M' ΑΓΑΠΑΣ?

[Vasoula]

Σχέσεις…
Ο καθένας θέλει να αγαπηθεί και να αγαπήσει…

Όμως…

τι σημαίνει για εσένα να σε αγαπήσει, ένας άλλος άνθρωπος?

τι σημαίνει για εσένα να αγαπήσεις έναν άλλον άνθρωπο?


Η Αγάπη δεν είναι μόνο ένα συναίσθημα...Προκύπτει από πολλές καταστάσεις και περιέχει πολλά αισθήματα κυρίως.

Η Αγάπη είναι αποδοχή, εκτίμηση, συμπόνια, σεβασμός, ταπεινότητα, αυθορμητισμός, αυθεντικότητα και αφορά εσένα και τον άλλον άνθρωπο. Ό,τι του δίνεις, το έχεις ήδη εσύ...Ό,τι σου δίνει, το έχει ήδη αυτός...

Η Αγάπη είναι λίγο έως πολύ παρεξηγημένη μεταξύ των ανθρώπων, ερμηνευμένη σαν ένα απλό συναίσθημα…Μα ένα συναίσθημα είναι λίγο για να στηρίξει το «μαζί», την ενότητα και το βάθος…

Γνωρίζεις έναν άνθρωπο και η πρώτη επαφή βασίζεται στην έλξη, στον μαγνητισμό του ενός προς τον άλλον...
Μπορεί να είναι το χαμόγελο, το βλέμμα, η μυρωδιά, η χάρη, σαν σημείο έλξης, αλλά μπορεί να μην είναι και τίποτα από όλα αυτά...Μπορεί να είναι η αύρα του, που ασυνείδητα σε έλκει προς αυτόν...Είναι μαγική η ανθρώπινη επαφή, δεν υπάρχουν όρια στον μαγνητισμό μεταξύ μας.
Όμως ο μαγνητισμός δεν αρκεί για να αγαπήσεις έναν άλλον άναθρωπο και να σε αγαπήσει και αυτός...

Έτσι πολλά ζευγάρια που δημιούργησαν σχέσεις με αυτόν τον αρχικό μαγνητισμό και έμειναν εκεί, δεν κατάφεραν να συνυπάρξουν με μια μονιμότητα...Μετά από λίγο καιρό "ξεκόλλησαν" οι μαγνήτες τους και έμεινε ο καθένας μόνος του, χωρίς να καταφέρουν να αγγίξουν ο ένας την καρδιά του άλλου...

Ο μεγαλύτερος μαγνήτης του ανθρώπου είναι η Καρδιά...Ένας επόμενος μαγνήτης είναι το στομάχι (3ο) και ένας τρίτος είναι ο εγκέφαλος (7ο)...

Οι άνθρωποι μαγνητίζονται κυρίως από το στομάχι, γιατί η Καρδιά έχει άμυνες...
Παρ' όλο που νομίζουν ότι μαγνητίζονται από την εικόνα του άλλου, από την εμφάνισή του, αυτό παίζει μικρό ρόλο στην έλξη μεταξύ τους, εκτός κι αν υπάρχει κάποια μανία...
Συνήθως μαγνητίζονται από την προσωπικότητα, που εδράζει στο στομάχι (οι συναισθηματικοί τύποι)..΄Η από την διανόηση (οι εγκεφαλικοί τύποι)...

Κάποιους τους έλκει η χαμηλών τόνων προσωπικότητα, κάποιους τους έλκει η ισχυρή προσωπικότητα...΄
Από όπου και να μαγνητίζονται όμως οι άνθρωποι, σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να μιλήσουμε για Αγάπη...

Οι αντιδράσεις προκύπτουν πάντα από το "εγώ"...Αυτό έχει προτιμήσεις, ασυνείδητες ανάγκες, ασυνείδητα συναισθήματα, φόβους, θυμούς και ντροπές και η επαφή με ένα άλλο "εγώ", εγείρει διενέξεις και αντιθέσεις...
Η καρδιά είναι αμέτοχη, γιατί "εγώ" και καρδιά δεν συμφιλιώνονται ποτέ...

