Παιδιά, πίσω από το "δωρεάν" δεν κρύβεται πάντα αγνότητα και ανιδιοτέλεια...αλλά ανάγκη για αναγνώριση στον εαυτό, μιας ιδιότητας που έχει ο θεός... Είναι ένα συναίσθημα που αναδύεται από ενοχές, φόβο και ανάγκη για αναγνώριση...
Υπάρχει στο βάθος του εαυτού μας ένα υπόγειο "εγώ" που αναζητά τον τίτλο "συμπονετικός", "πνευματικός" "σωτήρας", "δάσκαλος"...Δεν έχουν τελειωμό αυτά που κάνουν την συνείδηση υπερήφανη για τον "ρηχό" εαυτό της, ή τον ισορροπούν σε σχέση με κάτι που τον κάνει να ντρέπεται...
Αν δεν έχουν ισορροπήσει η συνείδηση με το υποσυνείδητο, πάντα κάποιο υπόγειο συναίσθημα θα χρειάζεται το αντίθετο επιφανειακό, για να αισθάνεται ο άλλος καλά με τον εαυτό του.
Κάποιος λοιπόν που δεν έχει αναγνωρίσει εσωτερικά τις αιτίες της προσφοράς του, το κάνει για να έχει "ήσυχη" την συνείδησή του...
και να "καλύπτει" το θρησκευτικό πρότυπο της συμπόνιας που χτυπάει από το υποσυνείδητο...
Αν η προσφορά δεν είναι με όλο σου το είναι, θα υπάρξει σίγουρα διάθεση χειρισμού, που ο άλλος, που την δέχεται, δεν θα τον πάρει καν είδηση, γιατί είναι αρχικά μια γλυκιά εξάρτηση.
Εχω παρατηρήσει αρκετές περιπτώσεις ανθρώπων που "κόπτονται" για την δωρεάν προσφορά, ΄γιατί μέσα από αυτήν θέλουν να εξαγνίσουν τον εαυτό τους. ΄Οχι μόνο "χειρίζονται" αυτούς που ευεργετούν, αλλά επεμβαίνουν και στην ζωή τους.
Ο άνθρωπος που βοηθιέται δωρεάν, θεωρώντας αγνότητα όλη αυτήν την προσφορά, νιώθει ασφαλής και δεν μπορεί να ελέγξει, ούτε να εντοπίσει την εξάρτηση...
Και αρχίζει να "πληρώνει", την ευκολία και το βόλεμα, να αφήνει την ευθύνη της ζωής του σε έναν άλλον άνθρωπο, που θεωτητικά είναι ανιδιοτελής και έτσι υπεράνω πάσης υποψίας.
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στην κάθε προσφορά, γιατί οι άνθρωποι που χρειάζονται βοήθεια δεν είναι σε θέση πάντα να αξιολογήσουν την εσωτερική αγνότητα, από την εξωτερική και φαινομενική...
Δεν γνωρίζω και δεν με βρίσκει σύμφωνη απαραίτητα, αυτό που λέγεται, ότι η ενέργεια χρειάζεται ανταλλαγή..
Αυτό που χρειάζεται, κατά την ταπεινη μου άποψη, απαραίτήτα είναι, να έχει βρει τον αληθινό Εαυτό του κανείς, πριν βγει "προς τα έξω" να τον προσφέρει...
Η αγνή ανιδιοτέλεια περιέχει αγάπη και καμία απολύτως εξάρτηση, είτε από τον θαυμασμό, είτε από την πνευματικότητα, είτε από την συμπόνια...
Και μην ξεχνάτε ποτέ...μπορείς να προσφέρεις όταν είσαι γεμάτος από την ίδια σου την προσφορά.
΄Οταν προσφέρεις από την έλλειψή σου, τότε πάντα "παίζει" στο πίσω μέρος του μυαλού, η κάλυψη μιας βαθύτερης ανάγκης...
Ποτέ η προσφορά δεν έχει σχέση με δική σου ανάγκη!