την παραδοσιακή διδασκαλία και τις μυήσεις, ο δάσκαλος ρέικι δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει εσωτερισμό ή να ακολουθεί μυστικιστικό δρόμο...

Και από οτι θυμάμαι εγώ, καμία αναφορά δεν έγινε για αυτογνωσία...

[Vasoula]

Φυσικά, Σοφάκι, δεν εκφράζω, με τα παραπάνω, συναίνεση...

απλά περιγράφω τον τρόπο που διαδίδεται το ρέικι...
Και για τις απαιτήσεις που μπορεί να έχει ένας μαθητής από τον δάσκαλό του στο ρέικι...

Και για να μιλήσουμε με αλήθειες, γενικά για τους δασκάλους...
ο μεν δάσκαλος οφείλει να αγαπήσει τον μαθητή του μεν, ο μαθητής όμως οφείλει να εμπιστεύεται τον δάσκαλο που έχει επιλέξει...
Δεν έχει υποχρεώσεις μόνο ο δάσκαλος και αυτό δεν το διάβασα στο παραπάνω κείμενο της πεταλούδας...

Η αγάπη που οφείλει ένας δάσκαλος στον μαθητή του είναι η πλέον παρεξηγημένη αξία...Γιατί ο μαθητής δεν αναγνωρίζει σαν αγάπη, παρά μόνο το χάιδεμα των αυτιών...Οτιδήποτε άλλο το απορρίπτει...

Για μένα δάσκαλος και μαθητής είναι όροι του φυσικού κόσμου...ταμπέλες και ρόλοι...
Αν ξεκινήσουμε από την έλλειψη πνευματικής μνήμης που χαρακτηρίζει τον φυσικό άνθρωπο, σχετικά με την ολότητα της Ανθρώπινης ΄Υπαρξης, τότε δάσκαλο θα ονομάσω αυτόν που "θυμήθηκε" πως να ζει μια Ζωή σε πληρότητα...
Και μαθητή θα ονομάσω τον φυσικό άνθρωπο που ζει μέσα στο εγωιστικό του κέλυφος, μέχρι να αποφασίσει να "κερδίσει" την χαμένη αυτή μνήμη, με όποιο κόστος!


Τόσο απλά...

[Sofoula]

Για μένα δάσκαλος και μαθητής είναι όροι του φυσικού κόσμου...ταμπέλες και ρόλοι...

Για μένα πάλι είναι ο κάθε άνθρωπος. Όλοι είμαστε μαθητές και δάσκαλοι, μιας και συνεχώς παίρνουμε και δίνουμε μαθήματα.
Οπότε, ναι, δεν έχει νόημα να το οροθετήσουμε σε ρόλους (όπως και τα περισσότερα πράγματα στον κόσμο μας).

Τα χαρακτηριστικά που προσδίδει η Πεταλούδα για έναν Δάσκαλο, θα μου άρεσε περισσότερο να τα προσδώσω σε κάθε ’νθρωπο, είτε είναι στον δρόμο του Ρείκι, είτε όχι.
Αλλά από αυτήν την λίστα, η λίστα με χαρακτηριστικά του μαθητή θα γίνει μεγαλύτερη. Γιατί ο καθένας έχει την δική του ευθύνη να επιλέξει τι θα μάθει. Τι δέχεται ως αληθές και σωστό, τι του ταιριάζει και τι όχι.
Ο Δάσκαλος είναι ένας ακόμα άνθρωπος, όχι κανένα ον ανώτερο από τον μαθητή (έστω και αν είναι περισσότερο εξελιγμένος) και δεν προσφέρει λύσεις σε προβλήματα αλλά στήριξη, βοήθεια κτλ.
Αλλά μακάρι όλοι να ήμασταν όπως τα περιέγραψε η Πεταλούδα. Τότε όλοι μας θα ήμασταν ’νθρωποι.

