ΜΟΝΑΞΙΑ...(πριν, ενδιαμεσα και μετα απο αυτην..)

[Vasoula]

χμ...Βασίλη μου...δεν είσαι τόσο κοινωνικός ή δεν συμμετέχεις τόσο ενεργά στην "κοινή γνώμη"?

το ένα σε βάζει σε μια άνευ όρων μοναξιά, το δεύτερο σε βάζει στην εξατομίκευση...

Η διαφορά μεταξύ των δύο είναι ότι στην μεν πρώτη περίπτωση νιώθεις διαφορετικός μεταξύ ενός όμοιου συνόλου, ενώ στην δεύτερη νιώθεις όμοιος μεταξύ ενός διαφορετικού συνόλου.

Στην πρώτη περίπτωση βιώνεις τον διαχωρισμό μέσα από την διαφορετικότητα, στην δεύτερη βιώνεις την ενότητα, μέσα από την διαφορετικότητα...

Στην πρώτη περίπτωση απογοητεύεσαι από την διαφορετικότητα, στην δεύτερη αναπτύσσεσαι μέσα σ' αυτήν...

Σε μπέρδεψα?

[galazia_sfaira]

[Επισκέπτης]

Εγώ πιστεύω ότι η περιπλοκότητα και η επιστημονική χροιά που θέλουμε να βάζουμε στο κάθε τι που κάνουμε, μας έχει απομακρύνει από την ευτυχία της απλότητας!

Βασίλη η απλότητα ειναι να το να μπορεί κανεις να δέχεται και να αποδέχεται.
Μπορεί ομως να φτασει κανεις εκει , αν δεν δει την περιπλοκότητα και την σημασία της ?
Αν δεν παρατηρήσουμε και δεν βιώσουμε τοτε γινόμαστε απλοικοί και μηχανικοί. Εμεις ομως θέλουμε την απλότητα που φερνει η επίγνωση..οποτε αναγκαστικά διασχίζουμε ....και αυτη ειναι τελικά η ευτυχία ... [ να μπορούμε να ταξιδεύουμε ].

να μην ξέρουμε ποίοι είμαστε και να χάνουμε αυτήν την πολυπόθητη ευτυχία, για μια ανάγκη κοινωνικοποίησης

Το κοινωνικό ενστικτο ειναι απο τα τρια βασικότερα του ανθρωπου και δεν γινεται να το αγνοήσουμε. Αν παραιτηθούμε , αυτοματα μπαινουμε στο περιθωριο της ζωής και αυτο δεν ειναι τσαμπουκάς οπως πολλοί θεωρουν αλλα εκπτωση στις ανάγκες μας.
Ολοι θελουμε να μας αγαπανε και να εχουμε φίλους , παρέα κλπ ...ειναι φυσικό ...μεχρι ομως του σημειου να μην αλλοτριώνεται η προσωπικότητα μας και αυτο γίνεται με την αντιληψη της ψυχικής μας ομοιοτητας αλλα και της διαφορετικότητας μας .

Σε ενα αγρό βλεπει κανεις ολων των ειδων τα λουλουδια ...ενα σωρό θάμνους...δέντρα ... και αλλα, με ολα τα δυνατά χρωματα και σχηματα....
Κανενα δεν μοιαζει με τα αλλα ....ειναι ολα διαφορετικά....απο ολες τις ποικιλιες και τις διασταυρώσεις ..ομως υπάρχουν αρμονικά μαζί.
Και αυτο επειδή ολα εχουν το σκοπό τους και ο ηλιος ρίχνει τις αχτίδες του το ιδιο παντού.....

Αν μαθουμε να δεχόμαστε τον εαυτο μας , αρχιζουμε να δεχόμαστε και ολους τους αλλους και τοτε δεν υπάρχει λογος να ''κοινωνικοποιηθούμε'' περισσότερο

[zefira]

αρκεί να μην βλέπεις το "βουνό", αλλά να βιώνεις την "ανάβαση"...

[VasilisM]

Σε μπέρδεψα?

