ΚΑΛΗΜΕΡΑ...ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ...ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ!!!!!

[Kalliopi]

Καλησπέρα κι από μένα φορουμάκια. Ένα μούδιασμα το έχουμε

έτσι; Νιώθω πως τώρα επικάθονται οι επιγνώσεις...οι όποιες....

Απουσίες που με μελαγχολούν...

Μέχρι να γίνουν παρουσίες, μέχρι το φως να λάβει τη θέση που του

ανήκει... Θυμάστε την διαφήμιση με τον πιτσιρικά;

Φως, άναψε!!!!

[Vasoula]

Αγαπημένοι μου, το φως ποτέ δεν έσβυσε...

απλά, οι δύσκολες στιγμές...οι στιγμές της σιωπής...
η αγάπη όμως ρέει...

[Kalliopi]

[Επισκέπτης]

; Νιώθω πως τώρα επικάθονται οι επιγνώσεις...οι όποιες....

Οταν όλοι θα είμαστε σε θεση , θα χρειαστεί να κάνουμε το σεμινάριο της ζωής μας ..και εκεί θα πρέπει να δούμε τις επιγνώσεις που όμορφα παρατήρησες Καλλιόπη. Γιατί είναι βροχή.....

Τωρα ας ελευθερώσουμε όλη την αγάπη και όλο το θάρρος που εχουμε για να διαλύσουμε τα σύννεφα που σκιάζουν την αλήθεια μας και να στηρίξουμε τις νότες της Θεότητας μέσα μας και γύρω μας.

[Deukalion]

Καλήσπερα σας και απο εμένα. Ήταν κάτι ξαφνικό...Δεν ξέρω αν ήξερε κατι και το περίμενε η Βάσο η κάποιο αλλο προσωπο.Δυστυχώς το ρεικιcenter δε θα ειναι το ίδιο ξανά.Απο το λίγο που τον γνώρισα ειχε΄αγάπη για όλους και φρόντιζε τα πάντα να ειναι σε τάξη.
Να στε ολοι καλα

[Επισκέπτης]

Deukalion μπορει ο Γιαννης μας να εφυγε αλλα η αγαπη του εχει ποτισει μεχρι τους τοιχους ,θα ειναι παντα εκει.

[Deukalion]

Αυτο ειναι σιγουρο

[Επισκέπτης]

Καλημέρα σας!
Κουνηθήκατε?

[xamogelo]

Καλημέρα φιλαράκια απο μιά Κύπρο που μμμμ σήμερα λέει οτι θα μας κάνει βροχές τις πολυπόθητες βροχές που καιρό τώρα περιμενουμε.
Σας αγαπαω πολύ και σας στέλλω φιλιά και αγκαλίτσες
Σήμερα άρχισα και γώ να ξαναζώ μετά απο μια περιπετειώδη εβδομάδα. >:D< >:D< >:D< >:D<

[Annoula]

καλημέρα...

[Vasoula]

Kαλημέρα

[zefira]

Καλημέρα σε όλους μας .

Η γλυκιά ενέργεια που υπάρχει αυτές τις μέρες στο φόρουμ ας μείνει στις καρδιές μας για πάντα.

Βάσω μου μια μεγάλη αγκαλιά και ένα μεγάλο ευχαριστώ που υπάρχεις.

[Επισκέπτης]

Καλημέρα...
Στιγμές σιωπής, στιγμές απέραντης αγάπης, στιγμές επίγνωσης...
Νάστε όλοι καλά!

[Vasoula]

Αγαπημένoi μου,
Προσπάθησα να βρω τα συναισθήματά μου, μέσα στο πένθος…
Γνωρίζοντας πολύ καλά την ψυχή μου, ένιωσα ένα συγκλονιστικό σοκ, όταν διαπίστωσα, το τι μπορούν να κάνουν οι μικρές μας συνειδήσεις, με το σώμα, βιώνοντας ένα άγριο και εγωιστικό πόνο, που τον εναποθέτουν στην ψυχή, χωρίς να το ζητήσει.
΄Ηταν για μένα ένα απόλυτο ξεκαθάρισμα, με τα τελευταία «υπολείμματα» αυτής της μικρής συνείδησης που τινάζει το βάρος του «θανάτου» και της απώλειας, για να ελευθερώσει και την τελευταία υπόνοια του φόβου.