[Vasoula]

Για μένα πάλι είναι ο κάθε άνθρωπος. Όλοι είμαστε μαθητές και δάσκαλοι, μιας και συνεχώς παίρνουμε και δίνουμε μαθήματα.

Σοφάκι, συμφωνώ ότι ο κάθε άνθρωπος είναι ταυτόχρονα δάσκαλος και μαθητής, αλλά αυτό το κάνει ασυνείδητα...

Ενώ ένας δάσκαλος χρειάζεται να το κάνει συνειδητά...

και για να είναι συνειδητός σ' αυτό που κάνει, χρειάζεται να έχει προηγουμένως διευρύνει την συνείδησή του προς την ακεραιότητα...

[Vasoula]

η λίστα με χαρακτηριστικά του μαθητή θα γίνει μεγαλύτερη

αυτήν θα ήθελα να την δω...

γιατί έτσι όπως διάβασα τις υποχρεώσεις του δασκάλου, νιώθω ότι η περιγραφή ταιριάζει στους γονείς που όλοι οι άνθρωποι θα ήθελαν να είχαν...

ένας δάσκαλος όμως μπορει στην κατανόήση του μαθητή του να φαίνεται σκληρός, σαν κύριο στόχο όμως έχει την αλήθεια...και αυτή πονάει...

[Sofoula]

ένας δάσκαλος όμως μπορει στην κατανόήση του μαθητή του να φαίνεται σκληρός, σαν κύριο στόχο όμως έχει την αλήθεια...και αυτή πονάει...

Η αλήθεια δεν πονάει. Αν γνωρίζαμε, κανενός η αλήθεια δεν θα μας πονούσε. Το ψέμα μας πονάει, στο οποίο προσκολλόμαστε και πιστεύουμε ότι το χρειαζόμαστε για να συνεχίσουμε την ζωή μας...

[Fotinoula]

έχουμε προσδώσει τις υποχρεώσεις στον Δάσκαλο και αυτό συμβάινει γιατι για εμάς εκπροσωπεί την συνέχεια της ασυνείδητης ανάγκης μας να παραμένουμε μικρά παιδιά (αφου απο την παιδική ηλικία κουβαλάμε και το κενό), χωρίς ευθύνες, ωριμότητα και ακεραιότητα

έτσι σε αυτο το μοτίβο, ο Δάσκαλος εκπροσωπεί για εμας κατα την διάρκεια της εργασίας μας διάφορους ρόλους, της μητέρας, του Θεού, του Σωτήρα

ένας Δάσκαλος με ακεραιότητα όμως δεν θα επιτρέψει ποτέ με την ελευθερία του να μπει σε αυτους τους ρόλους γιατι δεν εχει αναγκη να λάβει απο τον μαθητή αξία, επιβεβαίωση, αλήθεια

εκει θέλει ο εκάστοτε μαθητής να έχει την ευθύνη και την ευγένεια να αναλάβει τον δρόμο και την ευθύνη της εργασίας του με όποιο κόστος και όχι να ρίχνει τις αναγκες και ευθυνες που θελησε να προβαλει και δεν του βγηκαν στον εκάστοτε Δάσκαλο και μάλιστα πολλες φορές να το κανει και με σκληρό και αγενή τρόπο

συνεπώς ας αναρωτηθούμε ποια ειναι και η "υποχρεωση" του μαθητη γιατι εχουμε όντως μεινει στην εποχη μόνο του Δασκάλου

και θα πω ενα παράδειγμα σχετικα με την ευθύνη

πριν ημερες μου ζητηθηκε απο ενα φίλο που ειχε ακολουθησει καποια συνεδρια να βρεθουμε για ενα καφε του είπα λοιπον αφου διαβαζει που διαβαζει τις συζητησεις μας στο φορουμ, να κανει μια εγγραφη και να παρακολουθει το ποστ των συναντησεων μας, θα χαιρομουν πολυ να τον δω αλλα δεν ειναι εφικτο και πρακτικα το κατ"ιδιαν, ασε που δεν πιστευω για τους παραπάνω λόγους 'οτι οφελει τον μαθητη