Άρα είναι σίγουρα πιο κατανοητό, ότι σε μια σχέση δεν μπορούμε να μιλάμε για Αγάπη...Είναι μια παραπλάνηση, να θεωρούν οι άνθρωποι για Αγάπη, την κατ' εξοχή έλξη...Μια σχέση που βασίζεται στο "εγώ" περιβάλλεται μόνο από εγωισμό, δεν μπορεί να περιβάλλεται από Αγάπη, γιατί λείπουν βασικές εσωτερικές καταστάσεις, βασικά αισθήματα και βασικές ποιότητες...

Δεν μιλάω για την Αγάπη χωρίς όρους, για να μην γίνει παρεξήγηση με την Πνευματική Κατάσταση στο Είναι...

Αναφέρομαι στην εσωτερική εκείνη κατάσταση ενός ανθρώπου, που έχει προετοιμαστεί να μοιραστεί τον χώρο μέσα του και τα αισθήματά του με έναν άλλον άνθρωπο, με μεγαλύτερη δεκτικότητα, υπομονή και αφοσίωση...

Όμως, αλήθεια, ποιός έχει προετοιμαστεί? Οι σχέσεις γίνονται δεδομένες, γιατί οι άνθρωποι δεν έχουν προετοιμαστεί να "χωρέσουν" στον εγωισμό τους ακόμα έναν άλλον άνθρωπο...Ούτε καν οι γονείς δεν "χωράνε" τα παιδιά τους, πόσο μάλλον δύο ξένοι άνθρωποι...

Συνήθως τα "εγώ" δεν σέβονται...δεν εκτιμούν...δεν θαυμάζουν...Έτσι ο αρχικός μαγνητισμός γίνεται ένταση στην συνέχεια...
Όσους και να ρωτήσεις, αν απαντήσουν με βαθύτερη ειλικρίνεια, θα σου πουν ότι προδόθηκαν στην σχέση...Άλλα περίμεναν και άλλα αντιμετώπισαν στην πορεία...
Κάποιοι συμβιβάστηκαν και κάποιοι έφυγαν για να βρουν πιο ιδανικές καταστάσεις...
Κανείς δεν βρήκε ιδανικές καταστάσεις μέσα σε μια σχέση... Κανείς όμως...όπως και να ήταν ο άλλος, το "εγώ" προδίδεται μόνο στις προσδοκίες και στις υποψίες που έχει για τον άλλον...
Γιατί δεν τον γνωρίζει...Δεν γνωρίζει τον Εαυτό του, δεν γνωρίζει και κανέναν...Ούτε καν την μάνα που τον γέννησε!

Δεν μπορεί το "εγώ" να δώσει τίποτα στον άλλον, γιατί τίποτα δεν έχει να δώσει...Περιμένει πάντα να πάρει...Και στην πορεία εξαντλούνται όλα τα αποθέματα, γιατί το "εγώ" δεν έχει επαφή με την Πηγή μέσα του...
Δεν έχει εκτίμηση στον Εαυτό του, δεν εκτιμάει κανέναν...
Δεν έχει σεβασμό στον Εαυτό του, δεν σέβεται κανέναν...
Δεν αγαπάει τον Εαυτό του, δεν αγαπάει κανέναν...

Το μόνο που ξέρει το "εγώ" να κάνει πολύ καλά στην ζωή του, είναι να έχει προσδοκίες...προσδοκίες για τα πάντα, δεν μπορεί να ζήσει αυθόρμητα, είναι κάτι πάνω από τις δυνάμεις του...
Και μέσα στις προσδοκίες κλείνονται όλα τα παιδικά τραύματα, για αποδοχή, επιβεβαίωση, ενθάρρυνση, μα κλείνονται και οι βασικοί ασυνείδητοι φόβοι, που είναι άγνωστοι στο "εγώ"...Δεν μπορεί να γνωρίζει γιατί αγωνίζεται πάντα για κάτι, δεν ξέρει τι το ωθεί να έχει αυτήν ή την άλλην επιθυμία τόσο έντονα, που διαλύει όλες του τις σχέσεις...