Η δόνηση της αγάπης, αυτή η υψηλή συχνότητα που μπορεί να εκδηλωθεί από το πνεύμα μας, διαπερνά και μετασχηματίζει κάθε μορφή που υπάρχει στο σύμπαν, σε ένα φωτεινό πεδίο αιωνιότητας μέσα στον θεό.

Τα στηρίγματα που αποκτούμε στην φυσική μας ζωή, οι ελπίδες και η αγάπη, παίρνουν όγκο και γίνονται όλα φως, μα όχι πλασματικό.
Δεν είναι φαντασία και απόδραση από την καθημερινότητα, αυτό το φως!
Είναι μια δόνηση ζωής που ξεχωρίζει και αναπλάθει τις μορφές που ενώνονται μέσα του.

Αυτήν την ένωση ένιωσα από όλους μας!
Και γνωρίζω πολύ καλά πια, ότι όλοι νιώσαμε την διαφορά του φόβου με την αγάπη!

Είναι ευλογία και το τελευταίο έργο προσφοράς ενός ανθρώπου να μετασχηματίζει τον ανθρώπινο πόνο σε αγάπη και φως

Η αλήθεια της ψυχής και του πνεύματος μας επιβεβαιώνεται δύσκολα, γιατί λαμβάνει χώρα μέσα στην άπειρη ένωσή μας με τον θεό…η αγάπη όμως, που είναι η φύση του, επιβεβαιώνεται καθημερινά μέσα στην φυσική μας ζωή, που αποκτά επιτέλους ένα όραμα. Το όραμα αυτό μας εμπνέει και μας ωθεί, από απλούς ανθρώπους, να μετουσιωνόμαστε σε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

Ο καθένας μας ξεχωριστά βιώνει την προσωπική του μύηση, ανοίγοντας τις πύλες του φωτός να ξεχυθούν στην ψυχή του, περνώντας με θάρρος και ελευθερία από την στενή δίοδο του φόβου, για να βρεθεί στην ζωή, στην αγάπη και στον θεό.

Σ’ αυτήν την προσωπική μύηση του κάθενός μας, δίνω φως και αγάπη, με όλη την δύναμη της ψυχής μου, κρατώντας τις πύλες ανοιχτές για να «χωρέσει» όλη η ζωή…

Ο Ιωάννης πέρασε μέσα από τις πύλες αυτές, βιώνοντας την τελευταία και πιο σημαντική μύηση της ψυχής του. Η διαδικασία του προσωπικού θανάτου ήταν, είναι και θα είναι η πιο σπουδαία επαφή της ανθρώπινης συνείδησης με τον θεό.

Ο μεγαλύτερος πόνος μου ήταν μην τυχόν και φοβήθηκε μόνος του…

΄Όταν εγώ πέρναγα αυτήν την μύηση, πριν χρόνiα, ήταν κοντά μου…
΄Όμως παρ’ όλο που ήταν κοντά μου, εγώ ήμουν μόνη μου…
Και, αλήθεια, εκείνη την στιγμή φοβήθηκα και ήταν το τέλος των δεσμών μου με τον φόβο…
Και αυτό έπρεπε να νιώσουν οι άνθρωποι από εμένα…Το τέλος του φόβου…

Ο Ιωάννης δεν φοβήθηκε ούτε μία στιγμή.
Και αυτό έπρεπε να νιώσουν οι άνθρωποι από εκείνον…Την αρχή της αγάπης…

Οι επιβεβαιώσεις μου, όπως πάντα, έρχονται μέσα από όλη την φυσική καθημερινότητα, μέσα στις δραστηριότητες καθε ανθρώπου που είχε την τιμή να βρεθεί κοντά του!

Η αγάπη του άνοιξε τις πύλες του φωτός και αυτό βιώνουν όλοι τώρα μαζί του...

[ALEXOULA]

Μια καλημέρα σήμερα
Μια καλημέρα αύριο
Μια καλημέρα κάθε μέρα.