Τελικά κατέληξα στο συμπέρασμα ότι το πιο δύσκολο είναι το να αποδεχτούμε το τίμημα…
Η αυτογνωσία έχει τίμημα, η ανακάλυψη του "εγώ" έχει τίμημα, ο πνευματικός δρόμος έχει τίμημα...
Νομίζω ότι η ανθρώπινη Συνείδηση δεν αντέχει όλα αυτά τα τιμήματα που χρειάζεται να "πληρώσει", όταν ο άνθρωπος παραδεχτεί την λανθασμένη του πορεία βαθιά και καταλυτικά, που σημαίνει πως πρέπει να την αλλάξει άρδην. Το «παραδεχτώ» είναι μια πολύ σημαντική λέξη… μετά η αλλαγή είναι απρόσκοπτη… τελικά όμως δεν θέλουμε να δούμε μέχρι που φτάνει η «κακία» μας για τον Θεό, για την Ζωή, για τον Εαυτό μας τον ίδιο… πόσο μάλλον να το παραδεχτούμε…
Η συναισθηματική ανωριμότητα προσφέρει πολλά ελαφρυντικά, κυρίως το να κάνεις την ζωή σου μπάχαλο και να μην έχεις την αίσθηση ότι εσύ ευθύνεσαι γι' αυτό. Αν έχεις πειστεί ότι ο πόνος δεν προέρχεται από τις λανθασμένες επιλογές του "εγώ", θα τον συνηθίσεις κι αυτόν, σαν μέρος της ζωής και της ανθρώπινης μοίρας, όχι των λανθασμένων μηνυμάτων που παίρνεις από τα συναισθήματα σου.
Αυτό το "έκανα την ζωή μου μπάχαλο" κρύβει πολλές απώλειες... εσωτερικές, βαθιές που το τίμημα του μετασχηματισμού τους είναι βαρύ. Γιατί ξαφνικά δεν πρέπει να σε νοιάζει αν είσαι πρώτος ή δεύτερος, αν σε αγαπάνε ή σε αντιπαθούν, αν δεν έχεις που την κεφαλή κλίνη, αν είσαι σημαντικός ή ασήμαντος για την μάζα...
Ξαφνικά δεν μπορείς να είσαι αχάριστος και αυτό έχει τίμημα... Τι θα γίνουν όλες αυτές οι στιγμές που τα έβαζες με τον θεό, με την ζωή, με τους γονείς σου, με τους ανθρώπους που τάχα σε πλήγωσαν, οι στιγμές που ένιωθες μικρά και ασήμαντα όλα αυτά που σου χαρίστηκαν από τον Θεό?
Ξαφνικά δεν μπορείς να είσαι μεμψίμοιρης και αυτό έχει τίμημα... Τι θα γίνουν όλες αυτές οι στιγμές που αρνήθηκες να δεις την Χάρη του Πνεύματος και την ευλογία του?
Ξαφνικά δεν μπορείς να επιλέγεις την απώλεια του Εαυτού σου και αυτό έχει τίμημα... Τι θα γίνουν όλες αυτές οι στιγμές που τον αρνήθηκες για χάρη μιας επουσιώδους αξίας, που τον αρνήθηκες για να συντηρείς την μνησικακία σου?
Ξαφνικά δεν μπορείς να κατηγορήσεις κανέναν για την λανθασμένη σου πορεία και αυτό έχει τίμημα... Τι θα γίνουν όλες αυτές οι στιγμές που κατηγόρησες τον Εαυτό σου για αναξιότητα και τους άλλους για τις ελλείψεις σου?
Ξαφνικά δεν μπορείς να αγαπάς με όρους και αυτό έχει τίμημα... Τι θα γίνουν όλες αυτές οι στιγμές που έκλεισες την καρδιά σου και άφησες τον φόβο να σε οδηγήσει στην απόρριψη όλων των ουσιωδών χαρισμάτων της ανθρώπινης φύσης? Τι θα γίνουν οι στιγμές που "μέτραγες τα φραγκοδίφραγκα", ενώ είχες άφθονα "χρήματα" κλειδωμένα στο σεντούκι?
Όλες αυτές οι στιγμές δεν χωράνε πουθενά και αυτό είναι ένα τίμημα που πρέπει να έχεις μεγάλη Θέληση για να το αντέξεις...
Το να είσαι Άνθρωπος έχει τίμημα...και το τίμημα αυτό είναι λίγο απαγορευτικό για τον άνθρωπο, γιατί δεν γνωρίζει εκ των προτέρων ότι ο Άνθρωπος ολοκληρώνει τους Νόμους και καταθέτει την ελεύθερη βούληση του στον Θεό, χωρίς να εξαναγκάζεται να το κάνει.
Συνήθως στις σκέψεις των ανθρώπων υπάρχει η λέξη "ανταλλαγή" Και μέσα στην ανταλλαγή υπάρχει κρυμμένος και ο εξαναγκασμός...Σου δίνω αυτό, για να πάρω εκείνο. Έτσι έχουν και οι μάσκες νόημα...
Δεν μπορούν να γνωρίζουν ότι αυτό που δίνεις, το δίνεις στον Θεό και αυτό που παίρνεις το παίρνεις από τον Θεό. Δεν υπάρχουν ανταλλάγματα γι' αυτό. Ούτε εξαναγκασμοί...
Οπότε έχω το πρόβλημα και την λύση του ταυτόχρονα Εγώ ο ίδιος.
- light-surfer.jpg (32.28 KiB) Προβλήθηκε 3517 φορές
