Η επίγνωση δεν είναι τίποτα άλλο από την επιστροφή στην αγνότητα...Χωρίς "οδηγίες χρήσης" για να νιώσει αγάπη, ο άνθρωπος ανακαλύπτει τον Εαυτό του και την σημαντικότητα της ζωής που του δίνει αυτήν την ευκαιρία να αναπτυχθεί...
΄Οταν κοιτάς από το "ψηλότερο" σημείο του Εαυτού σου, την μικρότητα, τότε δεν υπάρχει ευτυχία, ούτε δυστυχία, γιατί έχεις κατακτήσει το ύψος σου!!
ΜΟΝΑΞΙΑ...(πριν, ενδιαμεσα και μετα απο αυτην..)
Συντονιστής: Emmaki
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
- galazia_sfaira
- Δημοσιεύσεις: 10143
- Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
- Τοποθεσία: Μυτιλήνη
Αντε πάμε όλοι μαζί να μάθουμε να αγαπάμε τον Εαυτό μας.άντε παιδιά
Μην γελάτε,δεν ειναι στην σφαίρα της φαντασίας.Μέσα μας ειναι η αγάπη ξεχασμένη ...και περιμένει να της δώσουμε ανάσα!Είμαστε αγάπη.
Χαμογελάστε και δώστε το χέρι στον εαυτό σας και νοιώστε την αγάπη μεσα.
Μην γελάτε,δεν ειναι στην σφαίρα της φαντασίας.Μέσα μας ειναι η αγάπη ξεχασμένη ...και περιμένει να της δώσουμε ανάσα!Είμαστε αγάπη.
Χαμογελάστε και δώστε το χέρι στον εαυτό σας και νοιώστε την αγάπη μεσα.
Eγώ είμαι εσύ και Εσύ είμαι Εγω!
"Αφίεσθε Ημών"
"Αφίεσθε Ημών"
galazia_sfaira έγραψε:Αντε πάμε όλοι μαζί να μάθουμε να αγαπάμε τον Εαυτό μας.άντε παιδιά
Μην γελάτε,δεν ειναι στην σφαίρα της φαντασίας.Μέσα μας ειναι η αγάπη ξεχασμένη ...και περιμένει να της δώσουμε ανάσα!Είμαστε αγάπη.
Χαμογελάστε και δώστε το χέρι στον εαυτό σας και νοιώστε την αγάπη μεσα.
Σφαιρούλα το θέμα είναι ότι ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ότι τον αγαπάμε......και λέμε μα αφου με αγαπάω γιατί πονάω??
Γιατί δεν ξέρουμε τι σημαίνει αληθινή, αγνή αγάπη.Giota2103 έγραψε:galazia_sfaira έγραψε:Αντε πάμε όλοι μαζί να μάθουμε να αγαπάμε τον Εαυτό μας.άντε παιδιά
Μην γελάτε,δεν ειναι στην σφαίρα της φαντασίας.Μέσα μας ειναι η αγάπη ξεχασμένη ...και περιμένει να της δώσουμε ανάσα!Είμαστε αγάπη.
Χαμογελάστε και δώστε το χέρι στον εαυτό σας και νοιώστε την αγάπη μεσα.
Σφαιρούλα το θέμα είναι ότι ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ότι τον αγαπάμε......και λέμε μα αφου με αγαπάω γιατί πονάω??
Κατευθυνόμαστε από τα πρότυπα που είναι βαθιά ριζωμένα μέσα μας.
Ο φόβος δεν μας αφήνει να ξεφύγουμε από την πεπατημένη μήπως και δεν είμαστε αποδεκτοί.
Γιατί μας έμαθαν ότι ο θεός είναι ο μεγάλος τιμωρός.
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο...
Ναι Γιώτα μου...
τι θα πει αργά και νωρίς? υπάρχει πάντα η ζωή μας...
αρκεί να μην βλέπεις το "βουνό", αλλά να βιώνεις την "ανάβαση"... ;)
τι θα πει αργά και νωρίς? υπάρχει πάντα η ζωή μας...
αρκεί να μην βλέπεις το "βουνό", αλλά να βιώνεις την "ανάβαση"... ;)
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Giota2103 έγραψε:αχ Βάσω μου τόσα χρόνια ορειβασία και πεζοπορίες έκανα
τώρα ήρθε η στιγμή για το δικό μου "βουνό"......
και είμαι τόσο χαρούμενη γι αυτό.......
στο "βουνό" των άλλων...
κουραστικό είναι να ανεβαίνεις εκεί...Δεν ξέρεις και γιατί το κάνεις!! ;)
Τώρα θα ξέρεις...γιατί αποφάσισες να δεις και να νιώσεις το δικό σου!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Η δυστυχία εξαφανίζεται μόνο όταν απομυθοποιήσεις τον ορισμό της ευτυχίας...
Τότε μόνο μπορείς να ζεις μέσα στην εμπειρία της ζωής.
Ο μύθος της ευτυχίας είναι που κάνει έντονη την δυστυχία...
Ο πόνος είναι παρακλάδι αυτού του μύθου...
