Σελίδα 1 από 15

ΜΟΝΑΞΙΑ...(πριν, ενδιαμεσα και μετα απο αυτην..)

Δημοσιεύτηκε: 28 Μάιος 2009 2:36 am
από Emmaki
Ενα νεο θεμα....ερχεται να προστεθει στις σχεσεις μας.....

Ενα πολυ σημαντικο θεμα....που συνηθως το μπερδευουμε με τη μοναχικοτητα!

Θα μιλησω για τη μοναξια οσον αφορα εναν χωρισμο.....και στη συνεχεια θα προκυψουν και αλλα κομματια της...(ειμαι σιγουρη :D )

Οταν ζεις με εναν ανθρωπο...δινεις κομματια του εαυτου σου...ακομα και οταν εχουν ενεργοποιηθει οι γνωστες "μασκες", δεν παυεις να δινεις την ψυχη σου σε εναν συντροφο.....ακομα κι αν δεν ξερεις τι πραγματικα συμβαινει μεσα σου....χτιζεις ή πλαθεις ενα ονειρο γυρω απο αυτη τη σχεση...

....το ονειρο ειναι που τελικα ποναει?
....η συνηθεια??
....η προσωπικοτητα?

....ή η αγαπη?


Χμμμμμ.....ας αποριψουμε την αγαπη....αν υπηρχε πραγματικη αγαπη δεν θα διαλυοταν ποτε μια σχεση....που ειχε ουσια και αυθεντικοτητα!
Τα υπολοιπα ειναι τερτιπια του εαυτου....που παιζει ενα παιχνιδι μαζι μας, γελωντας καθε φορα που αποπροσανατολιζομαστε!!

Μετα απο ενα χωρισμο....μετα απο μια αγαπη που οπως πολλες φορες αποκαλουμε "συγκλονιστικη"....."αληθινη"...και αλλα διαφορα επιθετα, ικανοποιωντας την εγωιστικη μας πλευρα... ερχεται η μοναξια....

Μοναξια....ειναι μια κατασταση στην οποια οι μετεπειτα εμπειριες μας ειναι βαρος....δεν μας γεμιζει τιποτα...δεν χαιρομαστε με τιποτα....νιωθουμε εγκλωβισμενοι...μενουμε κλεισμενοι στο σπιτι οπου ζησαμε την αγαπη αυτη και αρχιζουμε και κλαιμε τη μοιρα μας.....

...ή συμβαινει το αντιθετο..για να μην αισθανομαστε μονοι μας...βγαινουμε ολη την ωρα εξω....πινουμε....γελαμε δυνατα....

Φυσικα και θα βιωσουμε το πενθος του χωρισμου και τον ξεριζωμο απο εναν ανθρωπο που δεν θα ξαναδουμε...αλλα για ποσο?
Υπαρχει καποιο χρονικο διαστημα που τιθεται σαν οριο...?Η το οριο το τοποθετουμε εμεις γιατι βολευομαστε σε μια πιο μαλθακη συμπεριφορα απεναντι στον εαυτο μας???

Χμμμ...αλλη μια παγιδα.....

Ο εαυτος μας ειναι εμεις....και μονο εμεις....η κατασταση της μοναξιας (και οχι μονο μετα απο εναν χωρισμο), μπορει να δημιουργησει τον "εαυτο μας εξω απο μας"...να μας κανει να ζουμε μηχανικα ή ασυνηθιστα ενεργητικα.....να μην ειμαστε εμεις αυτοι που πραγματικα ειμαστε...και αυτοι που η ψυχη μας γνωριζει!

Ενας ανθρωπος οταν νιωθει μονος του ακομα και μεσα σε μεγαλη παρεα με αγαπημενα ατομα..ειναι ενα πολυ θετικο σημαδι, οτι πρεπει να αναθεωρησει το μονοπατι που περπαταει....

Η μοναχικοτητα ειναι κατ'επιλογη και οχι κατ'αναγκη...η μοναξια ειναι ενας εχθρος που ερχεται σε κοντρα με την κοινωνικη μας φυση...και αποτελει κομματι μας οταν αφηνουμε τον εαυτο μας εξω απο τη ζωη μας!!!!!

Βιωσα πολυ εντονα τη μοναξια αυτο το διαστημα...και ειλικρινα παρατηρησα τον εαυτο μου..μεσα η ψυχη μου ηταν απαλλαγμενη και χαρουμενη για την επιλογη μου...και εξω ημουν μια νεκρη παρουσια....!

