Οι πνευματικοί οδηγοί

[galazia_sfaira]

Ευδαιμονία οταν κολλήσεις αδελφακι μου δεν σε ξεκουναει τίποτα....
Δεν ειναι συνδιασμος παιδι μου ,ειναι κατασταση!!
Πωωωωωω!
Ελα παρε μια αγκαλια και συμφωνω απολυτα .

[Vasoula]

Καλά δεν είπα να είναι ο σκοπός αυτά μόνο αλλά όλα μαζί.
Συνδυάζονται τέλια... Αφθονία...

οεο!

[Επισκέπτης]

Πριν καιρό και εγω τα ιδια σκεφτόμουν επειδή νόμιζα οτι αν θέλει κανείς να προχωρήσει πνευματικά , θα πρέπει να απαρνηθεί την ύλη..
Αλλα δεν ειναι ετσι ευδαιμονία και ολοι εδω εχουμε τα προαναφερθέντα και τα αγαπάμε και μας βολέυουν.
Η διαφορά ειναι στην αιτία. Δλδ αλλο ειναι να αγοράσει κανεις ενα αυτοκίνητο για να βολευτεί στις μετακινήσεις του , και αλλο να γίνει αυτο ο σκοπός της υπαρξης του και να αυτοπροσδιορίζεται μεσα απο αυτό.
Αλλο ειναι να θέλουμε να εχουμε οικογενεια και αλλο να μην μπορούμε να ζήσουμε αν δεν εχουμε...
Υπαρχουν ανθρωποι που οταν εχουν απεργία τα βενζινάδικα η αν τους ξυσει κανεις το φτερό του αυτοκινητου τους , πέφτουν στα μαυρα πανιά..... αυτο ειναι εξάρτηση ....

[zefira]

Το σώμα έτσι κι αλλιώς είναι η συμπτωματική πλατφόρμα των συναισθημάτων και των σκέψεων και αν αυτά δεν είναι "επεξεργασμένα" με πνευματική πρόθεση, το σώμα θα ακολουθεί αυτήν την πλατφόρμα και θα ασθενεί, ακόμα και αν το προφυλάσσεις με τεχνική διατροφής και εγκράτειας...

Βάσω μου

[Vasoula]

Πριν καιρό και εγω τα ιδια σκεφτόμουν επειδή νόμιζα οτι αν θέλει κανείς να προχωρήσει πνευματικά , θα πρέπει να απαρνηθεί την ύλη..
Αλλα δεν ειναι ετσι ευδαιμονία και ολοι εδω εχουμε τα προαναφερθέντα και τα αγαπάμε και μας βολέυουν.
Η διαφορά ειναι στην αιτία. Δλδ αλλο ειναι να αγοράσει κανεις ενα αυτοκίνητο για να βολευτεί στις μετακινήσεις του , και αλλο να γίνει αυτο ο σκοπός της υπαρξης του και να αυτοπροσδιορίζεται μεσα απο αυτό.
Αλλο ειναι να θέλουμε να εχουμε οικογενεια και αλλο να μην μπορούμε να ζήσουμε αν δεν εχουμε...
Υπαρχουν ανθρωποι που οταν εχουν απεργία τα βενζινάδικα η αν τους ξυσει κανεις το φτερό του αυτοκινητου τους , πέφτουν στα μαυρα πανιά..... αυτο ειναι εξάρτηση ....

Aκριβώς αυτό εννοώ Ελενάκι... Σ΄ευχαριστώ!

Κάνεις χρήση των "εργαλείων" της ζωής και όχι κατάχρηση...

Σε όποιο πεδίο και να εκδηλώνεις την συνειδητότητά σου, η κατάχρηση των δεδομένων του, σε βγάζει από τον δρόμο...

Κάποιοι την εσωτερική γνώση την χρησιμοποιούν για ιδίον όφελος και όχι για το σύνολο...Ακριβώς αυτό που κάνουν και οι άνθρωποι με τα υλικά αποκτήματα, όταν συσσωρεύουν...

Εξαρτητικές είναι οι σχέσεις με όσα όμορφα έχει η ύπαρξή μας στην πορεια της...Και αυτό συνεχίζει τον κύκλο της ενσάρκωσης...

Τα υλικά εργαλεία, βρίσκονται εδώ για να μας διευκολύνουν και όχι για να μας δίνουν αξία ή νόημα για την ζωή...
Γιατί αυτήν την έχουμε και χωρίς αυτά...


΄Ισως με κατανοήσεις τώρα Μιχαήλ και σταματήσεις να "χτυπιέσαι" για το αυτοκίνητο και το σπίτι που νομίζεις ότι προσπαθεί κάποιος να σου στερήσει, λόγω πνευματικής ζωής ... ;)

Αλλίμονο αν οι άνθρωποι είχαμε σαν στόχο τα ίδια τα υλικά εργαλεία, που έχουμε στην διάθεσή μας σαν διευκόλυνση της φυσικής μας ζωής...Ο κόσμος τότε θα ήταν σ' αυτό το χάλι που είναι και σήμερα...

[galazia_sfaira]

Tην διαφορά την κάνει η πρόθεση σε ολα........
Αλλο "χρηση"κι αλλο "κατα-χρηση"
Αλλο "δράση"κι αλλο "αντι-δραση"

[zefira]

Πριν καιρό και εγω τα ιδια σκεφτόμουν επειδή νόμιζα οτι αν θέλει κανείς να προχωρήσει πνευματικά , θα πρέπει να απαρνηθεί την ύλη..

Έτσι ακριβώς κι εγώ πέρασα κάποιο χρονικό διάστημα με αυτόν τον προβληματισμό.

Αλλά ναι στα πάντα έχει να κάνει η πρόθεση.

Σαφώς και την ύλη την "χρειαζόμαστε" για να την χρησιμοποιούμε και όχι για να μας χρησιμοποιεί και να γινόμαστε έρμαιο της .

Είναι πολλοί αυτοί που είναι προσκολλημένοι μόνο στην ύλη και βάζουν πιο πάνω το σπίτι τους από τα παιδιά τους ή τον εαυτό τους.

Πολλοί άνθρωποι με μεγαλύτερη ευκολία θα ψάχνουν το αυτοκίνητό τους τι λάστιχα θέλει, παρά να μπουν στη διαδικασία να ψάξουν τον εαυτό τους.

[ARTYADIS]

Η ιερή γνώση είναι εσωτερικά και για να αναδυθεί χρειάζεται να έχουμε νιώσει τι είμαστε...

Η εξωτερική γνώση που λαμβάνουμε σαφώς και δημιουργεί ένα άνοιγμα, αλλά δεν παρά μια εξωτερική αναφορά που χρειάζεται πάντα και τεκμηριώσεις από εσένα την ίδια...

Πόσο δίκιο έχεις Βάσω μου !

Δεν ξέρω γιατί, δεν έχω δώσει ακόμα την απάντηση στον εαυτό μου, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι πάντα είχα μια έλξη προς αυτά τα πράγματα, δεν μπορώ να το περιγράψω..

Γιατί όμως δεν έχει σημασία για την πνευματική εξέλιξη κάποιου? ΄Αλλωστε κανείς δεν νομίζω ότι μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο, αν δεν είναι πνευματικά έτοιμος. Νόμίζω ότι είναι πολλά τα οφέλη που μπορεί κάποιος ν' αποκομίσει και στη συνέχεια να τα προσφέρει, αρκεί να μην τα χρησιμοποιήσει για ιδιοτελείς σκοπούς! Αυτή νομίζω, είναι μια μεγάλη παγίδα..

[Vasoula]

εξαρτάται από το τι νιώθεις σαν ιδιοτέλεια, Δήμητρα...

συνήθως πίσω από την ιδιοτέλεια, κρύβεται ένα συναίσθημα...

Οι άνθρωποι θεωρούν ιδιοτελές, ότι πληρώνεται...Και δεν βλέπουν πέρα από την ύλη, την ίδια την φύση της ιδιοτέλειας.

Γιατί όμως δεν έχει σημασία για την πνευματική εξέλιξη κάποιου?

γιατί στην διάρκεια της πνευματικής σου ανάπτυξης, ο αστρικός κόσμος αποκωδικοποιείται στην ίδια σου την φυσική ζωή...

Είναι άσκοπη η "επίσκεψη" εκεί, αν δεν μπορείς να νιώσεις την αστρική ύλη μέσα σου...

Αυτό ήθελα να πω, με το δεν έχει σημασία για την πνευματική σου εξέλιξη...

΄Εχω ακούσει τους ανθρώπους να θεωρούν το αστρικό ταξίδι σαν ελευθερία για την ψυχή και θέλουν να μάθουν τρόπους να το κάνουν...

Μια μέρα, όταν έχεις βαθιά θλίψη, αγωνία, θυμό ή φόβο, μπες στον εαυτό σου και θα έχεις τον αστρικό κόσμο σε όλο του το μεγαλείο...

Δεν είναι κάτι έξω από εσένα...΄Ομως το υποσυνείδητο είναι κάτι που οι άνθρωποι ούτε γνωρίζουν, ούτε θέλουν να δουν, μια και το θεωρούν επικίνδυνο να το κάνουν, χωρίς υποστήριξη από κάποιον ψυχολόγο-ψυχοθεραπευτή...

Ε, το ίδιο συμβαίνει και στον αστρικό κόσμο! Ακριβώς!!!

[galazia_sfaira]

Και δεν βλέπουν πέρα από την ύλη, την ίδια την φύση της ιδιοτέλειας.

Και ποσα ανομολογητα κρύβονται....ανάγκες και άρνηση της πραγμταικότητας!

΄Εχω ακούσει τους ανθρώπους να θεωρούν το αστρικό ταξίδι σαν ελευθερία για την ψυχή και θέλουν να μάθουν τρόπους να το κάνουν...

Οταν δεν μπορεί κανείς να ζήσει την ελευθερία στην φυσική ζωή και να την εκδηλώσει,τότε "δραπετεύει"για να γευτεί αυτο που εδω τον δεσμευει,και ζει μια πλασματική ελευθερία καποιες ώρες μεχρι να επιστρεψει ίσως στο εδω και τωρα του ,που θα ειναι και παλι "βαρύ κι ασήκωτο"!
Ετσι το μεταφραζω εγώ ....έχοντας κερδίσει και την "ταυτοτητα" που εχει ανάγκη ίσως....

[Vasoula]

και ζει μια πλασματική ελευθερία καποιες ώρες μεχρι να επιστρεψει ίσως στο εδω και τωρα του ,που θα ειναι και παλι "βαρύ κι ασήκωτο"!

το θέμα είναι ότι δεν βιώνεις μόνο ελευθερία στο αστρικό σου ταξίδι...

είναι τα παραμύθια που ακούμε για τα ταξίδια που μπορούμε να κάνουμε χωρίς το "βάρος" του σώματος...
΄Οτι πλέουμε μέσα σε ένα φως και μπορούμε να μπούμε και στα ακασικά αρχεία...

Τέτοιους μύθους ακούμε...

Η ελευθερία έρχεται όταν κατανοήσεις το ενεργειακό βάρος του σώματος, όταν νιώσεις το αιθερικό σου πεδίο και τον ρόλο των εσωτερικών αισθήσεων...

όταν μπορείς να δημιουργείς τον χώρο στο αστρικό σου πεδίο, να ανέβει ο νους στο νοητικό, και από εκεί στο πνεύμα...

δεν έχει ο αστρικός κόσμος πεταλουδίτσες και λιβαδάκια...

αυτά υπάρχουν στην σκέψη μας μόνο...

άρα για ποιά ελευθερία μιλάμε?

Το ότι θα βρεθούμε στην Καραϊβική χωρίς σώμα, αυτή είναι άραγε η ελευθερία?

Και τις σκεπτομορφές μας τι θα τις κάνουμε? Τις σκιές μας? Τον φόβο μας για τον θάνατο?

εκεί είναι η δέσμευση και όχι στο σώμα...

[galazia_sfaira]

Και τις σκεπτομορφές μας τι θα τις κάνουμε? Τις σκιές μας? Τον φόβο μας για τον θάνατο?