και η απάντηση ηταν οτι τον γράφω στα παλια μου παπουτσια

πια λοιπον η προθεση του μαθητη και ποια η ευθυνη των επιλογων του στον δρομο του, που ειναι μοναδικος και εν τελει μοναχικος αναρωτηθηκε κανεις μας όταν αποφασισαμε να κανουμε ενα σεμιναριο ή μια συνεδρια

δεν εννοω φυσικα οτι σαν ανθρωποι δεν ειμαστε ο ενας για τον αλλο, για αυτο αλλωστε εχει δημιουργηθει και ενας πολύ δραστηριος χωρος όπως αυτο το φορουμ αλλα και οι συναντησεις μας

[AMALIA]

Διαβαζωντας τις προυποθεσεις που πρεπει να πληρη ενας δασκαλος, νιωθω οτι του αναθετουμε ολη την ευθυνη σε αυτον να εργαστει για εμας... Μα αυτο δεν γινεται..
Και οπως γραφει και η Φωτεινη τον περναμε απο ολους τους ρολους..
Ειναι κατι που το εκανα και εγω!!

Ο δασκαλος θα μοιραστει την διαδρομη του, θα γινει φαρος, εμπνευση, θα βαλει τα θεμελια αλλα χρειαζεται ο μαθητης να ειναι παρων με ολο του ειναι..

Και ναι θα ηθελα και εγω να δω την λιστα του μαθητη και ξεκιναω πρωτη...
Απο οταν ξεκινησα την διαδρομη ενας ειναι ο στοχος μου να γινω δασκαλος του ευατου μου, και Ανθρωπος!!!
Και χωρις πρεπει και συνθηκες διδασκαλιας να στεκομαι διπλα σε καθε Ανθρωπο!!!

Σαν μαθητης λοιπον ξεκιναω την λιστα:

O μαθητης χρειαζεται να εχει εμπιστοσυνη,αφοσειωση, εργατικοτητα, ταπεινωτητα, δεκτικοτητα, θαρρος, πιστη, δυναμη, θεληση και η λιστα συνεχιζετε...

[Δωρουλα]

ο μαθητής όμως οφείλει να εμπιστεύεται τον δάσκαλο που έχει επιλέξει...
Δεν έχει υποχρεώσεις μόνο ο δάσκαλος και αυτό δεν το διάβασα στο παραπάνω κείμενο της πεταλούδας...

Αυτό ήταν απο τα πρώτα που ήθελα και εγώ να επισημάνω!!

Ο μαθητής έχει και αυτός υποχρεώσεις, όπως ο Δάσκαλος!!η ανωριμότητα που διακρίνει τον μαθητή στην αρχή της διαδρομής του είναι χαρακτηριστική!!όλοι ψάχνουν να καλύψουν τα κενά τους μέσα απο τα πληγωμένα συναισθήματα που έχουν απο τα παιδικά τους βιώματα, να βρουν αγάπη, στήριξη, αποδοχή και έναν ώμο να κλάψουν για όλα αυτά που τους έχουν πληγώσει!!είναι όμορφο πράγματι να υπάρχει ανταπόκριση απο τη μεριά του Δασκάλου, και επίσης είναι αλήθεια ότι η ειλικρινής και γεμάτη αγάπη ανταπόκριση είναι πολύτιμη για τον μαθητή στα αρχικά στάδια της πορείας του!!δημιουργεί μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ Δασκάλου και μαθητή, αν και ο μαθητής έχει πρόθεση να εμπιστευτεί!! ΟΜΩΣ η μαθητεία έχει διαβαθμίσεις, όσο ο μαθητής προχωρά στο δρόμο του, ο σκοπός είναι να βιώσει τη δική του αλήθεια και να εμπειριώσει τη διδασκαλία που του μεταφέρθηκε απο το Δάσκαλο μέσα απο την ευθύνη του Εαυτού του!!σε αυτή τη διαδικασία αποταύτισης του μαθητή απο τον Δάσκαλο, η αμοιβαία Εμπιστοσύνη που έχει καλλιεργηθεί και η σχέση που έχει χτιστεί είναι μεγάλη στήριξη για τα βήματα αυτονομίας και ακεραιότητας του μαθητή στη συνέχεια!!