Η καλυτερη λυση παντα ειναι να εναρμονιζουμε το μεσα με το εξω...αλλα και οταν αυτο δεν γινεται, ας διαβασουμε τα σημαδια στο φυσικο μας σωμα.......γιατι αυτο εχει παντα τον πρωτο λογο σε αυτα που συσσωρευει η ψυχουλα μας!!!!

Σας ευχαριστω..

@};-

Re: ΜΟΝΑΞΙΑ...(πριν, ενδιαμεσα και μετα απο αυτην..)

Δημοσιεύτηκε: 28 Μάιος 2009 6:14 am
από ELLI
Emmanouela έγραψε: ....το ονειρο ειναι που τελικα ποναει?
....η συνηθεια??
....η προσωπικοτητα?

....ή η αγαπη?

Φυσικα και θα βιωσουμε το πενθος του χωρισμου και τον ξεριζωμο απο εναν ανθρωπο που δεν θα ξαναδουμε...αλλα για ποσο?
Υπαρχει καποιο χρονικο διαστημα που τιθεται σαν οριο...?Η το οριο το τοποθετουμε εμεις γιατι βολευομαστε σε μια πιο μαλθακη συμπεριφορα απεναντι στον εαυτο μας???

@};-
:-? :-( :-(

Εμμανουέλα,εχω την αισθηση οτι το θεμα αυτό το ανοιξες για να βοηθήσεις μεταξύ άλλων και μένα γιατί πραγματικά βασανίζομαι.Ευχαριστώ εκ των προτέρων για όλα τα μαθήματα που θα πάρω(ανυπομονώ) @};- @};- @};-

Δημοσιεύτηκε: 28 Μάιος 2009 7:33 am
από Vasoula
Εμμανουελάκι...πολύ ωραίο θέμα...

΄Οταν βρισκόμαστε με κάποιον που έχουμε ερωτευθεί, ο νους μας (γιατί αυτή είναι η δομή του) κάνει σκέψεις για το μέλλον.
Δημιουργεί εικόνες που περιέχουν και τους δύο, σε διάφορες δραστηριότητες, κυρίως σε αυτές που μας έχουν "λείψει" από τα παιδικά μας βιώματα. Νιώθουμε ασφάλεια, εμπιστοσύνη και οτιδήποτε από το παρελθόν μας μάς φόβιζε, έρχεται να να "χτίσει" σ' αυτόν τον άνθρωπο που είναι μαζί μας, ένα "οικοδόμημα" ασφάλειας και αποδοχής...

Δεν βιώνουμε μαζί του το τώρα. ΄Ετσι ενώ οι στιγμές μαζί του μπορεί να είναι οδυνηρές, εμείς βασιζόμαστε στην μελλοντική εικόνα που έχουμε άθελά μας δημιουργήσει και παραμένουμε σε μια σχέση που ουσιαστικά δεν μας φέρνει αρμονία.

΄Οταν χωρίσουμε, αυτή η εικόνα δημιουργεί και την μοναξιά. Προχωρώντας στον χρόνο, η εικόνα γίνεται καταπιεστική και ο χωρισμός δεν αντέχεται...

Η "εικόνα" αυτή όμως δεν έχει προσεγγίσει το είναι μας! Γιατί εκεί μπαίνουν οι καθαρές εμπειρίες και όχι οι εικονες, όχι το όνειρο.
Οι εμπειρίες μας μαζί με αυτόν τον άνθρωπο δεν ήταν ευχάριστες και αυτό είναι το μόνο αληθινό που υπάρχει μέσα μας!

Ο νους μας όμως έχει εξαρτηθεί από την "εικόνα" και δεν μπορεί να λειτουργήσει, παρά μόνο με αυτήν. Την ονειρική εικόνα που δημιουργήσαμε ενόσω είμαστε ερωτευμένοι...

Οι άνθρωποι συνήθως δεν βιώνουν το τώρα...αλλά το όνειρο.
Γιατί αυτή είναι η δομή του απλού νου, που δεν μπορεί να εναρμονιστει με την καρδιά...

@};-

Re: ΜΟΝΑΞΙΑ...(πριν, ενδιαμεσα και μετα απο αυτην..)

Δημοσιεύτηκε: 28 Μάιος 2009 7:36 am
από Danielli
Emmanouela έγραψε:.........μεσα η ψυχη μου ηταν απαλλαγμενη και χαρουμενη για την επιλογη μου...και εξω ημουν μια νεκρη παρουσια....!

