Μόνο θα ήθελα να μοιραστώ...

[Μάνος]

Έτσι ακριβώς Βασούλα μου Αγαπημένη...

[Annoula]

[Βικούλα]

[Θοδωράκος]

Ιωαννάκι

Αυτό που λες ακριβώς, μπορεί η αυτογνωσία να μας κάνει να κλείσουμε περισσότερο, μέσω της επίκρισης. Μεγάλη παγίδα του εγωισμού αυτό.

Να μην παίρνουμε το βλέμμα μας από την Αγάπη και από τον Θεό ούτε λεπτό.

Βασούλα

[Ταρούλα]

[Μάνος]

Θοδωράκο μου



Παιδάκια γλυκά, να σας πω λίγο τα νεάκια μου... Σήμερα είχα ένα interview με κάποιον ατζέντη για μια δουλειά που με ενδιαφέρει αρκετά. Και πήγε πάρα πολύ καλά!!! Καθώς περνάνε οι μέρες νιώθω όλο και μεγαλύτερη σιγουριά για τον εαυτό μου.

Μέχρι τώρα είχα ρίξει το βάρος μου σε δουλειά γραφείου full time. Είχα σχεδόν απορρίψει έστω και το part time, θεωρώντας πως θα μου "κλέψει" ώρες από τις ώρες που θα αφιέρωνα στην αποστολή βιογραφικών για full time. Καθώς έψαχνα χθες ωστόσο, βλέπω μια αγγελία γραφείου part time, η οποία μου φάνηκε καλή... Μου έκανε εντύπωση μάλιστα που βρέθηκε στο δρόμο μου, γιατί εγώ στο φιλτράρισμα είχα απορίψει τις part time εργασίες... Χωρίς να χάσω χρόνο έστειλα και την ίδια μέρα με πήρανε τηλέφωνο και έχω αύριο ραντεβού, αμέσως μετά το μάθημα της θεατρικής ομάδας!!!

Επίσης, την Δευτέρα έχω ένα ραντεβού με έναν άλλον ατζέντη, προκειμένου να με προετοιμάσει για το interview που θα έχω με εκπρόσωπο μιας άλλης εταιρίας που με ενδιαφέρει. Για την ακρίβεια πρόκειται για κολλέγιο. (Ότι δηλαδή έκανα και στη Μελβούρνη). Αφού λοιπόν πέρασα το interview με τον ατζέντη, σειρά έχει τώρα η ίδια η εταιρία. Το interview αυτό έχει οριστεί για την επόμενη μέρα.

Σε μια ομάδα του φβ που λέγεται "greeks in london" βρήκα ένα ποστάρισμα από έναν τύπο που ζητάει για λογαριασμού ενός σχολείου, διοικητικό προσωπικό... Του έστειλα το βιογραφικό μου και μιλήσαμε στο τηλέφωνο. Όταν με ρώτησε αν τυχόν έχω κάποια άλλη είδους εμπειρία με σχολείο, εκτός από διοικητικό προσωπικό, του ανέφερα την εμπειρία μου στα ελληνικά σχολεία της Μελβούρνης. Με ρώτησε για συστατικές και του τις έστειλα. Έπειτα με ξαναπήρε τηλέφωνο και με ρώτησε αν έχω εμπειρία σε παιδάκια με δυσλεξία και του είπα πως όχι. Μου είπε ότι τον ενδιαφέρει πολύ η περίπτωση μου και ότι θα μιλήσει με κάποιους ανωτέρους του και θα δει αν και πως θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε. Οπότε τρέχει και αυτό...

Γενικά νιώθω ανοιχτός προς όλες τις κατευθύνσεις και σήμερα σκεφτόμουν πως μέσα μου νιώθω περισσότερο απο ποτέ αυτό που έχουμε πει κατά καιρούς "κάνω ότι περνάει από το χέρι μου και αφήνω το τελικό αποτέλεσμα στον Θεό", χωρίς σενάρια και χωρίς έλεγχο. Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει!!! Ψάχνω οργανωμένα, μεθοδικά και με υπομονή αγγελίες, στέλνω βιογραφικά, πάω στις συνεντεύξεις και δίνω τον καλύτερο μου ευατό και από εκεί και πέρα σίγουρα κάτι θα γίνει. Και αυτό το κάτι είμαι σίγουρος πως θα είναι η ιδανική για εμένα δουλειά, ακόμα και αν δεν με ενδιαφέρει τόσο όσο ενδεχομένως να με ενδιέφερε κάποια άλλη.