Καθόλου! Νομίζω είμαι σε μεταβατικό στάδιο, από το πρώτο στο δεύτερο..;) Έχεις όμως ένα ταλέντο να δίνεις το σωστό χρώμα σε αυτά που θέλω να πω συνήθως!:))

Ελένη ουσιαστικά αυτό που θέλουμε είναι η χρυσή τομή. Αυτό το κεντράρισμα του εαυτού μας!
Όσο για την παραβολή με τον αγρό, εννοείς την διαφορετικότητα στην κοινωνία ή τις αντίπαλες δυνάμεις μέσα μας; Ή και τα δύο; Πάντως αρμονία, και συνεννόηση με το κοινωνικό σύνολο δεν μπορώ να πω ότι έχω..
Δυστυχώς για εμένα, μόνο με λίγα άτομα συνεννοούμαι απόλυτα και χωρίς μεγάλο κόπο.Αλλά είναι κάτι που έχω αποδεχτεί.

[ΧΡΥΣΑ]

[quote="

Αν μαθουμε να δεχόμαστε τον εαυτο μας , αρχιζουμε να δεχόμαστε και ολους τους αλλους και τοτε δεν υπάρχει λογος να ''κοινωνικοποιηθούμε'' περισσότερο

[/quote]

[ΧΡΥΣΑ]

.

Ο σκοπός μας ειναι να οδηγούμε εμεις την σκεψη μας και οχι το συναισθημα αλλα για να γίνει αυτο , πρωτα πρεπει να ξεσκονίσουμε το πεδίο των συναισθηματων μας ......σιγα σιγά..

παρα παρα πολυ σωστο,ειλικρινα ευχαριστω.......αλλα μακαρι να μπορουσα να το κανω και εγω αυτο

εννοια της ευτυχίας και αυτη λοιπον σχετίζεται με την οπτική που εσυ μπορείς να αλλαξεις αν αντιληφθείς την σχετικότητα της κι αν την δεις σε βαθος χρόνου και κυρίως απο επανω...δλδ αν μπορεσεις να το δεις σαν να παρατηρούσες καποιον αλλο.

αυτο δεν το καταλαβα

Η[χαρά ερχεται οταν ευγνωνομούμε την Θεότητα για το δωρο της ζωής που πρεπει να τιμήσουμε για να της το επιστρέψουμε.

πως θα της το επιστρεψουμε?????????????????

[Επισκέπτης]

Χρυσα, αν θέλεις αρχισε αν διαβαζεις τις θεραπευτικες επιγνωσεις και θα σε οδηγήσουν ...στο να κανεις.

Παράθεση:
εννοια της ευτυχίας και αυτη λοιπον σχετίζεται με την οπτική που εσυ μπορείς να αλλαξεις αν αντιληφθείς την σχετικότητα της κι αν την δεις σε βαθος χρόνου και κυρίως απο επανω...δλδ αν μπορεσεις να το δεις σαν να παρατηρούσες καποιον αλλο.


αυτο δεν το καταλαβα

Το τι θεωρει ο καθενας ως ευτυχία ειναι και υποκειμενικό και σχετικό με το ειχε στο μυαλό του. Εκει ειναι το κλειδί.

πχ αν κάποιος εχει ΠΕΙΣΘΕΙ οτι για να ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ευτυχισμένος ειναι απαραίτητα καποια υλικά πράγματα συγκεκριμενων προδιαγραφων τότε αν δεν τα εχει θα νιωθει δυστυχισμενος. 2] Αν σε μια σχεση ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ να ζησουμε μια ρομαντική ιστορία που μονο σε μυθιστόρημα θα μπορουσε να υπάρξει ....τοτε κατι διαφορετικό πιο κοντα στην πραγματικότητα θα μας δυσαρεστήσει. 3] Αν εχουμε σχεδιάσει την ζωή μας βασει προτύπων που αλλοι μας περασαν τοτε καθε φορά που εσωτερικά θα αντιδράμε σε αυτα θα νιωθουμε ασχημα κλπ...

Ολο το φορουμ αναφερεται σε τέτοια παραδείγματα...

Οπότε θα πρέπει κανεις να δει τα πραγματα σαν να συνεβησαν σε καποιον αλλο ...[ αρχικα πιο ευκολο ] και μετα να παρατηρήσει τους συνειρμους του για να δει το θέμα του καλυτερα.
πχ Οταν ακουσουμε οτι ενα ζευγαρι φίλων χωρισε ....λεμε οτι ειναι δυσκολο αλλα << ουτε οι πρωτοι ειναι ουτε οι τελευταίοι.....θα βρουν το δρόμο τους ..παμε για αλλα ...>> κλπ αλλα οταν συμβαινει σε εμας μας φαίνεται σαν να ηρθε η συντελεια του κοσμου..[ καποτε]....λες και δεν υπάρχει τιποτα πιο σοβαρό σε αυτον το πλανητη..... Αν πάλι εκεινη την στιγμή ακουσουμε για καποιον πολυ αρρωστο αμεσως νιωθουμε καλυτερα αφου << ας εχουμε την υγεια μας και ολα γίνονται >>.
Επίσης μετα απο καιρό , οταν η συναισθηματική θύελλα θα εχει κοπάσει ..και ολα εχουν αλλάξει ..μας φαίνονται αστεία πολλα....απο τα τοτε σοβαρά....οπως ειναι και οταν μεγαλώνουμε και με την εμπειρια πλεον θυμόμαστε πως ηταν οταν ειμασαν πολυ μικροί η οταν αρχισαμε να εργαζόμαστε για πρωτη φορά.
Ολα ειναι σχετικα μεγεθη και ολα εχουν απολυτη σχεση με το πως νιωθουμε τον εαυτο μας και την θεση του στη ζωή.

Η[χαρά ερχεται οταν ευγνωνομούμε την Θεότητα για το δωρο της ζωής που πρεπει να τιμήσουμε για να της το επιστρέψουμε.



πως θα της το επιστρεψουμε?????????????????

Το πνευμα ενσαρκωθηκε για να ζήσει ..να μαθει και να εμπειριωσει. Εμεις ειμαστε οι φορεις του και σε αυτο επιστρέφεται η ουσία μας.

Όσο για την παραβολή με τον αγρό, εννοείς την διαφορετικότητα στην κοινωνία ή τις αντίπαλες δυνάμεις μέσα μας;

Εννοω τις διαφορες προσωπικότητες που υπάρχουν γυρω μας.

[ΧΡΥΣΑ]

Χρυσα, αν θέλεις αρχισε αν διαβαζεις τις θεραπευτικες επιγνωσεις και θα σε οδηγήσουν ...στο να κανεις.

Παράθεση:
εννοια της ευτυχίας και αυτη λοιπον σχετίζεται με την οπτική που εσυ μπορείς να αλλαξεις αν αντιληφθείς την σχετικότητα της κι αν την δεις σε βαθος χρόνου και κυρίως απο επανω...δλδ αν μπορεσεις να το δεις σαν να παρατηρούσες καποιον αλλο.

Οπότε θα πρέπει κανεις να δει τα πραγματα σαν να συνεβησαν σε καποιον αλλο ...[ αρχικα πιο ευκολο ] και μετα να παρατηρήσει τους συνειρμους του για να δει το θέμα του καλυτερα.
πχ Οταν ακουσουμε οτι ενα ζευγαρι φίλων χωρισε ....λεμε οτι ειναι δυσκολο αλλα << ουτε οι πρωτοι ειναι ουτε οι τελευταίοι.....θα βρουν το δρόμο τους ..παμε για αλλα ...>> κλπ αλλα οταν συμβαινει σε εμας μας φαίνεται σαν να ηρθε η συντελεια του κοσμου..[ καποτε]....λες και δεν υπάρχει τιποτα πιο σοβαρό σε αυτον το πλανητη..... Αν πάλι εκεινη την στιγμή ακουσουμε για καποιον πολυ αρρωστο αμεσως νιωθουμε καλυτερα αφου << ας εχουμε την υγεια μας και ολα γίνονται >>.
Επίσης μετα απο καιρό , οταν η συναισθηματική θύελλα θα εχει κοπάσει ..και ολα εχουν αλλάξει ..μας φαίνονται αστεία πολλα....απο τα τοτε σοβαρά....οπως ειναι και οταν μεγαλώνουμε και με την εμπειρια πλεον θυμόμαστε πως ηταν οταν ειμασαν πολυ μικροί η οταν αρχισαμε να εργαζόμαστε για πρωτη φορά.Ολα ειναι σχετικα μεγεθη και ολα εχουν απολυτη σχεση με το πως νιωθουμε τον εαυτο μας και την θεση του στη ζωή.

ευχαριστω πολυ γι αυτα! και σημερα μου συνεβη κατι αντιστοιχο με αυτα που αναφερεις!λες και ησουνα μες στο μυαλο μου,απιστευτοα!
δεν ημουνα καλα για καποιο συκεκριμενο προβλημα που με απασχολει και πηγα μια βολλτα με μια κοπελα και μου ελεγε τα δικα της προβληματα που την απασχολουσαν.......απο την μια την καταλαβαινα απολυτα γι αυτα που περναει και απο την αλλη δεν τολμησα να της πω το δικο μου γιατι σε σχεση με αυτα που ειχε θα της φαινοταν αστειο.
ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΜΑΙ Ν ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΝΙΩΘΩ ΚΑΛΑ.
ΙΣΩΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ,ΔΕΝ ΞΕΡΩ.ΠΑΡΟΛΑΥΤΑ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΑΥΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΝΙΩΘΩ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ;;;
ΑΡΑ Η ΧΑΡΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ
ΜΑΣ......

Η[χαρά ερχεται οταν ευγνωνομούμε την Θεότητα για το δωρο της ζωής που πρεπει να τιμήσουμε για να της το επιστρέψουμε.



πως θα της το επιστρεψουμε?????????????????

Το πνευμα ενσαρκωθηκε για να ζήσει ..να μαθει και να εμπειριωσει. Εμεις ειμαστε οι φορεις του και σε αυτο επιστρέφεται η ουσία μας.

Όσο για την παραβολή με τον αγρό, εννοείς την διαφορετικότητα στην κοινωνία ή τις αντίπαλες δυνάμεις μέσα μας;

Εννοω τις διαφορες προσωπικότητες που υπάρχουν γυρω μας.

[Vasoula]

ΠΑΡΟΛΑΥΤΑ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΑΥΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΝΙΩΘΩ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ;;;

Χρύσα, η έννοια "ξεπεράσω" προκαλεί από μόνη της αντιστάσεις, γιατί η σκέψη μας την τοποθετεί σαν εμπόδιο.
Ο νους μας έχει μείνει συναισθηματικά ανώριμος, έτσι ώστε να "κολλάει" σε κάποια κατάσταση και να μην μπορεί να προχωρήσει, γιατί δεν έχει αναπτυχθεί με ατομικά δεδομένα. Περιέχει δεδομένα της κοινής σκέψης μιας ανθρωπότητας που φαίνεται να εξελίσσεται μέσα στην προκατάληψη...

Οι εντολές που περιέχει ο νους μας είναι μονοσήμαντες και διαχωριστικές, έτσι δεν μπορεί να αντλήσει νέα δεδομένα από την θεϊκή του διάνοια. Βολεύεται στα "κοινά δεδομένα" και αναπτύσσεται μονόπλευρα, θεωρώντας ότι επιλέγει.

Οι άνθρωποι δύσκολα ξεφεύγουν από τα "κοινά δεδομένα" του νου τους. Δεν μπορούν να δραστηριοποιήσουν εσωτερικά την ελεύθερη βούληση , αφού βασίζονται στην μηχανική κίνηση του μοιραίου και βολεύονται σ' αυτό το μοιραίο προσπαθώντας να το εξευμενίσουν μέσα από τις πράξεις πόνου...

Η συνήθεια της επιρροής από την "κοινή γνώμη" είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο του νου μας να αναπτυχθεί με ωριμότητα και να δράσει με ευθύνη στην καθημερινότητά του...

Η "κοινή γνώμη" λοιπόν βάζει και τις παραμέτρους της ευτυχίας και της χαράς μας και αλίμονο σε όποιον δεν συμφιλιωθεί μαζί της...

Ο ορισμός της ευτυχίας και της χαράς έχει κοινό παρανομαστή ανάμεσα στους ανθρώπους κι αυτό είναι ασέβεια προς την ψυχική μας βούληση, γιατί αποκλείει την μοναδικότητα και την ατομική εξέλιξη...

Η μοναξιά, λοιπόν, έχει ορισμό κι αυτή, από την "κοινή γνώμη"...
Σύντροφος, οικογένεια, παιδί...αυτό λέει η "κοινή γνώμη" και αν αυτό δεν ολοκληρωθεί, ο νους μας είναι δυστυχισμένος!

Δεν μπορείς, λοιπόν, σχεδόν ποτέ να "ξεπεράσεις" την επιρροή από την "κοινή γνώμη", αν δεν αναπτυχθείς συναισθηματικά, νοητικά και πνευματικά, μέσα από καθαρή αντίληψη σου, που δεν υπόκειται στους περιορισμούς των "κοινών δεδομένων" του νου μας!

΄Ετσι όλες οι έννοιες, που είναι κοινές για τους ανθρώπους, θα αντιπροσωπεύουν τα ανυπέρβλητα εμπόδια να προχωρήσεις με την δική σου δύναμη στην ζωή σου...

Οι σχέσεις μας είναι εξαρτητικές και δεν βασίζονται στην καθαρή αγάπη και φιλία, που κάνει τον κάθε άνθρωπο μοναδικό για τον Εαυτό του, γιατί ο νους μας έχει "αγκιστρωθεί" στους ορισμούς και στους δρόμους που χάραξε η ανθρωπότητα και φοβάται ή ντρέπεται να βιώσει το μεγαλείο της ζωής με χαρά, αφού κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στα δεδομένα της "κοινής γνώμης"...

Για να μπορέσει ένας άνθρωπος να ολοκληρωθεί και να βιώσει τον Εαυτό του, χρειάζεται να απορρίψει κατ' αρχήν την "κοινή γνώμη", όπου μέσα σ' αυτήν περικλείεται και η εκπαίδευση που πήρε από τους γονείς του, από τους δασκάλους του, από το κοινωνικό του περιβάλλον, και να αναπτύξει την πνευματική του νόηση και την ψυχική του ισορροπία, αποκλείοντας, αρχικά, την συμμετοχή των άλλων σ' αυτήν...Η διεύρυνση των δεδομένων που δραστηριοποιούν την ζωή του, φέρνει και την εσωτερική ελευθερία των επιλογών με ατομική ευθύνη, γιατί αναπτύσσει την αυτοδυναμία του, κερδίζοντας τον αυτοσεβασμό του.

Δεν "ξεπερνάει" ο άνθρωπος τα βιώματά του. Απλά τα αποδέχεται σαν εξελικτική εμπειρία που προετοιμάζει τον δρόμο της ωριμότητάς του, ώστε να αναπτύξει την ελεύθερη βούληση στο παρόν και να δράσει με ευθύνη για την ζωή του, χωρίς εξαρτήσεις από την "κοινή δυστυχία"...

΄Ενας καλός τρόπος για αρχή είναι να παρατηρήσεις την «κοινή δυστυχία» και την μεταδοτικότητα της εξαρτητικής «ίωσης» της ανθρωπότητας. Η «α-σθένεια» είναι μεταδοτική και κληρονομική…Και όσο και να λες ότι εσύ διαφοροποιείσαι, έρχεται η ίδια σου η ζωή και σε διαψεύδει…
Αντί λοιπόν να περιμένεις την διάψευση, δρας για την επαλήθευση….

[zefira]

[ΧΡΥΣΑ]

Χρύσα, η έννοια "ξεπεράσω" προκαλεί από μόνη της αντιστάσεις, γιατί η σκέψη μας την τοποθετεί σαν εμπόδιο.
Ο νους μας έχει μείνει συναισθηματικά ανώριμος, έτσι ώστε να "κολλάει" σε κάποια κατάσταση και να μην μπορεί να προχωρήσει, γιατί δεν έχει αναπτυχθεί με ατομικά δεδομένα. Περιέχει δεδομένα της κοινής σκέψης μιας ανθρωπότητας που φαίνεται να εξελίσσεται μέσα στην προκατάληψη...

Οι εντολές που περιέχει ο νους μας είναι μονοσήμαντες και διαχωριστικές, έτσι δεν μπορεί να αντλήσει νέα δεδομένα από την θεϊκή του διάνοια. Βολεύεται στα "κοινά δεδομένα" και αναπτύσσεται μονόπλευρα, θεωρώντας ότι επιλέγει.

ΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ;;

Οι άνθρωποι δύσκολα ξεφεύγουν από τα "κοινά δεδομένα" του νου τους. Δεν μπορούν να δραστηριοποιήσουν εσωτερικά την ελεύθερη βούληση , αφού βασίζονται στην μηχανική κίνηση του μοιραίου και βολεύονται σ' αυτό το μοιραίο προσπαθώντας να το εξευμενίσουν μέσα από τις πράξεις πόνου...

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ Σ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΣ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ;ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ.
ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ ΒΑΣΩ,ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΡΗΜΗΝ ΜΑΣ.

Η συνήθεια της επιρροής από την "κοινή γνώμη" είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο του νου μας να αναπτυχθεί με ωριμότητα και να δράσει με ευθύνη στην καθημερινότητά του...

Η "κοινή γνώμη" λοιπόν βάζει και τις παραμέτρους της ευτυχίας και της χαράς μας και αλίμονο σε όποιον δεν συμφιλιωθεί μαζί της...

Ο ορισμός της ευτυχίας και της χαράς έχει κοινό παρανομαστή ανάμεσα στους ανθρώπους κι αυτό είναι ασέβεια προς την ψυχική μας βούληση, γιατί αποκλείει την μοναδικότητα και την ατομική εξέλιξη...

Η μοναξιά, λοιπόν, έχει ορισμό κι αυτή, από την "κοινή γνώμη"...
Σύντροφος, οικογένεια, παιδί...αυτό λέει η "κοινή γνώμη" και αν αυτό δεν ολοκληρωθεί, ο νους μας είναι δυστυχισμένος!

Δεν μπορείς, λοιπόν, σχεδόν ποτέ να "ξεπεράσεις" την επιρροή από την "κοινή γνώμη", αν δεν αναπτυχθείς συναισθηματικά, νοητικά και πνευματικά, μέσα από καθαρή αντίληψη σου, που δεν υπόκειται στους περιορισμούς των "κοινών δεδομένων" του νου μας!

΄Ετσι όλες οι έννοιες, που είναι κοινές για τους ανθρώπους, θα αντιπροσωπεύουν τα ανυπέρβλητα εμπόδια να προχωρήσεις με την δική σου δύναμη στην ζωή σου...

Οι σχέσεις μας είναι εξαρτητικές και δεν βασίζονται στην καθαρή αγάπη και φιλία, που κάνει τον κάθε άνθρωπο μοναδικό για τον Εαυτό του, γιατί ο νους μας έχει "αγκιστρωθεί" στους ορισμούς και στους δρόμους που χάραξε η ανθρωπότητα και φοβάται ή ντρέπεται να βιώσει το μεγαλείο της ζωής με χαρά, αφού κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στα δεδομένα της "κοινής γνώμης"...

Για να μπορέσει ένας άνθρωπος να ολοκληρωθεί και να βιώσει τον Εαυτό του, χρειάζεται να απορρίψει κατ' αρχήν την "κοινή γνώμη", όπου μέσα σ' αυτήν περικλείεται και η εκπαίδευση που πήρε από τους γονείς του, από τους δασκάλους του, από το κοινωνικό του περιβάλλον, και να αναπτύξει την πνευματική του νόηση και την ψυχική του ισορροπία, αποκλείοντας, αρχικά, την συμμετοχή των άλλων σ' αυτήν...Η διεύρυνση των δεδομένων που δραστηριοποιούν την ζωή του, φέρνει και την εσωτερική ελευθερία των επιλογών με ατομική ευθύνη, γιατί αναπτύσσει την αυτοδυναμία του, κερδίζοντας τον αυτοσεβασμό του.