Η καλυτερη λυση παντα ειναι να εναρμονιζουμε το μεσα με το εξω...αλλα και οταν αυτο δεν γινεται, ας διαβασουμε τα σημαδια στο φυσικο μας σωμα.......γιατι αυτο εχει παντα τον πρωτο λογο σε αυτα που συσσωρευει η ψυχουλα μας!!!!
Τα λές όλα κοριτσάκι μου >:d< >:d<

Δημοσιεύτηκε: 28 Μάιος 2009 8:26 am
από AMALIA
Εμμακι @};- >:d<

Δημοσιεύτηκε: 28 Μάιος 2009 8:36 am
από Annoula
φιλενάδα :x :x :x :x

Δημοσιεύτηκε: 28 Μάιος 2009 8:38 am
από Annoula
Ο νους μας όμως έχει εξαρτηθεί από την "εικόνα" και δεν μπορεί να λειτουργήσει, παρά μόνο με αυτήν. Την ονειρική εικόνα που δημιουργήσαμε ενόσω είμαστε ερωτευμένοι...
Πονάει το ξεκόλλημα της εικόνας, αλλά μετά αναπνέεις καθαρό αέρα. Ζεις πιο ελεύθερος... >:d< >:d< >:d< >:d<

Δημοσιεύτηκε: 28 Μάιος 2009 8:51 am
από galazia_sfaira
Η μοναχικοτητα ειναι κατ'επιλογη και οχι κατ'αναγκη...
Η καλυτερη λυση παντα ειναι να εναρμονιζουμε το μεσα με το εξω...αλλα και οταν αυτο δεν γινεται, ας διαβασουμε τα σημαδια στο φυσικο μας σωμα.......γιατι αυτο εχει παντα τον πρωτο λογο σε αυτα που συσσωρευει η ψυχουλα μας!!!!

>:d< :*

Δημοσιεύτηκε: 28 Μάιος 2009 9:08 am
από Giota2103
Έμμα σε ευχαριστώ πολύ για το θέμα που άνοιξες......

με πονάει πολύ και μόνο που το διαβάζω......
δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω και μπορεί και να μην θέλω να το αντιμετωπίσω ......

μήπως όμως ήρθε η ώρα? :-(

Δημοσιεύτηκε: 28 Μάιος 2009 11:01 am
από Madraoulas
Λιγο πολυ ολοι το εχουμε περασει η θα το περασουμε.
Κι εμενα μου εχει συμβει και ειναι πολυ οδυνηρο...ακομα και μετα απο 3 χρονια οταν τελειωσε η ιστορια την σκεφτομουν.
Ηξερα μεσα μου οτι αυτο ηταν το σωστο(δλδ ο χωρισμος)..η 'εξωτερικη' μου πλευρα ομως δεν μπορουσε να το αντιμετωπισει...ειναι σαν η ψυχη να εκανε ενα βημα προς τα εμπρος αλλα το 'σωμα' δυσκολευοτανε να την ακολουθησει....
η σκια του ονειρου μου -οπως λετε ομορφα κι εσεις- παλευε ν ακολουθησει τον δημιουργο της ....
Ομως πραγματικα μετα απο καθε τετοια κατασταση νιωθεις πιο 'δυνατος' και γεματος' με την ψυχη σου.
Οσο και να θελουμε να απορριψουμε την μοναξια μετα απο καθε τετοιο γεγονος, απλα δεν γινεται...θελει το χρονο του...δεν ειναι συγκεκριμενο αυτο το διαστημα..οποτε, απλα το δεχομαστε και καποια στιγμη χωρις να το καταλαβουμε φευγει
Εμμακι μου >:d< @};-
Ο χρονος γιατρος για ολα..θα το 'δεις'/'νιωσεις' συντομα

Δημοσιεύτηκε: 28 Μάιος 2009 12:43 pm
από Emmaki
Χαιρομαι πολυ που σας αγγιξε το θεμα αυτο......

Γιωτουλα μου.....τιποτα δεν γινεται τυχαια....ακομα κι οταν καποιος αλλος σε βαζει στη διαδικασια να το σκεφτεις...αυτο σημαινει οτι αρχιζει και δουλευει!! >:d<
Οι άνθρωποι συνήθως δεν βιώνουν το τώρα...αλλά το όνειρο.
Γιατί αυτή είναι η δομή του απλού νου, που δεν μπορεί να εναρμονιστει με την καρδιά...
Εεε μα φυσικα Βασουλα μου....πλαθουμε ενα πανεμορφο παραμυθι στο νου μας που απο κει παιρνουμε ενεργεια και δυναμη οτι καποια στιγμη θα υλοποιηθει χωρις να προσπαθουμε εμεις ιδιαιτερα να το υλοποιησουμε...και μετα απλα επαναπαυομαστε στο "ονειρο"....