[Μάνος]

α! επίσης:

Μέσα σε όλη αυτή την αναμπουμπούλα με τα βιογραφικά και τις συνεντεύξεις, έμαθα και κάτι που με στεναχώρησε ακρετά. Και όχι μόνο με στεναχώρησε αλλά με έπιασα να θέλω να πάρω σώνει και καλά με κάποιον τρόπο τον ρόλο του σωτήρα. Όχι όμως για να βοηθήσω τόσο τον άλλον, αλλά για να αποδείξω ότι μπορώ να στηρίξω κι εγώ και "δείτε με τι ωραία που στηρίζω". Εντάξει, όσο το σκέφτομαι, πραγματικά γελάω.

Ο αδερφός μου (παντρεμένος με 2 παιδάκια - 3 και 1 έτους), εργάζεται εδώ και 13 χρόνια σε μια μεγάλη εταιρία, σε μια πολύ καλή θέση με έναν πολύ καλό μισθό. Τις προάλλες τον απολύσανε. Ευτυχώς του δώσανε και αποζημίωση και απ όλα. Μια χαρά μέχρι εδώ. Ο ίδιος ωστόσο βρήκε δουλειά σε αντίστοιχη θέση, με ακόμα καλύτερα χρήματα... Μόνο που τη βρήκε στο Γιβραλτάρ... Ξεκινάει από 1/12...

Μπορείτε να καταλάβετε λοιπόν το δράμα μέσα μου, που είναι κάτι που έχω περάσει και ξέρω πως είναι και που ο αδερφός μου είναι πολύ κλειστός σαν χαρακτήρας και πως θα το διαχειριστεί, και που έχει και παιδιά κλπ... κλπ... Πραγματικά, το είχα κάνει λύσσα!!! ...Μέχρι που το έφερα στα ίσα του, στις κανονικές του διαστάσεις και είπα πως 40 χρονών μαντράχαλος είναι, ας αναλάβει ο ίδιος την ευθύνη του εαυτού του και ας αναλάβω κι εγώ την στεναχώρια που μου αναλογεί σε ανθρώπινο επίπεδο για έναν δικό μου άνθρωπο χωρίς τίποτα παραπάνω. Τίποτα όμως!!! Μιλήσαμε στο τηλέφωνο και του είπα πως αν χρειαστεί να μιλήσει, να μοιραστεί κλπ, θα είμαι εδώ και εκεί έληξε το δραματάκι!

Αυτά...

[Βικούλα]

Μανούλη

[Ιωαννάκι]

Το τέλος της επίκρισης είναι μια θεϊκή κατάσταση και ο δρόμος προς τα εκεί γεμάτος αγκάθια...

Όμως όσο και να σε ματώνουν τα αγκάθια, ο Θεός δίνει μαζί και μια επουλωτική για να συνεχίσεις τον δρόμο σου προς τον Εαυτό σου

Αρκεί να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά να την δεις και να την λάβεις...
Αν περιμένεις να πάρεις από τον Θεό αυτό που θέλεις, δεν θα την δεις ποτέ...

Μανούλη
Παιδάκια

[Ellaki]

Μανούλη μου πραγματικά σε χαίρομαι

Το τέλος της επίκρισης είναι μια θεϊκή κατάσταση και ο δρόμος προς τα εκεί γεμάτος αγκάθια...

Όμως όσο και να σε ματώνουν τα αγκάθια, ο Θεός δίνει μαζί και μια επουλωτική για να συνεχίσεις τον δρόμο σου προς τον Εαυτό σου

Αρκεί να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά να την δεις και να την λάβεις...
Αν περιμένεις να πάρεις από τον Θεό αυτό που θέλεις, δεν θα την δεις ποτέ...

Βασούλα μου ότι χρειαζόμουν για σήμερα

[Vasoula]

[Vasoula]

Ο αδερφός μου (παντρεμένος με 2 παιδάκια - 3 και 1 έτους), εργάζεται εδώ και 13 χρόνια σε μια μεγάλη εταιρία, σε μια πολύ καλή θέση με έναν πολύ καλό μισθό. Τις προάλλες τον απολύσανε. Ευτυχώς του δώσανε και αποζημίωση και απ όλα. Μια χαρά μέχρι εδώ. Ο ίδιος ωστόσο βρήκε δουλειά σε αντίστοιχη θέση, με ακόμα καλύτερα χρήματα... Μόνο που τη βρήκε στο Γιβραλτάρ... Ξεκινάει από 1/12...

Μπορείτε να καταλάβετε λοιπόν το δράμα μέσα μου, που είναι κάτι που έχω περάσει και ξέρω πως είναι και που ο αδερφός μου είναι πολύ κλειστός σαν χαρακτήρας και πως θα το διαχειριστεί, και που έχει και παιδιά κλπ... κλπ... Πραγματικά, το είχα κάνει λύσσα!!! ...Μέχρι που το έφερα στα ίσα του, στις κανονικές του διαστάσεις και είπα πως 40 χρονών μαντράχαλος είναι, ας αναλάβει ο ίδιος την ευθύνη του εαυτού του και ας αναλάβω κι εγώ την στεναχώρια που μου αναλογεί σε ανθρώπινο επίπεδο για έναν δικό μου άνθρωπο χωρίς τίποτα παραπάνω. Τίποτα όμως!!! Μιλήσαμε στο τηλέφωνο και του είπα πως αν χρειαστεί να μιλήσει, να μοιραστεί κλπ, θα είμαι εδώ και εκεί έληξε το δραματάκι!

Ευτυχώς Μανούλη μου, που τον μάζεψες γρήγορα τον σωτήρα...Και εύχομαι να τον μαζεύεις μέχρι τέλους....

Παρ' όλο που θεωρώ ότι λειτούργησε πολύ καλά το θέμα της ταύτισης για εσένα.
Σου ξύπνησε ένα παλιό (αλλά ίσως όχι εντελώς θεραπευμένο) τραύμα, που έφυγες και εσύ από την πατρίδα σου για να βρεις ένα καλύτερο μέλλον μεν, αλλά έφυγες σαν κυνηγημένος...με νοσταλγία για τα "καλά" που άφησες πίσω σου...
Η σημερινή σου κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική από εκείνον τον "χαμένο" δρόμο που είχες πάρει εξαναγκαστικά...

Τώρα ήρθε και η σειρά του αδερφού σου να μάθει ότι τα δεδομένα της ζωής είναι αυτά που συνήθως χάνουμε πρώτα...
Και εσύ? θέλεις να παρέμβεις στο μάθημα του με την δήθεν συμπόνια?

Ο καημένος εκείνος και εσύ ο δυνατός που ξεπέρασε τις δυσκολίες σου? Πόσο αλαζονικό είναι αυτό, το νιώθεις?

Ο αδερφός σου κλειστός σαν χαρακτήρας, ενώ εσύ ήσουν ο πιο ανοιχτός χαρακτήρας του κόσμου ε? Ξέχασες πολύ γρήγορα μου φαίνεται...

Ωιμέ!!!

[Μάνος]

Σε διάβαζα Βασούλα μου και γέλαγα...!
Έχεις πολύ δίκιο!!!

Ευτυχώς Μανούλη μου, που τον μάζεψες γρήγορα τον σωτήρα...Και εύχομαι να τον μαζεύεις μέχρι τέλους....

Τον μάζεψα τον σωτήρα και νιώθω πως το έκανα μέχρι τέλους. Από τότε και έπειτα δεν έχει περάσει η παραμικρή σκέψη σε σχέση με όλο αυτό το γεγονός.

Τώρα ήρθε και η σειρά του αδερφού σου να μάθει ότι τα δεδομένα της ζωής είναι αυτά που συνήθως χάνουμε πρώτα...
Και εσύ? θέλεις να παρέμβεις στο μάθημα του με την δήθεν συμπόνια?

Ο καημένος εκείνος και εσύ ο δυνατός που ξεπέρασε τις δυσκολίες σου? Πόσο αλαζονικό είναι αυτό, το νιώθεις?

Μα έλα ντε ρε συ Βασούλα μου!!! Αυτή η παρεμβολή στο μάθημα με την δήθεν συμπόνια, έτσι ακριβώς όπως το θέττεις, πως μπόρεσε έστω να μου περάσει από το μυαλό? Ποιός είμαι εγώ δηλαδή που θα παρέμβω στο Σχέδιο;;; Μα είναι δυνατόν;;;
Τώρα την νιώθω πολύ καλά την αλαζονεία που μου βγήκε... Πολύ καλά όμως!!!

...Αυτό που με λυπεί μόνο είναι ότι δεν την έπιασα από μόνος μου εξ' αρχής...
Συνεχίζουμε...

[Fotinoula]

Μανούλη μου

[Danielli]

Μανούλη...