Με όλα αυτά, το σίγουρο είναι ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για Αγάπη...μπορούμε να μιλάμε όμως για ένα είδος αγάπης, προσαρμοσμένη στις εγωιστικές ανάγκες, γιατί οι άνθρωποι αυτές αγωνίζονται να καλύψουν...

Θέλουν να αγαπηθούν, πριν αγαπήσουν...
Θέλουν να εκτιμηθούν, πριν εκτιμήσουν...
Θέλουν να τους σεβαστούν, πριν σεβαστούν...

Και έτσι, με αυτά και με αυτά, οι σχέσεις δεν αποκτούν μονιμότητα στο Παρόν τους...Γιατί κανείς δεν ενδιαφέρεται για τον άλλον, στην ουσία...Ο άλλος είναι το μέσον για να καλύψουν ανάγκες, αλλά ποτέ η Αγάπη δεν καλύπτει ανάγκες εκ των έξω...

Κι αν αναρωτιέσαι, πως γίνεται και τόσοι άνθρωποι έχουν σχέσεις και φαίνονται και καλά μέσα σ' αυτές, θα σου πω ότι οι σχέσεις των "εγώ" διατηρούνται, όχι από Αγάπη, αλλά με χιλιάδες συμβιβασμούς...
Μετά από κάποια στιγμή, αράζουν σε ένα λιμάνι και αυτό είναι...
Γιατί χτυπάνε και τα βιολογικά ρολόγια και οι εντολές για διαιώνιση...

Σε μια σχέση δεν αφήνεις τα πάντα στην τύχη τους, ούτε στην καλή θέληση του άλλου...
Εργάζεσαι για το βάθος της σχέσης...
Εργάζεσαι, ενώ παράλληλα εμπιστεύεσαι...

Αν δεν εμπιστευθείς, καμία σχέση δεν θα πετύχει...Ή θα γίνει συμβιβασμός ή θα χωρίσεις...
Όμως ας ρίξουμε μια πιο συνειδητή ματιά γύρω μας...Ο έλεγχος είναι πάντα παρών μέσα σε μια σχέση...Ποιός θα κυριαρχήσει, ποιός θα ελέγξει, ποιός θα ικανοποιηθεί...

Το ίδιο που κάνουμε στον Εαυτό μας, είναι Λογικό να το κάνουμε και στους άλλους...Ακόμα και στα παιδιά μας!
Ποτέ ο άλλος δεν είναι αρκετά καλός για να τον εκτιμήσουμε...
Όπως ακριβώς κάνουν οι γονείς στα παιδιά τους...Πάντα κάποιος άλλος είναι καλύτερος, κερδίζει περισσότερα, είναι πιο μορφωμένος, πιο επιτυχημένος…πιο..πιο...΄
Όπως κάνουμε και με τον Εαυτό μας…δεν τον εκτιμάμε…δεν τον σεβόμαστε…
πάντα κάποιο μέρος μας το απορρίπτουμε, το αφήνουμε εκτεθειμένο και φοβισμένο από την ίδια μας την επίκριση…

Και αν έχεις συνηθίσει στην έλλειψη εκτίμησης, ο άλλος πάντα θα σου φαίνεται λίγος για να τον εκτιμήσεις, όπως και να είναι...Θα θέλεις το πολύ του, χωρίς να είσαι σε θέση να δεις το δικό σου λίγο…

Οι άνθρωποι χωρίζονται φαινομενικά σε δύο κατηγορίες...Σε αυτούς που νομίζουν ότι είναι δυνατοί και σε αυτούς που νομίζουν ότι είναι αδύναμοι...Και οι δύο κατηγορίες όμως είναι ανθρώπινες ψευδαισθήσεις...

Η μη συνειδητή κατάσταση σταματάει να ελέγχει τον άνθρωπο, όταν ξεκαθαρίσει τις αδυναμίες του και τους φόβους του...Τότε σέβεται και εκτιμά τον άλλον, για ό,τι είναι και για ό,τι μπορεί να του δώσει.. Ίσως ανακαλύψει ότι ούτε ο ίδιος δεν μπορεί να λάβει, παρά αυτό που προσδοκά…και απογοητεύεται από τις ίδιες του τις προσδοκίες…
.
Συνήθως όμως σε μια σχέση κάποιοι νομίζουν ότι τα δίνουν όλα και δεν παίρνουν τίποτα...
Κάποιοι άλλοι νομίζουν ότι τα παίρνουν όλα και δεν δίνουν τίποτα...
και κάποιοι άλλοι νομίζουν ότι ούτε παίρνουν, ούτε μπορούν να δώσουν τίποτα...