....τι μοναξια θα ειναι αμα δεν σκεφτεις ποσα ονειρα εκανες με εναν ανθρωπο?
..αμα δεν τα επαναφερεις στη μνημη σου για να ζεις σε εναν κοσμο που απλα σε βολευει....

και οταν η σχεση τελειωσει......χανονται και τα ονειρα που τελικα αυτα μας πληγωνουν πιο πολυ και απο το χαμο του ανθρωπου!!!

μοναξια.......ειναι πολυ υπουλη οταν απλα ζεις μεσα στο νου σου....σε παγιδευει και σε φυλακιζει.....μετα απο καποιο διαστημα....σε φερνει σε καταθλιπτικο σταδιο...και εκει πρεπει να εχεις δυναμη να πατησεις τα ποδια σου στο εδαφος και να σηκωθεις.......αν οχι απλα βουλιαζεις στο βουρκο αυτης της μοναξιας και απολαμβανεις τη λασπη πανω στο σωμα σου...θεωρωντας οτι ειναι ευεργετικη για σενα!!!!

..μην ξεχνατε ομως ποσοι υπουλοι "μικροοργανισμοι" κρυβονται μεσα σε αυτη τη λασπη που ακινητοποιουν το σωμα μας!!!!!

@};-

Δημοσιεύτηκε: 28 Μάιος 2009 2:07 pm
από Γλαύκη
έμα κι εμένα με άγγιξε πολύ το θέμα σου..η μοναξιά ώρες ώρες κατατρώει την ψυχή, ανεξαρτήτως με το πόσοι ανθρώποι μας περιβάλλουν και μας νοιάζονται, κι αν μπορούμε να χαμογελάμε έρχονται αυτές οι στιγμές που νιώθεις την καρδιά σου ξεριζωμένη και είσαι εντελώς μόνος σου σε αυτό.
πολύτιμο το μοίρασμα όλων για το πώς το διαχειρίζονται, και πάνω απ΄όλα οι σειρούλες της βάσως...με ταράσσουν (με την καλή έννοια)
@};- @};- @};-

Δημοσιεύτηκε: 28 Μάιος 2009 2:20 pm
από Γλαύκη
"Οι άνθρωποι συνήθως δεν βιώνουν το τώρα...αλλά το όνειρο.
Γιατί αυτή είναι η δομή του απλού νου, που δεν μπορεί να εναρμονιστει με την καρδιά..."

βάσω εννοείς ότι η καρδιά προσπαθεί να βιώσει/εστιάσει στο τώρα αλλά ο νους το μπλοκάρει αυτό παρεμβάλλοντας κάτι ονειρικό/ουτοπικό? με μπερδεύει αυτό..

Δημοσιεύτηκε: 28 Μάιος 2009 2:24 pm
από Giota2103
Μοναξιά.....

την βιώνω έντονα.....αλλά την έχω προκαλέσει......την θέλω σε συγκεκριμένες περιόδους της ζωής μου, συνήθως μετά από μεγάλη θλίψη......
αλλά εκεί που την έχω αντί να την απολαμβάνω την πολεμώ.....

ενώ είναι μία μεγάλη ευκαιρία εσωτερικής αναζήτησης και ξεκαθαρίσματος δεν το κάνω το αναβάλω συνεχώς....... :-(

θα συμφωνήσω Έμμα μου ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο και ότι ίσως την κατάλληλη στιγμή 'ξεφυτρώνουν" θεματάκια και ταράζεσαι λίγο.....

αλλά ενώ έχουμε χίλια δύο ερεθίσματα γιατί δεν ενεργοποιούμαστε? γιατί δεν κάνουμε κάτι? (εγώ τουλάχιστον.....)

Δημοσιεύτηκε: 28 Μάιος 2009 2:26 pm
από Giota2103
πλαθουμε ενα πανεμορφο παραμυθι στο νου μας που απο κει παιρνουμε ενεργεια και δυναμη οτι καποια στιγμη θα υλοποιηθει χωρις να προσπαθουμε εμεις ιδιαιτερα να το υλοποιησουμε...και μετα απλα επαναπαυομαστε στο "ονειρο"....

είναι τόσο "κακό" να κάνεις όνειρα??? :oops: