Και μένουν μέσα στο μυαλό μας, χωρίς κανένα περιθώριο να διευρυνθεί αυτή η ερμηνεία σε ένα πιο ώριμο πεδίο αντίληψης…
Η λέξη «ταπεινότητα» πχ..
Που έχει ερμηνευτεί από μια θρησκευτική ανάγκη σε ταπείνωση…
Ο ταπεινός, λέει το λεξικό, είναι εκείνος που χαρακτηρίζεται από πλήρη απουσία της αλαζονείας…Κάτι μας είπε τώρα…
Και τι σημαίνει αλαζονεία?
Η παντελής έλλειψη εγωισμού, λέει πάλι το λεξικό…
Αυτός που δεν έχει εγωισμό, γίνεται έρμαιο στις πράξεις των άλλων…λέει η κοσμική ερμηνεία…
Υπάρχει μέσα μας ένα πιο ώριμο πεδίο αντιληπτικότητας…Εκεί που τα πάντα ερμηνεύονται πνευματικά…Εκεί που οι λέξεις έχουν μια άλλου είδους πληροφορία να σου δώσουν, πιο διευρυμένη και προσαρμοσμένη σε πιο αυθεντικές μορφές και ποιότητες…
Ο ταπεινός είναι αυτός που δεν θέλει να ελέγξει την φυσική ροή των πραγμάτων…
Αυτός που στέκεται σεμνά μπροστά στην Ύπαρξη και της αναγνωρίζει το δικαίωμα της Ελεύθερης Βούλησης…
Η ταπεινότητα είναι αυτή που σε κάνει να Ζεις την δική σου Ζωή και να αφήνεις τον άλλον να ζει την δική του, όπως θέλει…Στον ταπεινό δεν υπάρχει διάκριση, αλλά Πνευματική Κρίση, δεν νιώθει εκλεκτός ή ιδιαίτερος, ούτε γνώστης των πραγμάτων…
Ακολουθεί την Σοφία και την Αγάπη και γνωρίζει ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, αλλά ίσοι σε ευκαιρίες εξέλιξης, ούτε θέλει να κάνει κανέναν ίδιον με αυτόν…
Ο ταπεινός αποδέχεται τον Εαυτό του, σαν μια αδιαμφισβήτητη Αλήθεια, όπως αποδέχεται και τον άλλον για την δική του Αλήθεια…
Ο ταπεινός δεν σκύβει να υπηρετήσει, Υψώνεται Υπηρετώντας την Ανώτερη Βούλησή του
Δεν αναγκάζεται να συγχωρέσει, είναι Αθώος
Δεν θέλει να ελέγξει την Ζωή, Ζει αυθόρμητα
Δεν έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, είναι ο Εαυτός του
Δεν έχει άποψη για τον Θεό, απλά του επιτρέπει να Ζει, σαν ζωντανή Παρουσία, μέσα του και έξω του…
Αυτός που σκύβει για να υπηρετήσει, δεν είναι ταπεινός, αλλά νιώθει ταπεινωμένος και έχει διαφορά…
Είτε σκύβεις να υπηρετήσεις τον θεό, είτε τον οποιονδήποτε, απολαμβάνεις μια μορφή αλαζονείας, μέσα στην λανθασμένη ερμηνεία του κόσμου σου…Γιατί για να σκύβεις, σημαίνει ότι νιώθεις μικρός και ανασφαλής, μπροστά σε κάποιον που σε κάνει να νιώθεις έτσι…Δεν είσαι όμως ταπεινός, είσαι φοβισμένος…και πάλι έχει διαφορά...Ο φόβος εκφράζεται τις περισσότερες φορές σαν μια μορφή αλαζονείας...
Όταν το βλέμμα του Ανθρώπου αποκτά το δικό του Βάθος και το δικό του Ύψος, απλώνεται ευθυτενώς στο κάθε τι…όχι για να το υποτάξει, αλλά για να το πάρει μαζί του στην Ζωή…
αφιερωμένο σε μια αγαπημένη μου Φίλη