εκεί είναι η δέσμευση και όχι στο σώμα...

ΑΑΑΑΑΑΑΑ αυτά δεν τα ακουμπαει κανείς....ολοι μιλανε γαι ποταμακια και κελαριστα ρυακια....
Και βαραίνει το σωμα στην καθημερινότηα και σκοτεινιάζει η ψυχη μας....Ή(διαζευκτικό), γιατι συμαβίνει κι αυτο,....θαβουμε το συναισθημα στην καθημερινότητα,το πνιγουμε,και "πεταμε" στα ποταμακια.Φαινομενική ηρεμία χωρις καμία επεξεργασία κι επιγνωση του τι ειμαστε ,του τι κουβαλαμε ,του τι συναισθηματα αναπαραγάγουμε και ΠΩΣ τελικά διαμορφώνουμε τις ζωές μας.

[ARTYADIS]

΄Εχω ακούσει τους ανθρώπους να θεωρούν το αστρικό ταξίδι σαν ελευθερία για την ψυχή και θέλουν να μάθουν τρόπους να το κάνουν...

Αυτό ακριβώς νιώθω κι εγώ Βάσω μου ταυτόχρονα με την έλξη που έχω γι' αυτά τα πράγματα (όνειρα, υποσυνείδητο)..

Οταν δεν μπορεί κανείς να ζήσει την ελευθερία στην φυσική ζωή και να την εκδηλώσει,τότε "δραπετεύει"για να γευτεί αυτο που εδω τον δεσμευει

Ποτέ όμως δεν ένιωσα, τουλάχιστον συνειδητά (εκτός από το παρελθόν, πριν 10-15 χρόνια που πέρασα μία πολύ δύσκολη περίοδο απώλειας αγαπημένου προσώπου) εγκλωβισμένη στον φυσικό κόσμο, και μάλιστα τώρα που είμαι ευτυχισμένη και γνωρίζω τόσο καλά ότι την ζωή πρέπει να τη ζεις στιγμή προς στιγμή, ρουφώντας το μεδούλι της!Αλλιώς τα έχεις χάσει όλα..

Μια μέρα, όταν έχεις βαθιά θλίψη, αγωνία, θυμό ή φόβο, μπες στον εαυτό σου και θα έχεις τον αστρικό κόσμο σε όλο του το μεγαλείο...

Ο αστρικός κόσμος είναι μόνο θλίψη, αγωνία, θυμός ή φόβος?
Εγώ γιατί τα βλέπω όλα χαρά? Μήπως είναι μόνο η φαντασία μου?

Και τις σκεπτομορφές μας τι θα τις κάνουμε? Τις σκιές μας? Τον φόβο μας για τον θάνατο?

Νομίζω ότι σ' αυτήν την περίπτωση χάνεις κάθε φόβο για τον θάνατο..

[Vasoula]

Εγώ γιατί τα βλέπω όλα χαρά? Μήπως είναι μόνο η φαντασία μου?

Δημητρα ο κόσμος που δημιουργούμε είναι αυτός που επιθυμούμε...
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι χαρά και ελευθερία, κάτι που δεν έχουμε, θεωρητικά, στην φυσική μας ζωή...

Ο αστρικός κόσμος δεν έχει χαρά, αλλά αλήθεια!

αυτή είναι η διαφορά!

[ARTYADIS]

Δημητρα ο κόσμος που δημιουργούμε είναι αυτός που επιθυμούμε...
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι χαρά και ελευθερία, κάτι που δεν έχουμε, θεωρητικά, στην φυσική μας ζωή...

Συμφωνώ απόλυτα κι αυτή είναι μια πολύ λογική άποψη. Δημιουργούμε αυτό ακριβώς που χρειαζόμαστε. Αυτό όμως δεν συμβιβάζεται με την τωρινή μου κατάσταση μιας και που εγώ βιώνω χαρά στην καθημερινότητά μου!

Ο αστρικός κόσμος δεν έχει χαρά, αλλά αλήθεια!

Αυτό ακριβώς δεν ψάχνουμε? Την αλήθεια? Μόνο όποιος φοβάται δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει