Τελειοποιούμε την Συνείδησή μας...και αυτό είναι το πιο όμορφο "παιχνίδι" της Ζωής! Το "λάθος" είναι ότι το παίρνουμε σαν "βάρος" τελειότητας
Όλα αυτά που έχουμε υπομείνει δεν είναι παρά όσα μας προετοίμασαν για τον Δρόμο μας
Στην ουσία τίποτα δεν έχουμε υπομείνει και όσα επιτρέψαμε να γίνουν ήταν όσα χρειαστήκαμε για να φτάσουμε στο προσωπικό μας αδιέξοδο
Ο σκοπός μας δεν είναι ...να βρούμε διεξόδους
Ο σκοπός μας είναι να ζούμε με Αγάπη
Ανηφορικός ο δρόμος της επιστροφής στην ολότητα, γιατί οι επιδράσεις της Ζωής μας άφησαν έξω από την εμπειρία της
Ο πόθος της επιστροφής στην ολότητα μας βάζει διαρκώς σε ένα αίσθημα ανικανοποίητου, όπου εκεί έχουν συμμετοχή όλοι
Και το περίεργο είναι ότι η διαίρεση από΄την ολότητα αυτόν ακριβώς τον στόχο έχει Να βιώσουμε τον διαχωρισμό από αυτήν μέσα από την «προσωπική» Ψυχή!
΄Ετσι φτάνουμε στο σημείο να νιώθουμε δυσαρμονία με όλη την ζωή, χωρίς να καταλαβαίνουμε από πού προκύπτει αυτή η δυσαρμονία.
Αρχίζουμε τους πειραματισμούς
Διώχνουμε, απομακρύνουμε, διεκπεραιώνουμε, όσα μας προκαλούν δυσαρμονία στην ζωή, ακολουθούμε παρατάξεις, τρόπους και ηθική που κρίνουμε ότι μας διευκολύνουν για να ζήσουμε καλά
Και πάλι όμως
Νιώσε την εμπειρία σου, μου έλεγε ο δάσκαλός μου! Δεν είναι αυτή που σε εμποδίζει να ζήσεις αρμονικά Αυτό που σε εμποδίζει να ζήσεις αρμονικά, είναι η άποψη που έχεις για την εμπειρία
Ακόμα και στην άκρη του κόσμου να ζούσες, μόνη σου χωρίς καμία άλλη επίδραση, δεν αρκεί για να νιώσεις τον Εαυτό σου Δεν αρκεί για να νιώσεις τον θεό
Ο δρόμος μας εδώ είναι ατομικός μόνο μέσα από αυτόν μπορούμε να επανέλθουμε στην Ολότητά μας για να «επιστρέψουμε» ολόκληροι στην Ζωή μας, έτσι ώστε όλα μέσα μας να είναι ένα
Αυτή είναι όμως και η δυσκολία Ο δρόμος της εξατομίκευσης από πολλούς ανθρώπους θεωρείται μόνο ο οριζόντιος Και απομονώνονται χωρίς λόγο, ενώ ουσιαστικά ο στόχος μας είναι να βιώνουμε το ένα...Να μην είμαστε σε διαίρεση, παρά μόνο σωματικά, ενόσω αποκτούμε την υλική μας εμπειρία. Και αυτό μόνο μέσα από τον κάθετο άξονα μπορούμε να το επιτύχουμε
Πολλές φορές υπάρχει σύγχυση Η Ψυχή μας φαίνεται να «εναντιώνεται» σε μια εμπειρία, μα είναι ο νους μας που την κρίνει «αρνητική» και προσπαθεί να την αποφύγει Γιατί χρειάζεται να νιώσουμε το βάθος των συναισθημάτων μας και να έχουμε το θάρρος να τα «ομολογήσουμε» κυρίως στον Εαυτό μας
Το «εύρημα» από αυτό είναι ότι μπορούμε με περισσότερη κατανόηση να βιώσουμε ότι είναι για εμάς, χωρίς να είναι «παραίτηση», ακόμα κι αν φαίνεται έτσι.
Στην ζωή μας υπάρχουν εκείνες οι στιγμές που θέλουμε να τους διώξουμε όλους από δίπλα μας. Είναι ασύλληπτο το πόσο εύκολα μπορούμε να κρίνουμε τις επιδράσεις που επεμβαίνουν στην εμπειρία μας, συναισθηματικά
Είναι σοφό μερικές φορές, μπροστά σε ένα μεγάλο εμπόδιο να υποχωρείς. .Η επιτυχία έρχεται όμως όταν έχεις την δυνατότητα να κάνεις σωστά την υποχώρηση και να μην την συνδέεις με την άτακτη φυγή.
Η άτακτη φυγή σημαίνει να σώσεις τον εαυτό σου κάτω από οποιεσδήποτε περιστάσεις, ενώ η υποχώρηση είναι ένα σημάδι δύναμης, που μας απομακρύνει από έναν απελπισμένο αγώνα ζωής ή θανάτου
Καμιά φορά χρειάζεται να περιμένουμε την βροχή να πέσει μόνη της, αντί να την προκαλούμε με τεχνητά μέσα Καλή η επιστήμη δεν λέω, αλλά η Φύση είναι πάντα σοφότερη
Πως δέχεστε εσείς την εμπειρία της Ζωής?
Ενοχικά, με θυμό, με αγάπη, με αποδοχή?
καλησπέρα με το απαραίτητο λαλά...Ταξιδέψτε...μαζί μου έως τα άστρα!
http://youtu.be/nnvla_QbSwk