Τουλάχιστον ας ξεκαθαρίσουμε με τις πλάνες, για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε υγιείς σχέσεις και να προσπαθήσουμε για την μονιμότητά τους, μέσα σε υγιείς εσωτερικές καταστάσεις, οι οποίες μας προετοιμάζουν να «συναντήσουμε» τον άλλον άνθρωπο...

Γιατί δεν είναι ούτε ο μπαμπάς μας, ούτε η μαμά μας…Είναι απλά ένας άλλος άνθρωπος, άξιος να αγαπηθεί, όπως και εμείς είμαστε άξιοι να αγαπηθούμε…

Καμιά φορά σκέφτεσαι πόσα "σ' αγαπώ" έχουν πάει χαμένα, αλλά είναι τόσο λάθος αυτό...
Κανένα "σ' αγαπώ" δεν πάει χαμένο, για την στιγμή που βιώνεται σαν αίσθημα, σαν κατάσταση μέσα σου...
Χαμένο πάει, όταν πίσω του κρεμάς χιλιάδες προσδοκίες και αυτές οι δικές σου προσδοκίες σε προδίδουν...Ούτε καν ο άλλος δεν σε προδίδει...

[Δωρουλα]

Η Αγάπη δεν είναι μόνο ένα συναίσθημα...Προκύπτει από πολλές καταστάσεις και περιέχει πολλά αισθήματα κυρίως.

Η Αγάπη είναι αποδοχή, εκτίμηση, συμπόνια, σεβασμός, ταπεινότητα, αυθορμητισμός, αυθεντικότητα και αφορά εσένα και τον άλλον άνθρωπο. Ό,τι του δίνεις, το έχεις ήδη εσύ...Ό,τι σου δίνει, το έχει ήδη αυτός...

Καμιά φορά σκέφτεσαι πόσα "σ' αγαπώ" έχουν πάει χαμένα, αλλά είναι τόσο λάθος αυτό...
Κανένα "σ' αγαπώ" δεν πάει χαμένο, για την στιγμή που βιώνεται σαν αίσθημα, σαν κατάσταση μέσα σου...
Χαμένο πάει, όταν πίσω του κρεμάς χιλιάδες προσδοκίες και αυτές οι δικές σου προσδοκίες σε προδίδουν...Ούτε καν ο άλλος δεν σε προδίδει...

[Λιζούλα]

[eirini]

Και τι συμβαίνει Βασούλα μου όταν δύο ανθρωποι δε μπορούν να επικοινωνήσουν μέσα σε μια σχεση? τι συμβαίνει? παιζουν ρολο τα πρότυπα? οι προσδοκίες? η ελλειψη εμπιστοσύνης? ποια πραγματικα ειναι η αγάπη χωρίς όρους?και αλλη μια ερώτηση, όταν καποια στιγμή π.χ. χωρίζεις και σε πονάει φριχτά το στομαχι σου, Αυτο σημαίνει ότι δεν ήταν πραγματική αγαπη?

[Vasoula]

Και τι συμβαίνει Βασούλα μου όταν δύο ανθρωποι δε μπορούν να επικοινωνήσουν μέσα σε μια σχεση? τι συμβαίνει? παιζουν ρολο τα πρότυπα? οι προσδοκίες? η ελλειψη εμπιστοσύνης? ποια πραγματικα ειναι η αγάπη χωρίς όρους?και αλλη μια ερώτηση, όταν καποια στιγμή π.χ. χωρίζεις και σε πονάει φριχτά το στομαχι σου, Αυτο σημαίνει ότι δεν ήταν πραγματική αγαπη?

Όλοι μπορούν να επικοινωνήσουν Ειρηνάκι...αν εμπιστευθούν καί αφήσουν την μητέρα τους και τον πατέρα τους έξω από την σχέση τους...