παντως εαν υπαρχουν για μενα ειναι οι πιο απλες και οι πιο αυτονοητες,οπως το να ζεις αληθινα!
και να κανεις πραγματα που σε γεμιζουν και σου δινουν χαρα και να βρισκεσαι με ανθρωπους που αγαπας ή οποιος μπορει να αγαπαει οποιους βρισκονται στην ζωη του!
Τότε μόνο μπορείς να ζεις μέσα στην εμπειρία της ζωής.
Ο μύθος της ευτυχίας είναι που κάνει έντονη την δυστυχία...
Ο πόνος είναι παρακλάδι αυτού του μύθου...
υπαρχουν αραγε στιγμες ευτυχιας ή μηπως εχουν γινει κι αυτες μια συνηθεια μες στην καθημερινοτητα;΄Οταν ζεις με τον "μύθο" της ευτυχίας, τότε το θαύμα της ζωής γίνεται απλά τιμωρία...
παντως εαν υπαρχουν για μενα ειναι οι πιο απλες και οι πιο αυτονοητες,οπως το να ζεις αληθινα!
και να κανεις πραγματα που σε γεμιζουν και σου δινουν χαρα και να βρισκεσαι με ανθρωπους που αγαπας ή οποιος μπορει να αγαπαει οποιους βρισκονται στην ζωη του!
παγωμενα συναισθηματα,το χω νιωσει και πραγματικα ειναι πολυ επιπονο..........ειναι σαν να εισαι ζωντανος νεκρος....Ο πόνος παγώνει τα συναισθήματα και έτσι ζεις μέσα στον νου σου, μόνος...
για τους αλλους ή για τον εαυτο σου;;;Μετά τα όνειρά σου είναι πολύ κοινωνικά και "καθώσπρέπει"...
΄Οταν κοιτάς από το "ψηλότερο" σημείο του Εαυτού σου, την μικρότητα, τότε δεν υπάρχει ευτυχία, ούτε δυστυχία, γιατί έχεις κατακτήσει το ύψος σου!!
Αρχικά προσπαθούμε να την αρνηθούμε και κατοπιν παραδεχόμαστε οτι ολα ειναι ενα.Η δυστυχία εξαφανίζεται μόνο όταν απομυθοποιήσεις τον ορισμό της ευτυχίας...
Χρυσα , τα παντα χαρακτηρίζονται απο τον τρόπο θεασης μας.
Δηλαδή το αν κατι ειναι η οχι ΕΤΣΙ ..αυτο το αναγνωρίζει η σκεψη μας . Αυτη με την σειρα της εξαρτάται απο την μνημη και απο την ''λογική '' με την οποία σκεφτόμαστε.
Εδω θα πρέπει να διευκρινήσουμε οτι οταν λεμε λογική εδω δεν εννουμε την ανωτερη λογική που κατευθυνει τα πράγματα στο Κόσμο και που με αυτη αναζηταμε να συνδεθούμε αλλα την περιορισμενη δική μας ...που ελκεται απο το συναισθημα .
Ο σκοπός μας ειναι να οδηγούμε εμεις την σκεψη μας και οχι το συναισθημα αλλα για να γίνει αυτο , πρωτα πρεπει να ξεσκονίσουμε το πεδίο των συναισθηματων μας ......σιγα σιγά..
Η εννοια της ευτυχίας και αυτη λοιπον σχετίζεται με την οπτική που εσυ μπορείς να αλλαξεις αν αντιληφθείς την σχετικότητα της κι αν την δεις σε βαθος χρόνου και κυρίως απο επανω...δλδ αν μπορεσεις να το δεις σαν να παρατηρούσες καποιον αλλο.
Ολη η ζωή ειναι χαρά. Η χαρά εχει αλλη υπόσταση επειδή ειναι κατασταση και οχι παροδικό συναισθημα οπως η διεγερση της ευτυχίας. Η χαρα περιλαμβανει και την θλίψη και την ευφορία...
Η χαρά ερχεται οταν ευγνωνομούμε την Θεότητα για το δωρο της ζωής που πρεπει να τιμήσουμε για να της το επιστρέψουμε.
Εγώ πιστεύω ότι η περιπλοκότητα και η επιστημονική χροιά που θέλουμε να βάζουμε στο κάθε τι που κάνουμε, μας έχει απομακρύνει από την ευτυχία της απλότητας! Η οποία είναι τόσο πολύτιμη και όμως τόσο δυσεύρετη, στις μέρες μας. Δεν αρκούμαστε σε μικρά και απλά πράγματα, θέλουμε συνεχώς να κάνουμε την ζωή μας όλο και πιο περίπλοκη, θεωρώντας πολλές φορές ότι, κεντρίζουμε το ενδιαφέρον άλλων ανθρώπων, και γινόμαστε αποδεκτοί από αυτούς, με ένα τεράστιο τίμημα όμως, να μην ξέρουμε ποίοι είμαστε και να χάνουμε αυτήν την πολυπόθητη ευτυχία, για μια ανάγκη κοινωνικοποίησης! Ε προτιμώ να μην είμαι και τόσο κοινωνικός..
Πολέμα και Οραματίσου