Δεν "ξεπερνάει" ο άνθρωπος τα βιώματά του. Απλά τα αποδέχεται σαν εξελικτική εμπειρία που προετοιμάζει τον δρόμο της ωριμότητάς του, ώστε να αναπτύξει την ελεύθερη βούληση στο παρόν και να δράσει με ευθύνη για την ζωή του, χωρίς εξαρτήσεις από την "κοινή δυστυχία"...

΄Ενας καλός τρόπος για αρχή είναι να παρατηρήσεις την «κοινή δυστυχία» και την μεταδοτικότητα της εξαρτητικής «ίωσης» της ανθρωπότητας. Η «α-σθένεια» είναι μεταδοτική και κληρονομική…Και όσο και να λες ότι εσύ διαφοροποιείσαι, έρχεται η ίδια σου η ζωή και σε διαψεύδει…
Αντί λοιπόν να περιμένεις την διάψευση, δρας για την επαλήθευση….

[/quote]


ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΧΡΗΣΙΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΒΟΗΘΑΝΕ ΠΟΛΥ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ!!
ΘΑ ΠΩ ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ" ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ ΜΕ ΡΙΓΑΝΗ"

ΠΑΕΙ ΚΑΙΠΟΣ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ Μ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Η ΓΝΩΜΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΑΙ ΖΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΘΕΛΩ ΕΓΩ, ΔΕΔΝ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΙ
ΜΕΔ ΤΙΠΟΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΖΗΤΑΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ, ΕΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ!
ΣΕΒΟΜΑΙ ΟΜΩΣ ΠΡΩΤΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ...... ΓΙΑ ΜΕΝΑ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ!
ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΙ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΕΑΤΟΥ ΜΟΥ ΘΕΛΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΕΞΩ........ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΣ,ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ, ΒΑΣΩ ΜΟΥ, Η ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΜΑΣ,ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΡΡΟΗ.
ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ,ΤΟΝ ΕΧΩ ΑΠΟΔΕΧΤΕΙ , ΠΟΛΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΦΙΛΟΣ, ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΝΑ ΔΡΑΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΩ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙΣ......ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΕΛΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ...........ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΩ.....ΟΜΩΣ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΓΝΩΡΙΜΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΚΟΛΛΑΣ.......ΠΑΣ ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΙΔΙΑ.
ΠΡΕΠΕΙ Ν ΑΚΥΡΩΣΕΙΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΟΥ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ Ν ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΦΟΒΟ....ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΡΘΕΙ.....ΤΟΤΕ ΙΣΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΡΙΣΚΟ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙΣ,ΧΩΡΙΣ ΝΑ Σ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.


ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΓΛΥΚΑ ΦΙΛΑΚΙΑχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

[Vasoula]

ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΡΘΕΙ

από την απλή φράση ..."δεν σ' αγαπάω, αν δεν..."

ο φοβος της μοναξιάς έχει φωλιάσει μέσα μας, από αυτήν την απορριπτική φράση, που μας κλόνισε την εμπιστοσύνη κατά την διάρκεια της αγνότητάς μας! Πήρε εντολη ο νους μας, ότι για να τον αγαπούν πρέπει να...

Ξεκίνα από εκεί Χρύσα μου...

[ΧΡΥΣΑ]

από την απλή φράση ..."δεν σ' αγαπάω, αν δεν..."