Φυσικά παίζουν ρόλο στα "εγώ" των ανθρώπων όλα αυτά που αναφέρεις...
Συνήθως λείπει η καλή θέληση...ή βασίζεται ο καθένας στην καλή θέληση του άλλου και ξεχνάει να συμπεριλάβει την δική του...

Αν χωρίζεις και πονάει φρικτά το στομάχι σου, Ειρηνάκι, σημαίνει ότι προδόθηκαν οι προσδοκίες σου και πληγώθηκε ο εγωισμός σου...

Δεν είναι αρεκτά ξεκάθαρο έτσι όπως το γράφω, ότι Αγάπη δεν υπάρχει με το "καλημέρα" σας σε μια σχέση?
Δεν είναι ξεκάθαρο ότι χρειάζεται προσπάθεια και από τους δύο?
Αγάπη όχι, Ειρηνάκι...Δεν υπάρχει και σε διαβεβαιώνω...

Η Αγάπη είναι κάτι άλλο, που προκύπτει στην Καρδιά...

[Βικούλα]

[eirini]

Αν χωρίζεις και πονάει φρικτά το στομάχι σου, Ειρηνάκι, σημαίνει ότι προδόθηκαν οι προσδοκίες σου και πληγώθηκε ο εγωισμός σου...

αν εχει πληγωθεί ο εγωισμός σου, αυτο είναι εγωιστικό?

[ΙΩΑΝΝΑ]

τι να πρωτοκάνω παράθεση σε τόσες αλήθειες

πολλές φορές σκέφτομαι πώς οκ δεν είναι και πάρα πολύ εύκολη υπόθεση η συνήπαρξη δύο προσωπικοτήτων σε μία σχέση αλλά και έτσι ανάπηροι που είμαστε συναισθηματικά ,το κάνει ακόμα πιο δύσκολο :roll:

Συνήθως λείπει η καλή θέληση...ή βασίζεται ο καθένας στην καλή θέληση του άλλου και ξεχνάει να συμπεριλάβει την δική του...

[Θοδωράκος]

[Sofoula]

Μα τι υπέροχο κείμενο... Σ'ευχαριστώ Βασούλα μου

[konstantinos s.]

[Vasoula]

Αν χωρίζεις και πονάει φρικτά το στομάχι σου, Ειρηνάκι, σημαίνει ότι προδόθηκαν οι προσδοκίες σου και πληγώθηκε ο εγωισμός σου...

αν εχει πληγωθεί ο εγωισμός σου, αυτο είναι εγωιστικό?

Ειρηνούλα, θέλω να πιστεύω ότι δεν κάνεις πλάκα...

...για αυτό θα σου απαντήσω σοβαρά...


όπου ύπάρχει "εγώ", δεν υπάρχει Αγάπη...

και νομίζω ότι αυτό είναι το ζητούμενο αυτού του ποστ και γενικά το ζητούμενο στην Ζωή μας και στις σχέσεις μας...

Αυτή ήταν και η δική σου απορία...

Αυτο σημαίνει ότι δεν ήταν πραγματική αγαπη?

"εγω" και Αγάπη δεν πάνε μαζί...

[Ellaki]

[Annoula]

Γιατί δεν είναι ούτε ο μπαμπάς μας, ούτε η μαμά μας…Είναι απλά ένας άλλος άνθρωπος, άξιος να αγαπηθεί, όπως και εμείς είμαστε άξιοι να αγαπηθούμε…

Καμιά φορά σκέφτεσαι πόσα "σ' αγαπώ" έχουν πάει χαμένα, αλλά είναι τόσο λάθος αυτό...
Κανένα "σ' αγαπώ" δεν πάει χαμένο, για την στιγμή που βιώνεται σαν αίσθημα, σαν κατάσταση μέσα σου...
Χαμένο πάει, όταν πίσω του κρεμάς χιλιάδες προσδοκίες και αυτές οι δικές σου προσδοκίες σε προδίδουν...Ούτε καν ο άλλος δεν σε προδίδει...

[AMALIA]

Oλο το κειμενο.... ειναι για bold...