[Fotinoula]

συνεπώς ας αναρωτηθούμε ποια ειναι και η "υποχρεωση" του μαθητη γιατι εχουμε όντως μεινει στην εποχη μόνο του Δασκάλου

ας συνεχίσω λοιπον, διέκοψα αποτομα πριν λόγω δουλειας

ο μαθητής πρέπει να εργάζεται με ευθύνη

όμως θα πει καποιος και λογικο, μα καλα που να την βρω την ευθυνη και την ωριμοτητα όταν για αυτα εργαζομαι τουλαχιστον στην αρχη

θα πρεπει τουλαχιστον για αρχη, μεχρι να αρχισει να στεκεται στα ποδια του να έχει ευγένεια, διακριτικοτητα, εμπιστοσυνη, ωστε να τον κρατησουν σταθερα στον δρόμο του και στα μεγαλα πρωτα τηγανια να μαζευεται μεσα του να αναζητησει την αιτια και οχι εξω του

[Δωρουλα]

έτσι είναι Φωτεινή!!!

μια πολύ σημαντική τηγανιά που έφαγα και μάλιστα πρόσφατα είναι ότι δεν υπάρχει δικαιολογία για το σεβασμό, τη διακριτικότητα ,την ταπεινότητα και την εγκράτεια που χρειάζεται ο μαθητής να έχει ακόμα κι άν βρίσκεται στην αρχή του δρόμου του!!είναι σημαντικά συστατικά για την σχέση με το δάσκαλο αλλά και την περαιτέρω πορεία του!!

[Ιωαννάκι]

Και τι γίνεται όταν ο μαθητής δεν έχει ιδέα από τηγανιές και άλλα σχετικά γιατί ο δάσκαλος το μόνο που έκανε ήταν να του δείξει τις θέσεις στα χέρια?
Πήρα τον Α κ το Β βαθμό από διαφορετικές δασκάλες.Στην πρώτη είχα πάει για να "θεραπεύσω" το άγχος μου γιατί ήταν και Σύμβουλος ψυχικής υγείας. Ηξερα ότι είναι δασκάλα ρείκι και της πρότεινα να μου το δείξει.Ποτέ στο διάστημα των 3 μηνών που με παρακολουθούσε δεν μου είπε κάτι από ολα αυτα που διαβάζω εδώ στο φορουμ.
Τη δεύτερη δασκάλα την είδα μόνο τις λίγες ώρες που μας πήρε για να μου δώσει τη μύηση του Β βαθμού.
Και μπαίνω στο φόρουμ εδώ και διαβαζω εδώ και 2 μήνες ακατάπαυστα γιατί τα περισσότερα από αυτά τα πράγματα μου είναι άγνωστα Και αν άρχισα να δουλέυω με τον εαυτό μου ουσιαστικά οφείλεται σε εσάς που με τις εμπειρίες και τις συμβουλές σας με βοηθάτε.
Αλλά και πάλι είναι πολλές φορές που δεν ξέρω πραγματικά τι να κάνω,πως να προχωρήσω και εκει πιστευω ότι θα με βοηθούσε να υπάρχει κάποιος δάσκαλος να μου δείξει το δρόμο. Οχι να γίνει το δεκανίκι μου ,αλλά η πινακίδα που θα μου δείχνει το δρόμο.
Ευχαριστώ θερμά