ναι,ναι το καταλαβαινω απολυτα ,αυτο!!!!!!!!
απο μικρη το μονο που ζητουσα ητανε αγαπη,απο ολο τον κοσμο.......δεν ξερω γιατι αλλα μονο αυτο μ ενδιεφερε,τιποτα αλλο,,
εδινα,εδινα,εδινα,οχι για να παρω πισω απλα γιατι το ενιωθα...και εννοω πραγματα απο την ψυχη μου και τον εαυτο μου,ενιωθα
γεματη και ηθελα μονο αυτο να κανω.
τ αποτελεσμα......πονος! ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ Μ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝΑ ΕΓΩ,ΑΛΛΑ Γ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΔΙΝΑ! ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΑ ΚΑΙ ΕΦΕΥΓΑ.....ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΑΞΙΖΩ ΝΑ Μ ΑΓΑΠΑΝΕ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ!!ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΝΟΣ...ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ!

ο φοβος της μοναξιάς έχει φωλιάσει μέσα μας, από αυτήν την απορριπτική φράση, που μας κλόνισε την εμπιστοσύνη κατά την διάρκεια της αγνότητάς μας! Πήρε εντολη ο νους μας, ότι για να τον αγαπούν πρέπει να...

ΣΙΓΟΥΡΑ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ......ΑΓΑΠΗ ΥΠΟ ΟΡΟΥΣ..........ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ!
ΑΓΑΠΗ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ,ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ
ΕΧΩ Ή ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΕΚΕΙΝΟΙ ΘΕΛΟΥΝ..
ΚΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΜΟΥ ΣΑΝ ΧΡΥΣΟΥΛΑ,ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΟΥ...ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΙΣ"ΑΠΟΔΕΧΤΕΙΤΕ ΜΕ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΙΜΑΙ,ΚΑΙ ΜΗ ΜΕ ΚΡΙΝΕΤΕ" ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΙΣΠΡΑΤΤΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ!
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ.ΚΙ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΓΙ ΑΥΤΟΝ Ή ΓΙΑ Ν ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΠΟΣΟ ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΣ ΕΙΝΑΙ;;

ΣΕ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΗΛΙΚΙΑ ΗΜΟΥΝΑ ΜΕ ΜΙΑ ΦΙΛΕΝΑΔΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΕΝΑΜΕ ΔΙΠΛΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΑΧΩΡΙΣΤΕΣ.ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗ ΡΩΤΗΣΑ ΑΣΥΝΑΙΣΘΗΤΑ"ΠΟΙΟΝ ΑΓΑΠΑΣ ΠΙΟ ΠΟΛΥ,ΕΜΕΝΑ Ή ΤΟΝ ΘΕΟ;" ΚΑΙ ΓΥΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ" ΜΑ ΤΕ ΤΕΝΑ ΑΓΑΠΑΩ!
ΗΤΑΝΕ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΧΑΡΑ ΠΟΥ ΠΗΡΑ ΠΟΤΕ ΜΟΥ,ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΧΑΜΕ ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ ΤΙ ΛΕΓΑΜΕ!!

Ξεκίνα από εκεί Χρύσα μου... [/quote

[Vasoula]

ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΓΙ ΑΥΤΟΝ Ή ΓΙΑ Ν ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΠΟΣΟ ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΣ ΕΙΝΑΙ;;

χμ...εξαρτάται τι εννοείς με το "να πάρει την ευθύνη της ζωής του"...

αν εννοείς να γίνει πλούσιος, αυτό δεν είναι ανεξαρτητοποίηση...

Η αφθονία προκύπτει εσωτερικά για να εκδηλωθεί και εξωτερικά με πληρότητα...
Αλλιώς και πλούσιος και επιτυχημένος να είσαι, πάλι η μοναξιά σε ακολουθεί...

αν εννοείς να κάνει οικογένεια, αυτό κι αν είναι εξάρτηση...

αν εννοείς να είναι επαγγελματικά επιτυχημένος, πάλι μόνος του θα είναι τελικά, γιατί κανένας επιτυχημένος δεν έχει χρόνο να βρει τον εαυτό του...

΄Οταν λέω να πάρει την ευθύνη της ζωής του, εγώ εννοώ να μην έχει ανάγκη να αποδείξει τίποτα...΄Ετσι απλά!

Να μην έχει ανάγκη να δικαιολογηθεί για την ζωή του στον εαυτό του...Και έτσι είναι ελεύθερος, να είναι αληθινός με τον Εαυτό του...